Przekład Nowego Świata (1997)
Tyt 1:3-5 a który w czasach uznanych przez siebie za stosowne ujawnił swoje słowo w głoszeniu powierzonym mi z nakazu naszego Wybawcy, Boga ? do Tytusa, prawdziwego dziecka według wspólnej wiary: Życzliwość niezasłużona i pokój od Boga, Ojca, i od Chrystusa Jezusa, naszego wybawcy. Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, byś skorygował to, co wadliwe, i mianował starszych w jednym mieście po drugim, jak ci nakazałem
Tyt 2:10-13 nie dopuszczając się kradzieży, lecz w pełni przejawiając niezachwianą wierność, aby we wszystkim zdobić naukę naszego Wybawcy, Boga. Albowiem ujawniła się niezasłużona życzliwość Boża, niosąca wybawienie ludziom wszelkiego pokroju i poucza nas, abyśmy się wyrzekli bezbożności i światowych pragnień oraz żyli pośród teraźniejszego systemu rzeczy w trzeźwości umysłu i prawości, i zbożnym oddaniu, oczekując szczęśliwej nadziei i chwalebnego ujawnienia się wielkiego Boga oraz naszego Wybawcy, Chrystusa Jezusa,
Tyt 3:4-6 Kiedy jednak ze strony naszego Wybawcy, Boga, została ujawniona życzliwość i miłość do człowieka, wtedy nie na podstawie prawych uczynków, które spełnialiśmy, lecz według swego miłosierdzia wybawił nas przez kąpiel, która nas przywiodła do życia, i przez odnowienie nas duchem świętym. Tego ducha wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, naszego Wybawcę,
Biblia Poznańska (1974/1975)
Tyt 1:3-5 On to we właściwym czasie objawił swoje słowo, którego głoszenie zostało mi powierzone z rozkazu naszego Zbawiciela, Boga - do Tytusa, swojego rodzonego dziecka we wspólnej wierze: łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego. Zostawiłem cię na Krecie w tym celu, żebyś uporządkował resztę spraw i ustanowił w miastach prezbiterów, tak jak ci poleciłem.
Tyt 2:10-13 Niechaj sobie niczego nie przywłaszczają, ale wciąż okazują doskonałą wierność, aby nauce naszego Zbawiciela, Boga, we wszystkim mogli przynieść chlubę. Bo objawiła się łaska Boga, która zbawia wszystkich ludzi i uczy nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i ziemskich pożądań, a żyli na tym świecie skromnie, sprawiedliwie i pobożnie, oczekując z radosną nadzieją chwalebnego przyjścia wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa.
Tyt 3:4-6 A kiedy objawiła się dobroć naszego Zbawiciela, Boga, i Jego miłość do ludzi, to wybawił nas nie ze względu na nasze sprawiedliwe czyny, ale dzięki swojemu miłosierdziu przez obmycie, które odradza, i przez odnowienie Duchem Świętym. Wylał go na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego,
Nawet dokonane tu fałszerstwo jakiego wprowadzono w Tyt 2:13 wstawiając "oraz" zamiast "i" wbrew dostępnym źródłom nie jest w stanie przysłonić całej treści jaką ukazuje list do Tytusa - takie moje spostrzeżenie.
Iz 43:11 BP Jam to, Ja jestem Jahwe i poza mną nie ma wybawcy!
Iz 45:21 BP Powiedzcie, przedłóżcie dowody, nawet naradźcie się wspólnie: kto przepowiedział to z dawien dawna, ogłosił już wcześniej? Czyż to nie Ja - Jahwe? Poza mną nie ma boga innego, oprócz mnie nie istnieje Bóg sprawiedliwy i zbawca.
Oz 13:4 BP Ale Ja, Jahwe, jestem twym Bogiem już od [wyjścia z] ziemi egipskiej; nie będziesz znał innego Boga prócz mnie, innego Zbawcy poza mną.
Chciałbym zauważyć, że o ile Bóg mógł posłać ludowi jakiegoś wybawiciela w danej chwili to w tym krótkim liście do Tytusa obok Ojca nazywanego wybawcą/zbawicielem identycznie jest określany Syn. To takie moje nie wiem czy trafne ale jakieś jednak spostrzeżenia...
Użytkownik pawel r edytował ten post 2007-12-09, godz. 21:21
