Czasopismo "Strażnica" nr 4 z 1960r cytując "Cyclopedia of Biblical, Theological and Ecclesiastical Literature" McClintocka i Stronga, tom 7 (1894), str 657 tak wspomina o wierzeniach rabinów z czasów ziemskiego życia Jezusa: "Była to kraina (raj) w świecie umarłych, to jest w Szeolu, położonym w sercu ziemi. Gehenna oraz jej płomienie i męki znajdowały się po jednej stronie, a Raj, pośrednie miejsce pobytu błogosławionych, po drugiej stronie. Byli tam patriarchowie: Abraham, Izaak i Jakub, gotowi przyjąć na łono swoich wiernych potomków. ... Miejscem najbardziej uhonorowanym przy uczcie dusz błogosławionych było łono Abrahamowe (Łuk. 16:23), na którym nowy dziedzic nieśmiertelności spoczywał jako uprzywilejowany i czcigodny gość".
Jak więc Żydzi mogli rozumieć opowieść Jezusa o ,Łazarzu i bogaczu' (Łk 16:19-31), albo słowa skierowane do łotra "...będziesz ze mną w raju" (Łk 23:43)?
Czy ma ktoś tę Srażnicę lub jej wersję elektroniczną