CHRZEŚCIJAŃSKI OŚRODEK APOLOGETYCZNY

/ Destrukcyjne sekty / Świadkowie Jehowy / Artykuł

W Obronie Wiary

12. IMIĘ BOŻE W BIBLII 1000-LECIA

 

      12.1. Bywając w antykwariatach widywałem osoby pytające o I lub II wyd. (1965, 1971) Biblii Tysiąclecia. Byli to często ŚJ. Poszukują oni tych przekładów ze względu na występujące w nich w przeszło 6700 miejscach hebr. imię Boże Jahwe. Wyd. III z 1980r. jak i IV (przedruk wyd. III) nie zamieszczają w tak wielu miejscach tego imienia, zastępując je określeniem "Pan" lub "Bóg". Wyd. te nie rugują imienia Jahwe, wręcz przeciwnie, pozostawiają je, ale tylko w miejscach, w których jest ono nieodzowne. Jest to dowodem na to, że nie chodzi Kościołowi o ukrywanie tego imienia, co sugerują ŚJ. W przekładach tych pozostawiono imię Jahwe w wielu miejscach np.  Wj 6:2n., Joz 22:22, Sdz 2:12, 1Krl 9:9, 2Krl 10:23, 2Krn 15:9, Ps 68:5, Iz 42:8, Jr 9:23. Umieszcza się je też w przypisach (np. Rdz 2:4, Lb 16:24, Lm 3:66, Jl 2:14, Mi 6:7), a także we wstępach do niektórych ksiąg. Na pytanie ŚJ, czemu Kościół w Polsce w III wyd. nie umieścił wszędzie imienia Jahwe, padają ze strony katolików różne odpowiedzi. Niektórzy sądzą błędnie, że powodem byli ŚJ, przez których jak podaje Rz 2:24: "poganie bluźnią imieniu Boga". Wg innych, ze względu na szacunek imię to pominięto, lub ze względu na brak pewności czy forma Jahwe jest taka sama jak wymawiał Mojżesz. Tak jednak nie jest. Powodem szerokiego nie stosowania imienia Jahwe w tej ed. Biblii było przystosowanie jej do potrzeb liturgii Mszy św. (patrz BT 'Wstęp' wyd. III). W liturgii (por. Dz 13:2 gr. leitourgia) w nabożeństwach od czasów apostolskich nie stosowano nigdy hebr. imienia Jahwe. Wypowiadano jedynie aklamację "Alleluja", używaną i dziś. NT, najstarsze homilie i lekcjonarze potwierdzają to. Septuaginta grecki przekład ST używany przez Apostołów nie zawierał już tetragramu JHWH (owszem, istniały papirusy z tetragramem, ale np. Hbr 1:10 będący fragm. Ps 102:26, odniesiony do Jezusa ukazuje, że teksty ST, z których korzystali Apostołowie nie zawierały go! Podobnie jest z 1P 2:3 będącem fragm. Ps 34:9. [ŚJ też Hbr 1:10 i 1P 2:3 odnoszą do Syna, "Prowadzenie rozmów..." s.378; Strażnica Nr 11, 1994 s.30]). Nie wszystkie też hebr. papirusy zawierały w czasach apostolskich imię Jahwe. "Communio" Nr 1, 1994 s.43-4 w art. pt. 'Imię Boże w Izraelu' donosi: "niektóre hebrajskie rękopisy Biblii znalezione w Qumran mają w miejsce tetragramu Adonaj (Pan)". Nie wykluczało to stosowania imienia Jahwe poza liturgią. Stosowali je niektórzy chrześcijanie pierwszych wieków (patrz broszura ŚJ "Imię Boże..." s.7 lub kom. KUL do Wj s.303 rozdz. "Imię Boże Jahwe"), stosuje się je i dziś. Biblia Poznańska (wyd.I 1974-5 i wyd.II 1982-7), która nie służy liturgii, a w której wszędzie gdzie w tekście hebr. występuje tetragram    JHWH,    zamieszcza go również. Komentarze do ST, które zawierają tekst biblijny, wyd. przez KUL od 1961r. do dziś, też zawierają imię Jahwe. Patrz też kom. KUL do Wj rozdz. "Imię Boże Jahwe". Niedawno wyd. dodruk II wyd. Biblii Tysiąclecia, III wyd. (1991-4) i dodruk (1999) Biblii Poznańskiej, I wyd. wielotomowej Biblii Lubelskiej (1992- ) i Biblię Warszawsko-Praską bp.K.Romaniuka (1997), w których wszędzie w ST użyto imienia Jahwe (por. "Prowadzenie rozmów..." s.116, które potwierdza to mówiąc o BP i kom. KUL). Ukazało się też wiele publikacji i książek o tematyce religijnej, w których imię Jahwe widnieje (np. "Encyklopedia Katolicka" t.7 hasło 'Jahwe'; słowniki biblijne i teologiczne wymienione w "Bibliografii"). O imieniu Jahwe uczy nawet, w dziale dla dzieci "Rycerz Niepokalanej" (Nr 2, 1987 art. pt. 'Jahwe, Bóg Ojców'). Zaś dwumiesięcznik "Communio" (Nr 1, 1994), zatytułowany "Imię Boga", poświęca aż 114 stron zagadnieniom związanym z imieniem Jahwe. Każdy katolik powinien znać to hebr. imię Boga, bo "Katechizm Kościoła Katolickiego" (pkt 206, 210) uczy o nim. Jak widać nie chęć zatajenia imienia, nie ŚJ, ale nawiązanie do prawie 2000-letniej Tradycji Apostolskiej jest powodem nie przywiązywania przesadnej wagi do imienia Jahwe. Nie w liczbie występowania tetragramu jest nasze zbawienie lecz w osobie Jezusa, o którym Dz 4:12 mówią: "I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni".

 

 


[ Powrót do spisu treści ]

Tytuł "W Obronie Wiary", podtytuł: "12. Imię Boże w Biblii 1000-lecia"
URL: http://watchtower.org.pl/w_obronie_wiary-12.php
Autor: Włodzimierz Bednarski
Wprowadzono: 2001-02-13 (id:109). Ostatnie zmiany: 2002-03-03

Chrześcijański Ośrodek Apologetyczny
Copyright © 1999-2024 Jarosław Zabiełło (http://apologetyka.co)