 |
/ Destrukcyjne sekty / Świadkowie Jehowy / Artykuł
15. TRÓJCA ŚWIĘTA
15.1. Uczą, że określenie Trójca Św. nie występuje w NT i Biblia o Niej nie naucza. Dlatego nauka ta jest fałszywa ("Będziesz mógł żyć..." s.39). W "Wyzwoleniu" (s.223) podawali też nieprawdę, że my uczymy, że "Bóg, Jezus i Duch Święty są trzema osobami w jednej osobie". Oto opinia Russella o Trójcy Św.: "Ja w zupełności wierzę w taką Trójcę, jaką przedstawia Biblia. Biblia mówi o Ojcu i ja w to wierzę, Biblia mówi o Synu, ja i w to wierzę, Biblia mówi o duchu św. i ja również w to wierzę. Ja wierzę we wszystko co, mówi Biblia. A jeżeli ktokolwiek znajduje tekst, który mówi o Trójcy ja będę i w to wierzył, (...) Za taki tekst zaraz dałbym 10 dolarów. Ja nie mogę znaleźć żadnych odnośników do Trójcy w Biblii" ("Co kaznodzieja Russell odpowiadał..." s.628). W latach 20-tych Rutherford podbił stawkę i wyd. ulotkę pt. "Nagroda za Obronę Wiary Rzymsko-Katolickiej $1500", w której w punkcie 15 podano: "Kto da dowód, że jest jeden Bóg w trzech osobach czyli trójca, dostanie sto dolarów"; por. podobna ulotka w Polsce ("Rocznik Świadków Jehowy 1994" s.182).
Odpowiedź. 1) NT nie zawiera określenia "Trójca Św.", ale to nie oznacza, że Bóg nie działa i nie istnieje w Niej. NT nie zawiera też wielu słów, którymi posługują się ŚJ np. organizacja, teokracja, rząd, Jehowa, Strażnica, co nie przeszkadza im w formułowaniu różnych nauk. Biblia nie zawiera też dat (np. 607 i 537r. przed Chr., 1914r.), których ŚJ używają do swych wyliczeń. Nieprawdą jest więc to, że posługują się wyłącznie Biblią. Sięgają często do źródeł katolickich, a i laickich aby podeprzeć swe nauki, a przecież uważają wszystkich za współpracowników szatana.
2) Pomimo swoich 'studiów' Biblii ŚJ nie zauważają zawartej w niej nauki o Trójcy Św. Przedstawiając ją ograniczę się do podania wersetów biblijnych (ponad 120), pozostawiając je bez komentarza. W zdaniach tych zawarte jest działanie Boga w Trójcy (np. "Jezus (...) ujrzał Ducha Bożego (...) przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: Ten jest mój Syn umiłowany" Mt 3:16n.) oraz wzajemne świadczenie o sobie i jedność (np. "Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi będzie świadczył o Mnie" J 15:26). Autorzy Biblii niektóre wypowiedzi jak np. Iz 6:9n. przypisują czy to Ojcu (Iz 6:9n.), czy Synowi (J 12:40), czy też Duchowi Św. (Dz 28:26n.). Świadczy to o tym, że w każdym czynie Bożym zaangażowana jest cała Trójca Św.
Mt 3:16n., 4:1-7, 10:18nn., 12:18, 12:28, 22:43n., 28:19; Mk 1:9nn., 12:36; Łk 1:31-35, 1:41-45, 2:26nn., 3:21n., 4:18n., 10:21, 11:9, 13, 24:49; J 1:31nn., 3:2, 5, 3:34n., 4:24n., 4:23, 14:16, 14:26, 15:26, 16:13nn., 20:21n.; Dz 1:1-4, 1:5nn., 2:17, 22, 2:33, 2:38n., 4:8nn., 5:31n., 6:10n., 14, 7:48-52, 7:55, 8:15n., 21, 8:27nn., 32, 10:38, 10:46nn., 11:15nn., 15:8-11, 16:6n., 10, 20:21n., 20:23n., 20:28, 21:11, 13n., 28:23nn.; Rz 1:1-4, 5:5n., 8:1nn., 8:9nn., 8:14n., 8:16n., 8:27nn., 9:1-4, 14:17nn., 15:16, 15:12n., 15:17nn., 15:30; 1Kor 2:13-16, 3:11, 16n., 6:11, 6:19n., 7:39n., 12:4nn., 12:12n., 18; 2Kor 1:21n., 3:3n., 5:5n., 6:1-6, 13:13, 3:14-17, 4:13n.; Ga 3:1n., 5, 3:11-14, 4:6, 6:1-7, 5:21-25; Ef 1:12nn., 1:17, 2:18, 2:21n., 3:2-5, 3:14-17, 4:3-6, 5:18nn., 4:30nn.; Flp 3:3; Kol 1:6nn.; 1Tes 1:3nn., 1:6nn., 4:1-8, 5:18n.; 2Tes 2:13; 1Tm 3:15n., 4:1-6; 2Tm 1:13-18, 1:7n.; Tt 3:4-6; Hbr 2:3n., 3:6n., 6:4-7, 9:14, 10:12-15, 10:29n.; 1P 1:2, 1:11-17, 1:21n. (BG), 3:18, 4:13-16; 2P 1:18-21; 1J 3:23n., 4:2nn., 4:13n., 5:4-6; Jud 20n.; Ap 1:4n., 2:1, 7, 2:28n., 3:1, 5n., 3:7, 12n., 3:21n., 5:6n., 14:12n., 22:1, 22:16nn..
ŚJ nie mogą zrozumieć, że pomimo nie istnienia w Biblii słowa Trójca Św. nauka o Niej wynika z w/w tekstów. Nie zauważają oni, że w ich nauce, np. określenie "rok 1914" nie występuje w Biblii, lecz jest on dla nich wynikiem pewnych tekstów. Nie powinni więc nauki o Trójcy Św. odrzucać tylko z powodu określenia, które im się nie podoba (2Tm 2:14). Istnieją też setki wersetów w których zestawiany jest Ojciec z Synem, Ojciec z Duchem lub Syn z Duchem.
15.2. Uczą, że nie może istnieć jeden Bóg w trzech osobach, bo w matematyce 3 x 1 = 3, a nie 1.
Odpowiedź. W Biblii ta zasada matematyki nie może być zawsze brana pod uwagę bo np. "i rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało" (Mt 19:5n.); "ten zaś, kto się łączy z Panem jest z Nim jednym duchem" (1Kor 6:17); "Trzej bowiem dają świadectwo: Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą" 1J 5:8. Mt 28:19 pomimo, że wymienia Trzy Osoby Boże to mówi o jednym Imieniu. U ŚJ też jeden zbór zawiera wielu członków lub jedna rodzina kilka osób. Możliwość istnienia Trójcy Św. można ukazać im też na podst. wody, lodu i pary, które to wszystkie razem są wodą, a i każdy czynnik z osobną jest nią. Wracając do matematyki pamiętajmy o tym, że 3 x nieskończoność = nieskończoność.
15.3. Uczą, że nauka o Trójcy Św. została przejęta od pogan, bo została sprecyzowana po zaistnieniu trójc pogańskich.
Odpowiedź. ŚJ zgadzają się z tym, że przy stwarzaniu świata brał udział Ojciec, Syn i Duch Św. (dla nich moc, siła Boża). Dziwi nie zauważenie przez nich trzech czynników (dwóch Osób i siły). Wszystkie triady pogańskie są tylko nieudolnymi imitacjami jedynej prawdziwej Trójcy Św., która istniała zawsze. Żadna z pogańskich "trójc" nie była określana jako jeden Bóg w trzech osobach. Zresztą nie trzeba wyszukiwać w pogaństwie fałszywych "trójc" bo i w NT o takiej triadzie jest mowa. Z 2Kor 11:14 wiemy, że szatan podaje się za, lub naśladuje anioła światłości. W tym naśladownictwie idzie on tak daleko, że sam przyjmuje postać triady tzn. Smoka, Bestii i fałszywego proroka (Ap 16:13). Przez to, jak wszystkie pseudo-trójce, potwierdza istnienie prawdziwej Trójcy. Klemens Aleks. (ur.150) też tak rozumie i pisze, że poganie ucząc o swoich triadach nieświadomie potwierdzają istnienie prawdziwego Boga w Trójcy ("Kobierce" V:103,1).
15.4. Uczą, że ponieważ mówi się o tajemnicy Trójcy Św. więc nie mogą tej nauki przyjąć, bo Biblia nie ma tajemnic, a Boga poznają oni całkowicie zgodnie z J 17:3.
Odpowiedź. Podręcznik ŚJ "Upewniajcie się..." czego innego uczy niż ŚJ. W rozdz. o Bogu padają w nim stwierdzenia: "nigdy nie może być dokładnie poznany" (s.97), "Zbadanie Stwórcy stanowczo przekracza możliwości Jego stworzeń" (s.163). Podaje się tam też wersety podpierające te myśli: Rz 11:33n., Iz 40:28, Job 36:26, 37:22. Zgodnie z tym ŚJ nie powinni zbyt pochopnie odrzucać nauki o Trójcy Św. Powinni też zauważyć słowa: "bo myśli Moje nie są myślami waszymi, ani wasze drogi Moimi drogami - wyrocznia Pana. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi Moje nad waszymi drogami i myśli Moje nad myślami waszymi" Iz 55:8n. Por. 1Kor 13:2, Kol 2:2.
15.5. Oto jedność działania jaką zachowuje Bóg w Trzech osobach w stosunku do człowieka.
Chrystusa poznajemy tylko przez Ojca i Ducha Św., "nikt nie może przyjść do Mnie jeżeli go nie pociągnie Ojciec" (J 6:44), "Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: 'Panem jest Jezus'" 1Kor 12:3.
Ojca poznajemy tylko przez Syna i Ducha Św., "ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten komu Syn zechce objawić" (Mt 11:2), "Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy" J 16:13 też Ga 4:6.
Działalność Ducha Św. poznajemy tylko dzięki Ojcu i Synowi, którzy Go posłali, "w ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Ducha Mojego na wszelkie ciało..." (Dz 2:17), "On Mnie otoczy chwałą ponieważ z mojego weźmie i wam objawi" J 16:14 por. 20:22.
Wszystkie trzy osoby Trójcy Św. mają udział w stworzeniu człowieka (Rdz 1:26, Job 33:4, J 1:3). i zamieszkiwać w nas ma cała Trójca Św. (1Kor 3:16, 2Kor 13:5, 1J 4:4, 12).
15.6. Na temat Mt 28:19 Strażnica Nr 21, 1991 s.23 uczy: "Jeżeli ktoś uważa, że Ewangelia według Mateusza 28:19, 20 sugeruje istnienie Trójcy, gdyż słowo 'imię', odniesione do Ojca, Syna i ducha świętego, występuje tu w liczbie pojedynczej, niech zechce dla porównania sprawdzić, iż w Księdze Rodzaju 48:16 użyto identycznej formy tego wyrazu w stosunku do Abrahama i Izaaka".
Odpowiedź. Co ŚJ chcą udowodnić przez wymienienie Rdz 48:16? Przecież werset ten potwierdza to, że obaj wymienieni są osobami (a nie np., że któryś z nich jest mocą czy siłą, za którą ŚJ uważają Ducha Św.) i nie przeczy temu, że Osoby Boże z Mt 28:19 to Trójca Św. Tak jak Rdz 48:16 ukazuje to, że obie osoby są jednej natury tzn. są ludźmi, tak analogicznie Mt 28:19 ukazuje to, że wszystkie trzy Osoby są jednej natury tzn. są Osobami Bożymi. Zupełnie inaczej niż ŚJ uczyli o Mt 28:19 pisarze wczesnochrześcijańscy:
Hipolit (ur. przed 170): "Słowo Ojca, (...) powiedziało uczniom: Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Św. Pouczył tutaj, że kto by pominął jednego z nich, ten nie okazuje prawdziwego uwielbienia Bogu. Bóg bowiem otrzymuje uwielbienie w tej Trójcy" ("Przeciw Noetosowi" 14).
Orygenes (ur.185): "Powiedziano bowiem: 'Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Św.' (...) i w ten sposób zostać ochrzczony w imię Ojca i Syna i Ducha Św., to czyż może być zwyczajną wodą to, co w miarę możliwości uczestniczy w mocy Trójcy Św..." ("Komentarz do Ewangelii św.Jana" frag.36). Por. Cyprian cytowany w pkt. 16.1.-Aneks 3.
15.7. Cytując J 17:3 mówią, że tam nic nie ma o Duchu Św., a więc i o Trójcy Św. Podobnie czynią z innymi tekstami np. Dz 7:56 por. 7:55 (Duch Św.) i J 10:30 por. 2Kor 13:13 (jedność w Duchu Św.).
Odpowiedź. ŚJ nie zauważają głębi Słowa Bożego, bo w J 17:3 pada określenie "aby poznali Ciebie". Dzięki komu poznajemy Ojca i Syna? NT uczy, że to następuje dzięki Duchowi Św. (1Kor 12:3, Ga 4:6, J 16:13). Mówi więc domyślnie w/w werset o Duchu Św. Nie w każdym tekście musi być też wymieniona cała Trójca Św., podobnie jak nie w każdym wersecie mówiącym o Bogu w ST pada imię Jahwe.
15.8. W przeszłości dopatrywano się zapowiedzi Trójcy Św. w wielu tekstach Biblii: Rdz 1:26, 3:22, 11:7, Mdr 9:17, Iz 6:3, 8, 48:16, Wj 23:17, 34:23, Lb 6:22-26, 2Sm 23:2, a także w formie Elohim (Bóg) np. Rdz 1:1. Słowo to jest w liczbie mnogiej. Z objawienia NT wiemy, że przy stwarzaniu świata brał udział prócz Ojca, Syn i Duch Św. (Hbr 1:10, 9:14, Job 33:4), przez co słowo Elohim może zawierać trzy osoby w Bogu (patrz Tertulian (ur.155) "Przeciw Prakseaszowi" 12:1-3; Teofil Antiocheński ( 186) "Do Autolyka" 2:18; Ireneusz (ur.130-40) Adversus haereses 4:20,1). Pierwsi chrześcijanie dojrzeli też fragm., który mówi na przemian o jednym Bogu i trzech osobach: "Jahwe" (Rdz 18:1), "Trzech" (Rdz 18:2), "o Panie" (Rdz 18:3), "Wy", "Oni" (Rdz 18:4n.), "rzekł Jahwe" (Rdz 18:10-13), "Ci" (Rdz 18:16), "Jahwe" Rdz 18:17.
15.9. Uczą, że Ga 3:20 ("Pośrednika jednak nie potrzeba gdy chodzi o jedną osobę, a Bóg właśnie jest sam jeden") mówi o tym, że Bóg jest jedną osobą a nie trzema.
Odpowiedź. Tekst ten uczy o tym, że tą jedną osobą jest Abraham (Ga 3:16) i że Bóg udzielając mu obietnicy był sam jeden tzn. bez pośrednika, który nie był potrzebny. ŚJ korzystają w tym wypadku z tego, że BT zamieszcza w Ga 3:20 słowo "osoba" i narzucają swym słuchaczom odniesienie go do Boga. Słowo to nie pada w oryginale greckim, a inne przekłady oddają ten wiersz następująco: BP "tam gdzie jest jeden nie potrzeba pośrednika a właśnie Bóg jest jeden" (też kom. KUL do Ga); ks.Dąbr. "lecz nie ma miejsca na pośrednika tam, gdzie jest tylko jedna strona, a Bóg jest jeden" (por. NP, BG, ks.Wu.). Zaś autorzy przekładu SN werset ten przekazali w parafrazie: "lecz Abrahamowi Bóg dał obietnicę osobiście, bez udziału aniołów, Mojżesza i innych pośredników".
15.10. Każda z osób Bożych używa podobnej formuły przed obwieszczeniem swych słów, co ukazuje ich równość.
Ojciec - "To mówi Jahwe" Jr 2:5
Syn - "To mówi Syn Boży" Ap 2:18
Duch Św. - "To mówi Duch Święty" Dz 21:11.
15.11. Pytają: czy Apostołowie mogli wierzyć w Trójcę Św. jeśli nie użyli tego terminu w NT?
Odpowiedź. Nie jest najistotniejsze wypowiadanie słowa "Trójca Św." (2Tm 2:14) lecz wiara w jednego Boga w Trzech Osobach. My często wypowiadamy formuły trynitarne (np. "W imię Ojca i Syna i Ducha Św.", "Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Św.") czy odmawiamy "Skład Apostolski" ("Credo") i nie pada w nich określenie "Trójca Św.", a jednak w Nią wierzymy. Nikt dziś nie może też udowodnić tego, że Apostołowie nie znali określenia "Trójca Św.", ale wiemy, że oni podobnie jak my używali formuł trynitarnych np. Mt 28:19, 2Kor 13:13, Ef 4:4nn. Por. pkt 16.1. Aneks 1.
15.12. Uczą, że nikt kto będzie samodzielnie czytał i interpretował Biblię nie znajdzie w niej nauki o Trójcy Św.
Odpowiedź. 2P 1:20 uczy: "To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśniania", a 2P 3:16 dodaje: "we wszystkich listach (...). Są w nich trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę". Por. Jk 3:1. Każdy, nawet samodzielnie czytając Biblię zauważy, że Duch Św. mówiąc o sobie "Ja" (Dz 10:20), jest osobą, a nie mocą czy siłą. Jezus zaś jest prawdziwym Bogiem (1J 5:20, J 20:28), a nie archaniołem Michałem. Patrz też "Największe oszustwa i proroctwa Świadków Jehowy" C.Podolski rozdz. 'Świadkowie Jehowy <cytują>'.
15.13. Jeśli ŚJ stawiają nam zarzut, że Trójca Św. pochodzi z nauki pogańskiej to i my możemy postawić im podobny zarzut. Strażnica Nr 11, 1957 s.22 mówi o Jehowie: "pełen miłości <Dziadek>". Podobnie Dziadkiem nazywa Go ang. książka ŚJ "Worldwide Security..." 1986 (s.169) oraz ang. Strażnica [The Watchtower] Nr 15, 1995 s.13 (polski odpowiednik nie zamieszcza słowa Dziadek). Natomiast Strażnica Nr 13, 1957 s.17 podaje, że wśród tubylczych plemion w Australii spotyka się "wiarę w jedynego boga znanego jako 'ojciec' lub 'dziadek'". Czyżby ŚJ zaczerpnęli z pogaństwa swoje wierzenia?