A to przepraszam. Ale on mnie jako nie ŚJ nie dotyczy?

to już zależy tylko i wyłącznie od Ciebie

I tutaj nie potrafię zrozumiec swiadków. Wiedzą, 99% z nich wie, że ciało kierownicze jest omylne i popełnia błędy..... ale są wstanie położyć na szali swoje życie i swoje zbawienie.... to naprawde duże ryzyko.

Odpowiedź poda każdy Świadek: należy być podporządkowanym CK (nieważne jak byłoby omylne) ponieważ tego wymaga Bóg, proste

Zbyt wiele rzeczy jest do przyjęcia na wiarę... tylko bez żadnych podstaw

właśnie o tym piszę qwerty, o silnym przekonaniu, które nie ma racjonalnych podstaw, z takim najtrudniej wygrać

A gzie i kiedy Bóg tego od nas wymaga? Gdzie i kiedy naucza nas, że CK nami kieruje? Bo jak nigdzie, to możemy spokojnie CK ignorować.

Podporządkowanie CK nie wynika z jakiś racjonalnych przesłanek, a jedynie z osobistego przekonania, to dogmat.

Nie no litości ,błagam,silne przekonanie wypływa z racjonalności,a co za tym idzie z weryfikowalności.Każdą przypowieśc można dobrowolnie interpretowac,na każda modłę powielac,bo wiara ma do tego,że nie ma silnego przekonania ( można ślepo,a zarazem bardzo mocno wierzyc,ale i tak nie zmienia to faktu,że wiara jest eteryczna i gubiąca się przy faktach dokonanych),bo przekonac mogą czlowieka tylko fakty,które biorą się z weryfikacji.

wiele poglądów, które wyznajemy przez całe nasze życie, nie ma żadnych racjonalnych podstaw

Bo pogląd to jest idea,osąd,punkt widzenia - który właśnie zależy od punktu siedzenia i dla tego nie ma racjonalnych podstaw,sam sobie tłumaczysz,a zarazem zaprzeczasz.

miałem na myśli bardziej irracjonalne przekonania, jak na przykład twierdzenie, że: "ja zawsze mam szczęście", "mnie to nie spotka", "to musi się udać", "istnieje jakaś sprawiedliwość na tym świecie" itd.

Należy przyjąć, że w czymś parzył kawusie i niestrudzenie kopać dalej..

A tu się mylisz, bo ja akurat w liczbie mnogiej..heh

akurat nie o tego Russella mi chodziło

koncepcja Boga bezosobowego, pojedynczego, trójjedynego czy jakiegokolwiek innego powinna być równoważna, ponieważ jest niesprawdzalna. Po co się ograniczać, popuśćmy wodze wyobraźni: załóżmy, że istnieje Bóg który stworzył ludzi i szczególnie interesuję się ziemią, ale okazuję się, że jest tylko jednym przedstawicielem rodziny boskiej, rządzącym sobie na krańcu wszechświata, a sam podlega jakiemuś większemu bóstwu, może starszyźnie istot wyższych, a nad nimi wszystkimi czuwa ktoś jeszcze wyższy, pozostający w ukryciu itd, itd...

Ale co z moją duszą, świadomością i wyobrażnią, które nierozerwalnie funkcjonują z moim własnym Ja ? i pozwalają mi przetrwać na tym ziemskim padole jeszcze jeden kolejny dzień - jeśli odbierzemy sobie marzenia i nadzieję to co nam pozostanie ?

Światło potrzebuje dwa miliony lat by dotrzeć na Andromede (to czas dla nas niewyobrażalny), a moja myśl przebiega tą drogę w kilka zaledwie sekund - zamykam oczy i już tam jestem

Coś jest w tym co piszesz, dlatego nie jest łatwo być niewierzącym (czyt. ateistą)...

Spodobała mi się ta myśl, w jednej chwili patrzę na słońce by za moment przenieść wzrok na księżyc i już przekroczyłem prędkość światła

Ja mam do tego wszystkiego dość proste podejście. Ale ja w ogóle jestem prosta, niewykształcona, głupia baba Nigdy w życiu nie spotkałam się z jakąkolwiek nawet przesłanką istnienia jakiejś wyższej siły. Nie widzę w świecie żadnego mistycyzmu, nie dostrzegam żadnego dowodu na to, że ktoś nad tym całym pier****nikiem czuwa. Uważam też, że ludzie nigdy nie będą w stu procentach pewni tego, jak i kiedy to wszystko zaczęło się kręcić. I może nie ma sobie co nad tym głowy łamać, bo tak naprawdę wcale nam to w niczym nie pomoże, a tylko bajzlu w tej głowie narobi. Jeżeli komuś wiara w coś czy kogoś robi dobrze, to jego sprawa. Ja nie widzę sensu wierzyć w coś, co nigdy samo nie usiłowało mnie znaleźć, bo w ten sposób to ja mogę równie dobrze wierzyć w dobrotliwe liliowe rajstopy o smaku poziomkowym i, jeśli moja wiara będzie prawdziwa, to mi to sprawi tyle samo radości, co innym wiara w JHWH. Najwidoczniej nie spłynęła na mnie łaska wiary, więc - bez łaski.

może proste, ale logiczne

Wszyscy rodzimy się nadzy i bezbronni...raczej

a czy ateistami ? Tylko przy założeniu, że Boga nie ma -

[...]

Ateistą możesz zostać z własnego wyboru - nie inaczej

Oskarze, właśnie z myślą o Tobie pisałem swój wcześniejszy post, wyczuwam sporą niechęć do ateistów, tylko jak nazwać kogoś kto o Bogu nigdy nie słyszał? wierzący nie, ateista nie, to kto?

z definicji ateizm (a-teizm czyli przeciwieństwo teizmu, wiary w boga/bogów) to nie tylko odrzucenie Boga, to również nie wiara w niego, a więc też nieświadomość jego istnienia - w tym kontekście rodzimy się ateistami.

Jeżeli jednak nie ma naukowego dowodu na nieistnienie Boga
to należy przyjąć, że ojcem logiki jest sam Stwórca skoro
powołał do życia nie tylko człeka ale Wszystko inne..

analogicznie nie ma naukowego dowodu na nieistnienie czajniczka Russella i nigdy nie będzie, co w związku z tym należy przyjąć?

Skoro nie wiemy czym jest tzw. "czarna materia" która spaja
galaktyki i jedynie się domyślamy, że musi istnieć (coś na kształt
zjawy niematerialnej) lub "czarna energia", która daje odwrotny
skutek i również tylko możemy się jej domyślać...więc pytanie
kim lub czym jest Bóg pozostaje otwarte -

czemu rozważasz istnienie Boga w liczbie pojedynczej? może istnieje cała rodzina istot boskich, ba nawet cała cywilizacja? nie? dlaczego, przecież założenie istnienia siły wyższej, w celu wyjaśnienia nieznanego zjawiska, prowadzi do jeszcze większej ilości pytań bez odpowiedzi...

[...]Ateizm jest odrzuceniem wiary w istnienie bostwa[...]

Potrafię sobie wyobrazić sytuację, w której ktoś nigdy nie słyszał o żadnym Bogu, więc nie zna takiego pojęcia. Czy dana osoba odrzuca wiarę w bóstwo? Chyba raczej w niego nie wierzy, ponieważ nic o nim nie wie. Wszak wszyscy rodzimy się ateistami.

Zeby bylo smieszniej - logika rowniez.
Jesli chodzi o dogmaty religijne to moj sceptycyzm jest duzy. samodzielnie czytam Biblie. Przeczytalam tez Koran, lecz moja znajomosc kontekstu kulturowego tej ksiegi jest za mala na wysnuwanie wnioskow.

Profanko, emocję są piękne. Tylko, że nie zawsze są tak spontaniczne i naturalne, jak się nam wydaje. Emocje potrafią być irracjonalne, oszukiwać nas, wprowadzać w błąd i manipulować nami. Przez ich pryzmat interpretujemy świat nie zawsze zgodny ze stanem faktycznym.

A jeśli logika zawodzi, to cóż pozostaje? szaleństwo?

O bosie...

Domyślałem się że ateistów jest wielu ale nie, że aż tylu ?!

Kto te wszystkie trupy zdoła posprzątać po Armagedonie..hehe

a myślisz, że "wierzący inaczej" będą mieli lżej? nie ma szans

Bóg jest dla mnie pojęciem abstrakcyjnym. Jest uniwersalną odpowiedzią na niewiadome. Każde osiągnięcie nauki w dziedzinie ustalania etapów "powstawania" odsuwa boga nieco dalej w jego roli. Każde osiągnięcie nauki w dziedzinie ustalania etapów "powstawania" odsuwa boga nieco dalej w jego roli. Kiedyś był sprawcą praktycznie każdego wydarzenia i ingerował w praktycznie każdą dziedzinę życia człowieka. Dzisiaj jest gdzieś tam.

A propos poznawania niewiadomego z pomocą religii, to ciekawie wypowiedział się prof. Bohdan Chwedeńczuk:
"Istota poznania naukowego polega na budowaniu i sprawdzaniu hipotez według metodologii naukowej. To właśnie bezosobowa metodologia, zbudowana według sprawdzonych reguł, gwarantujących wysokie prawdopodobieństwo osiąganych rezultatów, przynosi hipotezy, które wzbogacają zasób naszej wiedzy. Te hipotezy, dodajmy, narażone są na nieustanną krytykę, weryfikowane kolejnymi eksperymentami, modyfikowane zgodnie z rezultatami owych eksperymentów.

Religia natomiast nie przynosi w myśl takiej definicji żadnej wiedzy o rzeczywistości. Tam zaś, gdzie religia do roli budowania spójnego obrazu rzeczywistości pretendowała (a pretendowała i pretenduje nader ochoczo), tam prędzej czy później jej nieoparte na żadnej spójnej metodologii twierdzenia były przez naukę obalane. Poczynając od "obserwacji", że huragany wywołuje jakiś domniemany bóg wiatru, przez twierdzenia o płaskiej Ziemi, wokół której krąży Słońce, i demonicznych źródłach szaleństwa kończąc."


Dodam, ktoś inny fajnie napisał, że kiedyś umieszczano bogów tam gdzie nikt nie mógł tego zweryfikować, w starożytności było to na olimpie, w chrześcijaństwie Bóg mieszka sobie w niebie, a dziś skoro i tam dotarł człowiek, umieszcza się go jeszcze dalej, w głębi kosmosu, w innym wymiarze.
Ale kiedyś pewnie i tam dotrzemy, gdzie wtedy przeniosą swoją siedzibę istoty boskie?

[...] To kim jesteś? Możliwe, że jesteś po prostu częścią życia [...]

Ciekawie napisane. Dopiero teraz na to natrafiłem.

Zdaje sobie sprawę, że całe nasze doświadczenie, to co wiemy i czujemy jest tylko subiektywnym spojrzeniem na rzeczywistość i zapewne daleko od niej odbiega. W kontekście przekonania o istnieniu lub nie istnieniu Boga, prowadzi to do pewnego rodzaju paradoksu:

Być może w przyszłości ludzkość okaże się bardzo wierząca, a człowiek wierzący jest w stanie wiele rzeczy sobie wytłumaczyć. Może liczyć na nadprzyrodzoną ingerencję Boga "w sprawy ludzkie" lub zabranie go po śmierci w jakieś wyjątkowe miejsce szczęśliwości. Jest w stanie tak czekać na Boga przez tysiące lat. A Bóg w tym wszystkim może nigdy nie nadejść... bo go po prostu nigdy nie było.

Z drugiej strony może dojdziemy jednomyślnie do wniosku, że nie istnieją siły nadprzyrodzone. Na każde nasze pytanie zostanie znaleziona satysfakcjonująca odpowiedź, wszystko da się wyjaśnić z pominięciem Boga, powstanie życia, pojawienie się wszechświata itd. Przez tysiące lat ludzkość nieprawdopodobnie rozwinie się technologicznie i intelektualnie. A Bóg? Może cały czas przyglądać się temu wszystkiemu z ukrycia...


Co pozostaje? Może właśnie o to chodzi, jak napisałeś, o bycie częścią życia. Po prostu, mieć swoje poglądy, pozostając jednocześnie zawsze otwartym na nowe.

najciemniej pod latarnią, tzn czupryną, tzn w naszych głowach

też o tym pomyślałem, ograniczeniem jest tylko nasza wyobraźnia

Na początku był haos,później przyszła religia i namieszała dobrze w głowach.Religia zawiodła przyszła nauka,a nauka jest omylna i czasem z przeczna sama z sobą więc w sukurs przyszła teza i hipoteza.Te ze sobą zaczęły konflikt i znowu przychodzi religia - powtarzający się obieg - dzień świstaka i dzień świra:lol:

Mam wrażenie, że wiele obecnych tu osób traktuję naukę podobnie jak religię, powinna głosić prawdę absolutną, być nieomylna, nieskorumpowana i uczciwa, ale tak nie jest, nie będzie i trzeba się z tym pogodzić. Tworzymy ją my ludzie, jesteśmy omylni, ale tak naprawdę zaczynaliśmy od zera. Nikt nam nie pomaga w zrozumieniu tego, co nas otacza, nikt wyższy nie stanie z boku i nie wyjaśni naszych pytań. Dlatego do wniosków musimy dochodzić sami. Jednak jakby zestawić ze sobą obie, naukę i religię, która ma więcej przekonywujących dowodów na swą prawdziwość? Niestety religia jako ogół, jeśli chodzi o wyjaśnianie rzeczywistości, zawodzi już od najdawniejszych czasów. Natomiast, jeśli wziąć pod uwagę choćby rozwój, jaki się dokonał w ostatnich stuleciach dzięki nauce to odpowiedź nasuwa się sama.

Jednak naszym zyciem rzadzi nie tylko logika.

a co proponujesz lepszego niż logika?

Fakt, to bardzo twarde slowo i trudno jest go uzyc do okreslania nim hipotezy zwiazanej z doborem naturalnym i innymi czesciami tej idei. Zmiany owszem zachodza, ale sa cykliczne tak jak cykliczne sa zmiany klimatu. To co bylo norma klimatyczna w okresie zwanym minimum Maundera (zamarzniete rzeki lub Baltyk az do Szwecji) nie jest norma dzis. Co nie znaczy, ze podobne minimum nie moze sie zdarzyc w przyszlosci. A jednak deszcz wciaz pada z gory a nie do gory zas lod unosi sie na powierzchni wody a nie tonie. Tyle w temacie faktu ewolucji.

Zgodzę się z Tobą, należy być ostrożnym w ocenie faktów. Pytanie tylko czy podobny sceptycyzm wykazujesz w stosunku do dogmatów religijnych?

dlaczego zaraz opium??? Logika nie jest wszystkim. Wydaje mi sie, ze emocje sa ta druga strona logiki. Chyba nie zaprzeczysz, ze czlowiek bez emocji jest ulomny.

emocję mogą nas niestety zwodzić

Czy ty nie rozumiesz czy tylko udajesz lam? Rezygnując z metody leczenia dla której nie ma alternatywy(!) decydujesz o życiu lub śmierci dziecka.

Ws nie zadałem pytania kto ma decydować o życiu lub śmierci ale kto ma decydować.

dobry jesteś w tym lam... w odwracaniu kota ogonem
temat dotyczy kwestii krwi i tego "kto ma decydować o życiu lub śmierci"

Pisałem już o mojej znajomej której odebrano 2 dzieci podano im krew i oddano jej dzieci aby je pochowała. Myślisz że ktoś powiedział przepraszam.

uważasz, że zmarły bo podano im krew? nie sądzę żebyś tak uważał, więc jeśli chodzi o słowo "przepraszam" to powinno paść, ale za każdym razem gdy nie uda się uratować życia, mimo, że śmierć w szpitalu jest wpisana w ryzyko leczenia

a ja myślę, że lam nas jeszcze zaskoczy tzn. przejrzy materiały i odpowie, w końcu wspominał coś na temat danego słowa

podziwiam qwerty, facet wyjeżdża z jawnym szowinizmem, a ty spokojnie mu odpowiadasz, żeby nie generalizował...szacun

nikt nie skazuje na śmierć dzieci

lam czy możesz odpowiedzieć na pytanie które już na tym forum padało:
Czemu rodzice będący ŚJ decydują w sprawie krwi za małe dziecko, skoro jednocześnie wierzą, że nie powinni podejmować za nie decyzji dotyczącej oddania się Bogu, czyli chrztu?

ws - kto ma podejmować decyzje, za dziecko nie potrafiące mówić, albo za 5 latka itd.

dlaczego nie dajecie ludzią prawa decydowania o sobie i nawet o swoich dzieciach

O sobie niech każdy decyduje sam, jeśli jest zdrowy na umyśle, ale wybacz dzieci nie są własnością rodziców, na szczęście. Dlatego prawo chroni je np. przed zwyrodniałym rodzicem molestującym swoje dzieci...

Zwróć uwagę, że rodzic ma "prawo do opieki" a nie "prawo do własności", ma prawo do wychowywania ale nie do decydowania o jego życiu lub śmierci

nie mogłem ostatnio pisać

Więc kto zrobił to co nas otacza i jakie przymioty jego sa widoczne w tych tworach.

widzimy to:



i jednocześnie to:



więc jakie przymioty dostrzegasz w tych tworach?

http://allegro.pl/ewolucja-jest-faktem-coyne-jerry-a-nowa-i1210441886.html

polecam

a przy okazji Padre dawno miałem zapytać, czy miałeś może w ręce "Najwspanialsze widowisko świata. Świadectwa ewolucji" R. Dawkinsa, bo nie wiem czy warto, trochę droższa

czy przewidując, że życie jest analogiczne dla kazdej przestrzeni, mozna zalozyc, ze wszechswiat "eliminuje" slabe organizmy, nieudolne cywilizacje, "hoduje" w sobie zycie, które tak naprawde istnieje od zawsze zasiewajac sie to tu to tam, szukajac "rysy, zabarwienia, przebarwienia, kreseczki" rozpuszczając sieć jak dendryd, fraktal, jak grzyb, korzen "szukajacy" wilgoci, warunków, spelniajacych okreslone kryteria?

być może jest to "najświętsze" prawo w tym bezbożnym kosmosie