1 reply to this topic

[brooklyn_hunter]

Niedawno w Brooklynie.

Podczas mojej ostatniej podróży do Nowego Yorku, chciałem skorzystać z okazji, aby odwiedzić również główną centralę organizacji Świadków Jehowy. By nie wyglądać na podejrzanego, zabrałem ze sobą teczkę, wypchaną książkami i pojechałem metrem z Manhattan’u przez River do Brooklyn’u. Zadzwoniłem przy bramie wejściowej a przyjaźnie nastawiony brat otworzył mi. Przybrałem pokorną i lekko przygarbioną pozycję i ze wzrokiem spuszczonym w dół mruknąłem tylko, że akurat wracam ze służby głoszenia i chciałbym odwiedzić „główną siedzibę ducha świętego na ziemi.“
("The earthly Headquarter of the holy Spirit").

Przewodnik był wielce z tego zadowolony, że może mnie, takiego pracowitego głosiciela ze starej i zacofanej Europy, wodzić po objektach Towarzystwa. Po tym, jak razem wyszliśmy na zewnątrz z hałasliwych pomieszczeń drukarni, dałem poznać, że jestem wielce pod ich wrażeniem oraz oznajmiłem mu, że w każdym zakątku tego kompleksu budynków, odczuwa się obecność ducha świętego, podobnie jak w starym zamku, w którym straszy.

W tej samej chwili, wziąłem drogiego brata za rękę i rzekłem mu, co jest moim serdecznym i najskrytszym marzeniem, zanim ze starości będę musiał się udać do grobu pamięci:
- „Braciszku, proszę, gdzie znajduje się pomieszczenie, w którym to bracia z Ciała Kierowniczego piszą artykuły do Strażnicy oraz gdzie zostają oni oświeceni Nowym Światłem?
-Ten pomyślał, a potem porozmawiał przez telefon komórkowy, bodajże z Gerrit’em Lösch, który to udzielił pozwolenia, aby mi w pewnej mierze pokazano wnętrze „miejsca najświętszego“. Szliśmy przez długie korytarze, aż mój przewodnik stanął nagle przy dzwiach z napisem:

„Kitchen“ (Kuchnia)

Poczatkowo myślałem, że ów brat się pomylił, ale wyjaśnił mi, że w tym pokoju przygotowywany jest „food“ czyli „pokarm“ na czas słuszny, dlatego to w swoim czasie, tak zadecydował Prezez Knorr, aby nazwać to pomieszczenie kuchnią. - Zrozumiałem go natychmiast.

Po cichutku otworzył drzwi. W środku, przed swoimi komputerami siedzieli starsi wiekiem mężczyźni i wklepywali ze szklanym wzrokiem teksty w klawiaturę. Na suficie tegoż pomieszczenia, rozchodziło się coś w rodzaju światła Schekina, we wszystkich kolorach tęczy, co stanowiło niesamowicie fascynujący i piękny widok. Na swoje głowy, wszyscy ci mężczyźni, nasadzone mieli coś w rodzaju wielkiej suszarki. Po zapytaniu, czy czasami ci bracia nie odbywają teraz kolektywnej wizyty u fryzjera, poczułem jak po mnie spłynął pogardliwy wzrok mojego rozmówcy.
-„Nie, te urzadzenia są nazywane przez nas „osprzętem inspiracji duchowej.“ W ten sposób, powiedział to tajemniczo, spisywane są wszystkie artykuły bezpośrednio, „od górnie“.

Nieomal nie padłem na kolana pełen czci, respektu i głębokiego szacunku.

Na moje niedyskretne pytanie, w jakiż to sposób następuje niebiańska aprobata zapisanego materiału, brat ten szepnął mi na ucho: „Jak tylko są gotowe, owe wysoce uduchowione wywody pisarskie, zostają one przesyłane do niebiańskiego lektoratu.“ Acha, rzekłem, a na moje kolejne uszczypliwe pytanie: „A co się dzieje jeżeli jakiś artykuł nie zdobędzie uznania? – odparł on poważnie: „Hmm.. wtedy komputer odmawia poszłuszeństwa i kompletnie się zawiesza.“

Niestety, nie mogę wam już więcej relacjonować z mojej podróży, ponieważ muszę się natychmiast przygotować do następnego artykułu Strażnicy, gdyż teraz wreszcie wiem JAK on powstaje.

Moja wielka pochwała należy się brooklyn’skiej kuchni, oraz jej tamtejszym szefom, którzy w taki okazały sposób przygotowywują nam niebiańską mannę!

Gerd (ciągle jeszcze w pochylonej pozycji)


(Tlumaczenie postu z: infolink-forum )

[MadHamish]

Dawno się tak nie uśmiałam!