27 replies to this topic

[Arek z Wrocławia]

Witam!
Na przedstawienie siebie i co mnie boli przyjdzie jeszcze czas i nie chce robić tego na siłę, więc od razu przechodzę do tematu który chciałbym poruszyc.
Chodzi o zajmowanie przez braci miejsc siedzących na zebraniach na sali. Starsi wielokrotnie zachęcali ( zachęty...zachęty..) z mównicy by nie siadac stale w to samo miejsce tylko na kazdym zebraniu starac się siadac róznorodnie. No tak szybciej przyszedłes więc masz jakby prawo do zajęcia najbardziej odpowiadającego Ci miejsca. Jakże WIELKIE było moje zdziwienie gdy prawie cały zbór ( 95%) zwyczajnie nie stosowali się do tych zachęt. Nic wielkiego powiecie? Niestety parę razy doznalem z tego powodu przykrosci gdyż byłem przeganiany ( oczywiscie z miłoscią z miejsc "nalęzących" do kogoś. Kilka razy zaobserwowałem gdy sugerowało sie osobom nowo przybylym ,że powinni usiąsc gdzie indziej gdyż tam siedzi nie byle kto. Najlepsi byli starsi z żonami, nie dosc że mieli nietykalne miejsca ( bracia nawet nie odwazyliby sie ich zając...) to jeszcze obstawiali boczne siedzenia, teczkami, torebkami zeby przypadkiem im nikt z boku nie przeszkadzał. I patrzyli się przenajswiętlej w mownicę...

Najdziwniejsze jest że sam starszy który udzielał zborowi zachęt miał je głęboko w pupie. Jaka obłuda!!!

Jak to u Was wyglądało? Czy to tylko u mnie? Czy znaczenie ma wielkosc zboru?


Z utęsknieniem czekam na Armagedon jakkolwiek on nie będzie wyglądał i czymkolwiek by nie był, kiedy to Bóg który jest miłoscią ZABIJE wielu ludzi..

Użytkownik Arek z Wrocławia edytował ten post 2009-05-06, godz. 12:09

[A_Kloo]

Arku pozdrów braci Nalewajko jak z nimi jesteś w zborze co do miejsc wszedzie jest podobnie i żadne wskazówki ani zachęty nie pomogą wszak przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka

[malinowa7]

Mi się wydaje,że problem jest nieco wydumany. To chyba normalne,że większość ludzi lubi zajmować to samo miejsce, przyzwyczajają się do niego, zadomawiają niejako w ten sposób. Ja kiedy byłam ŚJ też miałam swoje ulubione miejsca. Jednak w żadnym zborze, w którym byłam nie zauważyłam, aby bracia lub goście byli "przeganiani" z zajętego już miejsca, bo "tam siedzi zwykle ktoś inny". Nie pamiętam też specjalnych miejsc dla starszych i ich rodzin. Panował zwyczaj, że z tyłu sali siadały rodziny z małymi dziećmi, ze względu na to,że rodzice musieli z nimi częściej wychodzić, a przy oknach , gdzie było więcej świeżego powietrza szczególnie latem, kiedy je otwierano, siadały zwykle osoby starsze, którym trudniej było znieść dwie godziny w dusznej sali. Pamiętam zachęty, aby siadać z przodu i aby dzieci siedziały wraz z rodzicami (także nastoletnie).

[dadi]

Kolega Arek ma jednak rację, jest coś na rzeczy. Ja czytając jego post poczułem jakbyśmy byli z tego samego zboru. U mnie co prawda nikt nikogo nie przesadzał, ale żona starszego jeżeli zajęto jej rząd!!!
wchodząc na salę patrzyła takim wzrokiem że siedzenie w d...ę parzyło! Było coś w rodzaju niepisanego przepisu że oni tam siedzą i nikt nie śmiał tam się pakować. Mało tego jak były jeszcze zebrania książki to oni oboje rozsiadali się na fotelach, kanapie ze smarkaczem który spał wyciągnięty, gdy w tym czasie stare siostry siedziały na taborecie. Moja córka nie mogła tego zdzierżyć i zawsze zajmowała takie miejsce aby choć smarkaty nie spał. Mieliście widzieć WZROK tejże bogobojnej niewiasty i jej męża. A te zabawne komentarze że synek zmęczony, ach, och. Jakby miało to coś tłumaczyć. Zauważyłem to też w innych zborach, słyszałem też przy grillu podobne opowiastki. Co ciekawe zazwyczaj dotyczyło to żon starszych ( ciałek kierowniczych - jak to ktoś fajnie określił )

[edd]

Tak jest chyba w kazdym zborze, ze wiekszosc siada w swoje ulubione miejsce. Ja osobiscie nie spotkalem sie zeby ktos kogos przeganial z miejsca, no moze po za jednym przypadkiem, kiedy to rezerwowano (w formie oslej lawki) ostatni rzad na wykluczonych przychodzacych na zebrania.

[qwerty]

Kiedyś czytałam taką książkę byłem księdzem czy coś.... i zrozumiałam , że za to , że nie mają normalnego życia wynagradzają sobie, drogim samochodem, pysznym żarciem i innymi fajnymi rzeczami.......
odnosząc do swiadków...... niewielu lubi chodzić na zebrania....... nie ma co ukrywać to przykry obowiązek, nikt z nich swiadomie nie przyzna się do tego że to uciązliwe, ale podświadomość więc każdy wynagradza sobie te niedogodności jak potrafi, choćby ulubionym miejscem na sali z połozoną obok torebką aby mieć minimum komfortu przestrzeni życiowej Ja także zajmowałam miejsca obok siebie aby nikt nie usiadł . Znam takich co siedzą na zebraniu i czytają książki, więc im także nie na rękę sąsiad......

[dadi]

Albo to jest ta sama skłonność, tylko w innym wydaniu co u faryzeuszy, "lubią jakieś tam miejsca, niekoniecznie pierwsze, ale MOJE i ważne żeby podświadomie każdy czuł respekt". Wynagradzają sobie brak respektu w służbie, w otoczeniu swoim, może rodzinie. Wniosek jest jeden 'człowiek jest tylko człowiekiem' , czy to ksiądz, faryzeusz, Św. Jehowy. Ten "problem" może jest nieco wydumany ale doskonale pokazuje że nawet w takich drobiazgach i nie tylko, niczym się nie różnią od świata. Wystarczy mieć umysł i oczy otwarte i wszystko jasne. Dlatego właśnie takie z pozoru pierdoły, obrzydzały mi życie zborowe, najlepsze towarzystwo jakie można mieć w tym świecie, kochających braci i siostry, pasterzy. Wyszkoleni na "biblii", usposobieni duchowo, wykwalifikowani, w rzeczywistości bez dozy rozeznania, ślepi i głusi, albo poprostu zadufani w sobie, ......... Się wyżyłem, lżej mi...

[ble]

W moim byłym zborze na Sali też zajmowano "ustalone" miejsca. Pamiętam też, jak kiedyś były zachęty do zajmowania miejsc na przedzie ze względu na matki z małymi dziećmi dla których miejsca były z tyłu. Oprócz nich tylne miejsca były zajmowane też często przez kilka osób wykluczonych. Były też przypadki że zamieniano krzesła miejscami ponieważ niektóre z nich miały wgniecione podpupniki i tyłek wpadał albo były rozklekotane i skrzypiały i było ryzyko że podczas siedzenia się rozkraczą. Sam też zamieniałem Oczywiście potem ktoś chciał siedzieć na tamtym zamienionym krześle i zamieniał z powrotem na to zepsute

Miałem kiedyś przypadek że po zgromadzeniu usiadłem z moją byłą żoną w autokarze którym przyjechaliśmy na zgromadzenie. Po pewnym czasie przyszła jakaś siostra i powiedziała: "A ty tu co, to moje miejsce, no już, wstawaj, ja nie będę siedziała na kole". Przyznam się, że trochę mnie zaskoczyło jej zachowanie. Prawdę mówiąc - zero kultury. Takich "bogobojnych" ŚJ jest sporo. Szkoda, że się nie postawiłem. Bo niby co mi by zrobiła. Nawet nie było tam na siedzeniach żadnych ubrań i innych przedmiotów świadczących, że to miejsce jest już przez kogoś zajęte.

Użytkownik ble edytował ten post 2009-05-07, godz. 13:29

[Arek z Wrocławia]

Albo to jest ta sama skłonność, tylko w innym wydaniu co u faryzeuszy, "lubią jakieś tam miejsca, niekoniecznie pierwsze, ale MOJE i ważne żeby podświadomie każdy czuł respekt". Wynagradzają sobie brak respektu w służbie, w otoczeniu swoim, może rodzinie. Wniosek jest jeden 'człowiek jest tylko człowiekiem' , czy to ksiądz, faryzeusz, Św. Jehowy. Ten "problem" może jest nieco wydumany ale doskonale pokazuje że nawet w takich drobiazgach i nie tylko, niczym się nie różnią od świata. Wystarczy mieć umysł i oczy otwarte i wszystko jasne. Dlatego właśnie takie z pozoru pierdoły, obrzydzały mi życie zborowe, najlepsze towarzystwo jakie można mieć w tym świecie, kochających braci i siostry, pasterzy. Wyszkoleni na "biblii", usposobieni duchowo, wykwalifikowani, w rzeczywistości bez dozy rozeznania, ślepi i głusi, albo poprostu zadufani w sobie, ......... Się wyżyłem, lżej mi...

Świetnie porównanie do faryzeuszy- moim zdaniem jak najbardziej własciwe.
Piszecie że to w sumie nic takiego bo przyzwyczajenie druga naturą człowieka itp i ok ale...po co więc CK mając świadomość ludzkiej natury daje takie niepotrzebne "zachęty" do przekazywania? A może to był indywidualny pomysł starszego?

Użytkownik Arek z Wrocławia edytował ten post 2009-05-07, godz. 12:10

[edd]

Świetnie porównanie do faryzeuszy- moim zdaniem jak najbardziej własciwe.
Piszecie że to w sumie nic takiego bo przyzwyczajenie druga naturą człowieka itp i ok ale...po co więc CK mając świadomość ludzkiej natury daje takie niepotrzebne "zachęty" do przekazywania? A może to był indywidualny pomysł starszego?

Nie wiem jak w innych krajach ale w Polsce we wszystkich zborach byly takie zachety, aby zmieniac miejsce siedzace.

[Noc_spokojna]

Ale macie problem, ja byłam w takim wiejskim kościele, gdzie każada babcia miała swoją wyhawtowaną poduszkę pod tyłek, w ławce na stałe, i nie daj Boże, żeby im ktos tam usiadł. (Wiem bo usiadłam, nie mają pojęcia, że to prywatne, myslałam, że parafialne, i że to proboszcz tak wyhaftował).

Pozdrawiam cieplutko

sadzająca d...ę nie na swojej poduszeczce Dosia

[dadi]

No i o to chodzi: 'jesteśmy innni' ale jakby tacy sami.

[ble]

No i o to chodzi: 'jesteśmy innni' ale jakby tacy sami.

Tu nie chodzi o to czy jakby tacy sami czy nie jakby tacy sami. Chodzi o to że większość z nas nie uważa się za nie wiadomo kogo. W Organizacji jest inaczej. Organizacja twierdzi, że większość jest OK podczas gdy jest inaczej. To jest właśnie ta różnica. Nie można być obłudnikiem.

Użytkownik ble edytował ten post 2009-05-08, godz. 11:34

[dadi]

No niewyraźnie się wypowiedziałem, ale dokładnie o to samo mi chodziło. Napisałem z puktu widzenia świadka. Widzą słomkę u kogoś a belki u siebie nie. Ganią u innych to, co sami często z lubością pielęgnują.
I masz rację obłuda pełną gębą, co napisałem kilka postów wcześniej.

[andreaZZ]

Mi się wydaje,że problem jest nieco wydumany. To chyba normalne,że większość ludzi lubi zajmować to samo miejsce, przyzwyczajają się do niego, zadomawiają niejako w ten sposób. Ja kiedy byłam ŚJ też miałam swoje ulubione miejsca. Jednak w żadnym zborze, w którym byłam nie zauważyłam, aby bracia lub goście byli "przeganiani" z zajętego już miejsca, bo "tam siedzi zwykle ktoś inny". Nie pamiętam też specjalnych miejsc dla starszych i ich rodzin. Panował zwyczaj, że z tyłu sali siadały rodziny z małymi dziećmi, ze względu na to,że rodzice musieli z nimi częściej wychodzić, a przy oknach , gdzie było więcej świeżego powietrza szczególnie latem, kiedy je otwierano, siadały zwykle osoby starsze, którym trudniej było znieść dwie godziny w dusznej sali. Pamiętam zachęty, aby siadać z przodu i aby dzieci siedziały wraz z rodzicami (także nastoletnie).

Podpisuję się pod tym. Daj Boże szczerym świadkom Jehowy tylko takie problemy w zborach! Armagedon będzie zbędny

[[email protected]]

Kolega Arek ma jednak rację, jest coś na rzeczy. Ja czytając jego post poczułem jakbyśmy byli z tego samego zboru. U mnie co prawda nikt nikogo nie przesadzał, ale żona starszego jeżeli zajęto jej rząd!!!
wchodząc na salę patrzyła takim wzrokiem że siedzenie w d...ę parzyło! Było coś w rodzaju niepisanego przepisu że oni tam siedzą i nikt nie śmiał tam się pakować. Mało tego jak były jeszcze zebrania książki to oni oboje rozsiadali się na fotelach, kanapie ze smarkaczem który spał wyciągnięty, gdy w tym czasie stare siostry siedziały na taborecie. Moja córka nie mogła tego zdzierżyć i zawsze zajmowała takie miejsce aby choć smarkaty nie spał. Mieliście widzieć WZROK tejże bogobojnej niewiasty i jej męża. A te zabawne komentarze że synek zmęczony, ach, och. Jakby miało to coś tłumaczyć. Zauważyłem to też w innych zborach, słyszałem też przy grillu podobne opowiastki. Co ciekawe zazwyczaj dotyczyło to żon starszych ( ciałek kierowniczych - jak to ktoś fajnie określił )

Wmoim bylym zborze bylo niemal podobnie,a jeszcze lepiej,gdy po zebraniu ksiazki gospodarz robil kawe no i ...cos na zab.Byly to nie zwykle ciasteczka ze sklepu,a torty z czasem niemalze metrowe,by co zebranie,to popisac sie zdolnosciami kulinarnymi.Kazdy cos ze soba przywozil jakies ciasteczka,ale nikt nie ruszal,kazdy te wykwintnosci wybieral,a ci co ciasteczka(bo moze nie bylo ich stac na wyszukane kulinaria)wstydzili sie i bylo im bardzo przykro.Co zebranie,co siostra,tym wyzszy i bardziej wyszukany tort.Wiec,gdy zaczely chodzic pogloski,ze najwiecej braci przychodzi na zebrania ze wzgledu tych ciast,to zabroniono podawac czegokolwik,procz kawy i skromnych ciasteczek.Jeden brat,prowadzacy modlitwe na takim zebraniu,pewnego razu palnal:,,I Jehowo poblogoslaw te strawe,ktora bedziemy za chwile spozywac...''Wszyscy patrza na siebie i smiesznie sie cos zrobilo.

W moim byłym zborze na Sali też zajmowano "ustalone" miejsca. Pamiętam też, jak kiedyś były zachęty do zajmowania miejsc na przedzie ze względu na matki z małymi dziećmi dla których miejsca były z tyłu. Oprócz nich tylne miejsca były zajmowane też często przez kilka osób wykluczonych. Były też przypadki że zamieniano krzesła miejscami ponieważ niektóre z nich miały wgniecione podpupniki i tyłek wpadał albo były rozklekotane i skrzypiały i było ryzyko że podczas siedzenia się rozkraczą. Sam też zamieniałem Oczywiście potem ktoś chciał siedzieć na tamtym zamienionym krześle i zamieniał z powrotem na to zepsute

Miałem kiedyś przypadek że po zgromadzeniu usiadłem z moją byłą żoną w autokarze którym przyjechaliśmy na zgromadzenie. Po pewnym czasie przyszła jakaś siostra i powiedziała: "A ty tu co, to moje miejsce, no już, wstawaj, ja nie będę siedziała na kole". Przyznam się, że trochę mnie zaskoczyło jej zachowanie. Prawdę mówiąc - zero kultury. Takich "bogobojnych" ŚJ jest sporo. Szkoda, że się nie postawiłem. Bo niby co mi by zrobiła. Nawet nie było tam na siedzeniach żadnych ubrań i innych przedmiotów świadczących, że to miejsce jest już przez kogoś zajęte.

Czasem strasznie patrzono,gdy komus zajelo sie ,,jego"miejsce.

[Matrix]

Z tego co pamiętam, to sugestia odnośnie zajmowania różnych miejsc na Sali pojawiła się tylko raz na łamach NSK, w jakimś ogłoszeniu, czy innej małej rubryczce. Oczywiście celem tej zachęty było wzajemne „rozszerzanie” się.

Co ciekawe, w slangu Świadkowskim nie występuje bardziej adekwatny i popularny zwrot „integracja” bo przecież wiadomo, że w publikacjach „integracja” wystepuje w negatywnym kontekście, wieczorki zapoznawcze, spotknia integracyjne np. w nowej szkole itp.

Coś w rodzaju „drogi elektronicznej” którą są przekazywane publikacje do tłumaczenia, do drukowania, a „Internet” służy jedynie niecnym celą i narzędzie Szatana. Kiedyś nie doceniałem Organizacji, ale zobaczcie jak można jedną małą zamianą określenia czegoś, słowa które znaczy dokładnie to samo zmienić nastawienie emocjonalne. To jest świat zerojedynkowy.....

[edd]

Z tego co pamiętam, to sugestia odnośnie zajmowania różnych miejsc na Sali pojawiła się tylko raz na łamach NSK, w jakimś ogłoszeniu, czy innej małej rubryczce. Oczywiście celem tej zachęty było wzajemne „rozszerzanie” się.

Co ciekawe, w slangu Świadkowskim nie występuje bardziej adekwatny i popularny zwrot „integracja” bo przecież wiadomo, że w publikacjach „integracja” wystepuje w negatywnym kontekście, wieczorki zapoznawcze, spotknia integracyjne np. w nowej szkole itp.

Coś w rodzaju „drogi elektronicznej” którą są przekazywane publikacje do tłumaczenia, do drukowania, a „Internet” służy jedynie niecnym celą i narzędzie Szatana. Kiedyś nie doceniałem Organizacji, ale zobaczcie jak można jedną małą zamianą określenia czegoś, słowa które znaczy dokładnie to samo zmienić nastawienie emocjonalne. To jest świat zerojedynkowy.....

Moze i raz sie tylko pojawila ale byla potem wielokrotnie powtarzana przez starszych na punktach i wykladach. Podobnie tez i NO o tym wspominal. Czesto sie slyszalo te informacje o zmianie miejsc.

[jagodowy zagajnik]

W moim zborze też zawsze były cyrki z miejscami i ich zajmowaniem.I tez była osla ławka dla wykluczonych.ech...kiedys to człowiek mial problemy nie to co teraz?hi,hi...Kiedys mój ojciec postawil sobie za cel,że na każdym zebraniu bedzie zajmował z rodziną inne miejsce,żeby dac dobry przykład...taaa.

Użytkownik jagodowy zagajnik edytował ten post 2009-08-24, godz. 19:50

[ex_śj]

Ehhh...przypomniały mi się stare czasy

U mnie w zborze było dokładnie tak samo - każdy zajmował stale te same miejsca. Ze starszymi i ich rodzinami włącznie. Sam osobiście byłem upomniany - oczywiście w duchu braterskiej miłości - bym czym prędzej zmienił miejsce, bo "ja zawsze siedzę na tym miejscu"... Może to i nie jest jakiś wielki problem, ale nie czułem się wtedy zbyt dobrze. Muszę jednak dopowiedzieć, że był jeden starszy, któremu "wisiało" gdzie będzie siedział. Co zebranie siadał w innym miejscu - sam, bo żona siedziała zawsze w jednym i tym samym miejscu (śmieszne, co nie?) on sobie....ona sobie

Może trochę zejdę z tematu (choć jest to w pewnym sensie powiązane), ale zajmowanie tych samych miejsc było zawsze powiązane z różnymi klikami, które się potworzyły w zborze. Były grupki, które tworzyły tzw. enklawy. Kiedyś usiadłem - niestety - pomiędzy takimi osobami...widzielibyście ich wzrok, tak jakby pytali: "a ten co tutaj robi".

Nie wiem, może przez te dwa lata po moim odejściu coś się zmieniło...