A oto kilka przemyśleń:
Co do wszechmocy Jezusa - sprytnie to wykazał, że wszystko to wcale nie znaczy wszystko.
Mt 28:18
18. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: Dana (gr. didomi) Mi jest wszelka (gr. pas) władza w niebie i na ziemi.
przeciwstawił:
Mt 3:5
5. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała (gr. pas) Judea i cała okolica nad Jordanem.
Tutaj logika wyraźnie przeczy, że do Jezusa nie ciągnęła cała Judea... Więc wszystko, to nie wszystko...
Tylko jest mały problem... Podważyć wszechmoc Jezusa to on umiał, to niech teraz spróbuje wybronić wszechmoc Jehowy, który w słowie „wszechmocny” również zawiera słowo „pas” w odpowiedniej dla siebie formie gramatycznej (pantokrator). Bliższy kontekst, „że mu została dana” można przeciwstawić wersetem:
Jn 16:15
15. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.
Widać wyraźnie, że zależność pomiędzy majestatem, a otrzymywaniem i „od kogo” wynosi zero.
Jak coś jest dane, to nie znaczy że to było w formie wielkiej łaski użyczone od kogoś kto jest większy. Często ten wyraz oznacza po prostu "posiadać".
A poza tym co ma wspólnego dawanie i otrzymywanie ze wszechmocą wg. pana Wiśniewskiego? Że Jezus niby nie ma władzy dawać? Tylko Ojciec ma władzę i moc dawać? Co ma piernik do młyna?
Oto werset świadczący o tym, że nie zawsze obdarowany jest mniejszy niż dający:
Ap 8:3 I przyszedł inny anioł, i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano(gr. didomi) mu wiele kadzideł, aby dał (gr. didomi) je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem.
Od kogo dostał te modlitwy? Czy Bóg jest mniejszy od anioła, który mu te modlitwy dał (gr. didomi)?
Natomiast dalszy kontekst, że Bóg jest głową Chrystusa - to już zostało obalone przez Bednarskiego i JL. Ponadto nie ma to żadnego związku z wszechmocą. Pan wiśniewski najwyraźniej nie zrozumiał znaczenia tego słowa.
Czy Biblia mówi o czymś, że Bóg coś może, mówiąc, że Jezus tego nie może, coś, co miałoby świadczyć o mniejszej mocy?
-------------------------------------------------------------------------------------
Inne myśli które się nasunęły podczas przeglądania Wiśniewskiego:
1 Kor 8:6
6. dla nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy.
Skoro Jeden Bóg - jest nim Ojciec, a nie może być Syn, to konsekwentnie Jezus jest Jedynym Panem i nie może być nim Ojciec. Tylko co wtedy z wersetem:
Mar. 12:29
29. Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to: Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest.
--------------------------------------------------------------------------
Pierwszym tekstem Wiśniewskiego jaki zobaczyłem był test mający na celu udowodnić nam, że Bóg miłosierny nie mógł by stworzyć piekła. Pan Wiśniewski napisał:
1. Jeśli twój pies pogryzłby ci kapcie, powinieneś go za to:
a) skarcić
torturować2. Jeśli dziecko wbiegnie raptownie na jezdnię, powinieneś:
a) dać mu klapsa
torturować goBardzo wzruszające. Tylko niestety jest to forma manipulacji ludźmi grająca na ich uczuciach i emocjach. Ja mam inny test dla Pana Wiśniewskiego:
1 Krn 13:9
9. Gdy przybyli na klepisko Kidona, Uzza wyciągnął rękę, aby podtrzymać Arkę, ponieważ woły szarpnęły.
- Jak powinien zachować się Bóg wobec Uzzy?
a) Wynagrodzić go?
Ukarać go?i odpowiedź jest:
1 Krn 13:10. Gniew Boży zapłonął przeciwko Uzzie i poraził go za to, że dotknął ręką Arki, i umarł tam przed Bogiem.
Następne pytanie:
Proszę przeczytać fragment 1Krl 13:1-19 i odpowiedzieć na pytanie:
- Kogo Bóg powinien ukarać:
a) Proroka, który został oszukany?
Proroka, który oszukał?Odpowiedź brzmi - proroka oszukanego. 1Krl 13:20-24
- Jaka kara powinna spotkać Annaniasza i Safirę za oszukanie apostołów?
a) Skarcenie
Śmierć- Odpowiedź - Śmierć
- Komu się należała większa kara:
a) Annaniaszowi i Safirze ?
Fałszywemu prorokowi Bar-JezusOdp. Oczywiście Annaniaszowi i Safirze Dz5:1-10 a nie Bar-jezusowi: Dz13:6-11
Takich przykładów można podać setki.
A czemu?
Iz 55:8-9
8. Bo myśli moje nie są myślami waszymi ani wasze drogi moimi drogami - wyrocznia Pana.
9. Bo jak niebiosa górują nad ziemią, tak drogi moje - nad waszymi drogami i myśli moje - nad myślami waszymi.
Ludzie wyobrażali sobie mesjasza jako politycznego przywódcę (Łk24:21), a tymczasem:
1 Kor 1:21.(...) spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących.
Dlatego proszę nie porównywać naszych wyobrażeń z rzeczywistością Bożą.
Ga 6:7-8
7. Nie łudźcie się:
8. Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne.
Piekło jest więc rzeczywistością, jako przestroga przed tymi, którzy śmieją się z Boga żyjąc wg „Hulaj dusza, Boga nie ma”
Kiedyś zrobiło na mnie wrażenie stwierdzenie "Piekła dostąpią przede wszystkim ci, którzy w to nie wierzą".
2 Tes 1:9 Jako karę poniosą oni wieczną zagładę [z dala] od oblicza Pańskiego i od potężnego majestatu Jego.
Kara może polegać tylko na tym, że człowiek zobaczy, jaką nagrodę stracił bezpowrotnie, będąc na wieki zdala od Niego. Większej kary nie potrzeba.
-------------------------------------------------------------------------------------
Co do rodzajników ( jak przed theos stoi rodzajnik, to ma to oznaczać prawdziwe Bóstwo, a jak nie ma, to niekoniecznie) - to nie wiem czemu jeszcze ludzie drążą ten temat? Rodzajniki przy słowie theos mają się nijak do prawdziwego Bóstwa. Jezus jest nazwany Bogiem bez rodzajnika J1:1 jak i z rodzajnikiem - J20:28 (te rodzajniki nie zostały wypowiedziane przez św. Tomasza, bo on mówił po aramejsku, to św. Jan je tam wstawił zgodnie ze swoim zrozumieniem). Bóg Ojciec jest nazwany Bogiem z rodzajnikiem J1:1 jak i bez rodzajnika J1:18. Nie kwestionowane bóstwa pisane z małej litery są nazwane bogami bez rodzajników J10:34n jak i z rodzajnikiem (szatan z 2 Kor4:4). Po co w ogóle drążyć dalej ten temat....? Przypomina mi się bardzo mądre powiedzenie góralskie: "Jak na Hieronima jest pogoda albo nima, to w połowie listopada albo pada, albo ni pada" :-) Zawsze się sprawdza :-) Tak samo jest z rodzajnikami.
--------------------------------------------------------------------------------------
Odnośnie 1J5:20:
Słowo hutos odnosi się do głównego podmiotu zdania, który wysuwa się na pierwszy plan. W 1J5:20 wysuwa się Jezus Chrystus, a nie Ojciec (w 1J5:20b w najstarszych manuskryptach brak jest słowa theon - Boga po słowie ‘prawdziwego’, co dużo bardziej uwypukla postać Jezusa Chrystusa - „Wiemy też, że ten Syn Boży przyszedł i dał nam rozum abyśmy poznali tego prawdziwego i jesteśmy w tym prawdziwym w synu jego Jezusie Chrystusie. Ten jest prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym”).
Pan wiśniewski pokazuje, że nie zawsze słowo 'hutos' odnosi się do tego, co go poprzedza:
2 Jn 1:7
7. Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki (gr. houtos) jest zwodzicielem i Antychrystem.
Hutos nie odnosi się do Jezusa.
Ale zauważmy, że w 2J1:7 głównym tematem zdania są zwodziciele i o nich mowa. Ponadto kontekst bardzo wyraźnie zaprzecza temu, że Chrystus jest antychrystem.
Dz 4:10-11
10. to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy.
11. On (gr. houtos) jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła.
Ale zauważmy, że w Dz4:10n głównym tematem jest Jezus Chrystus, a nie ten uzdrowiony.
Hutos wskazuje na pierwszoplanową postać w wypowiedzi.
Ponadto to po co pisać, że „ten prawdziwy” jest Bogiem prawdziwym, przecież nikt tego nie neguje, a poza tym to już właśnie było powiedziane, więc po co pisać masło maślane? Nie szkodzi, że Bóg Ojciec jest nazwany prawdziwym i jedynym - Jezus jest nazwany jedynym Panem (kurios) i jedynym władcą (despotes) Jd4, a przecież Ojciec też jest Panem Mr12:29 i Władcą Dz4:24 (gr. despotes). Bliższy kontekst wskazuje, że w Synu mamy życie wieczne 1J5:13. (a w 1J5:20 mamy że „On jest Bogiem prawdziwym i życiem wiecznym). Werset ten pisze, że jesteśmy w tym Prawdziwym [Bogu] - w synu Jego. To w końcu w kim jesteśmy - w Jego Synu, czy w Ojcu. Jest to więc werset potwierdzający jedność Ojca i Syna, bo dla natchnionego autora bycie w jednym i drugim to jest to samo. Skoro możemy być zarówno w Ojcu jak i w Synu, to i Ojciec może być prawdziwym Bogiem i Syn może być prawdziwym Bogiem. Ten tekst grecki oddaje to następująco: „Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum abyśmy poznali tego prawdziwego i jesteśmy w tym prawdziwym {*} w synu jego Jezusie Chrystusie.” - Tutaj mamy jedną ciekawostkę. Tam gdzie jest {*} nie ma w oryginale greckim spójnika ‘i’ (gr. kai), co bardzo mocno akcentuje, że Ojciec i Syn to jedno.
Tych przemyśleń będzie więcej.... Prawdopodobnie będę uzupełniał tę wypowiedź o nowe aspekty.
Pozdrawiam
Grzesiek
