43 replies to this topic

[Vash the Stampede]

http://www.greeklatinaudio.com

To zachęcająca strona dla zainteresowanych językiem Nowego Testamentu. Obecna w formacie audio-mp3 cała apokalipsa św. Jana i ewangelia Mateusza:

http://www.helding.n...tinaudio/greek/

Dodatkowo, autorzy dodają link do tekstu greckiego w opracowaniu T. Fishera [Greek Text Courtesy of Tony Fisher Lecturer, University of York, U.K.]:

http://www-users.cs....t/chapters.html

Nawiązując do waszego tematu, autorzy strony także prezentują własne opracowanie dotyczące tekstu z ewangelii Jana [1:1]

http://www.greeklati....com/john11.htm




Panie Grzegorzu, z tego co słyszałem jest pan zainteresowany nauką języka Nowego Testamentu [stąd też powyższe linki, mam nadzieję że będą na przyszłość pomocne]. Wtrącę jeszcze tylko zdanie odnośnie zaprezentowanego wersetu z 1 Jana 4:16.

1 Jan. 4:16
16. A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim,
(BW)

1 J 4,16 kai hmeis egnwkamen kai pepisteukamen thn agaphn hn ecei o qeos en hmin o qeos agaph estin kai o menwn en th agaph en tw qew menei kai o qeos en autw

Zdaje się że żyć w prawości i żyć przy Bogu jest tym samym [życie w miłości / życie w Bogu]. Natomiast nie możemy powiedzieć że prawość i Bóg jest jednym i tym samym. Rodzajnik he przy agape stworzyłby ekwiwalent Bóg=Miłość. Jednak tekst ten prezentuje że miłość jest cechą Boga. Mówiąc naszym językiem - żyć przy Bogu i żyć przy miłości jest tym samym, jednak zaznaczamy że miłość jest cechą Boga. I zdaje się właśnie to chciał przekazać autor tego greckiego tekstu.

[Na podstawie książki Williama D. Chamberlaina - profesora języka Nowego Testamentu w Louisville Presbyterian Seminary - An Exegetical Grammer Of The Greek New Testament, page 57 zarekomendowanej przez Brucea Metzgera]

Odnośnie obrony stanowiska pana Jana L. Nie jestem do końca pewien który to nauczyciel języka greckiego podpisałby się pod stwierdzeniem jakoby rodzajnik stanowił jedynie efekt wizualny. Na przyszłość zastanowiłbym się przed zaproponowaniem takiej alternatywy.

["The article is never meaningless in Greek" - A. T. Robertson,
Historical Grammar, 1934:756].





Z poważaniem,
[i]Vash the Stampede

[Jan Lewandowski]

Odnośnie obrony stanowiska pana Jana L. Nie jestem do końca pewien który to nauczyciel języka greckiego podpisałby się pod stwierdzeniem jakoby rodzajnik stanowił jedynie efekt wizualny. Na przyszłość zastanowiłbym się przed zaproponowaniem takiej alternatywy.

Na przyszłość radziłbym czytać mnie dokładniej. Utrzymywałem za opinią zaprezentowaną przez Funka (napisał doktorat o rodzajniku w grece) i opartą na pismach różnych autorów (Platon, itd.), że rodzajnik był przez każdego z autorów greckich używany na swój sposób, wedle własnych potrzeb. "Ozdobne" stosowanie rodzajnika (w celu uwypuklenia tego co dany autor chciał przekazać) to nie "efekt wizualny".

["The article is never meaningless in Greek" - A. T. Robertson,
Historical Grammar, 1934:756].

1934? Od tamtej pory badania nad greką i rodzajnikiem poszły wprzód o całe "mile".

Janek

[Vash the Stampede]

Do pana Jana L.

> 1934? Od tamtej pory badania nad greką i rodzajnikiem poszły wprzód o całe "mile".

Jednak zapewniam pana, że zdanie co do znaczenia rodzajnika w tekście się nie zmieniło, a Robertsona zacytowałem dlatego że dla studentów języka greckiego stanowi on dziś dodatkowy standart i klasykę. Należałoby się z panem zgodzić odnośnie reguł na jakich bazuje jego istnienie. Dana i Mantey w swoim A Manual Grammar of the Greek New Testament [strona 139] wyraźnie wskazują, że "nie istnieje żadna główna reguła dotycząca występowania rodzajnika przy THEOS". Sprawa o tyle się komplikuje, że czasem rodzajnik w tekście greckim może określać rzeczownik występujący dwa a nawet trzy słowa dalej [np. o ek tou oupavou aptos - rodzajnik z początku określa aptos (chleb) i w tym wypadku oba słowa rozdzielone są jeszcze przez określone oupavou (niebo)].

Robert Funk* [jeśli oczywiście mowa o tym samym Funku który zajmował się hellenistyczną greką] to sprawa dotyczy Platona, a nie ewangelii Jana. Funk razem z Haenchenem napisali książkę pt. John 1: A Commentary on the Gospel of John, Chapters 1-6 (Hermeneia: A Critical and Historical Commentary on the Bible) w której to wyraźnie dano do zrozumienia [w Jana 1:1] że "Słowo było boskie (kategoria boska)" [nawiasy autora]. Mam nadzieję że to niedokładne przedstawienie stanowiska Funka lepiej rozjaśni tę sprawę.


Z poważaniem,
[i]Vash the Stampede




* "W Funk" - przedstawione bez imienia

[Vash the Stampede]

>> 1934? Od tamtej pory badania nad greką i rodzajnikiem poszły wprzód o całe "mile".

Przepraszam, pozwolę sobie jeszcze dodać słówko, bo nie jest mi znany powód tego zdziwienia. Jakoby pomyśleć, że wcześniejsze źródła i dzieła określające gramatykę grecką daty poniżej XIX wieku należy uznać za zbyteczne. Na przykład, gdyby nie wkład Erasmusa [Desiderius Erasmus, łacińsko-grecki naukowiec, prawdopodobnie 1466-1539] nie mielibyśmy pojęcia o wymowie greki nowego testamentu. Jego standardowy system wymowy został zaadoptowany przez większość uniwersytetów, biblijnych szkół i seminariów jak i w większości dzisiejszych opracowań gramatycznych dotyczących nowego testamentu.

P.S. Jego oczywiście greka jest inna niż nowożytna, jednak naukowcy sądzą, że wymowa greki nowego testamentu znajduje racji po trochu u obu. Grecja oczywiście nie zaadoptowała jego wokalizacji tylko dlatego że native speakerzy uznali jego wydźwięk za zbyt barbarzyński i nietolerancyjny.

Z wyrazami szacunku,
Vash the Stampede