Napisano 2008-05-04, godz. 15:51
Co ciekawe podobna konstrukcja gramatyczna pada ogólem jeszcze osiem razy w NT. Porównajmy te teksty:
Mk 6:25 Bw „Zaraz też weszła śpiesznie do króla i prosiła, mówiąc: Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela.”
Mk 15:43 Bw „przyszedł Józef z Arymatei, znakomity członek Rady, który też oczekiwał Królestwa Bożego; on śmiało wszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa.”
Lk 1:28 Bw „I wszedłszy do niej, rzekł: Bądź pozdrowiona, łaską obdarzona, Pan z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami.”
Dz 10:3 BT „Około dziewiątej godziny dnia ujrzał wyraźnie w widzeniu anioła Pańskiego, który wszedł do niego i powiedział: Korneliuszu!”
Dz 11:3 BT „Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych - mówili - i jadłeś z nimi.”
Dz 16:40 Bw „Gdy zaś wyszli z więzienia, wstąpili do Lidii, a ujrzawszy braci, dodali im otuchy i odeszli.”
Dz 17:2 BT „Paweł według swego zwyczaju wszedł do nich i przez trzy szabaty rozprawiał z nimi.”
Dz 28:8 Bw „I zdarzyło się, że ojciec Publiusza leżał w gorączce i chorował na czerwonkę; Paweł poszedł do niego i modlił się, a włożywszy na niego ręce, uzdrowił go.”
Zgodzimy się, że w wersetach tych wyrażenie "wejść do kogoś" nie oznacza zamieszkania w sercu ale przyjście do literalnej osoby, do jej domu. Gdy dla porównania zajrzymy do tekstu greckiego, to zauważymy, że wyrażenie gramatyczne jest wręcz identyczne z wersetem omawianym w tym wersecie:
Mk 6:25 WH „και εισελθουσα ευθυς μετα σπουδης προς τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτης δως μοι επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου”
Mk 15:43 WH „ελθων ιωσηφ απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου”
Lk 1:28 WH „και εισελθων προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου”
Dz 10:3 WH „ειδεν εν οραματι φανερως ωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε”
Dz 11:3 WH „λεγοντες οτι εισηλθεν προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας και συνεφαγεν αυτοις”
Dz 16:40 WH „εξελθοντες δε απο της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες παρεκαλεσαν τους αδελφους και εξηλθαν”
Dz 17:2 WH „κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων”
Dz 28:8 WH „εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον”
A więc oddanie w taki sposób tego wersetu w PNŚ wcale nie musi być, jak się okazuje, niezgodne z przekazem biblijnym. W tekście greckim bowiem występuje to samo wyrażenie EISERCHOMAI PROS jaki w wersetach powyżej:
Ap 3:20 BT „Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.”
Ap 3:20 Bw „Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.”
Ap 3:20 NS „Oto stoję u drzwi i pukam. Jeżeli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, to wejdę do jego domu i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną.”
Ap 3:20 WH „ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου”
Zakładając ten wątek mogłem się więc mylić co do PNŚ. Niezależnie od tego należy jednak dodać, że dla uczciwości dodawane do tekstu słowo powinno umieszczone być w nawiasie, aby każdy czytający ten fragment biblijny był w pełni świadomy, że słowa dom brak jest w tekście oryginalnym.
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)
