5 replies to this topic

[Jan Lewandowski]

Niekonsekwencja Towarzystwa Strażnica w kwestii roku 539 i 586 przed Chrystusem

Towarzystwo Strażnica odrzuca rok 586, przyjmuje jednak rok 539 do swej chronologii (od którego liczy rok 607, a potem 1914) jako „datę absolutną”, bezwzględnie pewną (por. Strażnica nr 5 z 1969 roku, str. 2; por. też leksykon Towarzystwa Strażnica pt. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne, Brooklyn 1998, str. 285). Obu dat nie ma oczywiście w Biblii.

Obie daty są wyznaczone przez historyków na bazie starożytnych obserwacji astronomicznych. Jedną z tych dat Towarzystwo Strażnica jednak odrzuca (586) inną zaś przyjmuje (539). Twierdzę, że jest to niekonsekwencja. Dlaczego?

Uzasadnienie:

Rok 586 Świadkowie Jehowy (dalej: ŚJ) odrzucają mimo, iż potwierdzają go niezależne od siebie starożytne obserwacje astronomiczne. ŚJ tendencyjnie wzmiankują tylko o jednym takim zapisie zawierającym obserwacje astronomiczne księżyca (i innych planet) potwierdzające rok 586. Tym zapisem jest tzw. VAT 4956, gliniana tabliczka zapisana pismem klinowym. Strażnica neguje wiarygodność tej tabliczki, bowiem jest to późna kopia z III wieku, zatem niby mogła już być ona zmieniona przez kopistę, który po prostu podporządkował się pod panująca już za jego czasów chronologię, bez sprawdzania jej (por. Strażnica, 15 luty 1997, str. 29-30; por. taki sam argument wysunięty bardziej stanowczo i otwarcie w Awake! z 8 maja 1972, str. 28; Let Your Kingdom Come, Brooklyn 1981, str. 186; Strażnica z roku XCII, nr 11, str. 21 atakuje tabliczki klinowe za to, że „zostały spisane znacznie później”. Za to samo Strażnica z roku XCII, nr 15, na str. 19 atakuje tzw. dzienniki astronomiczne).

Na tej samej zasadzie Strażnica z 15 lutego 1997 odrzuca na str. 29 wskazujące na rok 586 datowanie Ptolemeusza i Berossosa, którzy również żyli długo po czasach babilońskich i dlatego nie są przez nią uznawani za „wiarygodnych świadków” (por. też atakującą wiarygodność Berossosa i Ptolemeusza Strażnicę z roku XCII, nr 11, str. 19-22 oraz Strażnicę z roku XCII, nr 15, str. 19). Strażnica jak widać lubi straszyć spiskami, wszystko co jej nie pasuje jest po prostu „przeredagowane” przez spiskowców, np. najstarsze z zachowanych manuskryptów NT (z których też niby „usunięto” tetragram), tabliczka VAT 4956, i Bóg wie co jeszcze.

Na samym początku wspomniałem, że Towarzystwo Strażnica jest niekonsekwentne, bowiem odrzuca ustalony przez historyków rok 586, przyjmując natomiast za podstawę swej chronologii ustalony przez tych samych historyków rok 539. Aby Towarzystwo Strażnica uchroniło się od niekonsekwencji w tym miejscu, to musi się okazać, że ustalenie roku 539 jest bardziej pewne niż choćby powyższe ustalenie roku 586.

Niniejszym dokonam teraz przeglądu argumentacji historycznej przemawiającej za rokiem 539. Jeśli argumentacja za rokiem 539 będzie bardziej wiarygodna niż przyjęta powszechnie argumentacja za rokiem 586, to wtedy Strażnica będzie mieć rację. Jeśli zaś argumentacja za rokiem 539 nie będzie bardziej pewna niż powyższa argumentacja przemawiająca za rokiem 586, to wtedy Towarzystwo Strażnica będzie winne swej niekonsekwencji w tym przedmiocie.


Dane historyczne przemawiające za rokiem 539


Rok 539, jako datę upadku Babilonu i początku panowania Cyrusa ustalono na bazie tzw. Kroniki Nabonida (por. Strażnica nr 24 z 1963 roku, str. 9; zdjęcie i tekst kroniki Nabonida można znaleźć w powyższym leksykonie ŚJ pt. Całe Pismo......, str. 335; por. też Strażnica nr 5 z 1969 roku, str. 3, gdzie również przytoczono jej treść) i tabliczki astronomicznej oznaczonej jako „Strm. Kambys 400” (por. słownik ŚJ pt. Insight on the Scriptures, vol. 1, str. 452). Oba źródła są pośrednie. Kronika Nabonida podaje co prawda, że Babilon upadł VII/16/17, tzn. 14 października 539 p.n.e., jednak ten enigmatyczny zapis musiał być odcyfrowany na podstawie innych danych, również astronomicznych. Przyznaje to Strażnica nr 5 z 1969 roku, pisząca o tym w jaki sposób ustalono rok 539 p.n.e.:

„Zauważmy, że kronika Nabonida podaje dokładne szczegóły co do czasu, w którym się rozegrały powyższe wydarzenia. Uczonym wyposażonym w wiedzę z zakresu astronomii dane te umożliwiają odpowiednie obliczenia, które z kolei pozwalają podać właściwe daty w terminologii kalendarza juliańskiego lub gregoriańskiego” (str. 2, par. 15).

Jeśli już Strażnica napomknęła o astronomii w rękach uczonych, to warto zestawić to z faktem, że inna Strażnica, tym razem z roku XCII, nr 15, na str. 16-19 nie robi nic innego jak tylko podważa możliwość poprawnego ustalenia danych historycznych (oczywiście odnośnie roku 586) na bazie wiedzy z zakresu astronomii, konkludując: „Krótko mówiąc, dokładność w astronomii absolutnie nie dowodzi takiej samej dokładności w zakresie historii” (str. 19).

Jak więc Towarzystwo Strażnica chce polegać na dokonanym w oparciu o astronomię ustaleniu roku 539 wywnioskowanym z kroniki Nabonida, skoro w Strażnicy z roku XCII, nr 15, na str. 16-19 ostatecznie odrzuca możliwość takiego wiarygodnego ustalenia na podstawie dokumentów archeologicznych tyczących się roku 586?

W tym momencie Towarzystwo Strażnica samo powoduje, że wiarygodność Kroniki Nabonida nie jest w żadnym wypadku większa niż wiarygodność dokumentów archeologicznych przemawiających za rokiem 586, które też opierają się na obserwacjach astronomicznych (np. VAT 4956). Wszystkie źródła (zarówno te tyczące się roku 539, jak i te tyczące się roku 586) muszą być zinterpretowane wedle analizy wymagającej danych astronomicznych (tak czasem nie lubianych przez Towarzystwo Strażnica).

Co do drugiego źródła świadczącego za rokiem 539, to jak wspomniano jest nim tabliczka astronomiczna oznaczona jako „Strm. Kambys 400”. W tym przypadku sytuacja ma się o wiele gorzej, bowiem tu mamy już bardzo daleko idące dane pośrednie a poza tym tabliczka ta jest tak samo jak VAT 4956 kopią (!). Jak wyżej wspomniałem, ŚJ krytykują VAT 4956 za to, że jest ona kopią pochodzącą z okresu postbabilońskiego (Taki sam zarzut jest też postawiony w Strażnicy z roku XCII, nr 15, str. 19, gdzie tym razem tyczy się on w zasadzie wszystkich dzienników astronomicznych). Czemu zatem ŚJ przeszkadza to, iż VAT 4956 jest kopią, nie przeszkadza im zaś już zupełnie to, że kopią jest też tabliczka „Strm. Kambys 400”, na bazie której ustala się rok 539?

W dodatku „Strm. Kambys 400” jest kopią w dużym stopniu zrekonstruowaną przez kopistę. F.X. Kugler komentując te podstawowe dla ustalenia roku 539 źródło napisał:

„Żaden ze znanych astronomicznych tekstów nie zawiera tylu sprzeczności i
nierozwiązanych zagadek co >>Strm. Kambys 400<<“ (Kugler, Zeitschrift fur
Assyrologie 17, 1903, str. 203).

Zatem okazuje się, że źródło na bazie którego ustalono tak kluczowy dla
chronologii ŚJ rok 539 posiada dokładnie tą samą wadę, za którą ŚJ wyżej
dyskredytują astronomiczną tabliczkę VAT 4956 (a także właściwie wszystkie dzienniki astronomiczne – por. Strażnica z roku XCII, nr 15, str. 19), na bazie której ustalono rok 586.

Jak się okazuje, kronika Nabonida, drugie źródło na bazie którego ustala się rok 539 również tak samo jak tabliczka VAT 4956 jest przez uczonych uważana za dzieło z okresu Seleucydów, o czym donosi nawet książka ŚJ pt. Insight on the Scriptures, tom II, str. 459. Czemu ŚJ to nie przeszkadza, tak jak przeszkadza im już to, że VAT 4956 pochodzi z okresu Seleucydów (por. Strażnica z 15 lutego 1997, str. 29-30; por. też Let Your Kingdom...., str. 186)?

Wspomniana tabliczka „Strm. Kambys 400” relacjonuje obserwacje astronomiczne z 7 roku Kambysesa, syna i następcy Cyrusa, dzięki czemu wiemy, że 7 rok jego panowania nastąpił w latach 523-522 p.n.e. Pierwszy rok panowania Kambysesa wypada więc na rok 529-528 p.n.e. Następnie, z tekstów klinowych wiemy, że Cyrus panował przed Kambysesem przez 9 lat. To daje nam pierwszy rok panowania Cyrusa wypadajacy na lata 538-537, i upadek Babilonu wypadający rok wcześniej w 539 p.n.e (por. Insight on the Scriptures, vol. 1, str. 453).

Jak widać w sposobie ustalenia tak kluczowego przecież dla Strażnicy roku 539 p.n.e. nie ma nic nadzwyczajnego. Rok ten ustalono takimi samymi
sposobami jak można ustalić rok 586. To samo tyczy się charakteru źródeł. Zarówno w przypadku źródeł odnośnie roku 539, jak i źródeł odnośnie roku 586 dysponujemy późnymi kopiami z okresu Seleucydów.

Jeśli więc zdaniem ŚJ w kwestii wspomnianych wcześniej źródeł archeologicznych tyczących się roku 586 jest coś nie tak, to tak samo i niemal automatycznie musi być coś nie tak ze źródłami archeologicznymi na bazie których ustala się rok 539. Charakter tych wszystkich źródeł jest bowiem taki sam. Teraz, kiedy już wiemy jak wyliczono rok 539, przyjrzyjmy się też dalszym argumentom Towarzystwa Strażnica jakie są wysuwane przeciw źródłom na podstawie których wyliczono rok 586. Jak zobaczymy, argumenty te na zasadzie miecza obosiecznego uderzają w metodę na podstawie której przyjęto rok 539, tak ochoczo uznawany przez Strażnicę.


1) Aby uderzyć w nawet najstarsze źródła świadczące za rokiem 586
Strażnica z 15 lutego 1997 napisała:

„Ale żaden historyk nie może ręczyć, że obecny obraz dziejów Babilonu nie
jest błędny lub nieścisły. Wiadomo na przykład, że starożytni kapłani i
królowie dla własnych celów czasami przerabiali zapiski. A nawet jeśli
posiadane świadectwa są dokładne, mogły zostać mylnie zinterpretowane przez nowożytnych uczonych, albo są niekompletne i nie odnalezione jeszcze
materiały mogą radykalnie zmienić chronologię omawianego okresu” (str. 30, takie same zarzuty stawia Strażnica nr 2 z roku XCII, na str. 16).

Następnie dalej cytowana Strażnica podaje opinię prof. E.F. Campbella,
który wątpi w pewność danych archeologicznych z okresu neobabilońskiego. Jeśli to wszystko prawda, to skąd zatem powyższa Strażnica wie, że również w kwestii źródeł i ustaleń tyczących się roku 539:

a) starożytni kapłani i królowie dla własnych celów nie przerabiali
zapisków? (w przypadku świadczącej za kluczowym dla chronologii Strażnicy
rokiem 539 tabliczki „Strm. Kambys 400” wiemy nawet, że kopista ją
przerabiał, no więc co?)

b) posiadane świadectwa są dokładne lecz nie mogły zostać mylnie
zinterpretowane przez nowożytnych uczonych?

c) posiadane dane nie są niekompletne i nie odnalezione jeszcze materiały
nie mogą już radykalnie zmienić chronologii omawianego okresu?

Przecież jeśli wspomniane w powyższym cytacie ze Strażnicy wątpliwości odnośnie źródeł (na podstawie których ustala się rok
586/587) są słuszne, to tak samo tyczy się to danych i źródeł na podstawie których również pośrednio (jak ukazałem wyżej) ustala się rok 539. Zatem nawet gdyby nie wiadomo jakie dowody archeologiczne przytoczyło Towarzystwo Strażnica na rzecz kluczowego dla swej chronologii roku 539, to i tak dowody te zostałyby obalone już tylko przez sam powyższy wywód Strażnicy mówiący o tym, że kapłani i królowie w starożytności fałszowali swe zapiski, a dane te mogą podlegać pod ryzyko błędnego zinterpretowania przez nowożytnych uczonych.

Jeśli powyższa Strażnica podważając źródła chronologiczne odnośnie roku 586 pisze, że starożytni królowie i kapłani przerabiali historyczne zapiski, to to automatycznie dyskredytuje uznawaną przez ŚJ kronikę Nabonida, o której wyżej cytowana książka ŚJ pt. Insight on the Scriptures (tom II, str. 459) stwierdza, iż istnieje nie bezpodstawne przekonanie, że kronika Nabonida została sporządzona przez jakiegoś perskiego propagandystę, który zniekształcał i wyolbrzymiał fakty na korzyść Cyrusa.

Twierdzenia Towarzystwa Strażnica są więc w tym miejscu samobolalane względem daty 539 przyjętej jako absolutna podstawa ich własnej chronologii. Jest to po prostu podcinanie gałęzi na której się siedzi. Każdy zarzut jaki Towarzystwo Strażnica postawiło źródłom archeologicznym na bazie których ustalono rok 586, śmiało można postawić źródłom na bazie których ustalono rok 539, przyjęty przez Strażnicę za podstawę ich własnej „biblijnej” chronologii.

Przyjrzyjmy się następnym próbom podważania przez Towarzystwo Strażnica danych archeologiczno astronomicznych potwierdzających chronologię roku 586.

2) Książka Towarzystwa Strażnica pt. Aid to Bible Understanding podaje:

„Obserwacje poczynione w Babilonie mogą zawierać błędy. Astronomowie
babilońscy byli najbardziej zainteresowani zjawiskami niebieskimi
występującymi tuż przy horyzoncie, związanymi ze wschodem i zachodem słońca i księżyca. Należy jednak brać pod uwagę, że horyzont w Babilonie często jest zniekształcony przez burze piaskowe” (str. 331. Taki sam zarzut jest też w Strażnicy z roku XCII, nr 15, str. 18).

To kolejny argument działający na bazie miecza obosiecznego. Nie trudno bowiem zauważyć, że uderza on w wiarygodność głównego źródła na bazie jakiego ustalono rok 539, czyli w tabliczkę astronomiczną „Strm. Kambys 400”, która opiera się właśnie na dokonanej w Babilonie (!) obserwacji astronomicznej księżyca, pochodzącej z 7 roku panowania Kambysesa. Żeby było śmieszniej, to nawet jedna z publikacji ŚJ potwierdziła ten fakt (Insight on the Scriptures, vol. 1, str. 452) pisząc, że obserwacje odnotowane na wspomnianej tabliczce „Strm. Kambys 400” zostały dokonane w Babilonie (!). Pamiętajmy, że wedle wyżej cytowanego stwierdzenia Strażnicy nr 5 z 1969 roku ustalenie roku 539 na bazie kroniki Nabonida również wymagało odwołania się uczonych do astronomii. Zatem powyższy argument Towarzystwa Strażnica negujący możliwość odkrycia prawdy historycznej za pomocą danych astronomicznych, uderza tym razem również w ich własne twierdzenie o tym, że uczeni poprawnie ustalili rok 539 za pomocą danych astronomicznych i kroniki Nabonida.

Ostateczny gwóźdź do trumny zostaje wbity przez jeszcze inny wywód
Towarzystwa Strażnica, tym razem znów z Aid to Bible Understanding (str.
330), gdzie ŚJ aby podważyć dokonane w starożytnych źródłach obserwacje astronomiczne potwierdzające chronologię roku 586 powołali się na Encyklopedię Britannicę (taki sam argument por. w: Strażnicy z roku XCII, nr 15, str. 16,17-18) w jakiej czytamy, że w pewnych miejscach ziemi możemy zaobserwować przez 50 lat nawet 40 zaćmień księżyca (również Strażnica z 1 listopada 1999 na str. 4-5 podważa pewność uzyskaną z obserwacji zaćmienia księżyca dokonanej przez Flawiusza, ponieważ zaćmienia takie były częste. Taki sam zarzut jest też w Strażnicy z roku XCII, nr 15, str. 18).

To wszystko ma rzekomo dowodzić, że obserwacje w takich źródłach
starożytnych jak VAT 4956 są rozmyte i nieprecyzyjne. Nawet jeśli argument
ten byłby słuszny (a nie jest, o czym może kiedy indziej), to podcina on
tylko gałąź na której siedzi Towarzystwo Strażnica wraz ze swoją chronologią
roku 539, która została ustalona względnie na bazie tabliczki astronomicznej
”Strm. Kambys 400” opierającej się właśnie na dokonanej w Babilonie
obserwacji zaćmienia księżyca z 7 roku Kambysesa (a także na innej
obserwacji zaćmienia księżyca - por. Insight on the Scriptures, vol. 1,
str. 452).

3) Długości panowania królów wyliczane w oparciu o starożytne kroniki królewskie są często niedokładne (taki zarzut stawia starożytnej chronologii bliskowschodniej Strażnica, rok XCII, nr 2, str. 16; por. podobny w: Strażnica, rok XCII, nr 15, str. 17). Tabliczki klinowe opisujące starożytne wydarzenia zawierają błędy i były spisywane długo po fakcie, będąc często rekonstruowanymi zapisami (taki zarzut patrz z kolei w Strażnicy z roku XCII, nr 11, str. 21-22).

Jeśli tak jest naprawdę to czemu zatem ŚJ nie odrzucą obliczenia roku 539 dokonanego na bazie tabliczki astronomicznej „Strm. Kambys 400”, które to obliczenie nawet wedle książki ŚJ pt. Insight on the Scriptures (vol. 1, str. 453) zostało dokonane w oparciu o pewną tabliczkę?

Co do zarzutu, iż tabliczki były spisywane długo po fakcie, to przecież zarówno kronika Nabonida jak i tabliczka astronomiczna „Strm. Kambys 400” poświadczające rok 539 też są – jak to wyżej przyznawały nawet publikacje ŚJ i cytowany znawca Kugler – późniejszymi kopiami w dużej mierze rekonstruowanymi.

Co zatem sprawia, że ustalenie roku 539 jest dla ŚJ pewniejsze niż ustalenie roku 586? Jak widać nic poza chciejstwem samych ŚJ. Obie te daty są ustalone na bazie źródeł o porównywalnej wiarygodności, źródeł pochodzących z tego samego okresu i posługujących się takimi samymi metodami datowania czasu swego sporządzenia (astronomia oparta na bazie obserwacji księżyca).

ŚJ są zatem niekonsekwentni odrzucając rok 586 i przyjmując rok 539, którego ustalenie posiada dokładnie taką samą wiarygodność (lub nawet mniejszą) w zakresie wykorzystanych przesłanek.

Jan Lewandowski

[koli]

Interesuje mnie kwestia: Czy poza Kroniką Nabonida i "Strm. Kambys
400" publikacje ŚJ podają jeszcze jakieś dowody przemawiające za poprawnością roku 539? Czy ktoś takowe znalazł?

[Jan Lewandowski]

Koli napisał:

Interesuje mnie kwestia: Czy poza Kroniką Nabonida i "Strm. Kambys
400" publikacje ŚJ podają jeszcze jakieś dowody przemawiające za poprawnością roku 539? Czy ktoś takowe znalazł?


Janek:

Inne dowody przemawiają już tylko za samym upadkiem Babilonu za sprawą Cyrusa, ale nie za datą tego wydarzenia. Za datą przemawiają tylko te dwa.
Wszystkie historyczne źródła jakie nawiązują do upadku Babilonu spowodowanego przez Cyrusa są wymienione i omówione tutaj:

http://www.livius.or.../babylon01.html


Jak kumasz po angielsku, to możesz sobie przeczytać ten dobry 7 częściowy tekst, szczegółowo omawiający źródła odnośnie daty 539 p.n.e.

Istnieje też w sieci interesujący tekst, w którym autor zajął się intrygującą Cię kwestią, i dokładnie analizuje wszystkie źródła archeologiczne aby ustalić właśnie to w jakim stopniu potwierdzają one rok 539, a w jakim nie. Tekst ten jest pod adresem:

http://www.ankerberg...cs/AP1102W2.htm

Ponadto, pod adresem

http://becomingone.org/cp/cp2.htm

istnieje też bardzo dobry tekst bardzo szczegółowo omawiający wszystkie pozabiblijne źródła poświadczające daty wydarzeń biblijnych z ST. Jest tam więc też bardzo szczegółowo o źródłach archeologicznych dla roku 539. Myślę, że podane linki w dużym stopniu wyczerpują zagadnienie źródeł dla roku 539.

Janek

[Anowi]

Po co szukać aż w Babilonie, po uważnym przeczytaniu połowy Starego Testamentu sama doszłam do tych wniosków. Jak się wyśpię to napiszę.

[Anowi]

Jeden z moich znajomych powiedział mi, że nie powinnam interpretować wersetów biblijnych skoro ich treść już dawno została ustalona.
Czy rzeczywiście laik nie zrozumie Biblii jeżeli nie posiada wiedzy historycznej? Poznawanie przeze mnie historii spisanej w Słowie Bożym, rozpoczęło się od tego, że nie mogłam zrozumieć - jak to samo wydarzenie – zburzenie Jerozolimy - mogło odbyć się dla jednych w 586 r pne, a dla innych w 607 r pne?

21 lat różnicy?

Jedna data była tylko wspólna – rok 539 pne – upadek Babilonu.

Będąc laikiem postanowiłam sama zbadać “jak się rzeczy mają” (Dz 17:11) oczywiście “nie wychodząc poza to co napisane” (1 Ko 4:6) czyli Biblię.

“ ... złamię jarzmo króla Babilonu. Za pełne dwa lata sprowadzę z powrotem na to miejsce wszystkie sprzęty domu JHWH, które Nabuchodonozor, król Babilonu zabrał z tego miejsca , żeby je zawieźć do Babilonu.” (Jer 28:2-3)

To proroctwo było wypowiedziane przez proroka Chananiasza, a Jeremiasz aby je potwierdzić powiedział “Amen” (Jer 28:6). Działo się to w czwartym roku panowania Sedekiasza króla Judy (Jer 28:1). Prorok Chananiasz wpadł w samo zachwyt bo dodał :
“Właśnie tak, za pełne dwa lata złamię jarzmo Nabuchodonozora, króla Babilonu, zrzucając je z karku wszystkich narodów.” (Jer 28:11)
Za wypowiedzenie fałszu JHWH przekazał Jeremiaszowi aby powiedział:
”Oto usuwam cię z powierzchni ziemi. W tym roku umrzesz, bo wypowiedziałeś jawny bunt przeciw JHWH . Toteż prorok Chananiasz umarł owego roku w miesiącu siódmym.” (Jer 28:16-17)
Analizując te dwa fakty wyciągnęłam wniosek, że powrót nastąpi nie za dwa lata, tylko po dwóch latach od złamania jarzma króla Babilonu.

-------------------- 539----------------------537-----------------------------
----------------------I--------------------------I-------------------------------

-----------------------------dwa lata

Jeżeli rok 539 pne był kresem panowania Babilonu, to w takim razie kiedy się ono rozpoczęło?
“ ... a narody te będą musiały służyć królowi Babilonu przez 70 lat.” “ A gdy się dopełni 70 lat rozliczę się za przewinienie z królem Babilonu i z owym narodem – z ziemią Chaldejczyków...” (Jer 25:11-12)

-------------609--------------------------------------------539-----------------
---------------I-----------------------------------------------I-------------------

-----------------------70 lat panowania Babilonu


“ I wszystkie narody będą służyć jemu i jego synowi i jego wnukowi, aż nadejdzie czas na jego krainę;...” (Jer 27:7)

Jakie mocarstwo nastało po Babilonie?

“Tych zaś co ocaleli od miecza uprowadził do niewoli do Babilonu i zostali oni sługami jego i jego synów dopóki nie zaczęło panować królestwo Persji -” (2 Kn 36:20-21), by się spełniło słowo JHWH wypowiedziane ustami Jeremiasza, aż ziemia spłaciła swe szabaty. Przez wszystkie dni swego spustoszenia obchodziła szabat, by się dopełniło 70 lat.”
“Wtedy ziemia ta będzie spłacać swe szabaty przez wszystkie dni swego spustoszenia, gdy tymczasem wy będziecie w ziemi swych nieprzyjaciół. Wtedy ziemia ta będzie obchodzić szabat, gdyż ma spłacić swe szabaty.” (Kpł 26:34)

“ Przez cały czas ziemia ta była przez nich opuszczona i spłacała swoje szabaty, gdy spustoszona leżała bez nich, a oni płacili za swe przewinienie, dlatego właśnie dlatego, że odrzucili moje sądownicze rozstrzygnięcia, a ich dusze brzydziły się moimi ustawami.” (Kpł 26:43)
Jakie to były ustawy?

“Gdy w końcu wejdziecie do ziemi, którą ja wam daję, ziemia ta będzie obchodzić szabat dla JHWH. Sześć lat masz obsiewać swe pole i sześć lat masz przycinać winnicę i będziesz zbierał plon ziemi . Lecz w siódmym roku ma nastąpić szabat całkowitego odpoczynku dla ziemi, szabat dla JHWH ... I odliczysz sobie siedem szabatów lat, siedem razy po siedem lat, a dni owych siedmiu szabatów lat będzie dla ciebie ogółem 49 lat. ... I uświęcicie rok “50” i w całej ziemi ogłosicie oswobodzenie wszystkim jej mieszkańcom. Będzie to dla was Jubileusz i powrócicie każdy do swej posiadłości, każdy też powróci do swej rodziny. (Kpł 25:1-10)

-----------586------------------------------537
-------------I---------------------------------I------------------------

-----------------7 szabatów lat = 49 lat

Rok 536 był rokiem “50”, natomiast rok 586 był rokiem zburzenia Jerozolimy.

“A w miesiącu piątym siódmego dnia tego miesiąca – w 19 roku króla Babilonu – Nabuzaradan, dowódca straży przybocznej, sługa króla Babilonu, przybył do Jerozolimy i spalił dom JHWH oraz dom królewski i wszystkie domy w Jerozolimie. ... A całe wojsko chaldejskie ... zburzyło mury dookoła Jerozolimy.” (2 Kr 25:8-10).

----------------605---------------------------586---------------------
-----------------I-------------------------------I-----------------------

------------------19 rok panowania króla Babilonu

“W sprawie Egiptu o wojsku faraona Necho, króla egipskiego, który się znalazł nad rzeką Eufrat pod Karkemisz, a którego Nabuchodonozor, król Babilonu pokonał w 4 roku Jehojakima, syna Jozjasza króla Judy.” (Jer 46:2)

------------------609------------------605-----------------------------
--------------------I---------------------I-------------------------------

------------------------ 4 rok panowania Jehojakima króla Judy


Przed Jehojakimem przez trzy miesiące panował w Jerozolimie jego brat Jehoachaz, którego król Egiptu poprowadził ze sobą do Egiptu (2 Kn 36:2-4). “Jehojakim miał 25 lat gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie 11 lat.” (2 Kn 36:5).

-----------------609-------------------598-------------------
-------------------I----------------------I---------------------

---------------------11 lat panowania Jehojakima


“Jehojachin (syn Jehojakima) miał 18 lat gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie 3 miesiące i 10 dni...” (2 Kn 36:9) “A z początkiem roku król Nabuchodonozor posławszy sprowadził go do Babilonu razem z cennymi przedmiotami z domu JHWH. Ponadto królem nad Judą i Jerozolimą uczynił Sedekiasza, brata jego ojca (syna Jozjasza). Sedekiasz miał 21 lat gdy zaczął panować, a panował w Jerozolimie 11 lat” (2Kn 36:10-11).

-------------------597------------------586-----------------------
--------------------I----------------------I-------------------------

-----------------------11 lat panowania Sedekiasza

I tak wychodząc od wspólnej daty 539 r pne – czyli od upadku Babilonu, ustaliłam rok zburzenia Jerozolimy czyli rok 586 pne. Był to rok, w którym drzewo oznaczające królestwo Boże na ziemi, zostało wzięte do niewoli, przez ścięcie i nałożenie na jego pień żelaznej i miedzianej obręczy, na okres siedmiu czasów. (Daniela 4:14-17)

Użytkownik Anowi edytował ten post 2007-03-08, godz. 10:05

[Amber99]

I tak wychodząc od wspólnej daty 539 r pne – czyli od upadku Babilonu, ustaliłam rok zburzenia Jerozolimy czyli rok 586 pne. Był to rok, w którym drzewo oznaczające królestwo Boże na ziemi, zostało wzięte do niewoli, przez ścięcie i nałożenie na jego pień żelaznej i miedzianej obręczy, na okres siedmiu czasów. (Daniela 4:14-17)
[/quote]

Przejrzyste i logiczne wytłumaczenie. Mam jednak zastrzeżenia do ostatniego akapitu. Gdzie w Biblii jest mowa, że to drzewo oznacza królestwo Boże na ziemi? Werset 18 wyraźnie mowi kogo symbolizuje to drzewo - "To jesteś ty, królu..." a więc drzewo symbolizuje Nabuchodonozora i nic więcej. Gdyby bylo inaczej to Biblia wyjasnilaby to bez dwóch zdań. Wersety, ktore podajesz nic nie mowia o tym jakoby to drzewo symbolizowalo królestwo Boże.