CHRZEŚCIJAŃSKI OŚRODEK APOLOGETYCZNY

/ Destrukcyjne sekty / Świadkowie Jehowy / Artykuł

W Obronie Wiary

24. RAJ NA ZIEMI

 

      24.1. Akcentują swą przyszłą egzystencję na ziemi. Powołują się na raj Boży, który był na ziemi.

      Odpowiedź. 1) Św.Paweł przyszły raj czyni równym niebu, "Znam człowieka w Chrystusie, który (...) został porwany aż do trzeciego nieba. I wiem, że ten człowiek (...) został porwany do raju..." 2Kor 12:2nn.

      2) Ap 2:7 uczy, że "zwycięzca spożywać będzie owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga". Jan przedstawia te słowa przede wszystkim ludziom sobie współczesnym. A oni wg ŚJ mają żyć w niebie. Wobec tego raj Boga to niebo. Wg interpretacji ŚJ zwycięzcy z Ap 2:7, 3:21 też znajdują się w niebie, a jest tam użyty termin "raj". Widać z tego, że przynajmniej dla niektórych ŚJ oba określenia są wymienne.

      3) Jezus powiedział, że na ziemi "ubogich u siebie zawsze mieć będziecie" J 12:8 (NP), więc nie kojarzył On ziemi z przyszłym rajem (por. Ps 73:24n.).

      4) 1Kor 2:9 mówi o rzeczach, które Bóg przygotował dla nas, że "ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało...". Gdyby chodziło o raj ziemski, to okazałoby się, że widzieli go przynajmniej Adam i Ewa, przez co byłaby sprzeczność w Biblii.

      5) Flp 3:19 uczy, że dążenia ziemskie dot. judaizujących "wrogów krzyża Chrystusowego" (Flp 3:18).

      6) 1P 1:17 uczy o ziemi jako obczyźnie, a Hbr 11:13 uznaje Abrahama, Henocha i innych za gości i pielgrzymów na ziemi. Hbr 11:14nn. mówi, że oni nie wspominają o niej i nie znajdują sposobności do powrotu na nią, ale dążą do ziemi (ojczyzny) niebieskiej.

      7) Kol 3:2 do wszystkich ochrzczonych mówi: "Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi".

      8) Jr 17:13 mówi: "Ci, którzy oddalają się od Ciebie, będą zapisani na ziemi", a Łk 10:20 podaje o sprawiedliwych: "cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie" por. Hbr 12:23.

 

      24.2. Zmieniają sens przez zmianę położenia dwukropka w Łk 23:43. Słowa: "Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju" nakazują zamienić na "Zaprawdę mówię ci dzisiaj: Będziesz ze mną w raju". W ten sposób mówią o raju przyszłym na ziemi, wiedząc, że ten ziemski wtedy nie istniał.

      Odpowiedź. Ta interpretacja jest sama w sobie sprzeczna, bo Jezusa umiejscawiają w niebie, a łotra na ziemi. Jemu zaś Chrystus powiedział: "ze Mną będziesz" patrz J 12:26, 32. Oprócz tego wypadku Chrystus często używał formuły "Zaprawdę powiadam..." (np. Mt 26:21, J 6:47), ale nigdy nie mówił "Zaprawdę  powiadam dzisiaj". To "dzisiaj" odniósł więc do obecności łotra w raju niebieskim, a nie ziemskim w przyszłości.

 

      24.3. Ucząc o raju, mówią o płodzeniu dzieci w nowym świecie ("Wspaniały finał..." s.296). Znają oni Mt 22:30 ("...nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie Boży w niebie"), odnoszą go jednak tylko do tych będących w  niebie (tzn.  "144  tys.").

      Odpowiedź. Tymczasem cały kontekst mówi o przykładzie pewnego człowieka, a nie o jakimś wybranym ze 144 tys. Czasem uczą, że dzieci płodzić będą tylko ci, którzy przeżyją Armagedon ("Od raju utraconego..." s.226; por. "Prawda was wyswobodzi" s.342, 344, gdzie uczyli [do 1958r.], że i zmarli przed Armagedonem ŚJ będą płodzić dzieci po nim). Jezus jednak uczył, że osoby godne "udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić" Łk 20:35. Chrystus też mówił, że "Dzieci tego świata żenią się..." Łk 20:34. Nasze rozumienie potwierdza np. Tertulian (ur.155), który pisał: "nie został przyrzeczony chrześcijanom po odejściu z tego świata powrót do małżeństwa w dniu zmartwychwstania. Po przejściu do stanu anielskiej świętości, nie będą oni mieć już żadnych trosk, które pochodzą z tęsknoty za ciałem" ("Do żony" I,1:5-6). Przypomina się też saducejska zagadka w której pytano, która niewiasta byłaby w czasach zmartwychwstania żoną męża jeśli miał ich w młodości więcej niż jedną. Śmiertelna natura człowieka ("ciało i krew") i cecha płodzenia dzieci nie może wejść do Królestwa Bożego (1Kor 15:50), a ŚJ nie będą mogli dostać się do Królestwa z innego powodu. Aby tam być trzeba narodzić się z wody i Ducha (J 3:5), a  zwykli ŚJ, jak mówią, rodzą się tylko z wody. U nich oba warunki ponoć spełniają tylko ci ze "144 tys." ("Prowadzenie rozmów..." s.57; por. Strażnica Rok CII [1981] Nr 5 s.2 "Czy ci, co zaliczają siebie do 'wielkiej rzeszy', która się teraz kształtuje, oczekują na pójście do nieba (...)? Czy w ogóle chcą iść do nieba? Jeżeli ich zapytasz, czytelniku, usłyszysz odpowiedź negatywną, ponieważ nie uważają siebie za zrodzonych z ducha Bożego..."; Strażnica Nr 13, 1996 s.20 "Nie zostali jednak namaszczeni duchem i nie oczekują życia w niebie"). ŚJ głoszą też, że przemienienie czy uwielbienie ciał przy końcu świata nie będzie dot. ich klasy ziemskiej lecz tylko niebiańskiej ("Prowadzenie rozmów..." s.422). Wobec tego na jakiej zasadzie chcą oni wejść do Królestwa? 1Kor 15:50 mówi, że "ciało i krew nie mogą posiąść Królestwa Bożego". ŚJ uczą zaś, że "drugie owce" zmartwychwstaną w "ciałach fizycznych" ("Będziesz mógł żyć..." s.174), choć Flp 3:21 uczy o "ciałach chwalebnych".

 

      24.4. Uczą, że Jezus nie mógł być w raju (jako w niebie) "dziś", bo dopiero po 40 dniach tam wstąpił.

      Odpowiedź. Zapytajmy ŚJ, gdzie Pan przebywał przez 40 dni i nocy między poszczególnymi ukazywaniami się. Wg ich interpretacji On zmartwychwstał jako duch, a przecież duch tak jak wiatr tchnie gdzie chce (J 3:8), więc czy nie mógł przebywać u Ojca. Dziwne, że tego nie zauważają. To wstępowanie po 40 dniach Chrystusa do Ojca (J 20:17), to tylko widzialne zakończenie ukazywania się Apostołom nie przekreślające bycia wcześniej w chwale Ojca. Patrz rozdz. "Łotr w raju".

 

      24.5. Kościół ucząc o nagrodzie w niebie jest w zgodzie z Hbr 11:1 ("Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy"). ŚJ przez swe publikacje, rzeczywistość (raj na ziemi), której nie powinni widzieć, już oglądają na obrazkach (1Kor 2:9, 2Kor 4:18).

 

      24.6. Uczą, że jest napisane: "Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię" (Mt 5:5). Sugerują raj na ziemi, w którym mają żyć ludzie.

      Odpowiedź. ŚJ liczą na to, że nie przeczytamy dalszych błogosławieństw, poprzestając na tym jednym. Mt 5:12 sumuje wszystkie nagrody obiecane przez Jezusa nie pozostawiając wątpliwości, gdzie je otrzymamy: "Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie". Zresztą Strażnica Nr 17, 1960 s.16 odnosi słowa z Mt 5:5 przede wszystkim do swej klasy niebiańskiej, która ma zarządzać ziemią. Podaje też ona: "Słowa z Mateusza 5:5 nie odnoszą się więc ściśle do 'drugich owiec'." (por. Strażnica Nr 20, 1991 s.10, która też w pierwszej kolejności słowa te odnosi do Jezusa i będących z Nim w niebie). Widać więc, że ŚJ oszukują nas, próbując nam "swój" koronny werset interpretować częściowo inaczej niż Strażnica, która dopuszcza tylko, i to w dalszej kolejności interpretację swych głosicieli. Hbr 11:13-16 mówi o ojczyźnie niebieskiej i tę 'ziemię' Chrystus miał na myśli. 2Kor 4:18 uczy: "To ... co widzialne, przemija, to zaś co niewidzialne, trwa wiecznie". Nowe niebiosa i nowa ziemia (2P 3:13) to nie rząd Boży i raj na ziemi (społeczeństwo nowego świata) jak uczą ŚJ. U Semitów niebo i ziemia to wszechświat (Rdz 1:1). Niebo i ziemia nowe to nowa rzeczywistość (Ap 21:1), odnowiona i przemieniona przez Boga (Ps 102:26n., Iz 65:17n., 66:22). "Stary wszechświat" nie będzie miał odtąd znaczenia, "Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo" Ap 20:11 por. Rdz 8:22, Hbr 1:10n., Iz 51:6, Mt 24:35. Nie musimy należeć do ŚJ aby wierzyć w to, że w przyszłości znanej tylko Bogu "Miejscem wiekuistego szczęścia zbawionych nie musi być odległe i transcendentne niebo, lecz przemieniona do głębi swej istoty nowa ziemia z Bożą widzialną wszechobecnością" ("Eschatologia biblijna Nowego Testamentu" o.A.Jankowski OSB s.135). Będziemy też podobni aniołom (Łk 20:36, Mt 22:30), a ci przebywają tak w niebie jak i mogą ukazywać się na ziemi.

 

      24.7. Dla poparcia swej nauki o raju na ziemi cytują: Ps 37:9, 11, 29, 104:5, 115:16, Prz 2:21, Iz 45:18.

      Odpowiedź. Wersety te wzięte ze ST nie uwzględniają pełni Objawienia, które jest w Chrystusie. ŚJ nie uwzględniają też rodzajów literackich, poetyckich opisów, przenośni i metafor. Np. Ps 115:16 ("Synom zaś ludzkim dał ziemię") nie objawia nam tego, że Chrystus da synom ludzkim niebo (J 14:3) por. Ps 23:6 z 2Kor 5:1. Ps 37:9, 11, 29 i Prz 2:21 mówiąc o ziemi zapowiada poetycko, nową ojczyznę niebieską: "uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi (...) okazują, że szukają ojczyzny. (...) Teraz zaś do lepszej dążą to jest do niebieskiej" Hbr 11:13-16 (o zmianie tego wersetu przez ŚJ patrz rozdz. "Imię Jehowa w Biblii Nowego Świata" pkt 13.2.24. Te  wszystkie proroctwa dot. ziemi były tylko cieniem i zapowiedzią rzeczy przyszłych (1Kor 10:11, Kol 2:17, Hbr 8:5, 10:1). Tak jak świątynia ziemska była zapowiedzią świątyni niebieskiej (Hbr 8:5, 9:24), tak szczęśliwe, długie życie na ziemi, zapowiadało przyszłą radość wieczną w niebie (1Kor 10:11, Rdz 25:7n., Ap 22:5). Gdyby Chrystus tak jak ŚJ nauczał o raju na ziemi to nie głosiłby dobrej nowiny. Nowina to coś nowego, a ŚJ uczą, że Jezus nauczał to co było już znane. Naukę o raju ziemskim ŚJ zaczerpnęli od współczesnych Jezusowi faryzeuszy. Oni też jak ŚJ wyobrażali sobie egzystencję na zdobytej ziemi bez obecności na niej Jezusa. Chrystus zaś zapowiadał Królestwo dla wszystkich, cały czas przygotowane od założenia świata, więc niebo (Mt 25:34). Orygenes (ur.185) komentując Ps 37 pisał, że każdy "bez żadnych wątpliwości zrozumie, że chodzi tu o czystą ziemię położoną w czystym niebie" ("Przeciw Celsusowi" 7:29).

 

      24.8. Często zadają pytanie, co by było gdyby Adam nie zgrzeszył? Odpowiadają zaraz, że by żył wiecznie w raju na ziemi, a nie w niebie.

      Odpowiedź. Bóg władca czasu jest "Odkupicielem" i Iz 63:16 mówi, że "to Twoje Imię odwieczne". 1P 1:20 zaś ucząc o ofierze Chrystusa wskazuje, że  "On  był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata..." i objawił się ze względu na grzechy wszystkich. Ponieważ ŚJ lubią gdybanie wskażmy im, że "ostatni Adam" - Jezus (1Kor 15:45) wg Ap 12:5 za swe całkowite oddanie i nie ulegnięcie pokusom został "porwany" do Boga. To samo mogło spotkać "pierwszego Adama" za swą wierność Bogu, bo przecież Królestwo w niebie było przygotowane "od założenia świata" Mt 25:34. Patrz też rozdz. "Bóstwo Chrystusa" pkt 2.8. (o wiedzy Ojca).

 

      24.9. Lubią cytować Iz 65:21-25, który "potwierdza" im to, że raj będzie na ziemi. Zauważmy, że gdy literalnie przyjmują jego treść muszą też odrzucić życie wieczne, bo Iz 65:22 mówi, że tylko "na wzór długowieczności drzewa będzie długowieczność mego ludu". Inny werset, który odczytują swym słuchaczom to poetycki obraz Iz 65:25 ("Wilk i baranek paść się będą razem, lew też będzie jadał słomę jak wół a wąż będzie miał proch ziemi jako pokarm"). Ten sam Izajasz zapowiadał w podobnym fragm. prawie że odwrotność swego proroctwa: "Nie będzie tam lwa, ni zwierz najdzikszy nie wstąpi na nią ani się tam znajdzie" Iz 35:9. Widać więc, że prorok pod symbolami zwierząt widzi ludzi, którzy w przyszłości będą ze sobą zgodni, nawet gdyby wcześniej byli wobec siebie agresywni. Jezus postępuje podobnie nazywając ludzi wilkami, owcami (Mt 7:15, 10:16, J 21:15n.), wężami (Mt 10:16, 23:33), gołębiami (Mt 10:16), lwami (Ap 5:5, 9:8) itp. Nigdy zaś Chrystus nie naucza o zwierzętach mających być w Królestwie Bożym, bo "to co zniszczalne nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne" 1Kor 15:50. Św.Paweł także wypowiedzi ST o zwierzętach (np. o wspomnianych wołach) odnosi do ludzi: "Napisane jest właśnie w Prawie Mojżesza: Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu. Czyż o woły troszczy się Bóg, czy też powiedział to przede wszystkim ze względu na nas?" 1Kor 9:9n. por. Ps 91:11nn. (przeciwnicy Mesjasza nazwani są "zwierzętami"). Tak rozumiano kwestię zwierząt w pierwotnym Kościele co poświadcza Ireneusz (ur.130-40) w "Wykładzie Nauki Apostolskiej" (61) i Klemens Aleks. (ur.150) w "Kobiercach" VI:50,2-3. ŚJ na dwa sposoby, w zależności od potrzeb, interpretują np. Iz 11:6-9. Strażnica Nr 19, 1992 s.19 (por. Nr 17, 2000 s.18) wersety te, mówiące o zwierzętach, odnosi do ludzi, a Przebudźcie się! Nr 10, 1994 s.11 literalnie do zwierząt. Gdybyśmy zaczęli literalnie odczytywać proroctwa ST dot. czasów mesjańskich, to by okazało się, że nikt nie mógłby pójść do nieba bo teksty ST mówią, że odnowiony Izrael (lud chrześcijański - Ga 6:16) miał zamieszkiwać ziemię (Jr 32:37-41, Am 9:14n.). Okazało by się też, że Królestwo Boże ma polegać na spożywaniu tłustego mięsa i piciu wina (Iz 25:6-9 por. Rz 14:17). Patrz też "Poszukiwania w wierze" J.Salij OP, rozdz. 'Tajemnica przebóstwienia człowieka'.


[ Powrót do spisu treści ]

Tytuł "W Obronie Wiary", podtytuł: "24. Raj na ziemi"
URL: http://watchtower.org.pl/w_obronie_wiary-24.php
Autor: Włodzimierz Bednarski
Wprowadzono: 2001-02-13 (id:121). Ostatnie zmiany: 2002-03-04

Chrześcijański Ośrodek Apologetyczny
Copyright © 1999-2024 Jarosław Zabiełło (http://apologetyka.co)