8 replies to this topic

[mirek]

1P 1:10-11 Bg „O którem zbawieniu wywiadywali się i badali się prorocy, którzy o tej łasce, która na was przyjść miała, prorokowali.(11) Badając się, na który albo na jaki czas objawiał Duch Chrystusowy, który w nich był, świadcząc pierwej o utrapieniach, które miały przyjść na Chrystusa i o wielkiej za tem chwale.”

1P 1:10-11 BT „Nad tym zbawieniem wszczęli poszukiwania i badania prorocy - ci, którzy przepowiadali przeznaczoną dla was łaskę.(11) Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał Duch Chrystusa, który w nich był i przepowiadał cierpienia /przeznaczone/ dla Chrystusa i mające potem nastąpić uwielbienia.”

1P 1:10-11 Bw „Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce,(11) starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie.”

1P 1:10-11 Bp „Zbawienie to było przedmiotem rozważań i dociekań proroków, którzy mówili z natchnienia Bożego o łasce dla was (przewidzianej),(11) badając, na kogo i na jaki czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusa, naprzód świadcząc o cierpieniach Chrystusa i o uwielbieniach, jakie po nich nastąpią.”

1P 1:10-11 NS „Właśnie o to wybawienie pilnie się wywiadywali i starannie go poszukiwali prorocy, którzy prorokowali o przewidzianej dla was życzliwości niezasłużonej.(11) Ciągle dociekali, na którą albo na jaką porę duch w nich wskazywał w związku z Chrystusem, gdy zawczasu świadczył o cierpieniach czekających Chrystusa oraz o późniejszych rzeczach chwalebnych.”

1P 1:10-11 WH „περι ης σωτηριας εξεζητησαν και εξηραυνησαν προφηται οι περι της εις υμας χαριτος προφητευσαντες(11) εραυνωντες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμα χριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας”

Werset ten wyraźnie mówi, że w prorokach działał duch Chrystusowy. A jak wiemy prorocy byli napełnieni Duchem Jahwe. A tu nagle według Piotra był to duch Chrystusa. Dosłownie w tekście greckim widzimy wyrażenie PNEUMA CHRISTOU - Duch Chrystusa. Jak widać Przekład Nowego Świata mocno wichruje ten werset tłumacząc go w sposób ukrywający ten fakt. A więc znowu z powodu niewygodnego wersetu Strażnica musiała poprawić Biblię.

[pawel r]

Według tego co piszesz mirek to wychodzi na to że to totalny przekręt wersetu. Nie można tego usprawiedliwić głupota czy pomyłką wobec tylu innych źródeł i przekładów, a przecież WTS bardzo lubuje się w odwoływaniu się i sprawdzaniu różnorakich źródeł...

[mirek]

Zwłaszcza, że Strażnicy wiadome jest poprawne znaczenie frazy PNEUMA CHRISTOU - duch Chrystusa, czy PNEUMA IESOU - duch Jezusa, ponieważ oddaje je całkowicie poprawnie w innych miejscach:

Rz 8:9 Bw „Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego.”

Rz 8:9 NS „Jednakże wy nie jesteście w zgodzie z ciałem, lecz z duchem, jeśli duch Boży istotnie w was mieszka. Ale jeśli ktoś nie ma ducha Chrystusa, to do niego nie należy.”

Rz 8:9 WH „υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλα εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου”

--------------------------------------------------------------------------------

Dz 16:6-7 Bw „I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji.(7) A gdy przyszli ku Mizji, chcieli pójść do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im;”

Dz 16:6-7 NS „Oni zaś przeszli przez Frygię i krainę galacką, ponieważ duch święty zabronił im głosić słowo w okręgu Azji.(7) Potem, dotarłszy do Mizji, usiłowali pójść do Bitynii, lecz duch Jezusa im nie pozwolił.”

Dz 16:6-7 WH „διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια(7) ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα ιησου”

Powyższe teksty są o tyle ciekawe, że wyraźnie informują i uczą o tym, że Duch Święty pochodzi zarówno od Ojca jak i od Syna oraz iż sformułowania Duch Boży czy Duch Jezusa jako równoważniki są używane wymiennie.

[Adelfos]

Według tego co piszesz mirek to wychodzi na to że to totalny przekręt wersetu. Nie można tego usprawiedliwić głupota czy pomyłką wobec tylu innych źródeł i przekładów, a przecież WTS bardzo lubuje się w odwoływaniu się i sprawdzaniu różnorakich źródeł...

Stąd wiedzą, gdzie zostawić wersję chrześcijańską, a gdzie własną. W tym przypadku, tj. 1 Pt 1,11 rzetelne tłumaczenie zaprzeczałoby domniemanym dwom nadziejom, które głoszą. Prorocy Starego Testmentu to również chrześcijanie, tyle że oczekujący pierwszego przyjścia. My natomiast czekamy już na powrót Mesjasza (por. Efez. 2,20; Jan 12,41; Hebr. 9,28). Zaraz, ale przecież On już jest obecny... O, ja nieszczęsny! No cóż, nie moja wina, że urodziłem się 103 lata po krzyku o północy. Na szczeście jest jeszcze epifania, ale chodzą pogłoski, że to również nastąpiło... Milenium też się rozpoczęło i to zaledwie 2 lata przed moim wcieleniem. To chyba pierwsze, bo nie pamiętam nic z poprzedniego. Świetnie! Jeszcze sześć przede mną

Użytkownik Adelfos edytował ten post 2007-02-05, godz. 03:40

[mirek]

Skan z KIT wersetu 1 P 1:11 ukazujący "przekręt" z wyrażeniem PNEUMA CHRISTOU - Duch Chrystusa:

[mirek]

Okazuje się, iż nasz werset może również słuzyć jako dowód na istnienie Trójcy Świętej, bowiem każda z osób boskich wspominana jest w związku z natchnieniem Słowa Bożego:

Bóg Ojciec
2Tm 3:16 Bw „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,”


Syn Boży
1P 1:10-11 Bw „Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce,(11) starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie.”


Duch Święty
2P 1:21 Bw „Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.”

[mirek]

Okazuje się, że podobne wyrażenie greckie jak w 1 P 1:11 czy Rz 8:9; Dz 16:7 występuje również w Flp 1:19:

Flp 1:19 Bg „Gdyż wiem, iż mi to wynijdzie na zbawienie przez modlitwę waszę i pomoc Ducha Jezusa Chrystusa,”

Flp 1:19 BT „Wiem bowiem, że to mi wyjdzie na zbawienie dzięki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa,”

Flp 1:19 Bw „wiem bowiem, że przez modlitwę waszą i pomoc Ducha Jezusa Chrystusa wyjdzie mi to ku wybawieniu,”

Flp 1:19 Bp „Wiem bowiem, że to dzięki waszej modlitwie błagalnej i pomocy Ducha Jezusa Chrystusa przyczyni się do mojego zbawienia.”

Flp 1:19 NS „gdyż wiem, że to doprowadzi do mego wybawienia dzięki waszemu błaganiu oraz udzielenia ducha Jezusa Chrystusa,”

Flp 1:19 WH „οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου”

We wszystkich tych wymienionych trzech ostatnich przypadkach PNŚ poprawnie oddaje greckie wyrażenie PNEUMA CHRISTOU jako "duch Chrystusa". Jedynym wyjątkiem jest werset naszego wątku 1P 1:11, w którym to pada sformułowanie "duch w związku z Chrystusem". A wszystko po to, aby ukryć prawdę o Bóstwie Chrystusa. Jednak nie pomaga to zbytnio Strażnicy, bowiem z podanych wersetów i tak wynika biblijna nauka o pochodzeniu Ducha Świętego zarówno od Ojca jak i od Syna!

[mirek]

Bardzo ciekawy w kontekście całego wątku, jest następujący werset mówiący o Mojżeszu:

Hbr 11:26 Bg „Za większe pokładając bogactwo nad skarby Egipskie urąganie Chrystusowe; bo się oglądał na odpłatę.”

Hbr 11:26 BT „Uważał bowiem za większe bogactwo znoszenie zniewag dla Chrystusa niż wszystkie skarby Egiptu, gdyż patrzył na zapłatę.”

Hbr 11:26 Bw „uznawszy hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu; skierował bowiem oczy na zapłatę.”

Hbr 11:26 Bp „Znoszenie zelżywości dla Pomazańca (Izraela) uważał za większe bogactwo niż wszystkie skarby Egiptu, bo myślał o czekającej go nagrodzie.”

Hbr 11:26 NS „ponieważ ocenił hańbę Chrystusową jako bogactwo większe niż skarby Egiptu; bo uważnie wypatrywał wypłacenia nagrody.”

Hbr 11:26 WH „μειζονα πλουτον ηγησαμενος των αιγυπτου θησαυρων τον ονειδισμον του χριστου απεβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσιαν”


Oczywiście wszystko jest w tym tekście w porządku, jesli chodzi o tłumaczenie. Pokazuje to jednocześnie, że nie wszystko udało się Strażnicy usunąć, jak na przykład tej wypowiedzi autora Listu do Hebrajczyków, który dokonując głębszej interpretacji historii, odniósł ją do osoby Jezusa Chrystusa. Potwierdził tym sposobem, że Panem i Bogiem Mojżesza był sam Jezus.

[mirek]

W jednym z postów wyżej zwróciłem uwagę, iż nasz werset może również słuzyć jako dowód na istnienie Trójcy Świętej, bowiem każda z osób boskich wspominana jest w związku z natchnieniem Słowa Bożego. Okazuje się, iż istnieje więcej miejsc w Biblii, które taką myśl potwierdzają. Na pewno znamy następujący werset:

2Tm 3:16 Bw „Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,”

A więc właściwe autorstwo Biblii jest boskie (greckie słowo THEOPNEUSTOS, występujące w tym tekście, oznacza boskie natchnienie, tchnięte przez Boga).

2Tm 3:16 WH „πασα γραφη θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν προς ελεγμον προς επανορθωσιν προς παιδειαν την εν δικαιοσυνη”

Źródłem informacji jest więc każda z osób Trójcy Świętej:


Bóg Ojciec
Hbr 1:1-2 Bw „Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawiał Bóg dawnymi czasy do ojców przez proroków;(2) ostatnio, u kresu tych dni, przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszechrzeczy, przez którego także wszechświat stworzył.”


Syn Boży
Hbr 12:25 Bw „Baczcie, abyście nie odtrącili tego, który mówi; jeśli bowiem tamci, odtrąciwszy tego, który na ziemi przemawiał, nie uszli kary, to tym bardziej my, jeżeli się odwrócimy od tego, który przemawia z nieba.”

1P 1:10-11 Bw „Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce,(11) starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie.”


Duch Święty
2P 1:21 Bw „Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.”

Podejrzewam, że takich wersetów znajdziemy więcej. Czy ktoś zna jeszcze jakieś inne?