12 replies to this topic

[mirek]

2Tes 2:1-2 Bg „A prosimy was, bracia! przez przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa i nasze zgromadzenie do niego,(2) Abyście się nie zaraz dali zrażać z zmysłu waszego, ani sobą trwożyć, lub przez ducha lub przez mowę, lub przez list, jakoby od nas pisany, jakoby nadchodził dzień Chrystusowy.”

2Tes 2:1-2 BT „W sprawie przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego zgromadzenia się wokół Niego, prosimy was, bracia,(2) abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański.”

2Tes 2:1-2 Bw „Co się zaś tyczy przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i spotkania naszego z nim, prosimy was, bracia,(2) abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć, czy to przez jakieś wyrocznie, czy przez mowę, czy przez list, rzekomo przez nas pisany, jakoby już nastał dzień Pański.”

2Tes 2:1-2 Bp „Bracia! W sprawach dotyczących przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i naszego z Nim spotkania prosimy was,(2) nie dajcie się wyprowadzić zbyt łatwo z równowagi ducha ani nie trwóżcie się z powodu jakiegoś objawienia prorockiego, nauczania lub przypisywanego nam listu, jakoby już nadchodził dzień Pański.”

2Tes 2:1-2 NS „A jeśli chodzi, bracia, o obecność naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz zgromadzanie nas do niego, prosimy was,(2) żebyście nie dali się szybko wytrącić ze swego sposobu rozumowania ani poruszyć czy to przez jakąś natchnioną wypowiedź, czy przez ustną wiadomość, czy przez list rzekomo od nas, jakoby już nastał dzień Jehowy.”

2Tes 2:1-2 WH „ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου [ημων] ιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον(2) εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου”

To kolejny przykład naduzywania przez Strażnicę imienia Bożego w Nowym Testamencie. Autorzy Przekładu Nowego Świata poprzez wstawienie w tym wersecie do tekstu imienia Jehowa zaprzeczyli sami sobie, bowiem werset wcześniejszy mówi wyraźnie, iż tym kto ma przyjść jest Chrystus Pan a nie Bóg Ojciec! Całość tego fragmentu biblijnego staje się więc niespójna i nielogiczna.

[mirek]

Ciekawe, że to samo greckie wyrażenie w innych miejscach Biblii Strażnica oddaje poprawnie:

1Kor 1:8 Bw „który też utwierdzi was aż do końca, tak iż będziecie bez nagany w dniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.”

1Kor 1:8 NS „On też utwierdzi was do końca, żebyście nie podlegali żadnemu oskarżeniu w dniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.”

1Kor 1:8 WH „ος και βεβαιωσει υμας εως τελους ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου [χριστου]”

----------------------

1Kor 5:5 Bw „oddajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, aby duch był zbawiony w dzień Pański.”

1Kor 5:5 NS „wydali takiego człowieka Szatanowi ku zagładzie ciała, aby duch został wybawiony w dniu Pańskim.”

1Kor 5:5 WH „παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου”

----------------------

2Kor 1:14 Bw „jak zresztą po części już nas poznaliście, że jesteśmy chlubą waszą, jak wy naszą, w dzień Pana naszego Jezusa.”

2Kor 1:14 NS „tak jak też do pewnego stopnia uznaliście, że jesteśmy dla was powodem do chluby, jak i wy będziecie dla nas w dniu naszego Pana, Jezusa.”

2Kor 1:14 WH „καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου”

Te wyżej podane przykłady zdradzają więc ogromną niekonsekwencję i stronniczość Strażnicy w sprawie wstawienia imienia Bożego Jehowa do tekstu z 2 Tes 2:2, a zarazem dowodzą również prawdziwości twierdzenia, że to o dzień Pana Jezusa w nim chodzi. Postępowanie Strażnicy dodatkowo potępia jeszcze fakt, że istnieje masa manuskryptów, zawierających w tym miejscu zamiast słowa KYRIOS słowo CHRISTOS, tak jak oddaje to Biblia Gdańska:

2Tes 2:2 Bg „Abyście się nie zaraz dali zrażać z zmysłu waszego, ani sobą trwożyć, lub przez ducha lub przez mowę, lub przez list, jakoby od nas pisany, jakoby nadchodził dzień Chrystusowy.”

Oto rękopisy, w których występuje słowo KYRIOS:

2Tes 2:2 Tisch „εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου”

2Tes 2:2 WH „εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου”

A oto rękopisy w których występuje słowo CHRISTOS:

2Tes 2:2 Byz „εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μητε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του χριστου”

2Tes 2:2 IGNT „εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μητε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του χριστου ”

2Tes 2:2 Scrivner „εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μητε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του χριστου”

2Tes 2:2 Stephanus „εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μητε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του χριστου”

Wiadomo więc wyraźnie o czyj dzień chodzi. Strażnica więc strasznie przegięła z tym wersetem, wstawiając nie słusznie do niego imię Boga.

2Tes 2:2 NS „żebyście nie dali się szybko wytrącić ze swego sposobu rozumowania ani poruszyć czy to przez jakąś natchnioną wypowiedź, czy przez ustną wiadomość, czy przez list rzekomo od nas, jakoby już nastał dzień Jehowy.”

[mirek]

A ja znalazłem więcej miejsc, w których występuje wyrażenie "dzień Pański" (gr. HEMERA KYRIOU) a PNŚ zawiera sformułowanie "dzień Jehowy", pomimo występowania w tekście greckim jedynie słowa KYRIOS.

Dz 2:20 Bg „Słońce się obróci w ciemność, a księżyc w krew, przedtem niż przyjdzie on dzień Pański wielki i znaczny.”

Dz 2:20 BT „słońce zamieni się w ciemności, a księżyc w krew, zanim nadejdzie dzień Pański, wielki i wspaniały.”

Dz 2:20 Bw „Słońce przemieni się w ciemność, A księżyc w krew, Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały.”

Dz 2:20 Bp „Słońce się zaćmi, a księżyc stanie się czerwony jak krew, zanim nadejdzie dzień Pański wielki i wspaniały.”

Dz 2:20 NS „słońce zamieni się w ciemność, a księżyc w krew, zanim nadejdzie wielki i wspaniały dzień Jehowy.”

Dz 2:20 WH „ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθειν ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη”

--------------------------------------------------------------------------------

1Tes 5:2 Bg „Albowiem sami dostatecznie wiecie, iż on dzień Pański jako złodziej w nocy, tak przyjdzie.”

1Tes 5:2 BT „Sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak, jak złodziej w nocy.”

1Tes 5:2 Bw „Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy.”

1Tes 5:2 Bp „Sami nazbyt dobrze wiecie o tym, że dzień Pański nadejdzie tak jak złodziej w nocy.”

1Tes 5:2 NS „Sami przecież bardzo dobrze wiecie, iż dzień Jehowy nadchodzi - dokładnie tak, jak złodziej w nocy.”

1Tes 5:2 WH „αυτοι γαρ ακριβως οιδατε οτι ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι ουτως ερχεται”

--------------------------------------------------------------------------------

2P 3:10,12 Bg „A on dzień Pański przyjdzie jako złodziej w nocy, w który niebiosa z wielkim trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone ogniem stopnieją, a ziemia i rzeczy, które są na niej, spalone będą. (12) Którzy oczekujecie i spieszycie się na przyjście dnia Bożego, w który niebiosa gorejące rozpuszczą się i żywioły pałające stopnieją.”

2P 3:10-12 BT „Jak złodziej zaś przyjdzie dzień Pański, w którym niebo ze świstem przeminie, gwiazdy się w ogniu rozsypią, a ziemia i dzieła na niej zostaną znalezione. (12) gdy oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią.”

2P 3:10-12 Bw „A dzień Pański nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, a żywioły rozpalone stopnieją, ziemia i dzieła ludzkie na niej spłoną. (12) jeżeli oczekujecie i pragniecie gorąco nastania dnia Bożego, z powodu którego niebiosa w ogniu stopnieją i rozpalone żywioły rozpłyną się?”

2P 3:10-12 Bp „Dzień zaś Pana nadejdzie, jak złodziej. Przeminą niebiosa, żywioły ogarnięte żarem rozpadną się, a ziemia i (będące) na niej dzieła ulegną spaleniu. (12) oczekując i przyspieszając przyjście dnia Pana, (dnia), w którym spłoną niebiosa rozżarzone ogniem i spalą się fundamenty świata!”

2P 3:10-12 NS „Jednakże dzień Jehowy nadejdzie jak złodziej i wtedy niebiosa przeminą z sykiem, elementy zaś rozpuszczą się od wielkiego gorąca, a ziemia i dzieła na niej zostaną odkryte. (12) oczekując i mając wyraźnie w pamięci obecność dnia Jehowy, za sprawą którego niebiosa, płonąc, rozpuszczą się, a elementy stopnieją od wielkiego gorąca!”

2P 3:10-12 WH „ηξει δε ημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοι ροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται και γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται (12) προσδοκωντας και σπευδοντας την παρουσιαν της του θεου ημερας δι ην ουρανοι πυρουμενοι λυθησονται και στοιχεια καυσουμενα τηκεται”

Jak już to było powiedziane i udowodnione wcześniej, to Jezus jest tym, który przyjdzie w swoim dniu. A zatem mamy tutaj kolejne potwierdzenie Bóstwa Jezusa. Zauważmy bowiem jeszcze, iż w ostatnim przykładzie Strażnica sprytnie umieściła w tekście dwa razy imię Jehowa, chociaż w pierwszym wypadku występuje tam słowo KYRIOS, a w drugim - THEOS, dowodząc tym sposobem, że tym przychodzącym Panem jest sam Bóg. PNŚ jednak ukrył ten fakt.

[mirek]

Tak jak wspominałem wyżej Biblia wyraźnie informuje, że dzień Pański to dzień Jezusa Chrystusa. Oto dalsze potwierdzenia tej tezy, gdzie PNŚ oczywiście oddaje bez wstawiania do tekstu imienia Jehowy, które to tym samym wprowadziło spore zamieszanie w prostej wymowie tekstu biblijnego.

Lk 17:24 Bg „Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzień swój.”

Lk 17:24 BT „Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.”

Lk 17:24 Bw „Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca nieba aż po drugi, tak będzie i Syn Człowieczy w dniu swoim.”

Lk 17:24 Bp „bo jak błyskawica, zapałając się, rozświetla niebo od jednego końca do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym.”

Lk 17:24 NS „Bo jak błyskawica, rozbłysnąwszy, świeci od jednej strony pod niebem aż do drugiej strony pod niebem, tak będzie z Synem Człowieczym.”

Lk 17:24 WH „ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου”

Ten werset uważam za bardzo ciekawy, ponieważ wyraźnie w nim pada stwierdzenie, że tym dniem Pańskim jest dzień Jezusa Chrystusa. Jednak problem polega na tym, że niektóre rękopisy (w tym tekst Westcott-Hort, na którym wzorowała się Strażnica) nie posiadają w tekście frazy EN TE HEMERA AUTOU - w dniu jego. Jednak większość innych manuksryptów posiada to sformułowanie:

Lk 17:24 Byz „ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου”

Lk 17:24 IGNT „ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου ”

Lk 17:24 Scrivner „ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου”

Lk 17:24 Stephanus „ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ της υπ ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται και ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου”

Lk 17:24 Tisch „ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου”

W sprawie tego wersetu czytamy jeszcze w komentarzu do NT następujące słowa:

Although copyists may have inadvertently omitted the phrase EN TE HEMERA AUTOU because of homoeoteleuton (-POU ... -TOU), the Committee was impressed by the combination of evidence for the shorter text in the best representatives of the Alexandrian and the Western types of text (P⁷⁵ B D it^{a, b, d, e, i}). The readings with PAROUSIA, a word that occurs nowhere else in the Gospel according to Luke, are the result of scribal assimilation to the parallel passage in Mt 24:27. "A Textual Commentary on the Greek New Testament", Second Edition, Bruce M. Metzger, strona 142.

A więc jak wynika z powyższego komentarza bardzo trudno jest rozstrzygnąć, który wariant tekstu odpowiada oryginałowi. Na szczęście istnieją inne wersety, które definitywnie roztrzygają, że to o dzień Jezusa chodzi w NT:

Flp 1:6 Bg „Pewien tego będąc, iż ten, który począł w was dobrą sprawę, dokona aż do dnia Jezusa Chrystusa.”

Flp 1:6 BT „Mam właśnie ufność, że Ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, dokończy go do dnia Chrystusa Jezusa.”

Flp 1:6 Bw „mając tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa.”

Flp 1:6 Bp „Stąd żywię nadzieję, że ten, który zapoczątkował w was dobre dzieło, doprowadzi je do końca na dzień Chrystusa Jezusa.”

Flp 1:6 NS „Bo w to właśnie ufam, że ten, który z was rozpoczął dobre dzieło, będzie je prowadził do zakończenia aż po dzień Jezusa Chrystusa.”

Flp 1:6 WH „πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρις ημερας ιησου χριστου”

--------------------------------------------------------------------------------

Flp 1:10 Bg „Abyście mogli rozeznać rzeczy różne, żebyście byli szczerymi i bez obrażenia na dzień Chrystusowy,”

Flp 1:10 BT „dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa,”

Flp 1:10 Bw „abyście umieli odróżniać to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy,”

Flp 1:10 Bp „dla głębszego poznania i oceny tego, co lepsze. A wtedy w dniu Chrystusa Jezusa czystość wasza zajaśnieje jak słońce, będziecie bez skazy,”

Flp 1:10 NS „żebyście się upewniali co do rzeczy ważniejszych, tak byście aż po dzień Chrystusowy byli bez skazy i nie gorszyli drugich”

Flp 1:10 WH „εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου”

--------------------------------------------------------------------------------

Flp 2:16 Bg „Zachowywując słowa żywota ku chlubie mojej w dzień Chrystusowy, żem darmo nie bieżał i darmo nie pracował.”

Flp 2:16 BT „Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.”

Flp 2:16 Bw „zachowując słowa żywota ku chlubie mojej na dzień Chrystusowy, na dowód, że nie na próżno biegałem i nie na próżno się trudziłem.”

Flp 2:16 Bp „Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł chlubić się w dniu Chrystusa, że nie biegałem na próżno i nie na darmo się trudziłem.”

Flp 2:16 NS „trzymając się mocnym uchwytem słowa życia - żebym w dniu Chrystusowym miał powód do radosnego uniesienia, iż nie biegłem na darmo i nie na darmo ciężko pracowałem.”

Flp 2:16 WH „λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα”

Jak łatwo zauważyć we wszystkich miejscach występuje greckie sformułowanie HEMERA CHRISTOU - dzień Chrystusa, nie pozostawiając najmniejszej wątpliwości, iż wstawienie w innych miejscach do tekstu zamiast słowa KYRIOS imienia Jehowa, wprowadza zamieszanie i jest dowodem braku poszanowania i powagi Strażnicy do natchnionego tekstu biblijnego.

[mirek]

W związku z tematem tego wątku zastanawia mnie następujący werset:

Ap 1:10 Bg „Byłem w zachwyceniu ducha w dzień Pański i słyszałem za sobą głos wielki jako trąby, mówiący:”

Ap 1:10 BT „Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby”

Ap 1:10 Bw „W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił:”

Ap 1:10 Bp „Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby”

Ap 1:10 NS „W natchnieniu znalazłem się w dniu Pańskim i usłyszałem za sobą silny głos jakby trąby,”

Ap 1:10 WH „εγενομην εν πνευματι εν τη κυριακη ημερα και ηκουσα οπισω μου φωνην μεγαλην ως σαλπιγγος”

Widzimy, że z nim Strażnica postąpiła wyjątkowo: nie wstawiła do tekstu imienia Bożego i nie przetłumaczyła greckiego zwrotu KYRIAKE HEMERA jako "dzień Jehowy", ale jako "dzień Pański". Czy nie jest to pewna niekonsekwencja? Zdradza to zarazem pewną niepokojącą sytuację dowodzącą, że prawdopodobnie również wszędzie tam, gdzie jest mowa o "dniu Pańskim" mowa jest w NT o Panu Jezusie, a nie jak próbuje wmówić nam Strażnica!

[miedziana_cyna]

A może Świadkowie Jehowy w jakiś sposób odróżniają "dzień Pański" od "dnia Jehowy"? Czy istnieje jakaś nauka nakazująca im odróżnienie tych pojęć?

Pozdrawiam

[mirek]

A może Świadkowie Jehowy w jakiś sposób odróżniają "dzień Pański" od "dnia Jehowy"? Czy istnieje jakaś nauka nakazująca im odróżnienie tych pojęć?

być może tak jest jak mówisz, ale tutaj niech wypowie się jakiś ŚJ, jaka jest różnica między tymi dniami!
Bo dla chrześcijan nie ma żadnej różnicy skoro Jezus to Bóg, prawda?

[Adelfos]

A może Świadkowie Jehowy w jakiś sposób odróżniają "dzień Pański" od "dnia Jehowy"?

Książka "wyjaśniająca" Objawienie rozróżnia te dni jako odmienne wydarzenia.

[agent terenowy:)]

Moim zdaniem ten werset nie jest aż tak źle oddany, jak by się wydawało. Skoro Pawłowi chodziło o obecność Pana Jezusa, a potem nazywa ją Dniem Jehowy, to ŚJ swoim tłumaczeniem zaprzeczyli własnej doktrynie o obecności, bo na dzień Jehowy dalej czekają, a obecność już trwa wg. ŚJ od 1914.

[mirek]

Moim zdaniem ten werset nie jest aż tak źle oddany, jak by się wydawało. Skoro Pawłowi chodziło o obecność Pana Jezusa, a potem nazywa ją Dniem Jehowy, to ŚJ swoim tłumaczeniem zaprzeczyli własnej doktrynie o obecności, bo na dzień Jehowy dalej czekają, a obecność już trwa wg. ŚJ od 1914.

to mnie się bardzo podoba i szkoda, że na to wcześniej nie zwróciłem uwagi:

2Tes 2:1-2 Bw „Co się zaś tyczy przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i spotkania naszego z nim, prosimy was, bracia,(2) abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i nastraszyć, czy to przez jakieś wyrocznie, czy przez mowę, czy przez list, rzekomo przez nas pisany, jakoby już nastał dzień Pański.”

2Tes 2:1-2 NS „A jeśli chodzi, bracia, o obecność naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz zgromadzanie nas do niego, prosimy was,(2) żebyście nie dali się szybko wytrącić ze swego sposobu rozumowania ani poruszyć czy to przez jakąś natchnioną wypowiedź, czy przez ustną wiadomość, czy przez list rzekomo od nas, jakoby już nastał dzień Jehowy.”

Widać, że PNŚ przeczy doktrynie Strażnicy.

Na temat słowa PAROUSIA polecam wątek:

http://watchtower.or...?showtopic=1099

[bury]

Moim zdaniem ten werset nie jest aż tak źle oddany, jak by się wydawało. Skoro Pawłowi chodziło o obecność Pana Jezusa, a potem nazywa ją Dniem Jehowy, to ŚJ swoim tłumaczeniem zaprzeczyli własnej doktrynie o obecności, bo na dzień Jehowy dalej czekają, a obecność już trwa wg. ŚJ od 1914.

Mam podobne wrażenie, tyle że dla mnie wynika z tego, że Jezus jest Jehową! W Piśmie czytamy wyznanie wiary: "Pan jest Jezusem", które jest tłumaczone w odwrotnej kolejności niż wystepuje w MSS greckich, czyli "Jezus jest Panem". O jakiego Pana chodzi? Czy ma to być tytuł grzecznościowy jakim zwracano sie do Jezusa juz za życia? Nie sądzę! To wyznanie wiary w Boga, a nie "pana Jana"! To wyznanie pokazujące, że Bóg objawia sie w Jezusie. Zatem Jezus jest Panem, czyli właśnie Jahwe!

[agent terenowy:)]

Skoro Jehowa dał Panu swoje imię, to nazwanie Jezusa Jehowa jest zgodne z wolą Boską. Por. Jan 17,11 NŚ.

[mirek]

Skan z leksykonu Thayer omawianego w tym wątku słowa HEMERA - dzień:

./.