Pwt 21:22-23 Bg „A gdyby kto popełnił grzech godny śmierci, a byłby skazany na śmierć, a obwiesiłbyś go na drzewie,(23) Nie zostanie przez noc trup jego na drzewie, ale koniecznie pochowasz go tegoż dnia; bo przeklęstwem Bożem jest ten, co wisi. Przetoż nie będziesz plugawił ziemi twojej, którą Pan, Bóg twój, dawa tobie w dziedzictwo.”
Pwt 21:22-23 BT „Jeśli ktoś popełni zbrodnię podlegającą karze śmierci, zostanie stracony i powiesisz go na drzewie -(23) trup nie będzie wisiał na drzewie przez noc, lecz tegoż dnia musisz go pogrzebać. Bo wiszący jest przeklęty przez Boga. Nie zanieczyścisz swej ziemi, danej ci przez Pana, Boga twego, w posiadanie.”
Pwt 21:22-23 Bw „A jeśli ktoś popełni grzech, pociągający za sobą wyrok śmierci, i poniesie śmierć, i ty powiesisz go na drzewie,(23) to nie mogą jego zwłoki pozostać na drzewie przez noc, ale mają być pochowane tego samego dnia, gdyż ten który wisi, jest przeklęty przez Boga. Nie kalaj więc ziemi, którą Pan, Bóg twój, daje ci w dziedziczne posiadanie.”
Pwt 21:22-23 Bp „A gdyby kto popełnił grzech godny śmierci, a byłby skazany na śmierć, a obwiesiłbyś go na drzewie, (23) Nie zostanie przez noc trup jego na drzewie, ale koniecznie pochowasz go tegoż dnia; bo przeklęstwem Bożem jest ten, co wisi. Przetoż nie będziesz plugawił ziemi twojej, którą Pan, Bóg twój, dawa tobie w dziedzictwo.”
Pwt 21:22-23 NS „"A jeśli ktoś popełni grzech zasługujący na wyrok śmierci i zostanie uśmiercony, i zawiesisz go na palu,(23) to jego zwłoki nie mają pozostać na palu przez całą noc; lecz bezwarunkowo masz go pogrzebać w owym dniu, gdyż zawieszony jest przeklęty przez Boga; i nie wolno ci kalać ziemi, którą Jehowa, twój Bóg, daje ci jako dziedzictwo.”
Pwt 21:22-23 LXX „εαν δε γενηται εν τινι αμαρτια κριμα θανατου και αποθανη και κρεμασητε αυτον επι ξυλου (23) ουκ επικοιμηθησεται το σωμα αυτου επι του ξυλου αλλα ταφη θαψετε αυτον εν τη ημερα εκεινη οτι κεκατηραμενος υπο θεου πας κρεμαμενος επι ξυλου και ου μιανειτε την γην ην κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι εν κληρω ”
Jak widzimy istnieją dwie szkoły tłumaczenia tego wersetu. Wszystkie wymienione przekłady oddają ten werset poprzez "na drzewie" natomiast PNŚ tłumaczy poprzez "na palu". Grecka Septuagtinta zawiera tu wyrażenie EPI TOU XYLOU, co oznacza "na drzewie". W tekście hebrajskim natomiast pojawiają się tu dwa słowa TALAH und ETS, których definicje przedstawiam za leksykonem Gesenius:
TALAH - powiesić

ETS - drzewo

Jak widzimy pierwsze słowo oznacza zarówno "powiesić na palu" jak i "ukrzyżować" i jest zależne od kontekstu w jaki sposób karali śmiercią Izraelici a jaki Egipcjanie i w jaki Persowie. Natomiast drugie słowo posiada podstawowe znaczenie "drzewo", przy czym może być to zarówno w konstrukcji złożonej "drzewo życia" jak również oznaczać "pal" czy "szubienica". Dlaczego więc Strażnica jest niekonsekwentna i oddaje to słowo w wyrażeniu "drzewo życia" ale w omawianym wersecie poprzez "pal"? Czy nie jest to pewna niekonsekwencja?