Skocz do zawartości


Zdjęcie

Dan 1:2


  • Please log in to reply
6 replies to this topic

#1 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2005-10-11, godz. 18:41

Dn 1:2 Bg „I podał Pan w rękę jego Joakima, króla Judzkiego, i część naczynia domu Bożego, który je zawiózł do ziemi Senaar, do domu boga swego, i wniósł ono naczynie do domu skarbu boga swego.”

Dn 1:2 BT „Pan wydał w jego ręce króla judzkiego Jojakima oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga.”

Dn 1:2 Bw „A Pan wydał w jego ręce Jojakima, króla judzkiego, i część naczyń domu Bożego; on zaś sprowadził je do ziemi Szinear, do domu swojego boga, a naczynia wniósł do skarbca swojego boga.”

Dn 1:2 Bp „Pan dał w jego rękę Jojakima, króla Judy, oraz część naczyń Domu Bożego. Odesłał je do krainy Szinear [...]. Naczynia umieścił w skarbcu swojego boga.”


Dn 1:2 NS „Z czasem Jehowa wydal w jego rękę Jehojakima, króla Judy, i część sprzętów z domu prawdziwego Boga, toteż przeniósł je on do ziemi Szinear, do domu boga swego; i przeniósł te sprzęty do skarbca swego boga.”

Dn 1:2 LXX „και εδωκεν κυριος εν χειρι αυτου τον ιωακιμ βασιλεα ιουδα και απο μερους των σκευων οικου του θεου και ηνεγκεν αυτα εις γην σεννααρ οικον του θεου αυτου και τα σκευη εισηνεγκεν εις τον οικον θησαυρου του θεου αυτου ”

Werset Daniela 1:2 został źle przetłumaczony przez Strażnicę przez dodanie sformułowania "z czasem", którego nie ma w oryginale. Zrobiono tak pod wpływem przekonania (niewłaściwego), że nie chodzi tu o 3 rok królowania lecz o 3 rok zależności od króla Babilonu. A wszystko to po to, aby mieć jakiekolwiek uzasadnienie biblijne dla roku 607 jako daty zburzenia Jeruzalem.

Wątek o podobnej tematyce:

http://watchtower.or...?showtopic=1111
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#2 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2006-03-13, godz. 00:22

Warto może przypomnieć i wrócić do tego wersetu oraz wyjaśnić dokładniej, dlaczego Strażnica dodała do Dan 1:2 sformułowanie "z czasem", którego nie ma w oryginale. Zacytujmy może kontekst tego wersetu:

Dn 1:1-4 Bw „Trzeciego roku panowania Jojakima, króla judzkiego, nadciągnął Nebukadnesar, król babiloński, do Jeruzalemu i obległ je.(2) A Pan wydał w jego ręce Jojakima, króla judzkiego, i część naczyń domu Bożego; on zaś sprowadził je do ziemi Szinear, do domu swojego boga, a naczynia wniósł do skarbca swojego boga.(3) I rozkazał król Aszpenazowi, przełożonemu nad sługami dworskimi, sprowadzić niektórych spośród synów izraelskich z królewskiego i szlachetnego rodu,(4) młodzieńców bez jakiejkolwiek wady, pięknych z wyglądu, uzdolnionych do wszelkiej wiedzy, obdarzonych bystrym rozumem, pojętnych do nauki i dlatego sposobnych do pełnienia służby w pałacu królewskim. Miał ich też nauczyć pisma i języka chaldejskiego.”

Jest to opis wydarzenia, które miało miejsce w trzecim roku panowania króla Jojakima, czyli w roku 606/605 według chronologii świeckiej. Według chronologii Straznicy byłby to jednak rok 626. Wtedy to do niewoli babilońskiej został zabrany prorok Daniel wraz z przyjaciółmi. Wiemy jednak, iż Daniel służył na dworze babilońskim w czasie całego okresu nowobabilońskiego, dożył do końca królestwa chaldejskiego i żył jeszcze w trzecim roku króla Cyrusa (Dan 1:21; 10:1), czyli aż do roku 536. Biorąc pod uwagę, iż jak został zabierany do Babilonu, był wtedy w wieku być może 15-20 lat, uczyniłoby go w tym roku, po 90 latach niewoli, starcem prawie 110 letnim. Według chronologii świeckiej jednak dochodziłby do lat 90 a w niewoli byłby 70 lat. Twórcy Przekładu Nowego Świata musieli więc wstawić wyrażenie "z czasem", aby wybronić swoją naukę o roku 607. Przesunięto więc tym sposobem niewolę proroka Daniela na okres późniejszy, jednocześnie zmniejszając jego wiek po zakończeniu niewoli. Wiek bowiem 110 lat okazuje się być grubo za duży dla ludzi żyjących w tamtych czasach.

Ps 90:10 Bw „Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, A gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt; A to, co się ich chlubą wydaje, to tylko trud i znój, Gdyż chyżo mijają, a my odlatujemy.”

Takim to właśnie sposobem Strażnica chciała wybronić naukę o roku 607, jako roku zburzenia Jerozolimy. W rzeczywistości jednak te ekstremalnie długie lata życia tworzone przy datowaniu zburzenia Jerozolimy o 20 lat wcześniej niż przyjmuje to chronologia świecka dostarczają jeszcze jednego mocnego dowodu przeciwko chronologii Towarzystwa Strażnica.

Użytkownik mirek edytował ten post 2006-12-24, godz. 19:23

On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#3 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2006-12-15, godz. 23:37

Okazuje się, że pierwszą deportację jeńców żydowskich w roku 605 potwierdza oprócz Biblii również historyk żydowski Józef Flawiusz:

XI 1. Król Nabuchodonozor zakończył życie po czterdziestu trzech latach panowania; był to mąż energiczny i bardziej sprzyjało mu szczęście niż poprzednim królom. O czynach jego wspomina również Berosos w trzeciej księdze Dziejów chaldejskich, gdzie tak powiada: „Gdy jego ojciec, Nabopalasaros, dowiedział się, że zbuntował się przeciw niemu satrapa zarządzający Egiptem oraz okręgami Celesyrii i Fenicji, wtedy, sam będąc już niezdolny do znoszenia trudów, powierzył młodemu synowi Nabuchodonozorowi część armii i wysłał go przeciwko owemu satrapie. Nabuchodonozor starł się z buntownikiem i pokonał go w zwartym boju, a krainę, nad którą tamten sprawował rządy, poddał swej władzy królewskiej.[146] Właśnie w tym czasie zachorował jego ojciec Nabopalasaros w mieście Babilon i umarł; panował on przez lat dwadzieścia jeden. [147] Powiadomiony niebawem o śmierci ojca, Nabuchodonozor zaprowadził ład w Egipcie i innych krainach i kilku swoim przyjaciołom rozkazał powieść do Babilonii, wraz z głównymi siłami armii i resztą łupów, także jeńców pojmanych spośród Żydów, Fenicjan, Syryjczyków i plemion egipskich, a sam z niewielkim oddziałem podążył do Babilonu drogą przez pustynię. Zastal tam rządy sprawowane przez Chaldejczyków, z których najlepszy zachowywał dla niego władzę królewską. Objąwszy panowanie nad całym królestwem swego ojca, władca kazał wyznaczyć jeńcom, skoro przybyli, miejsca zamieszkania w najdogodniejszych okolicach Babilonii. Sam zaś zajął się wspaniałym ozdabianiem świątyni Bela i innych świątyń łupami zagarniętymi na wojnie, a także odnowił dawne miasto i obwarował je jeszcze drugim grodem; ...
(Dawne Dzieje Izraela 10:XI:1; tekst ten Flawiusz przytacza także w innym swoim dziele Przeciw Apionowi I, 134-141)
[146] Nabuchodonozor odniósł zwycięstwo nad Nekonem II pod Karkemisz w roku 605 pne. Opublikowana przez D.J. Wismana kronika chaldejska (Chronicles of Chaldean Kings, 625-556 B.C., in the British Museum, London 1956) potwierdza ścisłość opowiadania o tej bitwie przytoczonego przez Józefa jako zaczerpniętego z Berososa. Dowodzi to, że wiadomości o niej Józef znalazł w dziele Berososa lub w pośrednim, lecz wiarygodnym źródle.
[147] Nabopalasar panował jako władca państwa nowobabilońskiego w latach 626-605 przed Chr.
Najwyraźniej wśród jeńców - Żydów był prorok Daniel, który sam wspomina o tym, że został wzięty w niewolę w tym właśnie roku. Daniel 1:1 mówi, że został jeńcem w 3 roku panowania Jojakima, wiersz 5 wspomina, ze miano ich wychowywać przez 3 lata, a rozdział 2 począwszy od wersetu 1 pokazuje, że w drugim roku panowania Nabuchodonozora Daniel wykładał jego sny. Fakt ten świadczy o tym, że Daniel został pojmany w rok objęcia tronu przez Nabuchodonozora. Dlatego też Daniel potwierdza w swym opisie Babilońską historię Berossusa. 2 Kronik 36:6 pisze, że Jojakim został zakuty w kajdany i zaprowadzony do Babilonu. Musiało się to wydarzyć w tym samym czasie, o którym Daniel 1:1 pisze, ze trzeciego roku panowania Jojakima nadciągnął Nabuchodonozor do Jeruzalemu i objął je. Najwyraźniej Nabuchodonozor dał się ubłagać i pozostawił Jejokima jako króla na prawach wasalstwa. (Lecz kogo mógłby osadzić na tym miejscu? Jehojakim mial 10, a Sedekiasz 13 lat). Ale Nabuchodonozor rozkazał sprowadzić niektórych spośród synów izraelskich, z królewskiego i szlachetnego rodu jako zabezpieczenie. (Daniel 1:2,3).

Takie wnioski są jednak nie do przyjęcia dla przywódców Strażnicy. Aby sprzeciwić się tej prawdzie, posunęli sie nawet do sfałszowania Słowa Bożego. Aby udowodnić, że niewola i spustoszenia Jerozolimy, nie rozpoczęły się w trzecim roku króla Jehojakima (rok 606/605 pne), na co jednak wyraźnie wskazuje tekst biblijny oraz kroniki babilońskie, umieścili w PŚ w tekście Daniela 1:2a, mylący czytelnika zwrot "z czasem". Takiego podstępu użyto, aby zasugerować, że niewola rozpoczęła się później, i w ten sposób uratować doktrynę opartą na roku 1914. Tego zwodzącego zwrotu nie ma w żadnym innym przekładzie biblijnym! Czy można posunąć się do fałszowania Słowa Bożego, aby uratować doktrynę opartą na błędzie? Czy takie rozmyślne fałszerstwo można usprawiedliwiać? (Iz 28:15b)
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#4 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2007-08-31, godz. 17:09

Wracając do tego wątku chciałbym poruszyć trzy sprawy.


Pierwsza sprawa
W moim poprzednim poście podałem ciekawe sprawozdanie historyczne Józefa Flawiusza, który wyraźnie napisał, że na początku swoich rządów król Nabuchodonozor zabrał do niewoli jeńców Żydowskich, wśród których prawdopodobnie był również prorok Daniel. Otóż na pewnym forum pewna uczestniczka, o pseudonimie "tessa", będąca oczywiście ŚJ, nie chciała zgodzić się z tym faktem. Oto jaką odpowiedź od niej otrzymałem:

Zapewne znasz historię Żydów i wiesz ,że po śmierci Salomona podzielili się na dwa królestwa.
Pólnocne i południowe.Południowe królestwo Judy miało za stolicę Jerozolimę i własnego króla.
Królestwo dziesięcioplemienne na północy też miało swojego króla.
Jednak mieszkańcy obu tych królestw nazywali się Żydami.Więc gdy Józef Flawiusz cytując Barossosa mówi,że Nebukadneccar pojął w niewolę Żydów i że w początkowej fazie jego podbojów opanował Palestynę ,a nie Judę -to dla mnie jest jasne,że nie zdobył Jerozolimy ani nie uprowadził do niewoli możnowładców i synów królewskich .Zatem opis z księgi Daniela na pewno nie dotyczy tego wydarzenia.
Widocznie zdobył Palestynę i uprowadził jeńców z Palestyny,którzy też byli Żydami.


A więc osoba ta stwierdziła, że Nabuchodonozor wcale nie zabrał do niewoli Żydów z Judei ale z Palestyny. W swojej argumentacji popełniła jednak kilka błędów co zaraz postaram się uwypuklić. Przede wszystkim powinna wiedzieć, że Królestwo Północne (Samaria) przestało istnieć w roku 722 pne., kiedy to Żydzi tam mieszkający zostali wygnani do niewoli w Asyrii. Oczywiście osoba ta argumentowała później, że Asyryjczycy spustoszyli Samarię i uprowadzili wprawdzie do niewoli jeńców, ale w liczbie tylko 200 000, a zatem pozostali nie zostali uprowadzeni do Asyrii, lecz pozostali na terenie Samarii, a więc teoretycznie istniała możliwość, że Nabuchodonozor właśnie tych uprowadził do niewoli.

Trzeba przyznać, że ciekawa argumentacja, zająłem się więc nią bardziej szczegółowiej. Po moich badaniach okazało się, że Józef Flawiusz w innym swoim dziele "Przeciw Apionowi" podaje dokładniej, że jeńcami jednak byli judejczycy. Wobec tego zacytuję jeszcze raz ten tekst:

Powiadomiony niebawem o śmierci ojca Nabuchodonozor zaprowadził ład w Egipcie i innych krajach. Kilku swoim przyjaciołom rozkazał powieść do Babilonu, wraz z głównymi siłami armii i resztą łupów, także jeńców pojmanych spośród Judejczyków, Fenicjan, Syryjczyków i plemion egipskich, a sam z niewielkim oddziałem podążył do Babilonu drogą przez pustynię. Zastał tam rządy sprawowane przez Chaldejczyków, z których najlepszy zachowywał dla niego władzę królewską. Objąwszy panowanie nad całym królestwem swego ojca, władca kazał wyznaczyć jeńcom, skoro przybyli, miejsca zamieszkania w nadogodniejszych okolicach Babilonii. (Przeciw Apionowi, księga pierwsza, 19:137-138).

Co ciekawe Biblia wspomina w omawianym wersecie z księgi Daniela, że jeńcami byli izraelici:

Dn 1:3 Bw „I rozkazał król Aszpenazowi, przełożonemu nad sługami dworskimi, sprowadzić niektórych spośród synów izraelskich z królewskiego i szlachetnego rodu,”

Nie wiem jednak, czy nie było to po prostu określenie uniwersalne, zwłaszcza, że prorok Daniel pochodził prawdopodobnie z rejonu Jerozolimy (Dan 9:16, 24), a więc defakto byłby Judejczykiem a nie Izraelitą. Co o tym myślicie? Może ktoś wie jeszcze, czy do Palestyny szło się z Babilonu przez Jerozolimę i czym różni się Palestyna od Judy?



Druga sprawa
Zająłem się szczegółowiej tym dopiskiem "z czasem" i znalazłem, że w PNŚ wystepuje więcej takich miejsc (łącznie 32 razy):

Rdz 6:10, 22:24, 25:2,24, 28:11, 33:18, 46:18,25, 47:15; Wyj 1:8, 2:24, 16:14; Lb 26:59; Sędz 9:25, 19:1; Rut 1:5; 1 Sam 27:4; 2 Sam 10:6, 11:27; 1 Krl 2:12, 7:40; 2 Krl 6:25, 13:4; 1 Krn 2:29, 4:6, 19:6; 2 Krn 11:19-20, 13:21; Iz 51:2; Jer 26:10; Dan 1:2.

Podaję dosłownie jeden przykład z tej listy:

Sdz 9:25 Bw „Obywatele Sychem urządzali na niego zasadzki na szczytach górskich i obrabowywali każdego, kto obok nich przechodził drogą; i doniesiono o tym Abimelechowi.”

Sdz 9:25 NS "Toteż właściciele ziemscy z Szechem urządzili na niego zasadzkę na wierzchołkach gór i ludzie ci ograbiali każdego, kto przechodził koło nich drogą. Z czasem doniesiono o tym Abimelechowi."

Zauważyłem, że najczęściej (ale nie zawsze) w tekście greckim występuje w tym miejscu spójnik KAI - "i". A więc być może dopisek "z czasem" nie jest zamieszczony w PNŚ z zamiarem oszustwa, ale po prostu przez czysty zbieg okoliczności, tzw. upiększania tekstu a więc zarzut kierowany pod adresem Strażnicy jest nie słuszny. Chociaż z drugiej strony jest on jednak mylący w tym przypadku, bo wszystko wskazuje na to, że wydarzenia opisane w sprawozdaniu z początku księgi Daniela toczą się jedno po drugim bez jakiejkolwiek przerwy.



Trzecia sprawa
Czy ktoś potrafi wyjaśnić różnicę w liczbach w następującym wersecie:

Dn 2:1 Bg „Roku wtórego królowania Nabuchodonozora miał Nabuchodonozor sen, i strwożył się duch jego, i przerwał mu się sen jego.”

Dn 2:1 BT „W drugim roku swego panowania Nabuchodonozor miał sny; ducha jego ogarnął niepokój i nie mógł spać.”


Dn 2:1 Bw „W dwunastym roku panowania Nebukadnesara miał Nebukadnesar sen, tak iż jego duch był zaniepokojony i sen go odszedł.”

Dn 2:1 Bp „W drugim roku panowania miał Nebukadnezar sen. Zatrwożył się jego duch i sen go opuścił."

Dn 2:1 NS „A w drugim roku królowania Nebukadneccara śniły się Nebukadneccarowi sny; i jego ducha zaczął ogarniać niepokój, i nie mógł już spać.”

Dn 2:1 LXX „εν τω ετει τω δευτερω της βασιλειας ναβουχοδονοσορ ηνυπνιασθη ναβουχοδονοσορ ενυπνιον και εξεστη το πνευμα αυτου και ο υπνος αυτου εγενετο απ αυτου ”

Jak widzimy Biblia Warszawska podaje, że Nabuchodonozor miał sen w 12 roku swojego panowania, podczas gdy wszystkie pozostałe przekłady (w tym Septuaginta) podają, że było to w 2 roku. Werset ten jest o tyle ciekawy, iż z dalszej części sprawozdania biblijnego wynika, iż król Nabuchodonozor już w drugim roku swego panowania był władcą wszystkiego (prorok Daniel mówi bowiem w czasie przeszłym, czyli, że to się już stało faktem dokonanym):

Dn 2:37-38 Bw „Ty, o królu, jesteś królem królów, któremu Bóg niebios dał królestwo, moc i siłę, i chwałę,(38) w którego ręce na całej zamieszkanej ziemi dał ludzi, polne zwierzęta i ptactwo niebieskie, którego uczynił władcą tego wszystkiego, ty jesteś głową ze złota,”
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#5 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2007-11-04, godz. 19:21

Jak wspominałem wyżej, sprawozdanie biblijne z księgi Daniela zaprzecza chronologii Strażnicy, która bowiem przesuwając chronologię świecką o 20 lat do tyłu, staje w wyraźnej sprzeczności z wiekiem proroka Daniela pod koniec niewoli babilońskiej. Według chronologii świeckiej miałby on niewiele ponad 70 lat, według chronologii w wykonaniu Strażnicy - ponad 90 lat, co staje się wiekiem raczej niemożliwym.

Trzeba przyznać, że chyba Strażnica zauwazyła również tę sprzeczność, bowiem zmieniła początkowy wiek proroka Daniela. Biblia mówi bowiem, że Daniel oiraz jego trzej przyjaciele Chananiasz, Miszael i Azariasz byli młodzieńcami:

Dn 1:4 Bg „Młodzieńców, na którychby nie było żadnej zmazy, a pięknych na wejrzeniu i dowcipnych do wszelakiej mądrości, i sposobnych do umiejętności, i dostąpienia jej, i którzyby byli sposobni, aby stali w pałacu królewskim, a uczyli się pisma i języka chaldejskiego.”

Dn 1:4 BT „młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i języka chaldejskiego.”

Dn 1:4 Bw „młodzieńców bez jakiejkolwiek wady, pięknych z wyglądu, uzdolnionych do wszelkiej wiedzy, obdarzonych bystrym rozumem, pojętnych do nauki i dlatego sposobnych do pełnienia służby w pałacu królewskim. Miał ich też nauczyć pisma i języka chaldejskiego.”

Dn 1:4 Bp „młodzieńców, w których by nie było żadnej skazy, o pięknym wyglądzie, biegłych we wszelkiej mądrości, posiadających wiedzę, bystrego rozumu, którzy nadawaliby się do służby w pałacu królewskim - aby ich nauczyć pisma i języka Chaldejczyków.”


Jednak PNŚ sugeruje swoim tłumaczeniem, że byli to dzieci:

Dn 1:4 NS „dzieci bez jakiejkolwiek skazy, dobrze wyglądające oraz umiejące wnikać we wszelką mądrość i zaznajomione z wiedzą, i wykazujące rozeznanie w tym, co poznano, a także mogące stawać w pałacu króla ? i żeby ich uczył pisma i języka Chaldejczyków.”

a więc przesunięto tym sposobem wiek proroka Daniela o kilka lat do tyłu. Septuaginta w tym miejscu zawiera słowo NEANISKOS - "młodzieniec" w liczbie mnogiej:

Dn 1:4 LXX „νεανισκους οις ουκ εστιν εν αυτοις μωμος και καλους τη οψει και συνιεντας εν παση σοφια και γιγνωσκοντας γνωσιν και διανοουμενους φρονησιν και οις εστιν ισχυς εν αυτοις εσταναι εν τω οικω του βασιλεως και διδαξαι αυτους γραμματα και γλωσσαν χαλδαιων ”

Ciekawe jest, że to samo słowo greckie Strażnica oddaje w innych miejscach biblii prawidłowo poprzez "młodzieńcy". Oto te wersety: Wyj 24:5; Joz 2:1; 2Krn 36:17; Ps 78:63; Iz 3:4; 9:17; 20:4; 23:4; Jer 9:21; 49:19; 51:3; Ez 23:23; Am 4:10. Jeszcze ciekawsze jest to, że istnieje oddzielne słowo oznaczające "dziecko" i słowem tym jest grecki wyraz NEPIOS, występujący na przykład:

Jr 9:21 NS „Bo śmierć weszła przez nasze okna; przyszła do naszych wież mieszkalnych, by dziecko zgładzić z ulicy, a młodzieńców - z placów'.”

Jr 9:21 LXX „(9:20) οτι ανεβη θανατος δια των θυριδων υμων εισηλθεν εις την γην υμων του εκτριψαι νηπια εξωθεν και νεανισκους απο των πλατειων ”

Ostatni przytoczony werset jest o tyle ciekawy, że wyraźnie odróżnia młodzieńców od dzieci.

Strażnica również dalej w księdze Daniela mówi o dzieciach - Dan 1:13, 15, 17:

Dn 1:10 NS „Ów główny dworzanin rzekł więc do Daniela: "Boję się mego pana, króla, który wam wyznaczył pokarm i napój. Czemuż to miałby zobaczyć, że w porównaniu z dziećmi w waszym wieku wasze twarze wyglądają na przygnębione, i czemuż mielibyście moją głowę obciążyć winą wobec króla? "”

Dn 1:13 NS "i niech pokażą się przed tobą nasze twarze oraz twarze dzieci jadających przysmaki królewskie, i postąp z twymi sługami stosownie do tego, co zobaczysz"."

Dn 1:15 NS "A po upływie dziesięciu dni wyglądali lepiej na twarzy i byli tężsi na ciele niż wszystkie dzieci jadające przysmaki królewskie."

Dn 1:17 NS "I całą tę czwórkę dzieci prawdziwy Bóg obdarzył wiedzą oraz umiejętnością wnikania we wszelkie pismo i mądrość; a Daniel odznaczał się zrozumieniem wszelkich wizji i snów. ''"


pomimo, że wszystkie inne przekłady wyraźnie mówią o młodzieńcach:

Dn 1:17 Bg „A onym czterem młodzieńcom dał Bóg umiejętność i rozum we wszelakiem piśmie i mądrości; nadto Danijelowi dał wyrozumienie wszelakiego widzenia i snów.”

Dn 1:17 BT „Dał zaś Bóg tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel posiadał rozeznanie wszelkich widzeń i snów.”

Dn 1:17 Bw „A Bóg dał tym czterem młodzieńcom znajomość i rozumienie wszelkiego pisma i mądrości; Daniel zaś znał się na wszelkiego rodzaju widzeniach i snach.”

Dn 1: Bp „Owym czterem młodzieńcom dał Bóg wiedzę, biegłość w każdym piśmie i mądrość. Daniel miał [nadto] dar rozumienia wszelkich widzeń i snów.”


Tekst grecki zawiera w tym miejscu słowo PAIDARIA - "młodzieńcy":

Dn 1:10 LXX „και ειπεν ο αρχιευνουχος τω δανιηλ φοβουμαι εγω τον κυριον μου τον βασιλεα τον εκταξαντα την βρωσιν υμων και την ποσιν υμων μηποτε ιδη τα προσωπα υμων σκυθρωπα παρα τα παιδαρια τα συνηλικα υμων και καταδικασητε την κεφαλην μου τω βασιλει ”

Dn 1:13 LXX „και οφθητωσαν ενωπιον σου αι ιδεαι ημων και αι ιδεαι των παιδαριων των εσθιοντων την τραπεζαν του βασιλεως και καθως αν ιδης ποιησον μετα των παιδων σου ”

Dn 1:15 LXX „και μετα το τελος των δεκα ημερων ωραθησαν αι ιδεαι αυτων αγαθαι και ισχυραι ταις σαρξιν υπερ τα παιδαρια τα εσθιοντα την τραπεζαν του βασιλεως ”

Dn 1:17 LXX „και τα παιδαρια ταυτα οι τεσσαρες αυτοι εδωκεν αυτοις ο θεος συνεσιν και φρονησιν εν παση γραμματικη και σοφια και δανιηλ συνηκεν εν παση ορασει και ενυπνιοις ”


Słowo to występuje jeszcze w innych miejscach, takich jak: Rut 2:9; 1Sam 16:11; 21:4-5; 25:5, 8-9, 12, 25; 30:17; 2Sam 2:14; 13:29, 32; 18:15; 1Krl 12:10; 16:28; 20:15, 17, 19; 2Krl 2:23; 5:22-23; 19:6; 2Krn 10:10; Jl 3:3, gdzie PNŚ konsekwentnie oddaje poprzez "młodzieńcy". Czyż nie jest to pewna niekonsekwencja?
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#6 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2009-03-23, godz. 23:09

Czas zapodać z leksykonu Thayer użyte w poprzednim poście terminy greckie:

NEANISKOS - młodzieniec, młodzieniaszek
Dołączona grafika

Jest jeszcze slowo bliskoznaczne NEANIAS (młodzieniec, młody czlowiek).



NEPIOS - niemowlę, dziecko
Dołączona grafika


PAIDION - dzieciątko, dziecię, dziecko
Dołączona grafika

Jest jeszcze słowo bliskoznaczne BREPHOS (dzieciątko, noworodek, niemowlę).



PAIDARION - chłopiec, chłopczyk
Dołączona grafika

PAIDISKE - dziewczynka, dzieweczka
Dołączona grafika

PAIS - dziecko
Dołączona grafika

Są jeszcze słowa takie jak TEKNION (dzieciątko, dziecko) czy TEKNON (dziecko).


Widać tutaj bardzo duży wachlarz znaczeniowy słów i bogate słownictwo. Nie mówiąc już o tym, że podobnie byłoby dla rodzaju żeńskiego, czyli dziewczę, dziewczynka (KORADION) czy dziewica (PARTHENOS).
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#7 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2009-03-24, godz. 00:14

Czasami na różnych forach spotykalem się z argumentacją, że Daniel jako rok panowania bierze pod uwagę nie rzeczywisty rok wstąpienia na tron, ale rok panowania nad narodem Izraela. Na potwierdzenie tej tezy pada wtedy następujący werset:

Dn 10:1 Bg „Roku trzeciego Cyrusa, króla Perskiego objawione było słowo Danijelowi, którego imię nazwano Baltazar; a to słowo było prawdziwe, i czas zamierzony długi; i zrozumiał ono słowo, bo wziął zrozumienie w widzeniu.”

Dn 10:1 BT „W trzecim roku panowania króla perskiego, Cyrusa, Danielowi, któremu nadano imię Belteszassar, zostało objawione słowo, słowo niezawodne: wielka wojna. On przeniknął słowo i zrozumiał widzenie.”

Dn 10:1 Bw „Trzeciego roku Cyrusa, króla perskiego, objawiło się słowo Danielowi, zwanemu Baltazarem. To słowo jest prawdziwe, a treścią jego wielki ucisk. I zważał na słowo, a w widzeniu dane mu było zrozumienie.”

Dn 10:1 Bp „W trzecim roku panowania Cyrusa, króla Persów, zostało objawione słowo Danielowi, którego nazywano imieniem Belteszaccar. Słowo to jest prawdą i zwiastuje wielki trud. Rozważał on słowo i zrozumienie zostało mu [dane] w widzeniu.”


Dn 10:1 NS „W trzecim roku Cyrusa, króla Persji, objawiona została pewna sprawa Danielowi, któremu nadano imię Belteszaccar; sprawa ta była prawdziwa, a wiązała się z wielkim bojem. I zrozumiał tę sprawę, i osiągnął zrozumienie tego, co widział.”

Oczywistym jest, iż nie może w tym wersecie chodzić o trzeci rok rzeczywistego panowania króla Cyrusa, gdyż ten objął tron już w roku 559:

http://pl.wikipedia....Cyrus_II_Wielki

Trzeci rok panowania przypadałby więc na rok 556 a więc na grubo przed zdobyciem Babilonu przez Persów w roku 539. Wynika więc z tego, iż w wersecie tym musi chodzić o trzeci rok władzy nad Izraelem. I wtedy pada następny argument, iż również w wersecie Dan 2:1 a także Dan 1:1 powinno chodzić nie o rzeczywisty rok objęcia tronu, ale bezwzględny rok panowania nad Izraelem. W przeciwnym razie otrzymamy sprzeczność jeśli porównamy ze sobą wersety Dan 1:1, 5, 21 oraz 2:1, gdzie dowiadujemy się, iż Danielowi dano trzy lata na naukę języka chaldejskiego oraz pojawił on się na dworze króla Nabuchodonozora w drugim roku swego panowania. Nie byłoby to jednak zgodne z tym, jeśli Daniel już w pierwszym roku panowania króla Nabuchodonozora wzięty został do niewoli.

Zauważmy jednak, iż przekłady w różny sposób oddają ten ostatni przytoczony werset. Gdy spojrzymy do tekstu oryginalnego to stwierdzimy, iż brak w nim słowa "panowanie". Termin ten po hebrajsku brzmi MALKUWTH i w księdze Daniela występuje jedynie tylko w Dn 1:1; 2:1; 8:1 w znaczeniu "panowanie" oraz w Dn 8:22; 9:1 w znaczeniu "królestwo". Natomiast w wersetach Dan 1:21; 7:1; 10:1 czy 11:1 brak jest tego wyrazu. Może więc ten fakt jest decydujący w rozstrzygnięciu sporu w jaki sposób należy liczyć lata panowania króla Cyrusa a w jaki króla Nabuchodonozora. Ja przyznam się, iż też zaciekawiła mnie taka rozbieżność w chronologii i chętnie poznałbym inny punkt widzenia.

Oto jeszcze skan z lekykonu Gesenius omawianego slowa MALKUWTH:

Dołączona grafika
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)




Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych