10 replies to this topic

[Sebastian Andryszczak]

Pytanie kieruje do osób które opuszczały organizację, żyjąc w małzeństwie (z osobą należącą lub nie należącą do organizacji).

Jak decyzja o odejściu z organizacji ŚJ wpłynęła na Wasze małżeństwo?

[Terebint]

Szkoda, że nikt się nie wypowiedział. To mógłby być bardzo ciekawy temat.

pzdr.

[sally11]

Moi drodzy,z pewnych powodów nie zabierałam głosu przez parę dni,ale ,że tak powiem ,mam w nosie tych,którzy mnie namierzyli,niech wiedza jak to naprawdę wygląda u ich nieskazitelnego brata.Otóż,moi mili z odejsciem od organizacji nosiłam sie rok,bedac praktycznie nieczynna,obserwując wiele obłudy u ludzi,którzy udawali przyjaciól ,a przede wszystkim wkurzał mnie mój mąż,który miałciągle pretensje,ze moje osłabienie duchowe spowodowało jego zdjecie z przywileju sługi pomocniczego.Nie przejmował sie tym,że córka przeżywa kryzys,dla niego pierwsze było zebranka i latanie z teczuszka.Męczył mnie mój stan zawieszenia w próżni,podjełam decyzje o odejsciu,braciszek przyjął list,nikt już mnie nie nachodził.Nie przypuszczałam jednak,że moja decyzja będzie tak bardzo brzemienna w skutkach.Mąż od razu zlikwidowałwspólne konto,przestał ze mna rozmawiać,przestał oczywiscie wspólnie jadac[więc przestał dokładac sie do kupowania żywności,opłacał tylko swój podatek i synowi kupował przybory do szkoły ,czasem cos do ubrania].Jesli cos chciał odemnie,to przez dzieci przekazywał ,a jak musiał sie odezwac,to per"szanowna pani".Srednia córka,która uczeszcza ze mną do wspólnoty ewangelicznej,wczoraj zaczęla z ojcem temat swojego planowanego zamążpójścia,wiecie co jej powiedział?najpierw wypytał dokładnie czy w naszym obiekcie sa jakieś symbole religijne,odpowiedziała,ze na scianie wisi prosty krzyz,to on na to,że sie zastanowi,może pójdzie do USC,ale do kaplicy i na przyjęcie to nie,bo to babilon.Jest mi bardzo trudno to wszystko znosić,mam już potworna depresje i wszystkiego serdecznie dość.Modle sie o wytrwałosc i o to ,aby PAN dotknął sie tego człowieka,bo ja sama już nic nie mogę,ratunek tylko w JEZUSIE.

[Surja]

Moi drodzy,z pewnych powodów nie zabierałam głosu przez parę dni,ale ,że tak powiem ,mam w nosie tych,którzy mnie namierzyli,niech wiedza jak to naprawdę wygląda u ich nieskazitelnego brata.Otóż,moi mili z odejsciem od organizacji nosiłam sie rok,bedac praktycznie nieczynna,obserwując wiele obłudy u ludzi,którzy udawali przyjaciól ,a przede wszystkim wkurzał mnie mój mąż,który miałciągle pretensje,ze moje osłabienie duchowe spowodowało jego zdjecie z przywileju sługi pomocniczego.Nie przejmował sie tym,że córka przeżywa kryzys,dla niego pierwsze było zebranka i latanie z teczuszka.Męczył mnie mój stan zawieszenia w próżni,podjełam decyzje o odejsciu,braciszek przyjął list,nikt już mnie nie nachodził.Nie przypuszczałam jednak,że moja decyzja będzie tak bardzo brzemienna w skutkach.Mąż od razu zlikwidowałwspólne konto,przestał ze mna rozmawiać,przestał oczywiscie wspólnie jadac[więc przestał dokładac sie do kupowania żywności,opłacał tylko swój podatek i synowi kupował przybory do szkoły ,czasem cos do ubrania].Jesli cos chciał odemnie,to przez dzieci przekazywał ,a jak musiał sie odezwac,to per"szanowna pani".Srednia córka,która uczeszcza ze mną do wspólnoty ewangelicznej,wczoraj zaczęla z ojcem temat swojego planowanego zamążpójścia,wiecie co jej powiedział?najpierw wypytał dokładnie czy w naszym obiekcie sa jakieś symbole religijne,odpowiedziała,ze na scianie wisi prosty krzyz,to on na to,że sie zastanowi,może pójdzie do USC,ale do kaplicy i na przyjęcie to nie,bo to babilon.Jest mi bardzo trudno to wszystko znosić,mam już potworna depresje i wszystkiego serdecznie dość.Modle sie o wytrwałosc i o to ,aby PAN dotknął sie tego człowieka,bo ja sama już nic nie mogę,ratunek tylko w JEZUSIE.

Sally bardzo chętnie pokoresponduję z Twoim mężem.

Pozdrawiam

[Sebastian Andryszczak]

Czy opuszczenie organizacji przez osobę mającą współmałżonka w Organizacji ŚJ, zawsze wpływa negatywnie na jakość małżeństwa?

A może są osoby, dla których wystąpienie z organizacji oznaczało polepszenie stosunków w malżeństwie? Przyczyn polepszenia może być wiele, ot choćby więcej czasu dla rodziny...

Przypuszczam, że wspólne wystąpienie, jako akt jednomyślności małżonków, może ich do siebie zbliżać, wtedy np. wspólnie przeżywają, że znajomi ich nie poznają na ulicy, wspierają się wzajemnie, itd.

Mniej oczywista jest sytuacja kobiety, która ma męża katolika albo mężczyzny, który ma żone katoliczkę. Początkowo zapewne współmałżonek się cieszy, że taka osoba "odeszła z sekty"... Ale później mogą się pojawiać żądania, na które odstępca nie jest przygotowany... Np. "skoro religia ci nie zabrania świętować, to chodźmy wspólnie na imieniny do Zosi"... A wtedy odstępca może mieć trudność z wytłumaczeniem, że wyszedł z organizacji, ale organizacja jeszcze nie całkiem wyszła z niego... I zamiast polepszenia, może być pogorszenie sytuacji. Bo współmałżonek wcześniej "odnosił się z tolerancją do odmienności religijnej", a teraz "nie toleruje nieuzasadnionego uporu"...

A może ja źle myślę? Może to wszystko wygląda inaczej? Może ktoś opowie własne przeżycie?

Nie trzeba być prorokiem, aby zgadnąć, że w najtrudniejszej sytuacji są osoby które same wystąpiły z organizacji, ale współmałżonek nadal tkwi w organizacji...

Czy postępowanie męża Sally11 jest typowe dla organizacji czy może jest on wyjątkowym fanatykiem, a przeciętny ŚJ potrafi zachować więcej umiaru?

Czy dobrze myślę, że bardziej histeryzują kobiety mające meżów odstępców, a mężowie "odstępczych żon" są bardziej zdystansowani?

Moja wyobraźnia mi podpowiada, że kobieta kierując się uczuciami chce uratować męża od zagłady, a skoro nie ma pomyslu, jak to robić, to płacze i zatruwa mu życie prośbami, żeby on "powrócił do Jehowy" albo (wskutek uczuć macierzyńskich) stara sie "przynajmniej uratować dzieci", co może skutkować konfliktem, na tle sposobu wychowywania religijnego dzieci.

Wyobrażam sobie, że w przeciwieństwie do tego mąż jest zainteresowany głównie własną "karierą" w zborze. Może np. (jak to opowiadała Sally11) denerwować się, że "z powodu żony" utracił jakieś przywileje albo naraził się na jakieś mniejsze nieprzyjemności.

Czy dobrze myślę? A może życie toczy się inaczej, niż sobie wyobrażam?

[lotka]

Droga Sally naprawdę Ci współczuję bo ja bym chyba takiego męża opuściła nawet będąc w organizacjii. Dla mnie to zwykły egoista, karierowicz, fanatyk poprostu a przed takimi chroń nas Boże. Moja przyjaciółka świadek oczywiście - teraz nie uwierzycie- rozwiodła się z mężem z powodu jego fanatyzmu!!! Tak naprawdę, ona jest świadkiem ale ,,normalnym": inteligentna dziewczyna wolała sama wychowywać dzieci niż siedzieć z czubkiem. Wszędzie się niestety zdarzają ludzie pokroju ,,mocherowych beretów". Nieraz nie wiadomo co z takim delikwentem zrobić bo podporządkowanie się żony rozumie dosłownie i nijak nie można mu wytłumaczyć, że żona to nie własność ani schodki do kariery
Sally mojego męża wykluczono za alkoholizm (z którym nie skończył do dziś) i dopiero potem się z nim rozwiodłam ale rozmawiam z nim (mieszka blisko), ustalam jakieś rzeczy dotyczące domu czy inne, nawet czasem sobie pomagamy a nawet zapraszamy na obiad. Oczywiście tkwią we mnie rany innego rodzaju ale to już inna historia (chodziłam dwa lata na terapię dla rodzin alkoholików) i napewno nie będziemy już razem ale nie przyszłoby mi do głowy traktować go tak jak twój mąż Ciebie. I napewno nie są to wytyczne płynące z biblii ani z naszej literatury...ech, szkoda słów. Zrób coś z tym konkretnie bo naprawdę długo nie wytrzymasz.

[haael]

Lotko, nie chcę Ci podpaść, nie czepiam się ani nic takiego, ale czy jedyną podstawą do rozwodu u Świadków nie jest zdrada? Jak to możliwe, że się rozwiodłaś z mężem? Bo przecież dalej jesteś Świadkiem?

[Sebastian Andryszczak]

HAAEL, u ŚJ rozwód bez poślubienia nowego partnera jest niekaralny...

[lotka]

Tak, dokładnie (ten wątek gdzieś już był niedawno poruszany). Ponieważ jedynym biblijnym powodem do rozwodu,( czyli takim który uprawnia do ponownego związku) jest niewierność którejś ze stron więc mój rozwód jest w zasadzie rozwodem formalnym, urzędowym. Czasem jest to konieczne w sytuacji gdzie należy chronić swoje zdrowie, majątek (bo np. mąż go trwoni na alkohol lub wynosi z domu rzeczy) i żeby nie ponosić też konsekwencjii jego złych decyzjii (np. zaciągania pożyczek bo komornik wtedy przyjdzie do żony ).

[Sebastian Andryszczak]

dodam od siebie, że w tej sprawie katolicyzm i ŚJ są podobne.

różnica sprowadza sie jedynie do tego, czy niewinnemu partnerowi wolno wymienić cudzołożnika na innego współmałżonka.

Natomiast w przypadku gdy nie wolno (czyli w katolicyzmie zawsze, a u ŚJ w przypadku innym niż cudzołóstwo), w obu religiach tolerowane jest rozejście się małżonków, bez zawarcia ponownego ślubu.

mało kto wie, ale katolicyzm także dopuszcza przeprowadzenie rozwodu cywilnego, np. w celu zabezpieczenia bytu rodziny, podkreśla jednak że osoba rozwiedziona nie może zawrzeć drugiego, ważnego związku małżeńskiego.

katoliczka w sytuacji analogicznej co lotka, również byłaby w zgodzie z nauką swojego kościoła i nawet mogłaby przystępować do komunii świętej (pod warunkiem, że żyłaby samotnie, bez innego mężczyzny).

[haael]

Zrozumiałem, Lotko i Sebasitanie.