60 replies to this topic

[Matrix]

Przecież wszyscy doskonale wiemy, że ŚJ swą przeolbrzymią „miłość braterską” przejawiają tylko w formie propagowania swojej teologii. Mam pomysł: wykorzystajmy lukę na naszym polskim rynku i otwórzmy pierwszy takowy dom starców, najlepiej gdzieś na terenie gminy Nadarzyn: sama ta nazwa-lokalizacja by była dobrym haczykiem marketingowym;)

[Adelfos]

Czy już wiadomo komuś o Domach Spokojnej Starości dla ŚJ w Polsce?

Dłuuugo nie, a potem wcale... Prędzej "nieistniejący" Badacze Pisma Św. i "nadmieniani" Adwentyści DS rozbudują swoje placówki niż "prawdziwi wielbiciele" Jehowy postawią takową w Polsce.

[qwerty]

Ponoć w Polsce jest gdzieś na południu taki właśnie dom, jednak dostęp do niego mają tylko pionierzy i słudzy, czyli CI którzy całe życie spędzili w służbie dla Pana.

[jb]

Artykuł w nawiązaniu do tematu:

• "Jehowa czule się troszczy o swych sędziwych sług", Strażnica (wydanie do studium) z 15 sierpnia 2008, mp3

[[email protected]]

a jeśli ktoś zamiast pracować na swoją emeryturę był np. 40 lat pionierem specjalnym?
to go nie przyjmą, bo nie ma emerytury i nie ma z czego zapłacić?
czy też zrobią dla takiego weterana "wyjątek"?

nie wypracowal emerytury,bo stawial sprawy krolestwa na 1 miejscu.Lecz sie zestarzal i spostrzegl,ze przeciez nie ma srodkow do zycia.Czy jemu pomoga bracia?Skadze!Namawiali:"idz glos a Jehowa zatroszczy sie o reszte".Imyslal,ze Armagedon przyjdzie napewno za jego zycia,tak jak mowili.I zostal juz stary,slaby,ani do sluzby sie nie nadaje,to ten to juz tam...jak mowia pozniej.Wiec zostawili go jak smiecia.To obraz starca,Swiadka Jehowy,ktory jest na porzadku dziennym.Ania.

[andreaZZ]

Obserwowałem takich "całożyciowych" pionierów w moim byłym zborze. Zawsze byli zdziwieni, gdy ktoś chciał im pomóc. Zawsze rozdmuchiwane na cały obwód były pojedyncze przypadki na pokaz. Takie inicjatywy to przecież strata czasu- lepiej go poświęcić na głoszenie, skoro koniec tak blisko. Gdy taki staruszek skona z braku opieki -żadna strata- Jehowa go wzbudzi z martwych w raju.............................................

[Sebastian Andryszczak]

parafrazując przypowieść o owcach i kozłach można zapytać co Pan Jezus powie członkom CK i innym osobom zarządzającym WTS, jak ich osądzi za to że wielu całożyciowych pionierów było głodnych a nie dano im jeść, było spragnionych a nie dano im pić...

[Kasztanowa]

parafrazując przypowieść o owcach i kozłach można zapytać co Pan Jezus powie członkom CK i innym osobom zarządzającym WTS, jak ich osądzi za to że wielu całożyciowych pionierów było głodnych a nie dano im jeść, było spragnionych a nie dano im pić...

A czy ci pionierzy są bracmi Chrystusa?

[Sebastian Andryszczak]

każdy człowiek jest bratem Chrystusa

[Kasztanowa]

każdy człowiek jest bratem Chrystusa

Wg WTSu tylko 144000 są braćmi Chrystusa,więc za niedozywionych pionierów[jesli nie należa do ostatka]nikt nikogo nie pociagnie do odpowiedzialnosci

[andreaZZ]

Wg WTSu tylko 144000 są braćmi Chrystusa,więc za niedozywionych pionierów[jesli nie należa do ostatka]nikt nikogo nie pociagnie do odpowiedzialnosci

Dokładnie! To podludzie i stworzenia drugiej jakości...

[qwaz]

nie wypracowal emerytury,bo stawial sprawy krolestwa na 1 miejscu.Lecz sie zestarzal i spostrzegl,ze przeciez nie ma srodkow do zycia.Czy jemu pomoga bracia?Skadze!Namawiali:"idz glos a Jehowa zatroszczy sie o reszte".Imyslal,ze Armagedon przyjdzie napewno za jego zycia,tak jak mowili.I zostal juz stary,slaby,ani do sluzby sie nie nadaje,to ten to juz tam...jak mowia pozniej.Wiec zostawili go jak smiecia.To obraz starca,Swiadka Jehowy,ktory jest na porzadku dziennym.Ania.

Dlatego proponuję założyć taki prywatny dom.
Tylko problem z utrzymaniem , każdy kto ma odpowiedni wkład , tj. dom, majątek , akcje itp może to przekazać na taki Dom Starców i mieć zapewniony byt do końca swych dni.
A ci którzy się szczególnie wykazali to mogą mieć pewne względy.

[Sebastian Andryszczak]

uważam że powinno sie pomagać materialnie głównie tym osobom potrzebującym, które (z różnych względów) nie proszą o pomoc. Pomaganie proszącym jest stosunkowo łatwe, więc oni zapewne (tak myślę, może jestem w błędzie) uzyskają pomoc od pierwszej lub od tysiąc pierwszej osoby którą poproszą. Osoby nieproszące a potrzebujące trzeba samemu wyszukać i to jest trudniejsze. Ja lubię zadania bardziej ambitne od przeciętnej. I innych też do tego zachęcam.

[andreaZZ]

Wszystko zależy od ludzi jakich się ma szczęście lub nie spotkać w życiu. Ja będąc śJ więcej zyskałem niż straciłem mimo wszystko. Po powodzi w 1997 roku, gdy pewna matka z dziećmi straciła dom, cały nasz zbór złożył się na nowy dla tej rodziny. Niektórzy zostają śJ tylko dlatego, że najpierw otrzymali pomoc materialną i myśleli, że będą później mieli same korzyści. Gdy tak nie jest- odchodzą. Takich sytuacji w życiu też było sporo.

[qwaz]

Wszystko zależy od ludzi jakich się ma szczęście lub nie spotkać w życiu. Ja będąc śJ więcej zyskałem niż straciłem mimo wszystko. Po powodzi w 1997 roku, gdy pewna matka z dziećmi straciła dom, cały nasz zbór złożył się na nowy dla tej rodziny. Niektórzy zostają śJ tylko dlatego, że najpierw otrzymali pomoc materialną i myśleli, że będą później mieli same korzyści. Gdy tak nie jest- odchodzą. Takich sytuacji w życiu też było sporo.

i słusznie mówisz

[Sebastian Andryszczak]

nie spotkałem prawie nikogo kto byłby ŚJ dla korzyści materialnej.
Ta korzyść to niby jaka ma być? "Dulary"?

[jb]

nie spotkałem prawie nikogo kto byłby ŚJ dla korzyści materialnej.

Można spojrzeć na to w następujący sposób:

Jeżeli ktoś znalazł się w trudnej sytuacji materialnej i na jego drodze pojawili się świadkowie Jehowy, którzy wyciągnęli pomocną dłoń i uratowali go z opresji, to taka osoba z wdzięczności może zechcieć zainteresować się nauczaniem swoich dobroczyńców. W serdecznej atmosferze, wśród częstych przypomnień, jak to życie wraz ze spotkaniem głosicieli zmieniło się na lepsze, łatwo będzie się do tego nauczania przekonać. W takich okolicznościach dalsze zaangażowanie (decyzja o zostaniu ŚJ) może się także wiązać z wyraźną nadzieją na kolejne przejawy pomocy i wsparcia (również materialnego) oraz z pewnego rodzaju oczekiwaniem, że w Organizacji zawsze będzie można na kogoś liczyć (w razie czego ktoś coś dla nas załatwi albo przygarnie pod swój dach).

W podobnych historiach potrzeby materialne stanowią pierwszy plan. W tym kontekście akcent na potrzeby duchowe pojawia się nieco później. Wtedy troska (rzeczywista i pogłębiona lub wymuszona sytuacją i powierzchowna) o potrzeby duchowe (chęć duchowej przemiany, nawrócenia, zaangażowanie w badanie Biblii) zostaje wywołana jako pozytywna odpowiedź na uzyskaną wcześniej konkretną pomoc.

[andreaZZ]

nie spotkałem prawie nikogo kto byłby ŚJ dla korzyści materialnej.
Ta korzyść to niby jaka ma być? "Dulary"?

Pamiętam starszą niepełnosprawną i samotną kobietę z którą siostry prowadziły studium. Przy okazji robiły też zakupy, sprzątały mieszkanie i przynosiły to, czego potrzebowała, a na co nie było ją stać. Po 2 latach pani ta przyjęła chrzest. Skończyło się studium i pomoc również - przynajmniej nie była tak często udzielana. Pani się wycofała i nie chciała, by ją zabierano na zebrania. Pewnego razu ze złością powiedziała siostrom: "Zapisałam się do was, bo mi pomagaliście!" Przynajmniej szczera była...

[Sebastian Andryszczak]

nie spotkałem się z takimi przypadkami, jak opisuje przedmówca.
wg mego doświadczenia, zazwyczaj takie osoby liczące na pomoc materialną były odsiewane/zniechęcane przed przyjęciem chrztu
nie zaprzeczam jednak, że takie przypadki mogą mieć miejsce i nie wypowiadam się czy są częste czy są rzadkością

[andreaZZ]

nie spotkałem się z takimi przypadkami, jak opisuje przedmówca.
wg mego doświadczenia, zazwyczaj takie osoby liczące na pomoc materialną były odsiewane/zniechęcane przed przyjęciem chrztu
nie zaprzeczam jednak, że takie przypadki mogą mieć miejsce i nie wypowiadam się czy są częste czy są rzadkością

Pisząc, że takich sytuacji było sporo- wziąłem pod uwagę również historie słyszane od innych na przestrzeni 17 lat mojego kontaktu ze zborem. Nie wszystkie byłem w stanie zweryfikować. Na własne oczy- wraz z opisanym- widziałem 2 przypadki. Nie sugeruję, że to się zdarza często, ale że takie przypadki również mają miejsce. Swego czasu dużo głosiłem na wsi, a tam ludzie często wprost się pytali, co by z tego mieli. Oczywiście zawsze im tłumaczyliśmy, jak jest naprawdę. Jeden pan na serio był skłonny "się zapisać" za telewizor kolorowy To mi utkwiło w pamięci.