Rdz 11:6-8 Bw „I rzekł Pan: Oto jeden lud i wszyscy mają jeden język, a to dopiero początek ich dzieła. Teraz już dla nich nic nie będzie niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.(7) Przeto zstąpmy tam i pomieszajmy ich język, aby nikt nie rozumiał języka drugiego!(8) I rozproszył ich Pan stamtąd po całej ziemi, i przestali budować miasto.”
Czy zauważyliśmy formę liczby mnogiej jaką wyraża się Bóg? Uważam, że mówi to Bóg w trzech osobach. Jeśli tak, to w naszej mowie powinny być ślady troistości. Warto zwrócić uwagę na następujące:
1. Wiadomo z gramatyki, iż rzeczowniki występują w trzech rodzajach: męski, żeński i nijaki. W innych językach istnieją też tak zwane rodzajniki, które pozwalają odróżnić rodzaje od siebie. Tę właściwość językową można przedstawić graficznie w następujący sposób:
I tak na przykład księżyc jest w języku polskim rodzaju męskiego, ziemia rodzaju żeńskiego a słońce rodzaju nijakiego.
2. Również wiadomo z gramatyki, iż liczba rzeczownika może być pojedyncza albo mnoga. W języku hebrajskim wystepuje nawet trzeci rodzaj jakim jest liczba podwójna (na przykład dwie ręce). Można to graficznie przedstawić w następujący sposób:
Również w języku polskim napotykamy szczątki dawnej liczby podwójnej. Na przykład w języku staropolskim rozróżniano w deklinacji i koniugacji trzy liczby: pojedynczą, podwójną i mnogą, jak na powyższej ilustracji. Liczby podwójnej używano tylko wtedy, gdy mówiono o dwóch obiektach. Oto kilka przykładów z języka staropolskiego:
jedna dusza, dwie duszy, trzy dusze
jedna gałąź, dwie gałęzi, trzy gałęzie
itd.
Liczba podwójna zaginęła w polskiej deklinacji w XVI wieku. Używał jej na przykład Jan Kochanowski w "Odprawie posłów greckich". Również Adam Mickiewicz w Panu Tadeuszu posłużył się żartobliwie formą liczby podwójnej pisząc, iż we wsi zostały tylko dwie babie.
3. Zdrobnienia rzeczowników
W języku polskim mamy trzy stopnie zdrobnien rzeczowników. Na przykład:
dom, domek, domeczek
dzwon, dzwonek, dzwoneczek
4. Stopniowanie przymiotnikówm i przysłówków.
Wiadomo również, iż przymiotniki czy przysłówki można stopniować. Istnieją trzy stopnie: równy, wyższy i najwyższy jak na poniższej ilustracji:
Oto klika przykładów:
dobry, lepszy, najlepszy
mały, mniejszy, najmniejszy.
Jest tak dlatego, iż w rodzinie boskiej Ojciec jest największy, Syn jest większy od Ducha ale mniejszy od Ojca a z kolei Duch Święty jest w hierarchi ważności najmniejszy.
5. Czasowniki wystepują w czasie przeszlym, teraźniejszym czy przyszłym.
Zauważmy, iż wszystkie te trzy możliwości wystarczają do porozumiewania się na codzień.
Mozna przytoczyć jeszcze więcej przykładów (np. każde słowo posiada trzy znaczenia sensu: określone, nieokreslone, jakościowe, itp.)
A więc widać wyraźnie iż Trójjedyny Bóg pozostawił pieczęć stwarzając wszystkie języki świata.
Użytkownik mirek edytował ten post 2009-08-09, godz. 16:32