4 replies to this topic

[mirek]

Pismo Święte wyraźnie informuje, iż Duch Święty nie może być mocą, bowiem jest to osoba dysponująca swoją mocą. Czytamy o tym w wielu miejscach Biblii. Jednym z nich jest poniższe sprawozdanie:

Dz 1:8 Bg „Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który przyjdzie na was; i będziecie mi świadkami i w Jeruzalemie, i we wszystkiej Judzkiej ziemi, i w Samaryi, aż do ostatniego kraju ziemi.”

Dz 1:8 BT „ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.”

Dz 1:8 Bw „ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.”

Dz 1:8 Bp „Otrzymacie moc Ducha Świętego, który na was zstąpi, i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, w Samarii i na całym świecie'.”

Dz 1:8 NS „lecz otrzymacie moc, gdy zstąpi na was duch święty, i będziecie moimi świadkami zarówno w Jerozolimie, jak i w całej Judei i Samarii, i aż do najodleglejszego miejsca na ziemi".”

Dz 1:8 WH „αλλα λημψεσθε δυναμιν επελθοντος του αγιου πνευματος εφ υμας και εσεσθε μου μαρτυρες εν τε ιερουσαλημ και [εν] παση τη ιουδαια και σαμαρεια και εως εσχατου της γης”

Jak widzimy jednak PNŚ w omawianym wersecie nie zawiera myśli, iż to Duch Święty jest tym, który posiada moc. Swoją interpretacją powyższego wersetu autorzy Przekładu Nowego Świata sugerują myśl zupełnie odwrotną. Jednak czy taka jest wymowa wersetu?

Użytkownik mirek edytował ten post 2009-03-02, godz. 08:23

[mirek]

Jednak istnieją inne wersety wyraźnie infomrujące, iż Duch Święty nie może być uznany za moc, skoro sam ją posiada. Gdyby zaś Duch Święty był nieosobową mocą czy siłą, to niektóre fragmenty Biblii pozbawione byłyby sensu:

Mi 3:8 Bw „Lecz ja jestem pełen siły, ducha Pana, prawa i mocy, aby oznajmiać Jakubowi jego przestępstwo, a Izraelowi jego grzech.”

Za 4:6 Bw „Wtedy on odpowiedział, mówiąc do mnie: Takie jest słowo Pana do Zorobabela: Nie dzięki mocy ani dzięki sile, lecz dzięki mojemu Duchowi to się stanie - mówi Pan Zastępów.”

Lk 1:35 Bw "I odpowiadając anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym."

Lk 4:1 Bw "A Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i był wodzony w mocy Ducha po pustyni,"

Lk 4:14 Bw "I powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej okolicznej krainie."

Dz 1:8 Bw "ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi."

Dz 10:38 Bw "o Jezusie z Nazaretu, jak Bóg namaścił go Duchem Świętym i mocą, jak chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opętanych przez diabła, bo Bóg był z nim."

Rz 15:13 Bw "A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego."

Rz 15:19 Bw "przez moc znaków i cudów oraz przez moc Ducha Świętego, tak iż, począwszy od Jerozolimy i okolicznych krajów aż po Ilirię, rozkrzewiłem ewangelię Chrystusową."

1Kor 2:4 Bw "a mowa moja i zwiastowanie moje nie były głoszone w przekonywających słowach mądrości, lecz objawiały się w nich Duch i moc,"

1Kor 14:2 Bw "Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza."

Ef 3:16 Bw "by sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku,"

1Tes 1:5 Bw "gdyż ewangelia zwiastowana wam przez nas, doszła was nie tylko w Słowie, lecz także w mocy i w Duchu Świętym, i z wielką siłą przekonania; wszak wiecie, jak wystąpiliśmy między wami przez wzgląd na was."

2Tm 1:7 Bw "Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości."

Gdyby Duch Święty był mocą, to mielibyśmy w Biblii tautologie czyli zdania pozbawione treści. Tak więc Duchowi zawsze towarzyszy moc, lecz On sam nią nie jest. Biblia jednoznacznie naucza, że przymiotem Ducha Świętego jest moc. Nie jest więc On mocą, lecz dającym ją.

[kochajacy_prawde]

Moc nie może działać sama, ale może być w posiadaniu jakiejś osoby. W tym przypadku osobą tą jest Duch Święty.

[mirek]

Właśnie, zwłaszcza że istnieją wersety biblijne potwierdzające, iż każda z osób Trójcy Świętej jest nazwana mocą.

Bóg Ojciec

Ha 3:19 Bw „Wszechmogący Pan jest moją mocą. Sprawia, że moje nogi są chyże jak nogi łań, i pozwala mi kroczyć po wyżynach. Przewodnikowi chóru przy wtórze instrumentów strunowych.”

Iz 12:2 Bw „Oto, Bóg zbawieniem moim! Zaufam i nie będę się lękał: gdyż Pan jest mocą moją i pieśnią moją, i zbawieniem moim.”

Nie kto inny, lecz sam Jezus Chrystus nazwał Boga Ojca mocą Bożą.

Mt 26:64 Bw „Rzecze mu Jezus: Tyś powiedział. Nadto powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego na obłokach nieba.”

Mk 14:62 Bw „A Jezus rzekł: Jam jest; i ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego z obłokami niebieskimi.”

Lk 22:69 Bw „Odtąd zaś Syn Człowieczy siedzieć będzie po prawicy mocy Bożej.”


Jako moc Boża określony jest także sam Chrystus

Syn Boży

1Kor 1:24 Bw „natomiast dla powołanych - i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.”

1Kor 5:4 Bw "Gdy się zgromadzicie w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, wy i duch mój z mocą Pana naszego, Jezusa,"

2Kor 12:9 Bw "Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości. Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa."


Biblia mocą Bożą określa też Ducha Świętego

Duch Święty

Lk 1:35 Bw "I odpowiadając anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym."

Lk 24:49 Bw "A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości."


Nawet zwykli ludzie nazywani są mocą Bożą:

Dz 8:10 Bw „A wszyscy, mali i wielcy, liczyli się z nim, mówiąc: Ten człowiek to moc Boża, która się nazywa Wielka.”

A więc widzimy, że Biblia mocą Bożą określa nie tyle Ducha Świętego, co Jezusa Chrystusa (1Kor 1:24) oraz Boga Ojca (Mt 26:64; Mk 14:62; Łk 22:69) a nawet zwykłych ludzi (Dz 8:10). Czyżby oni także nie byli dla Świadków Jehowy osobami?

Próba utrzymywania przez Strażnicę, że Duch Święty jest Bożą mocą, siłą czy energią prowadzi więc do nonsensów. Tak więc Duchowi zawsze towarzyszy moc, lecz On sam nią nie jest.

Chciałbym zwrócić uwagę również na to, iż Pismo Święte wyraźnie odróżnia Ducha Świętego od mocy Boga. Bardzo ciekawie wygląda to tutaj:

2Kor 6:6-7 Bw „w czystości, w poznaniu, w wielkoduszności, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej,(7) w słowie prawdy, w mocy Bożej; przez oręż sprawiedliwości ku natarciu i obronie,”

Na koniec przypominam też, iż mocą Bożą nazwana jest również Ewangelia:

Rz 1:16 Bw „Albowiem nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej, jest ona bowiem mocą Bożą ku zbawieniu każdego, kto wierzy, najpierw Żyda, potem Greka,”

[gambit]

Moc nie może działać sama, ale może być w posiadaniu jakiejś osoby.

To zdanie jest jak najbardziej prawdziwe. Podobnie z duchem, który sam w sobie nie jest osobą, lecz tenże duch może być użyty przez osobę.

W tym przypadku osobą tą jest Duch Święty.

Zaraz, chwileczkę! Na jakiej podstawie stwierdzasz, że duch święty jest osobą? Czy dlatego, że ktoś w przeszłości zrobił chochlika drukarskiego, pisząc wielkimi literami D.Św.? Wielka pora aby dokonać erratę tego przekłamania. A jeśli może mieć znaczenie osobowe, to na pewno nie, jako wyjątkowa, jedyna trzecia osoba Trójcy. Ale zajmijmy się najpierw podstawowym znaczeniem; czym jest w ogóle duch? Otóż pierwsze znaczenie ustalają nam przytoczone wersety.

Psa 104:30 bt Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.
Psa 104:30 bw Wydajesz tchnienie swoje, a stworzone bywają, I odnawiasz oblicze ziemi.

Przyjrzyjmy się BT, której tłumacze sugerują osobę pisząc Duch [ruach] z dużej litery.
Tymczasem w tym samym fragmencie Bw, zamiast Duch, przetłumaczono na tchnienie. Tym razem tchnienie nie jest potraktowane osobowo, lecz przedmiotowo. Zatem, które tłumaczenie jest poprawniejsze? Obydwa te wyrazy są tłumaczeniem hebrajskiego ruach.

Nie byłoby błędem w Psalmie BT, gdyby napisano duch z małej litery, gdyż w sumie ruach=tchnienie=duch. Dla Hebrajczyków duch/tchnienie, to mniej więcej jak dla nas powietrze, które ma wiele składników gazów, a niektóre z nich gdy zachodzą w reakcję, to mogą wytwarzać potężne energie, moce, siły, lub przyczyniać się do życia organizmów. Oczywiście starożytni nie znali tych pierwiastków, toteż dla nich te zjawiska powietrza/tchnienia występowały pod pojęciem duch, a pochodnymi to m.in. wiatr, ogień (Dz 2:2-3). Natomiast odzyskanie sił po omdleniu, to nic innego jak dotlenienie organizmu. Dla hebrajczyków było to odzyskanie ducha, czyli tchnienia (a nie osoby), którym jest składnik tlenu. To jego brak, może powodować omdlenie. (Psa 143:4). Nie dajmy się zwodzić dużym literą, których w starożytności nie było.

Przejdźmy do rozróżnienia ducha, od ducha świętego: Po pierwsze; samo duch jest pojęciem ogólnym, które to wyrażenie nie precyzuje żadnych cech charakterystycznych. Po prostu bliżej nie określona siła, moc, energia. Dopiero kontekst nam wskazuje w czym się przejawia duch i jakie podziały uwzględnia Biblia.

1. Duch święty, to może chodzić o przymioty charakteryzujące się prawdą Bożą 2Pi 1:21.

Duchami świętymi są Jehowa, Jezus i wszyscy wierni aniołowie w niebie. Czy ktoś zaprzeczy temu twierdzeniu?

2. Duch nieczysty, to cechy, które są pełne zakłamania i zła Mar 5:8.

Duchami nieczystymi są szatan i wszyscy zbuntowani aniołowie, zwane demonami.

Ponadto:
1Kor 2:13 bw Głosimy (...) duchową miarę. Gal 5:22-23 Wymienione przymioty nazwane duchowymi nie są ludźmi, lecz są właściwościami wyróżniających ludzi.

Prz 18:14 bt Duch ludzki ...
Eze 10:17 bg ... bo duch zwierząt był w nich.

To kolejna klasyfikacja

Czy duch ludzki, to druga osoba człowieka? Czy duch zwierzęcia, to zwierze z drugim klonem? Ot śmieszne podstawy budowania trzeciej osoby w Bogu.