wiki

W majowej NSK (2007) ma sie ukazac artykul o ujednoliceniu przebiegu zebran zborowych.
Oprocz innych wskazowek, jedno ze zdan ma brzmiec:
"Nie jest przewidziane przekazywanie mowcy wykladu pozdrowien dla jego zboru." (tlumaczenie)
Celem tego ma byc zapewnienie jednakowego wzoru, wg. ktorego maja odbywac sie zebrania.

IMHO to pelna kontrola, pseudo-jednosc, zero wolnosci dla przejawiania naturalnej wlasnej inicjatywy, nie mowiac juz o porzuceniu tej (opartej na biblii) formy wyrazania (czesto tylko sztucznej i powierzchownej) milosci do wspolbraci.
Matrix klania sie nisko.

Słuchaj brooklyn hunter, a skąd ty wiesz o takich akcjach? dostajesz literaturę z ameryki czy jak?
pozdrawiam!!!

Witam!!!

Chciałabym Wam podziękować za Wasze wywody (choć myslałam że będzie ich troszkę więcej )
Chciałam się Wam pochwalić że wczoraj tzn. w Walentynki mój ukochany katolik mi się w końcu oficjalnie oświadczył!!!

Muszę przyznać że nie przypuszczałam że facet może sie tak denerwować oświadczynami
Teraz już nic mnie nie powstrzyma przed wielkim weselem i to z całą rodziną. Niech się dzieje co chce!!!
Najwyżej będzie bonanza!

Mam takie podobne przeżycia związane z modlitwą jak Ty Qwerty. Kiedyś nic specjalnego nie odczuwałam gdy sie modliłam a z czasem całkowicie przestałam i kilka lat już wcale tego nawet nie robiłam bo czułam jakąś straszną blokadę w środku. Za każdym razem kiedy próbowałam się pomodlić przychodziły mi do głowy takie głupie myśli ze aż strach pisać. Dopiero kiedy naprawdę poznałam Boga i stopniowo sie do niego zbliżyłam modlitwa sprawiała mi coraz mniej trudności. Najpierw były to krótkie ale bardzo szczere modlitwy. Później coraz dłuższe... I autentycznie zaczęłam dopiero wtedy czuć obecność Boga. Od tego czasu wiem że Bóg mnie naprawdę wysłuchuje i widzę jak bardzo pomaga mi w moim nowym życiu.
Moja blokada przepadła jak kamień w wodę i czuję się taka szczęsliwa że mogę z nim każdego dnia rozmawiać. To cudowne uczucie. Jakbym wyszła z ciemnego pomieszczenia na światło dzienne...

Pozdrawiam serdecznie!!!

Janna gratuluję odwagi i szczerego serca!!!

Hej wszystkim!!!
Ja mam też wielki problem związany ze ślubem. Zawsze marzyło mi się wielkie weselisko. Jednak jestem w kropce i nie wiem jak wykombinować żeby wziąć ślub kościelny i mieć wszystkich z rodziny na swoim weselu. Prawie wszyscy są ŚJ. Juz myślałam żeby rozdzielić ślub na cywilny i kościelny. Ale czy przyjdą na wesele kiedy będą wiedzieli że odbył się również kościelny? Jak to jest u ŚJ? Czy sądzicie ze mogą miec duże opory? Co byscie zrobili na moim miejscu?
Każda wypowiedź będzie dla mnie cenna.

dla przyzwoitości przedstawiam fragment tej ilustracji ze strony 91 książki "Życie wieczne"

http://img371.images...1/2302/21ua.jpg (prosimy nie cytować wraz z obrazkami | moderator)

Zapomniałeś zahaczyć jego włosy na Elvisa