Skocz do zawartości


matt

Rejestracja: 2003-08-18
Poza forum Ostatnio: 2010-09-09, 09:48

Moje posty

W temacie: Gunnar Samuelsson i jego doktorat

2010-08-30, godz. 09:38

Wszędzie pojawia się ten cytat. W skrótowym tłumaczeniu: Facet potrzebował aż 3, 5 roku i przeczytania licznych tekstów by odkryć ,że stauros to nie tylko krzyż. ja to odkryłem spojrzawszy do słownika grecko -polskiego. I jak mam go traktować poważnie? Poza tym on Plutarcha nie widział na oczy?


Też mi się dziwne wydaje, że ktoś nagle wyczytuje z pism znanych od setek lat coś zupełnie przeciwnego, niż setki innych ludzi przed nim - i to nie tylko chrześcijan. Przecież na tych samych tekstach robiono doktoraty, habilitacje i profesury, więc na razie traktuję to bardziej jako sensację medialną. No, ale doktorat obronił, więc na razie trzeba założyć, że dopełnił akademickiej staranności. Jestem właśnie bardzo ciekaw na jakich tekstach bazował i jakiej dokonał interpretacji tekstów starożytnych, że wyszło mu to, co mu wyszło. Czy odniósł się w ogóle do znalezisk archeologicznych? Nie chcę, i odradzam innym, deprecjonowanie go tylko dlatego, że zaprezentował tezę spoza mainstreamu nauki. Trzeba poznać jego argumenty. O ile wiem, to pisze on właśnie książkę.

Znalazłem jeszcze informację, że jego doktorat liczy 400 stron - bardzo dużo jak na tak wąski temat, ale z drugiej strony - obejmuje teksty od czasów Homera. Super, ale Homer na pewno nie pisał o rzymskich metodach egzekucji, więc to argument z tylnego obszaru poniżej pleców. Martin Hengel opisywał historię ukrzyżowania od czasów najdawniejszych i jego praca ma zaledwie 70 stron formatu A5. To była bodajże praca habilitacyjna - nie mam przy sobie jego książki.

Dlatego próbuję zwalić mozolną robotę - dowiedzenia się o co chodzi - na chętnych na tym forum, bo mnie zapał już wygasł lata temu :)

W temacie: POZNACIE PRAWDĘ a prawda Was wyswobodzi.....

2008-08-21, godz. 17:39

matt:
"Ateizm. Nie wierzą, że istnieje. Czujesz różnicę?"

Nie sądziłem, że ta bądź co bądź, prosta ironia zostanie przez Ciebie skomentowana. :rolleyes:

Hmm, nie znam Cię, odnoszę się do tego co napisałeś. Jeżeli to była ironia to bardzo głęboko ukryta.

matt:

"Jak już koledzy napisali: Dowodzi się istnienia czegoś a nie nieistnienia."

Jak dobrze , żeś mnie w tym względzie oświecił! :lol:

Z Twojego poprzedniego posta wynikało że takie oświecenie jest Ci potrzebne :). Nie tylko ja tak zresztą zrozumiałem. BTW: Po co chciałeś dowodu na nieistnienie ode mnie, skoro wiedziałeś że to żądanie bez sensu?

matt:
" Więc jak opiniujesz moje zdanie jest dla mnie kompletnie bez znaczenia. "

O, i pewnie dlatego mi odpowiadasz. :lol:

Odpowiadam Ci, bo lubię dobrą, ostrą kłótnię ;)

matt:
"Ponadto, co inni zauważyli - jedna prawda to może być tylko w nauce."

Miałeś na myśli chyba "jedyną" prawdę, która może być, to znaleźć można tylko w nauce.
Jest to dość osobliwa i kulawa teza. Bo czym jest nauka a czym jest "prawda"...? Czy nauka jako taka nie zajmuje się szukaniem konkretnych odpowiedzi na nurtujące ludzkość pytania. Czy nie jest narzędziem, sposobem weryfikacji wreszcie drogą prowadzącą do jakiegoś tam celu. Zgodzisz się chyba ze mną , że w wielu przypadkach okazuje się ona być niewystarczająca i bezradna. Mało tego, często te "pewne" i naukowo potwierdzone odpowiedzi, których udziela, po późniejszej weryfikacji okazuję się błędne a nierzadko nieprawdziwe. Bezkrytyczne podejście do możliwości nauki , że tak powiem na "wiarę", owocuje właśnie takimi nieracjonalnymi zdaniami typu: "jedna prawda to może być tylko w nauce".

Zgadzam się, że nauka jest często bezradna, że się myliła i zwodziła na manowce. Ale zawsze iteracyjnie przybliża nas do lepszego rozumienia świata. (Nie chcę pisać "prawdy", bo w tym wątku używałem tego w innym kontekście.) Religia czy wiara tego nie zapewnią. Najkrótsze, obrazkowe podejście nauki i wiary do poznawania świata pokazuje ten rysunek

Dołączona grafika

Uważam, że Nauka, gdy wyjrzy za ostatni pagórek poznania, na jaki będzie w stanie się wznieść spojrzy w Oblicze Boga.

No nieźle, bardziej wierzysz w możliwości nauki niż ja... Ja zaś uważam, że kiedy nauka dotrze do odległych pagórków poznania, to o bogach nikt nie będzie już pamiętał.

ateizm entuzjastyczny, który jest antytezą psychozy ateizmu traumatycznego.

Nie mów, że sam wymyśliłeś to zdanie :P

Ateistów przyznam szczerze jest mi żal.

Ale dlaczego? Ci ludzie są naprawdę szcześliwi, pewnie nawet szczęśliwsi niż wierzący. Nie prowadzą wojen religijnych, nie zabijają w imię bogów, nie zmuszają/nakłaniają nikogo do swoich wyobrażeń, nie narzucają się chodząc po domach z książkami i czasopismami. Nie wlatują samolotami w wieżowce, nie wysadzają autobusów z cywilami i nie blokują drogi w Boże Ciało :)

[Pozwoliłem sobie wyciąć, żeby nie rozwlekać. Ale przeczytałem :)]
I jak się Ciebie teraz zapytam: jak się ma złożoność drewnianego ołówka do złożoności Wszechświata, w którym żyjemy i, którego jesteśmy częścią to co mi odpowiesz?

Odpowiem Ci: Ślepy zegarmistrz.

I drugiego, że tak to określę - "głupiego z natury" psychiatrę. Bo w rzeczowy i przejrzysty sposób obala absurd stwierdzenia pacjenta , że ołówek i w ogóle wszystkie ołówki świata, wzięły się z niczego ,i nie są przez nikogo zrobione. Z jego argumentacją zdrowy na umyśle człowiek nie będzie polemizować. Psychiatra jednoznacznie objaśnia związek "przyczynowo-skutkowy człowiek - ołówek". Chyba się z tym zgodzisz. Natomiast lekarz nie wierzy w żadnego Stwórcę, czemu daje wyraz wyznaniem w postaci zdania, które napisał na kartce.

Co do tego wniosku: nie będę z nim polemizował. Nie będę, bo to absurdalna przypowiastka z absurdalnym wnioskami.
Ale nawiążę do niej: dlaczego uważasz, że świat jest podobny do ołówka?

Dość ciekawie o o Bogu i swojej wierze w niego mówił Albert Einstein:

"Jesteśmy w sytuacji małego dziecka wchodzącego do olbrzymiej biblioteki wypełnionej książkami w wielu językach. Dziecko wie, iż ktoś musiał napisać te książki. Ale nie wie jak. Nie rozumie ono języków, w których książki te zostały napisane. Dziecko niewyraźnie dostrzega tajemniczy porządek w układzie ksiąg, ale nie wie co to jest. Taki, wydaje mi się, jest stosunek nawet najbardziej inteligentnej istoty ludzkiej do Boga."

"Moja religia polega na pokornym podziwie tego nieograniczonego wyższego ducha, który objawia się w drobnych szczegółach jakie jesteśmy w stanie dostrzec naszymi wątłymi i słabymi umysłami. To głęboko emocjonalne przekonanie o obecności wyższej rozumnej mocy, która jest objawiona w niepojętym wszechświecie, kształtuje moje wyobrażenie Boga."

"Im bardziej zgłębiam naukę, tym bardziej wierzę w Boga."

Nie wiem skąd te cytaty, ale coś mało wiarygodne.

Einstein w cytatach za Bóg urojony:

To oczywiście kłamstwo, co czytałaś o mojej religijności; kłamstwo, które jest raz po raz powtarzane. Nie wierzę w osobowego Boga i zawsze otwarcie się do tego przyznawałem. Gdybym jednak musiał znaleźć w sobie coś, co miałoby aspekt religijny, to byłaby bezgraniczna fascynacja strukturą świata, jaką ukazuje nam nauka

Koncepcja osobowego Boga jest mi zupełnie obca i uważam ją wręcz za naiwną

W temacie: POZNACIE PRAWDĘ a prawda Was wyswobodzi.....

2008-08-13, godz. 17:24

matt:
"Ateiści nie mają żadnej wiary religijnej, więc trudno żeby ją głosili"
Religijnej to może i nie mają ale "święcie" wierzą :P , że Bóg nie istnieje.

Ateizm. Nie wierzą, że istnieje. Czujesz różnicę?

matt:
"Przykłady absurdalnie nieracjonalnych i nielogicznych metod dowodzenia boga już Ci podałem. To nie ateiści je przeprowadzają."
To ja tak dla odmiany chętnie uzyskałbym od Ciebie jakiś naukowy dowód na Jego nieistnienie...

Jak już koledzy napisali: Dowodzi się istnienia czegoś a nie nieistnienia.

To nie ja postuluję jego istnienie, nie ja twierdzę, że wiem że istnieje, albo że wierzę, że istnieje. Nie ja w końcu próbuję naukowo dowodzić jego istnienia. Gdybyś zadał sobie nieco trudu i przeczytał cały wątek to wiedziałbyś o jakich absurdalnych "naukowych" metodach dowodzenia pisałem. I powtórzę raz jeszcze: widocznie wierzącym potrzebny jest (pseudo)naukowy dowód. Może ich wiara jest za słaba?

matt:
"Ponadto, co inni zauważyli - jedna prawda to może być tylko w nauce."
Wybitnie emocjonalne i mało racjonalistyczne podejście do nauki. Określiłbym je jako infantylne.

Dowód swojej dojrzałości pokazałeś nieco wyżej. W dodatku nie przeczytałeś nic ponadto, co zacytowałeś. Więc jak opiniujesz moje zdanie jest dla mnie kompletnie bez znaczenia.

Mi zawsze wykładano, że nauka jest tylko narzędziem (...). Narzędziem mniej lub bardziej przydatnym, za pomocą którego, człowiek poznaje otaczający go świat, w którym żyje.

Świetnie. A teraz jeszcze wykaż, że to co napisałem jest sprzeczne z Twoim zdaniem powyżej. Jak już dojdziesz do wniosku, że nie jest, to powiedz mi: Jeśli prawda religijna jest sprzeczna z prawdą naukową, to która z tych prawd jest prawdą, a która "prawdą"?

W temacie: POZNACIE PRAWDĘ a prawda Was wyswobodzi.....

2008-08-11, godz. 15:49

Owszem, wierzący często stosują nielogiczne metody "dowodzenia" istnienia Boga. Nie ma specjalnej różnicy między wierzącymi a ateistami pod względem łamania zasad logiki. Czepiam się tylko tego, że ateiści nie widzą swojego grzechu.
[...]
Z moich doświadczeń nie wynika, żeby ateiści i wierzący mieli ten sam zestaw mitów. Każda grupa a nawet każdy człowiek ma własny.

Tyle że wierzący mają bez porównania zestaw bogatszy. To oczywiste - wierzą w bogów i duchy albo inne nadprzyrodzone ustrojstwa. Twoje zaklinanie rzeczywistości tego nie zmieni.

Logiczne opracowanie teologii katolickiej sporządzil św. Tomasz.

Jego argumenty "dowodzące" istenienia Boga zostały poddane ostrej krytyce i, wbrew temu co piszesz, nie wyszły z tego zwycięsko. Są po prostu słabe. Inaczej mówiąc, aby w nie wierzyć trzeba... być wierzącym :)

I w nauce i w wierze jest tylko jedna prawda.

Ale niekoniecznie wspólna... A wtedy nauka zawsze ma rację.

[O Twojej wierze w duchy] Nie musisz mi wierzyć. Ja wiem, co widziałem i nie jest mi Twoja wiara do szczęścia potrzebna. Właśnie doświadczalnie, empirycznie tego dowiodłem, bo czego więcej trzeba, żeby udowodnić istnienie czegoś, niż to zobaczyć? Nie będę natomiast zaprzeczał własnemu doświadczeniu w imię jakiejś ideologii. Zmysły stoją u mnie ponad wiarą. Jeżeli coś zobaczę, to zmieniam moje poglądy, jeżeli były z tym sprzeczne.

Wierz sobie w co chcesz, co mnie do tego... Tylko nie mów, że to Ty jesteś logiczny i racjonalny a ateista nie, albo że logiki i racjonalności jest po równo :).

Chętnie zobaczę ten empiryczny dowód na duchy. Bo wiesz zapewne, że doświadczenie w nauce ma wartość tylko wtedy kiedy jest powtarzalne?

Kilku ateistów natomiast przyznało mi wprost, że nie ma takiego hipotetycznego naukowego dowodu, który by ich przekonał do istnienia Boga. To jest właśnie postawa nienaukowa - mit tak silny, że żaden dowód nie zdoła go obalić.

Nonsens. Wszystko zależy od tego jak sobie Boga zdefiniujesz. Jeśli tak jak definiuje go większość religii: wszechmogący, wszechwiedzący, wszechcośtam... - tak, to zgadzam się z tym, że nie ma takiego dowodu.

Ale chętnie posłucham, jak sobie wyobrażasz naukowy dowód na Boga? Argumenty Tomasza przetrwały pięćset lat, ale w końcu upadły.

W temacie: Czy Jahwe jest Bogiem aroganckim i bezczelnym?

2008-08-05, godz. 17:39

ciekawa uwaga, faktycznie standardy kultury osobistej były inne kiedyś i obecnie.

Wszystkie standardy były kiedyś inne. Również w kontekście okrucieństwa.

a co do okrucieństwa Jahwe, ciekawy temat...

To co... Jedziemy? ;)

--
pozdrawiam