Radek Malicki

Istotą bycia człowiekiem nie jest chodzenie spać, czy spożywanie pokarmu. Istotą bycia człowiekiem jest posiadanie natury ludzkiej. Dusza którą posiadamy, jest dusza ludzką (inne niż człowiek stworzenia nie mają duszy). Pan Jezus Chrystus ma naturę ludzką, a zatem i duszę ludzką. W niebie jest Człowiekiem (będąc jednocześnie wszechmogącym Bogiem) na takiej samej zasadzie na jakiej Ty, jeśli zostaniesz zbawiony, będziesz w niebie człowiekiem (tzn. kimś kto ma duszę ludzką).

Odnosząc się do sporu Mirka z Bogdanem to Bogdan ma rację, choć zapomniał doprecyzować, że słowa "który od Ojca pochodzi" są zawarte w Credo nicejsko-konstantynopolitańskim (a nie samym nicejskim). W 325 w Nicei teologią Ducha Świętego się po prostu nie zajmowano. Zajęto się tym w 381 na Soborze w Konstantynopolu. Jako katolik wierzę, że Duch pochodzi również od Syna i nie przeszkadza mi to, że nie wyrażono tego expresis verbis na starożytnych Soborach. Ta nauka weszła do Credo nieco później (w wizygockiej Hiszpanii) by podkreślić równość Syna z Ojcem, choć wyraźnie o pochodzeniu Ducha od Syna uczył wyraźnie już św. Augustyn, a także Symbolum Atanasianum z ok. 450. Warto też wiedzieć, że jeszcze na przełomie VIII/IX wieku Papież Leon III nie wyraził zgody by uwzględnić Filioque w oficjalnym Credo własnie ze względu na nieobecnośc tego fragmentu w tekstach soborowych. Filioque w liturgii rzymskiej pojawiło się w 1014, jestem przekonany, że stało się to z asystencją Ducha Świętego, który zgodnie z obietnicą Naszego Pana, ma pomagać Kościołowi zgłębiać prawdę.

Jeszcze jedno. Jeśli ktoś dyskutuje o Kościele katolickim w kontekście doktrynalnym, i np. krytykuje taki a taki dogmat, to niech nie mówi "Kościół rzymskokatolicki", czy "KrK", ale "Kościół katolicki" bądź "KK". Bo jak sie mówi, że KrK głosi jakiś dogmat, to wtedy to w gruncie rzeczy oznacza, że ten dany dogmat głosi...rzymski obrządek : - ) A tak nie jest. Co do celibatu. Jest on po prostu-jak zauważył Mirek-zalecany (a nie wymagany) przez Pismo. A więc można, ale nie trzeba go praktykować. "Problem" polega więc na tym, że Kościół katolicki obrządku rzymskiego stosuje się do tego zalecenia, a inne Kościoły katolickie niekoniecznie. I tyle.

Używasz terminu Kościoł rzymskokatolicki (KRK). I słusznie. Bo KrK to tylko część Kościoła powszechnego (Kościoła katolickiego), którego papież jest widzialną głową. Otóż celibat obowiązuje w obrządku łacińskim (rzymskokatolickim) a nie we wszystkich obrządkach KK. Proszę to sobie zapamiętać. Tych obrządków jest kilka, i różnią się, jak zapewne wiadomo, rytem liturgicznym, ordo mszalnym, a nie pod doktrynalnym względem, np. jest uznawany prymat papieski i wszystkie dogmaty. Te inne obrządki to: greckokatolicki, koptyjski, etiopski, chaldejski, syro–malabarski, syro–maronicki, syro–malankarski oraz syro–antiocheński, ambrozjański (mediolański), mozarabski (zwany inaczej wizygockim lub starohiszpańskim) oraz zairski. Na przykład celibat nie obowiązuje prezbiterów Kościoła greckokatolickiego, ale-zaznaczam-oni też są w KK, uznają zwierzchnośc Rzymu. Celibat jest częścią tradycji Kościoła Zachodniego (a nie całego powszechnego). Jest to tradycja, a nie Tradycja. To drugie do zapamiętania. Po trzecie, nikt nie ukrywa w Kościele Rzymskim, że dopiero od XI wieku celibat stał się powszechnym obowiązkiem, koniecznym wymogiem diakonatu i prezbiteratu (wcześniej na zachodzie był szeroko praktykowany, ale nie przez wszystkich). Więc domaganie się przez Ciebie tekstu pochodzącego z czasów Ojców Kościoła i potwierdzajęgo tę tradycję jest bezsensowne, bo, powtarzam, nikt nie twierdzi, że celibat od początku, od starożytności był koniecznym warunkiem bycia prezbiterem (kapłanem).

Pozdrawiam

A tu inny ciekawy artykuł o szechinie w kontekście Trójcy Świętej:

http://www.apologety...d=654&Itemid=54