Łk 17:16
#1
Napisano 2005-10-22, godz. 08:20
Lk 17:16 Bg „I padł na oblicze swoje u nóg jego, dziękując mu; a ten był Samarytanin.”
Lk 17:16 BT „upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.”
Lk 17:16 Bw „I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin.”
Lk 17:16 Bp „i upadł do Jego stóp, dziękując Mu. Był to Samarytanin.”
Lk 17:16 NS „I upadł na twarz u stóp Jezusa, dziękując mu; a był Samarytaninem.”
Lk 17:16 WH „και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαριτης”
W wersecie tym Strażnica, aby nie dopuścić, by Chrystusa uważano za Boga, wstawiła to tekstu imię Jezus (którego nie ma w żadnym rękopisie greckim), skrzętnie oddzielając go od niego. A przecież kontekst wersetu sugerując Bóstwo Jezusa podaje:
Lk 17:15-16 BT „Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,(16) upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.”
Lk 17:15-16 Bw „Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga.(16) I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin.”
Lk 17:15-16 NS „Jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, wychwalając Boga donośnym głosem.(16) I upadł na twarz u stóp Jezusa, dziękując mu; a był Samarytaninem.”
Lk 17:15-16 WH „εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον(16) και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαριτης”
Łatwo widać więc jak poprzez dodanie nie istniejącego w oryginale słowa zmienił się w PNŚ sens omawianego wersetu.
#2
Napisano 2007-04-09, godz. 07:49
Ciekawe, że istnieje podobne sformułowanie "u stóp Jezusa" ale w tekście greckim wyraźnie występuje słowo "Jezus":
Lk 8:35 Bw „Ludzie wyszli zobaczyć, co się stało, i przyszli do Jezusa, i zastali tego człowieka, z którego demony wyszły, przyodzianego i przy zdrowych zmysłach, siedzącego u stóp Jezusa, i zlękli się.”
Lk 8:35 NS „Wówczas ludzie wylegli, by zobaczyć, co się stało, i przyszli do Jezusa, i zastali człowieka, z którego wyszły demony, odzianego i przy zdrowych zmysłach, siedzącego u stóp Jezusa, i się przestraszyli.”
Lk 8:35 WH „εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθεν ιματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας [του] ιησου και εφοβηθησαν”
#3
Napisano 2007-04-09, godz. 13:32
19:25-26 Bw „A gdy to usłyszeli uczniowie, zaniepokoili się bardzo i mówili: Któż tedy może być zbawiony?(26) A Jezus spojrzał na nich i rzekł im: U ludzi to rzecz niemożliwa, ale u Boga wszystko jest możliwe.”Lk 17:15-16 Bw „Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga.(16) I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin.”[/color]
Łatwo widać więc jak poprzez dodanie nie istniejącego w oryginale słowa (Jezus) zmienił się w PNŚ sens omawianego wersetu.
Dlaczego nie powiedział dla mnie wszystko jest możliwe?
Mt 13:58 Br „I z powodu ich niedowiarstwa nie uczynił tam wielu cudów.”
Jezus położył nacisk na wiarę tak maleńką jak ziarnko gorczycy....
Jak można paść do nóg Boga, którego nikt nigdy nie widział?
#4
Napisano 2007-04-09, godz. 19:21
Nikomu z trynitarnych chrześcijan nie chodzi o to, że Ojciec i Syn jest tą samą osobą, choć i takie nieortodoksyjne poglądy przenikają do zborów. Czytałaś kiedyś Ewangelię wg Jana jako całość bez komentarzy? Jezus nie jest tylko Synem Bożym, ale aż Synem Bożym. W mentalności żydowskiej nazywanie Boga swoim ojcem oznaczało pretendowanie do równości z Nim. Ale ponieważ Bóg staje się tym kim zechce, aby zrealizować swoje zamierzenie, Zbawiciel nie usunął oponentów, tylko zawołał: "Ojcze przebacz im!" Dlatego padam do Jego stóp, bo kiedy rozkaz zabrzmiał groźnie, zamiast protestować, podawałem gwoździe...Jak można paść do nóg Boga, którego nikt nigdy nie widział?
Użytkownik Adelfos edytował ten post 2007-04-09, godz. 19:21
#5
Napisano 2007-04-10, godz. 16:55
Jak można paść do nóg Boga, którego nikt nigdy nie widział?
A jednak padł do nóg Boga, skoro tak napisał natchniony autor. Strażnica doskonale wie o tym, dlatego wstawiła tam słowo 'Jezus'. Strażnica świadomie, z premedytacją fałszuje Słowo Boże, aby poniżyć Syna Bożego z Jego boskiej godności.
Mamy taki tekst:
"Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył" (BT)
A o czym ten jednorodzony Bóg pouczył?
"Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca" (J 14,9)
"Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?" (J 14,10)
Mamy jedną i tę samą naturę (bóstwo), a zarazem różność Osób.
"Pan mój i Bóg mój" (J 20,28)
#6
Napisano 2007-12-20, godz. 10:45
Jednak Świadkowie Jehowy w Łk 17:16 dodali słowo "Jezus", aby pozbawić Chrystusa Bóstwa i aby czytelnik nie domyślił się, że Samarytanin upadł na twarz do nóg Boga:
Jak widzimy, w lewej szpalcie brak wyrazu Jezus w tekście greckim, w prawej szpalcie słowo Jezus jest w nawiasie, natomiast w języku polskim Świadkowie nie poinformowali nawet, że słowo to jest dodane.
#7
Napisano 2008-07-08, godz. 17:27
Lk 17:15-16 NS „Jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, wychwalając Boga donośnym głosem.(16) I upadł na twarz u stóp Jehowy, dziękując mu; a był Samarytaninem.”
Prawda, że wiadomo o co w wersecie chodzi? Wtedy absolutnie nikt nie przyczepiłby się, iż PNŚ zmienia sens wersetu:
Lk 17:15-16 BT „Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,(16) upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.”
Lk 17:15-16 Bw „Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga.(16) I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin.”
#8
Napisano 2008-07-08, godz. 18:27
Oczywiście żartuje. Bo kontekst wiele wyjaśnia. Ale myślę, że mi wybaczysz.
Użytkownik Olo. edytował ten post 2008-07-08, godz. 18:29
#9
Napisano 2008-07-08, godz. 18:31
Czy mozna wybaczyć wstawianie przez Strażnicę wyrazów, których nie ma w tekście greckim?Ale myślę, że mi wybaczysz.
#10
Napisano 2008-07-08, godz. 18:42
#11
Napisano 2008-07-08, godz. 19:14
Wiem, ale w PNŚ zostało wstawione. Może z powodu ukrycia prawdy, że werset ten byłby kolejnym potwierdzeniem Bóstwa Chrystusa? Takich wersetów potwierdzających Bóstwo Chrystusa być może w mniej dosłowny sposób jest jednak w Biblii więcej:Ty, ale ja tego nie wstawiałem.
Lk 8:39 Bw „Wróć do domu swojego i rozpowiadaj, jak wielkie rzeczy uczynił ci Bóg. I odszedł, rozpowiadając po całym mieście, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jezus.”
Dz 16:31-34 Bw „A oni rzekli: Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom.(32) I głosili Słowo Pańskie jemu i wszystkim, którzy byli w jego domu.(33) Tejże godziny w nocy zabrał ich ze sobą, obmył ich rany, i zaraz został ochrzczony on i wszyscy jego domownicy.(34) I wprowadził ich do swego domu, zastawił stół i weselił się wraz z całym swoim domem, że uwierzył w Boga.”
#12
Napisano 2008-07-08, godz. 19:25
Nie sprawdzisz tym razem w oryginale. Czy ma być "uwierzył w Boga", czy "uwierzył Bogu". Sprawdź jakie są możliwości.Dz 16:31-34 Bw „A oni rzekli: Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom.(32) I głosili Słowo Pańskie jemu i wszystkim, którzy byli w jego domu.(33) Tejże godziny w nocy zabrał ich ze sobą, obmył ich rany, i zaraz został ochrzczony on i wszyscy jego domownicy.(34) I wprowadził ich do swego domu, zastawił stół i weselił się wraz z całym swoim domem, że uwierzył w Boga.”
Użytkownik Olo. edytował ten post 2008-07-08, godz. 19:25
#13
Napisano 2008-07-08, godz. 19:34
A czy to coś zmienia? Będzie wynikało, że apostoł Piotr był Bogiem, skoro głosił poganinowi, który uwierzył jego słowom. Zresztą masz jeszcze pierwszy werset, do którego nie odniosłeś się!Nie sprawdzisz tym razem w oryginale. Czy ma być "uwierzył w Boga", czy "uwierzył Bogu". Sprawdź jakie są możliwości.
#14
Napisano 2008-07-08, godz. 19:59
I tu dochodzimy do absurdu twoich zestawień. Mówisz, że:
Po pierwsze mylisz postacie. Bo temu strażnikowi o którym jest tam mowa nie głosił Piotr. Tylko dwaj. Paweł i Sylas. I kiedy strażnik uwierzył ich świadectwu, Łukasz pisze, że uwierzył Bogu. Jest to prosty tekst. Ale jeśli z niego wychodzą Ci takie klocki jak wychodzą. To zastanów się czy wogóle nie zatracasz kontaktu z trzeźwym rozumowaniem. Mnie tam nie wychodzi, że Paweł i Sylas byli Bogiem. Oni nieśli słowo Boże jak powiada Pismo. Dlatego co do Łk 8:39 to jak się ktoś uprze to może go postrzegać tak jak Ty. Ale równie dobrze może on mieć taki wydźwięk jak w Dz. Czyli może chodzić o dwa odrębne podmioty opisu. To ty musiałbyś dowieść, że tylko twoja interpretacja jest jedynie możliwa, skoro sie opierasz na tym wersecie. Bo ten werset może być rozumiany całkiem odmiennie.Będzie wynikało, że apostoł Piotr był Bogiem, skoro głosił poganinowi, który uwierzył jego słowom.
Użytkownik Olo. edytował ten post 2008-07-08, godz. 20:01
#15
Napisano 2008-07-08, godz. 20:10
Olo ja założyłem wątek na ten temat:"Bogu" to po grecku "τω θεω". A "w Boga" to po grecku "εις τον θεον". I właśnie w Dz 16:34 mamy do czynienia z tym pierwszym zwrotem. czyli "uwierzył Bogu". A nie "uwierzył w Boga".
http://watchtower.or...?showtopic=5010
jak chcesz to się tam wypowiedz!
No ale wcześniej mowili iż, aby być zbawionym miał uwierzyć w Jezusa Chrystusa. Uwierzył więc w niego czy nie?I kiedy strażnik uwierzył ich świadectwu, Łukasz pisze, że uwierzył Bogu.
Myslę, że tekst jest prosty i nie trzeba nic kombinować.Dlatego co do Łk 8:39 to jak się ktoś uprze to może go postrzegać tak jak Ty.
#16
Napisano 2008-07-08, godz. 20:20
Natomiast co do Łk to się wypowiedziałem i nie podważyłeś tego toku argumentacji. To mi wystarczy.
Tam nie ma żadnej argumentacji. Tylko pytanie. Więc zaczerpnij sobie moja odpowiedź którą zawarłem tutaj powyżej, skoro ją zaakceptowałeś nie podważywszy.Olo ja założyłem wątek na ten temat:
http://watchtower.or...?showtopic=5010
jak chcesz to się tam wypowiedz!
#17
Napisano 2008-09-25, godz. 20:30
Mk 1:45 NS „Ale ów człowiek, odszedłszy, zaczął to szeroko obwieszczać oraz rozgłaszać tę wiadomość, tak iż Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz pozostawał na zewnątrz w miejscach odludnych. Oni jednak wciąż do niego zewsząd przychodzili.”
Mk 2:4 NS „Ale ponieważ z powodu tłumu nie mogli go przynieść do samego Jezusa, usunęli dach nad miejscem, gdzie on był, a przekopawszy otwór, spuścili nosze, na których leżał paralityk.”
Mk 6:14 NS „Doszło to do uszu króla Haroda, bo imię Jezusa stało się znane i ludzie mówili: "Jan, który chrzcił, został wskrzeszony z martwych i dlatego dokonują się przez niego potężne dzieła".”
Lk 14:16 NS „Jezus rzekł do niego: "Pewien człowiek wydawał wspaniałą wieczerzę i zaprosił wielu.”
Lk 18:40 NS „Wówczas Jezus stanął i kazał przyprowadzić do siebie tego mężczyznę. Gdy ten się zbliżył, Jezus go zapytał:”
J 1:40 NS „Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z dwóch, którzy usłyszeli, co rzekł Jan, i poszli za Jezusem.”
Hbr 8:6 NS „Ale teraz Jezus dostąpił wspanialszej służby publicznej, tak iż jest też pośrednikiem odpowiednio lepszego przymierza, które zostało prawnie ugruntowane na lepszych obietnicach.”
W niektórych wersetach (jak np. Mk 1:45l; 2:4 czy Łk 14:16 albo J 1:40) również inne przekłady dodają w tych miejscach imię Jezus, czynią to pewnie dla jasności czy przejrzystości tekstu. Jednak w wersetach tych daje się zauważyć, że wstawienie tam słowa Jezus nie zmienia sensu wypowiedzi. Z całkiem odwrotną sytuacją mamy jednak do czynienia z wątkowym wersetem Łk 17:16, gdzie umieszczenie imienia Jezus kolosalnie zmienia sens wypowiedzi, bowiem przesuwa wypowiedź kontekstu z osoby Boga na osobę Jezusa:
Lk 17:15-16 Bw „Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga.(16) I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin.”
Lk 17:15-16 NS „Jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, wychwalając Boga donośnym głosem.(16) I upadł na twarz u stóp Jezusa, dziękując mu; a był Samarytaninem.”
To zupełnie podobnie jakby poniższy werset mówiący w sposób pośredni o Bóstwie Chrystusa:
Lk 8:39 Bw „Wróć do domu swojego i rozpowiadaj, jak wielkie rzeczy uczynił ci Bóg. I odszedł, rozpowiadając po całym mieście, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jezus.”
Zamienić na poniższy sens:
Lk 8:39 Bw „Wróć do domu swojego i rozpowiadaj, jak wielkie rzeczy uczynił ci Bóg. I odszedł, rozpowiadając po całym mieście, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jehowa.”
Prawda, że róznica kolosalna?
#18
Napisano 2008-10-20, godz. 09:54
Nie, Pismo czesto uzywa takich form kiedy mowiac o jednej osobie nagle "przeskakuje" do mowienia o drugiej. Zobacz tu:
Któż zaś jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Chrystusem? Ten właśnie (gr. houtos) jest antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna.
Czyz nie wyglada na to, ze Jezus jest antychrystem? Autor wrocil po prostu w swojej mowie do pierwszej wspomnianej osoby. Podobnie tu:
Dzięki niemu ten oto stoi zdrów przed wami. 11 On to (gr. houtos) jest owym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, On stał się kamieniem węgielnym.
Kto jest kamieniem wegielnym? Ten ktory oto stoi zdrow przed wami, czy wczesniej wspomniana osoba?
Uzdrowina osoba wrocila chwalac Boga i upadla do nog tego, kto ja uzdrowil. Po co tworzyc jakies udziwnione teorie? Autor wraca mysla do wczesniej wspomnianej osoby, tak jak robi to we wczeniej przytoczonych przeze mnie cytatach.
#19
Napisano 2008-10-20, godz. 18:16
No tak, jak komuś przeszkadza dobitna wymowa Pisma to od razu wymyśla sobie jakieś wyjątki. Pod poniższym linkiem podaję przykłady, kiedy HOUTOS odnosi się do poprzedzającego podmiotu:Nie, Pismo czesto uzywa takich form kiedy mowiac o jednej osobie nagle "przeskakuje" do mowienia o drugiej. Zobacz tu:
http://watchtower.or...s...ost&p=76203
Jeśli by było to takie oczywiste jak mówisz, to po co wstawiać do natchnionego Słowa wyrazy, których nie ma w tekście? Wstawieniem do wersetu imienia Jezus Strażnica postawiła siebie wśród dociekliwych osób, jako kogoś, komu bardzo zależy na ukryciu prawdy o Jezusie. Zresztą to nie jedyny przypadek takiego traktowania Pisma Świętego, czego wyrazem są wątki znajdujące się w tym dziale.
#20
Napisano 2009-04-05, godz. 14:40
Użytkownicy przeglądający ten temat: 0
0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych