Świadkowie Jehowy obchodzą Eucharystię jeden raz w roku. Nie wiadomo skąd wzięli ten pomysł, ponieważ biblia podaje, iż pierwsi chrześcijanie spotykali się na łamaniu chleba bardzo często. Oto kilka przykładów:
1Kor 11:26 BT „Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”
1Kor 11:33-34 BT „Tak więc, bracia moi, gdy zbieracie się by spożywać [wieczerzę], poczekajcie jedni na drugich!(34) Jeżeli ktoś jest głodny, niech zaspokoi głód u siebie w domu, abyście się nie zbierali ku potępieniu [waszemu]. Co do reszty, zarządzę, gdy do was przybędę.”
Dz 2:42 BT „Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie.”
Dz 2:46 BT „Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca.”
Dz 20:7 BT „W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy.”
W świetle przytoczonych wersetów z całą pewnością możemy wysnuć wniosek, iż pierwsi chrześcijanie obchodzili Eucharystię przynajmniej raz w tygodniu. Powszechność spożywania Ciała i Krwi Pańskiej i częste celebrowanie tego potwierdzają też wypowiedzi Ojców Kościoła.
Gdy jednak spojrzymy do Przekładu Nowego Świata, przekonamy się, iż śladu tam nie ma o tym zwyczaju:
Dz 2:42 NS „I dalej trwali w nauce apostołów i w dzieleniu się ze sobą, spożywaniu posiłków oraz na modlitwach.”
Dz 2:46 NS „I dzień w dzień wciąż jednomyślnie przebywali w świątyni i przyjmowali posiłki w domach prywatnych, a także spożywali pokarm z wielką radością oraz szczerością serca,”
Dz 20:7 NS „Pierwszego dnia tygodnia, gdy się zebraliśmy, by spożyć posiłek, Paweł zaczął do nich przemawiać, jako że następnego dnia miał odejść; i przeciągnął swą mowę aż do północy.”
Co uczynili tłumacze Przekładu Nowego Świata? Ano wyrażenie "łamanie chleba" zamienili na wyrażenie "spożywanie posiłków". Powyższy werset z Dz 2:46 jakoś dziwnie brzmi, gdyż dwa razy powtórzono sens spożywania pokarmów, co sugeruje, iż nie może to być to samo. Ciekawostką jest, iż istnieje kilka miejsc w biblii Świadków Jehowy, gdzie wyrażenie to, zostało prawidłowo przetłumaczone:
Lk 24:35 NS „I sami opowiedzieli o tym, co się wydarzyło w drodze, i jak dał się im poznać przez łamanie chleba.”
Dz 27:35 NS „Gdy to powiedział, wziął też chleb i podziękowawszy Bogu wobec wszystkich, połamał go i zaczął jeść.”
Czym można wytłumaczyć taką niekonsekwencję? Przecież we wszystkich tych miejscach występuje to samo wyrażenie greckie KLASEI TOU ARTOU - łamanie chleba:
Lk 24:35 WH „και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου”
Dz 2:42 WH „ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις”
Dz 2:46 WH „καθ ημεραν τε προσκαρτερουντες ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντες τε κατ οικον αρτον μετελαμβανον τροφης εν αγαλλιασει και αφελοτητι καρδιας”
Dz 20:7 WH „εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου”
Dz 27:35 WH „ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν”
Czyżby znowu próba ukrycia prawdy?
