Sam jestem takim "bratem", ale nie z powodu wiary w Jezusa, etc. tylko dla znajomych i spoko atmosfery w zborze. Moze to zabrzmi dziwnie, ale trafiłem do całkiem liberalnego zboru gdzie z jednym starszym moge nawet pofilozofować i nic Ja mam gdzies religie, tak mi w zyciu wyszlo, nikt sie mnie nie czepia, bumeluje sobie i zyje w zgodzie ze soba. Nie glosze, albo pojde na "spacer" z jednym znajomym i luz, wpisze sobie 2-3 godzinki i nikomu to nie przeszkadza.
W innym zborze pewnie bym juz byl napietnowany za swoje poglady i aktywnosc, zaraz by sie ktos czegos czepil i bym powiedział: pa, pa z całymi tego konsekwencjami. Ale narazie nie musze i o dziwo, dobrze mi z tym. poza tym, mam kolegów którzy nie ze swojej winy nie zrozumieli by dlaczego tak zrobiłem. Tak samo żona, na której mi bardzo zależy, a w stosunku do której prowadzę małą akcję a'la matrix
"Kropla drąży dziurę w skale", mam nadzieję że się uda ...Ps. Osobiście uważam, że uogólnianie w tej kwestii też nie jest dobre. Tzn. "Najlepiej jest odejść i już, taka jest prawda". Nie sprawdzi się u każdego. Może tacy ludzie jak ja są w mniejszości odstępców, ale rozważając wszystkie "za" i "przeciw" narazie mi się nie kalkuluje.
