Na jednym z forum pewien uczestnik, którym okazał się nasz znajomy Olo, tak argumentował na temat wersetu tego wątku:
Zastanawiałem sie ostatnio o kim mowa w tych wersetach, bo często bywa on zastosowany na poparcie nauki o Trójcy, bądź przeciwko poglądowi, że imię Boże mogło być w NT, a jednocześnie nie odnosić się do Jezusa. Postanowiłem więc rozpatrzyć czy zrozumienie powołujących się w taki sposób na ten werset jest jedynie możliwą interpretacją. I otóż zwróciłem uwagę na cały kontekst myśli Pawłowej który wygląda jak jeden ciąg argumentacji. Podam go za PNS a potem powiem dlaczego.
Hebr 8-12
8 Natomiast w odniesieniu do Syna: "Bóg jest twoim tronem na wieki wieków, a berło twego królestwa jest berłem prostolinijności.
9 Umiłowałeś prawość, a znienawidziłeś bezprawie. Dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił cię olejkiem radosnego uniesienia bardziej niż twoich towarzyszy".
10 Oraz: "Tyś, Panie, na początku założył fundamenty ziemi i dziełem twoich rąk są niebiosa.
11 One zginą, ty zaś będziesz wciąż trwał; i jak szata wierzchnia się zestarzeją.
12 a ty je zwiniesz jak okrycie, jak szatę wierzchnią; i zostaną zmienione, ale ty jesteś ten sam, a twoje lata nigdy nie przeminą".
Z powyższego widać, że Jezusowi przypisano Psalm 45 który odnosił się do pomazańca, czyli króla. Stwierdzono tam że jego tronem jest Bóg. Oczywiście wiele tłumaczeń oddaje to inaczej. Mianowicie, "tron twój o Boże". Jednak nie wszystkie. Na przykład słynny biblista F. Westcoot, stwierdza, że Psalm 45:6-7 w brzmieniu Septuaginty dopuszcza oba warianty. Natomiast w tekście hebrajskim uważa, że jest wręcz nieprawdopodobne by słowo Bóg odnosiło się do króla. Podobnie jest w tekście greckim który go cytuje w Hebr 1:8. Tekst teoretycznie dopuszcza oba tłumaczenia. A jeśli tak to nie ma pewności czy Jezus jest nazwany akurat tutaj i w tym kontekście Bogiem. Równie dobrze może to być zapewnieniem, że jego tronem jest Bóg, czyli, że panowanie jego wspiera się na Bogu. A jeśli tak to nie wykluczone, że dalej Paweł dowodzi, że będzie ono wieczne cytując Ps 102 ze Bóg mimo przemijalności świata będzie trwał wiecznie. Cytat z Ps 102 wcale nie musi dotyczyć w takim razie Jezusa. Może dotyczyć Boga w którym on ma oparcie/tron/królestwo, wyrażone poetycko - jak to w psalmach bywało nieraz. Tak więc moim zdaniem sprawa nie jest wyraźnie jednoznaczna, tak jakby tego chcieli czasami trynitarianie, lub przeciwnicy poglądu, że imię Boże mogło występować w NT a jednak nie odnosić się do Jezusa.
Dodam jeszcze jedną rzecz. Mianowicie Septuaginta przepisywała tetragram tam gdzie on pierwotnie znajdował się tekście hebrajskim. Natomiast w tym miejscu psalmu tetragramu nie było. Wystarczy na przykład zerknąć w to miejsce do BT z imieniem. Lub tekstu krytycznego. Owszem Septuaginta dodawał czasem pomocnicze słowa i równie dobrze mogła tu dodać słowo Pan. Mimo iz w tekście hebrajskim nie było tu ani tetragramu, ani słowa Pan. Niniejszym postanowiłem odnieść się do jego linii argumentacji dotyczących cytowanego przez apostoła Pawła wersetu 26 z Psalmu 102. Jeśli chodzi o jego zarzuty dotyczące rozumienia Psalmu 45:6-7 zapraszam go do zerknięcia do wątku na ten temat, gdyż nie będę go tutaj poruszał:
http://watchtower.or...?showtopic=1104Otóż Olo twierdzi, że cytat z Psalmu 102 wcale nie musi dotyczyć Jezusa. Czy rzeczywiście tak jest? Jeśli bowiem przeczyta się kontekst wersetu dojdzie się do całkiem odmiennego wniosku, ponieważ słowa tego Psalmu traktowane są tak, jakby Bóg Ojciec mówił do Syna. Nawet jesliby zgodzić się z interpretacją Strażnicy, że to Bóg Ojciec mówi o Synu, to i tak wynika z tego, że słowa te są kierowane są do Syna.
Zachodzi jednak pytanie: dlaczego nie wstawiono do tekstu imienia Jehowa, skoro jest to cytat ze ST? Dalej Olo argumentuje, że w tym miejscu psalmu tetragramu po prostu nie było. Rozumiem, że zgadza on się w tym momencie z tym, że nazwano tam Boga Panem. Co jednak nasz forumowicz odpowie na to, że istnieją teksty w NT, w których również w ST nie było tetragramu, ale jednak Strażnica wstawia sobie bezpańsko imię Jehowa? Aby nie być gołosłownym podaję dosłownie parę przykładów:
1. PNŚ zawiera imię Jehowa w 1P 1:25.
1P 1:25 NS „lecz wypowiedź Jehowy trwa na wieki". Otóż tą "wypowiedzią" jest to, co zostało wam oznajmione jako dobra nowina.”Jest to cytat z Iz 40:8, ale po sprawdzeniu okazuje się, że nie ma tam tetragramu, tylko "Bóg".
Iz 40:8 NS „Zielona trawa uschła, kwiecie zwiędło, lecz słowo naszego Boga będzie trwało po czas niezmierzony".”Po zerknięciu do oryginalnego tekstu Nowego Testamentu dowiadujemy się, że występuje tam, podobnie jak w Hbr 1:10, słowo KYRIOS - "Pan":
2. Podobnie Strażnica postępuje w przypadku wersetu z 2 Kor 8:21.
2Kor 8:21 NS „Gdyż "dbamy o uczciwe zaopatrzenie - nie tylko w oczach Jehowy, lecz także w oczach ludzi".”Jak widzimy w Nowym Testamencie wstawiono słowo "Jehowa". Jednak w Księdze Przysłów 3:4, z której pochodzi cytat, brak jest tetragramu:
Prz 3:4 NS „i tak w oczach Boga i ziemskiego człowieka znajdź łaskę oraz dobrą wnikliwość.”Jeśli zajrzymy do oryginału greckiego zauważymy, że zawiera on słowo KYRIOS - "Pan":
3. Kolejny przykład to J 12:38:
J 12:38 NS „tak iż spełniło się słowo proroka Izajasza, które on wyrzekł: "Jehowo, kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli? I komu zostało objawione ramię Jehowy?"”Jak widzimy, Świadkowie Jehowy bezpodstawnie wstawili w J 12:38 słowo "Jehowa" za pierwszym razem, w miejscu, w którym ono pierwotnie w Starym Testamencie się nie znajdowało. W Iz 53:1 nie pada zdanie "Jehowo, kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli".
Iz 53:1 NS „Kto uwierzył w to, cośmy usłyszeli? I komu zostało objawione ramię Jehowy?”Jeszcze zobaczmy oryginał grecki:
4. Następny przykład to 1 Kor 14:21:
1Kor 14:21 NS „W Prawie jest napisane: "'Językami cudzoziemców i wargami obcych będę mówił do tego ludu, a jednak nawet wtedy mnie nie usłuchają' - mówi Jehowa".”Jednak w Iz 18:12 ani śladu tetragramu.
Iz 28:12 NS „do tych, którym rzekł: "Oto miejsce odpoczynku. Zapewnijcie odpoczynek znużonemu. I oto miejsce wytchnienia" - lecz którzy nie chcieli słuchać,”Strażnica więc bezpodstawnie wstawiła do tekstu słowo "Jehowa", które w oryginale greckim nie występuje:
5. W 2 Tym 2:19 Strażnica wstawiła sobie słowo "Jehowa", uzasadniając to odwołaniem się do Sof 3:13:
2Tm 2:19 NS „Mimo to trwały fundament Boży dalej stoi, mając tę oto pieczęć: "Jehowa zna tych, którzy do niego należą" oraz: "Niech każdy, kto wymienia imię Jehowy, wyrzeknie się nieprawości".”Jednak w Sof 3:13 ani śladu tetragramu.
So 3:13 NS „Pozostali z Izraela nie będą się dopuszczać nieprawości ani mówić kłamstwa, ani nie znajdzie się w ich ustach język oszukańczy; będą się bowiem paść i wylegiwać, a nikt nie przyprawi ich o drżenie".”Świadkowie Jehowy więc bezpodstawnie wstawili w 2 Tm 2:19 słowo "Jehowa", zwłaszcza, iż w oryginale greckim wystepuje słowo KYRIOS - "Pan":
6. Podobnie postąpiono z Jak 4:15:
Jk 4:15 NS „Powinniście natomiast mówić: "Jeżeli Jehowa zechce, będziemy żyli, a także uczynimy to lub owo".”Jest to cytat z Ps 40:8 i Ps 143:10. Sprawdźmy, czy jest tam tetragram:
Ps 40:8 NS „Znalazłem upodobanie w wykonywaniu twej woli, Boże mój, a twoje prawo jest w moim wnętrzu.”
Ps 143:10 NS „Naucz mnie spełniać wolę twoją, bo ty jesteś moim Bogiem. Duch twój jest dobry; niech mnie prowadzi w krainie prostolinijności.”Jak widzimy brak w zacytowanych wersetach tetragramu. Jeszcze oryginał grecki, gdzie wyraźnie napisane jest KYRIOS - "Pan":
Może starczy już tych przykładów. Czy nadal uważasz Olo, że Strażnica jest w porządku? Dlaczego więc w tylu miejscach wstawiono imię Jehowa, pomimo, że w originalnym tekście występuje słowo KYRIOS, natomiast konsekwentnie nie uczyniono tego w Hbr 1:10? Czy nie jest to ukrywanie tożsamości Jezusa?
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)
