Skocz do zawartości


Zdjęcie

Kpł 17:14


  • Please log in to reply
3 replies to this topic

#1 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2007-08-03, godz. 18:42

chciałem zapytać się znawców języka hebrajskiego, jak powinien być poprawnie oddany poniższy werset:

Kpł 17:14 Bg „Bo dusza każdego ciała jest krew jego, która jest miasto duszy jego; przetożem powiedział synom Izraelskim: Krwi wszelkiego ciała jeść nie będziecie; bo dusza wszelkiego ciała jest krew jego; kto by ją kolwiek jadł, wytracony będzie.”

Kpł 17:14 BT „Bo życie wszelkiego ciała jest we krwi jego - dlatego dałem nakaz synom Izraela: nie będziecie spożywać krwi żadnego ciała, bo życie wszelkiego ciała jest w jego krwi. Ktokolwiek by ją spożywał, zostanie wyłączony.”

Kpł 17:14 Bw „Gdyż życie wszelkiego ciała jest w jego krwi, w niej ono tkwi; dlatego powiedziałem do synów izraelskich: Nie będziecie spożywać krwi z żadnego ciała, gdyż życie wszelkiego ciała jest w jego krwi, więc każdy, kto ją spożywa, będzie wytracony.”

Kpł 17:14 Bp „Bo życie każdej istoty cielesnej stanowi jej krew; dlatego powiedziałem do synów Izraela: Nie będziecie spożywali krwi żadnej istoty cielesnej, bo krew stanowi jej życie. Kto by ją zatem spożywał, ten będzie wyłączony.”

Kpł 17:14 NS „Bo duszą wszelkiego ciała jest jego krew dzięki duszy, która w niej jest. 'Toteż powiedziałem synom Izraela: "Nie wolno wam spożywać krwi żadnego ciała, gdyż duszą wszelkiego ciała jest jego krew. Każdy, kto ją spożywa, zostanie zgładzony".”

Kpł 17:14 LXX „η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και ειπα τοις υιοις ισραηλ αιμα πασης σαρκος ου φαγεσθε οτι η ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν πας ο εσθων αυτο εξολεθρευθησεται

Widzimy różnicę w tłumaczeniach. Niektóre przekłady oddają zwrotem "zostanie wyłączony" a niektóre "będzie wytracony". PNŚ oddaje myślą podobną do ostatniej: "zostanie zgładzony". Jaka jest jednak poprawna wymowa tego wersetu? Jest to ważne pytanie, ponieważ od tego zależy jak wiemy życie człowieka. Czy w czasach Mojżesza człowiek spożywający krew zostawał wyłączony ze społeczności żydowskiej, czy był zgładzany?

Jako ciekawostkę podam, iż niemieckie wydanie PNŚ oddaje myśl o karze śmierci umieszczając ją w nawiasie, a więc tym samym sugerując, że słów tych nie ma w oryginale i zostały dodane do tekstu przez tłumaczy:

3.Mose 17:14 NWÜ „Denn die Seele von jeder Art Fleisch ist sein Blut durch die Seele darin. Demzufolge sprach ich zu den Söhnen Israels: „Ihr sollt nicht das Blut von irgendeiner Art Fleisch essen, weil die Seele von jeder Art Fleisch sein Blut ist. Jeder, der es ißt, wird [vom Leben] abgeschnitten werden.“

Zauważyłem także, że znacząco od innych przekładów odbiega inny werset PNŚ również mówiący o krwi:

Kpł 17:11 Bg „Albowiem dusza wszelkiego ciała we krwi jego jest; a Ja dałem ją wam na ołtarz ku oczyszczeniu dusz waszych; bo krew jest, która duszę oczyszcza.”

Kpł 17:11 BT „Bo życie ciała jest we krwi, a Ja dopuściłem ją dla was [tylko] na ołtarzu, aby dokonywała przebłagania za wasze życie, ponieważ krew jest przebłaganiem za życie.”

Kpł 17:11 Bw „gdyż życie ciała jest we krwi, a Ja dałem wam ją do użytku na ołtarzu, abyście dokonywali nią przebłagania za dusze wasze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za życie.”

Kpł 17:11 Bp „Albowiem życie ciała jest we krwi: Ja wam ją dałem na ołtarz, aby dokonać przebłagania za wasze winy; krew jest więc przebłaganiem za życie.”


Kpł 17:11 NS „Bo dusza ciała jest we krwi, a ja dałem ją na ołtarz, abyście dokonywali przebłagania za swe dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania dzięki duszy, która w niej jest.”

Kpł 17:11 LXX „η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και εγω δεδωκα αυτο υμιν επι του θυσιαστηριου εξιλασκεσθαι περι των ψυχων υμων το γαρ αιμα αυτου αντι της ψυχης εξιλασεται

Werset ten mówi o tym, że w ST zakazywano spożywania krwi ze względu na rolę jaką pełniła krew zwierząt, bowiem służyła tylko do celów ofiarnych - jako znak przebłagania za grzechy ludzi. Oczywiście w Nowym Przymierzu powód ten stracił swój sens.

Natomiast manipulując tym tekstem twórcy przekładu Nowego Świata błędnie wmawiają swoim czytelnikom, że zakaz niejedzenia krwi polegał na tym, że w krwi jest coś czarodziejskiego.

Jakie jest zatem poprawne tłumaczenie tego wersetu?

Wątek o zbliżonej tematyce: http://watchtower.or...?showtopic=3732
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#2 mirek

mirek

    Elita forum (> 1000)

  • Członkowie
  • PipPipPipPip
  • 3184 Postów

Napisano 2007-08-20, godz. 09:15

W poprzednim poście zadałem następujące pytanie: czy w czasach biblijnych człowiek spożywający krew zostawał wyłączany ze społeczności żydowskiej czy też był zgładzany? Odpowiedź na to pytanie brzmi oczywiście NIE!

W Biblii nigdzie nie ma wzmianki o karaniu śmiercią ludzi, którzy świadomie złamaliby zalecenie co do krwi. Wśród osób łamiących prawo Boże, o których Biblia mówi, że nie odziedziczą Królestwa Bożego, nigdzie nie wymieniono osób spożywających krew. Strażnica twierdzi jednak, że nieposłuszeństwo wobec wskazówek Bożych, co do świętości krwi, może prowadzić do wiecznej śmierci. Na jakiej podstawie wyprowadzono taki wniosek?

Wracając do kwestii krwi - nie ma podstaw biblijnych, aby sądzić, że spożywanie jakiejkolwiek krwi miało konsekwencje w postaci karania ludzi śmiercią. Być może na szczęście w ST mamy opisany przypadek, jedyny zresztą w całych Pismach Hebrajskich, który opowiada o incydencie spożywania krwi zwierząt. Dla tych, którzy nie znają tej relacji z księgi Samuela poniżej przypominam ją:

1Sm 14:32-34 Bw „Rzucił się tedy lud na łup i nałapali owiec i krów, i cieląt, i zarzynali je wprost na ziemi, i lud jadł z krwią.(33) Gdy doniesiono o tym Saulowi, że lud grzeszy przeciwko Panu, jedząc z krwią, Saul rzekł: Odstąpiliście od Pana! Przytoczcie tutaj do mnie wielki kamień.(34) I rzekł Saul: Rozejdźcie się między ludem, a powiedzcie do nich: Niech każdy przyprowadzi do mnie swego wołu czy swoją owcę i zarzynajcie na nim, a potem dopiero jedzcie, a nie grzeszcie przeciwko Panu, jedząc z krwią. I przyprowadził wszystek lud swoje woły jeszcze tej nocy, i zarzynali je tam.”

Jakie konsekwencje podjęto w sprawie winnych za naruszenie prawa Bożego w sprawie spożywania mięsa wraz z krwią? Czy winowajcy - a byli nimi bezspornie - ponieśli śmierć? Nie, bowiem skończyło się tylko na ustnym upomnieniu. A więc ten przykład pokazuje nawet, że spożywanie krwi dla uratowania życia (zaspokojenia głodu) nie uznano tam za grzech nieśmiertelny kończący się wykluczeniem czy nawet pozbawieniem życia winowajców. Czy podobnie nie powinno być w przypadku próby ratowania życia poprzez podanie transfuzji krwi?
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!" (Łk 21:8, BW)

#3 hi fi

hi fi

    Domownik forum (501-1000)

  • Członkowie
  • PipPipPip
  • 932 Postów

Napisano 2007-12-31, godz. 22:20

chciałem zapytać się znawców języka hebrajskiego, jak powinien być poprawnie oddany poniższy werset:

Kpł 17:14 Bg „Bo dusza każdego ciała jest krew jego, która jest miasto duszy jego; przetożem powiedział synom Izraelskim: Krwi wszelkiego ciała jeść nie będziecie; bo dusza wszelkiego ciała jest krew jego; kto by ją kolwiek jadł, wytracony będzie.”

Kpł 17:14 BT „Bo życie wszelkiego ciała jest we krwi jego - dlatego dałem nakaz synom Izraela: nie będziecie spożywać krwi żadnego ciała, bo życie wszelkiego ciała jest w jego krwi. Ktokolwiek by ją spożywał, zostanie wyłączony.”

Kpł 17:14 Bw „Gdyż życie wszelkiego ciała jest w jego krwi, w niej ono tkwi; dlatego powiedziałem do synów izraelskich: Nie będziecie spożywać krwi z żadnego ciała, gdyż życie wszelkiego ciała jest w jego krwi, więc każdy, kto ją spożywa, będzie wytracony.”

Kpł 17:14 Bp „Bo życie każdej istoty cielesnej stanowi jej krew; dlatego powiedziałem do synów Izraela: Nie będziecie spożywali krwi żadnej istoty cielesnej, bo krew stanowi jej życie. Kto by ją zatem spożywał, ten będzie wyłączony.”

Kpł 17:14 NS „Bo duszą wszelkiego ciała jest jego krew dzięki duszy, która w niej jest. 'Toteż powiedziałem synom Izraela: "Nie wolno wam spożywać krwi żadnego ciała, gdyż duszą wszelkiego ciała jest jego krew. Każdy, kto ją spożywa, zostanie zgładzony".”

Kpł 17:14 LXX „η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και ειπα τοις υιοις ισραηλ αιμα πασης σαρκος ου φαγεσθε οτι η ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν πας ο εσθων αυτο εξολεθρευθησεται

Widzimy różnicę w tłumaczeniach. Niektóre przekłady oddają zwrotem "zostanie wyłączony" a niektóre "będzie wytracony". PNŚ oddaje myślą podobną do ostatniej: "zostanie zgładzony". Jaka jest jednak poprawna wymowa tego wersetu? Jest to ważne pytanie, ponieważ od tego zależy jak wiemy życie człowieka. Czy w czasach Mojżesza człowiek spożywający krew zostawał wyłączony ze społeczności żydowskiej, czy był zgładzany?

Jako ciekawostkę podam, iż niemieckie wydanie PNŚ oddaje myśl o karze śmierci umieszczając ją w nawiasie, a więc tym samym sugerując, że słów tych nie ma w oryginale i zostały dodane do tekstu przez tłumaczy:

3.Mose 17:14 NWÜ „Denn die Seele von jeder Art Fleisch ist sein Blut durch die Seele darin. Demzufolge sprach ich zu den Söhnen Israels: „Ihr sollt nicht das Blut von irgendeiner Art Fleisch essen, weil die Seele von jeder Art Fleisch sein Blut ist. Jeder, der es ißt, wird [vom Leben] abgeschnitten werden.“

Zauważyłem także, że znacząco od innych przekładów odbiega inny werset PNŚ również mówiący o krwi:

Kpł 17:11 Bg „Albowiem dusza wszelkiego ciała we krwi jego jest; a Ja dałem ją wam na ołtarz ku oczyszczeniu dusz waszych; bo krew jest, która duszę oczyszcza.”

Kpł 17:11 BT „Bo życie ciała jest we krwi, a Ja dopuściłem ją dla was [tylko] na ołtarzu, aby dokonywała przebłagania za wasze życie, ponieważ krew jest przebłaganiem za życie.”

Kpł 17:11 Bw „gdyż życie ciała jest we krwi, a Ja dałem wam ją do użytku na ołtarzu, abyście dokonywali nią przebłagania za dusze wasze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za życie.”

Kpł 17:11 Bp „Albowiem życie ciała jest we krwi: Ja wam ją dałem na ołtarz, aby dokonać przebłagania za wasze winy; krew jest więc przebłaganiem za życie.”


Kpł 17:11 NS „Bo dusza ciała jest we krwi, a ja dałem ją na ołtarz, abyście dokonywali przebłagania za swe dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania dzięki duszy, która w niej jest.”

Kpł 17:11 LXX „η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και εγω δεδωκα αυτο υμιν επι του θυσιαστηριου εξιλασκεσθαι περι των ψυχων υμων το γαρ αιμα αυτου αντι της ψυχης εξιλασεται

Werset ten mówi o tym, że w ST zakazywano spożywania krwi ze względu na rolę jaką pełniła krew zwierząt, bowiem służyła tylko do celów ofiarnych - jako znak przebłagania za grzechy ludzi. Oczywiście w Nowym Przymierzu powód ten stracił swój sens.

Natomiast manipulując tym tekstem twórcy przekładu Nowego Świata błędnie wmawiają swoim czytelnikom, że zakaz niejedzenia krwi polegał na tym, że w krwi jest coś czarodziejskiego.

Jakie jest zatem poprawne tłumaczenie tego wersetu?

Wątek o zbliżonej tematyce: http://watchtower.or...?showtopic=3732


Dołączona grafika

za zgodą wydawcy (Vocatio)

#4 przepióreczka

przepióreczka

    Początkujący (1-50)

  • Członkowie
  • Pip
  • 30 Postów

Napisano 2008-12-04, godz. 16:08

Jak sobie tak patrzę w tekst hebrajski, to w całym rozdziale 17 Księgi kapłańskiej mowa jest tylko o "wyłączeniu" z pośród ludu Bożego [Izraela] jako karze za te przewinienia. Kontekst też jest ważny i warto o nim pamiętać, zwłaszcza, że rozpoczyna się wskazaniem, które może być sugestią, że te czynności miały podtekst bałwochwalczy [pierwsze podsumowanie wymienionych przewinień obłożonych wyłączeniem - Kpł. 17:5-7]. Tak też kończy się rozdział [17:14-16] wskazaniem, że nie należy spożywać ani krwi [pamiętamy o sugestii dot. zachowań bałwochwalczych z 17:7!], ani mięsa padliny i/lub rozszarpanych zwierząt [rozszarpane:"trefa" - stąd popularny w polskim zwrot: "trefny"]. A czynnościami oczyszczającymi po zjedzeniu padliny i/lub "trefy" miało być wypranie szat, obmycie się i nieczystość do wieczora. Nie ma tu nigdzie kary śmierci za jakąkolwiek odmianę przewinienia. To powinno dać do myślenia tym, którzy czytają tekst Biblii w-g jakiś reguł zdrowego rozsądku - czyli przynajmniej z kontekstem.




Użytkownicy przeglądający ten temat: 0

0 użytkowników, 0 gości, 0 anonimowych