2Kor 3:17-18 NS „Jehowa zaś jest Duchem; a gdzie duch Jehowy, tam wolność.(18) I my wszyscy, z odsłoniętymi obliczami odbijając niczym zwierciadła chwałę Jehowy, jesteśmy przeobrażani w ten sam obraz, z chwały w chwałę, dokładnie tak, jak to sprawia Jehowa, ów Duch.”
2Kor 3:17-18 WH „ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια(18) ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος”
Widzimy, iż PNŚ trochę wichruje ten werset, bowiem wstawia do tekstu imię Boga, przez co główna wymowa wersetu zostaje trochę przesłonięta. Ale co mamy w tekśce greckim aby wyciągnąć odpowiednie wnioski? Otóż w pierwszej podkreślonej frazie występuje sformułowanie
HO KYRIOS TO PNEUMA ESTIN
Zwróćmy uwagę, iż w wyrażeniu tym obydwa człony przed czasownikiem ESTIN (jest) poprzedzone są rodzajnikiem HO. Jedna z zasad gramatycznych mówi, że jeśli zarówno przed podmiotem, jak i przed orzecznikiem występują rodzajniki, to obie części zdania są określone i należy je traktować jako identyczne, tożsame, używane zamiennie. Za przykład może służyć na przykład Ewangelia według Mateusza 13:38, gdzie czytamy: "Polem [po grecku HO AGROS] jest świat [po grecku HO KOSMOS]". Zasady gramatyki pozwalają zrozumieć to zdanie również odwrotnie, czyli że "pole jest światem".
Jeśli zastosować tę regułę do naszego wyrażenia, to stwierdzimy, iż wyraża ona fakt, iż obie części zdania są identyczne, tożsame oraz używane zamiennie. A więc zasady gramatyczne pozwalają zrozumieć to zdanie również odwrotnie, czyli że Duch jest Panem.
Zauważmy, iż takie zrozumienie jest potwierdzone w wyrażeniu ostatnim, które w oryginale brzmi: KYRIOU PNEUMATOS co oznacza "Pana Ducha", czyli Duch nazwany jest tutaj Panem. Zauważmy, iż w takim właśnie sensie oddaje to ostatnie sformułowanie Biblia Poznańska - "sprawcą tego jest Pan - Duch".
jestem ciekaw tych regol gramatycznych na ktore sie powolales..... a ktore to pozwalaja zmienic Pana ducha na Ducha Pana.
nawet cytowana BP nie podkresla tego co ty sugerujesz... tam nadal jest napisane ze Pan-Duch czyli pan , ktory jest duchem. nieuzycie na koncu tego wersetu rodzajnikow osobowych dla mnie wskazuje na nieosobowy, przymiotnikowy charakter czyli Pan, ktory jaki jest? duchowy. pan ktory jest charakteru ducha.
mysle ze wlasnie dlatego inne przyklady w tym nawet PNS oddaja te mysl inaczej "Pan, ktory jest duchem" Brak rodzajnika wiec jaki jest Pan albo kim jest Pan? a mianowicie jest duchem czy nawet jest Duchem..
nie ma tu nic nawet w katolickich przekladach tego tekstu ze DUch jest Panem.....albop sie myle bo mam mozg wyprany?
No ale po co tak utrudniać sobie życie i wprowadzać jakieś szyfry jakby Biblia była księgą tylko dla wtajemniczonych? Czyż nie lepiej przyjąć prostą biblijną prawdę biblijną, iż Duch Święty jest osobą. Wtedy wychodzi, iż Jehowa jest osobą, bo jest Duchem Świętym i anioł Gabriel też jest osobą, bo też jest duchem świętym. A nawet są i inne osoby będące złymi duchami. Nie widzisz jakie to proste. Po co nauczać o jakimś prądzie elektrycznym jak tego nigdzie w Piśmie nie ma?
Chyba jest oczywiste, iż Jehowa jest święty. Sam nawet to przyznałeś, gdy się ciebie zapytałem. A skoro jest Duchem, to... proszę dokończyć sobie rozumowanie.
...skoro jest duchem to powstaje np. pytanie jakim? ano jest Duchem swietym..... dobrym, wszechmocnym, ktory wysponuje nieograniczona moca nazywana w slowie bozym "duchem swietym"