240 replies to this topic

[FENIX]

WITAM WSZYSTKICH, JESTEM TU NOWYM ODSTĘPCĄ, ALE ZAGLĄDAŁEM TU WCZEŚNIEJ I TROCHĘ POCZYTAŁEM I POOBSERWOWAŁEM....

[and]

witam, od kiedy jesteś i jaka przyczyna.

[rhundz]

WITAM WSZYSTKICH, JESTEM TU NOWYM ODSTĘPCĄ, ALE ZAGLĄDAŁEM TU WCZEŚNIEJ I TROCHĘ POCZYTAŁEM I POOBSERWOWAŁEM....

'nowy odstępca' dosc intrygująco wyglada




hajże ^^, co Cie tu sprowadza?

[FENIX]

witam, od kiedy jesteś i jaka przyczyna.

OJ DUŻO BY PISAĆ. ZACZĄŁEM KIEROWAĆ SIĘ GŁOWĄ, NIE SERCEM. IDZIE 5 ROK.

[malinowa7]

OJ DUŻO BY PISAĆ. ZACZĄŁEM KIEROWAĆ SIĘ GŁOWĄ, NIE SERCEM. IDZIE 5 ROK.

No to prosimy o szerszą wypowiedź

[FENIX]

No to prosimy o szerszą wypowiedź

BYŁEM ŚWIADKIEM, ALE ZACZĘŁO MI ŚMIERDZIEĆ I GDY ZBADAŁEM KILKA KWESTII I ODKRYŁEM, ŻE MNIE OSZUKIWANO- ODSZEDŁEM.
ODWRÓCILI SIĘ ODE MNIE NIE TYLKO ŚJ, ALE RÓWNIEŻ INNI ZNAJOMI I PRZYJACIELE, GDY "DAŁEM IM KOSZA" (CHCIELI MNIE ZWERBOWAĆ DO SWOICH DENOMINACJI).
A GDY STAŁEM SIĘ JAWNYM ATEISTĄ, POTRAKTOWALI MNIE NIE WIELE LEPIEJ NIŻ ŚJ. JEDYNA RÓŻNICA TO TA, ŻE MÓWIĄ MI "CZEŚĆ", GDY MNIE WIDZĄ.

[andreaZZ]

BYŁEM ŚWIADKIEM, ALE ZACZĘŁO MI ŚMIERDZIEĆ I GDY ZBADAŁEM KILKA KWESTII I ODKRYŁEM, ŻE MNIE OSZUKIWANO- ODSZEDŁEM.
ODWRÓCILI SIĘ ODE MNIE NIE TYLKO ŚJ, ALE RÓWNIEŻ INNI ZNAJOMI I PRZYJACIELE, GDY "DAŁEM IM KOSZA" (CHCIELI MNIE ZWERBOWAĆ DO SWOICH DENOMINACJI).
A GDY STAŁEM SIĘ JAWNYM ATEISTĄ, POTRAKTOWALI MNIE NIE WIELE LEPIEJ NIŻ ŚJ. JEDYNA RÓŻNICA TO TA, ŻE MÓWIĄ MI "CZEŚĆ", GDY MNIE WIDZĄ.

No to pewnie mnie czeka coś podobnego, jeżeli nie zostanę chrześcijaninem... Powtórka z rozrywki. Brrr. Dobrze, że w większości przypadków wirtualna, zanim zdążyła by się zdarzyć "w realu"

[slawo66]

Witam wszystkich jestem tu nowy jako użytkownik forum chociaż wchodzę na nie już kilka lat ... ale od początku przez piętnaście lat byłem ŚJ od miesiąca nim już nie jestem (napisałem list pożegnalny) przedtem byłem w zasadzie ateistą po wstąpieniu do ŚJ stałem się wierzącym ale zaraz potem narastało coraz więcej wątpliwości (kwestia pokolenia) po kilku latach był internet itd wątpliwości coraz więcej następnie brak wiary ... z decyzją o odejściu ociągałem się ze 4 lata (ze względu na towarzystwo) obecnie jestem ateistą i jest mi z tym dobrze

[szperacz]

Witam wszystkich jestem tu nowy jako użytkownik forum chociaż wchodzę na nie już kilka lat ... ale od początku przez piętnaście lat byłem ŚJ od miesiąca nim już nie jestem (napisałem list pożegnalny) przedtem byłem w zasadzie ateistą po wstąpieniu do ŚJ stałem się wierzącym ale zaraz potem narastało coraz więcej wątpliwości (kwestia pokolenia) po kilku latach był internet itd wątpliwości coraz więcej następnie brak wiary ... z decyzją o odejściu ociągałem się ze 4 lata (ze względu na towarzystwo) obecnie jestem ateistą i jest mi z tym dobrze

Twoja historia jest bardzo podobna do mojej.
"Lepszy na wolności kąsek lada jaki, niźli w niewoli przysmaki"

[malinowa7]

Witam wszystkich jestem tu nowy jako użytkownik forum chociaż wchodzę na nie już kilka lat ... ale od początku przez piętnaście lat byłem ŚJ od miesiąca nim już nie jestem (napisałem list pożegnalny) przedtem byłem w zasadzie ateistą po wstąpieniu do ŚJ stałem się wierzącym ale zaraz potem narastało coraz więcej wątpliwości (kwestia pokolenia) po kilku latach był internet itd wątpliwości coraz więcej następnie brak wiary ... z decyzją o odejściu ociągałem się ze 4 lata (ze względu na towarzystwo) obecnie jestem ateistą i jest mi z tym dobrze

To podobnie jak mi

[kremówka]

Cześć wszystkim.Cieszę się ze znalazłam Wasze forum,pomogło mi przetrwać najgorsze chwile w moim życiu.Ktoś postanowił mnie uratować i wybudzić ze snu,ale zrobił to drastycznie i z grubej rury,tak że straciłam grunt pod nogami i cel życia.Nawet nie chce próbować opisać co przeżyłam,mimo wszystko jestem tej osobie wdzięczna,bo i tak przez ostatnie dwa lata czułam się w "prawdzie " jak śmieć i zero.Co do Boga..to wiem jedno że jeśli istnieje to dysponuje miłością absolutną,nie wymaga dowodów miłości tak jak ja nie wymagam ich od moich dzieci,kocham je bezwarunkowo,tak sobie właśnie teraz wyobrażam Boga miłości,choć oczywiście moge sie mylić i zupełnie nie wiem jak sobie zbuduję z nim relacje i czy wogóle,po prostu dam sobie troche czasu,może samo przyjdzie..a może nie.Jestem teraz lepszym człowiekiem i widze dobro w ludziach.Oficjalnie jeszcze jako nie aktywna w organizacji ze względu na córkę,która w styczniu wychodzi za mąż i nie chce jej komplikować życia no bo jak zaprosi wykluczoną matkę to nie przyjdą przyjaciele zborowi.Sorry że tak przynudzam,pozdrawiam

[A_Kloo]

do stycznia kawał czasu, moze się jeszcze wiele wydarzyć, ale to czego na początku się najbardziej boimy to odcięcie właśnie od rodziny i przyjaciół

[rhundz]

Cześć wszystkim.Cieszę się ze znalazłam Wasze forum,pomogło mi przetrwać najgorsze chwile w moim życiu.Ktoś postanowił mnie uratować i wybudzić ze snu,ale zrobił to drastycznie i z grubej rury,tak że straciłam grunt pod nogami i cel życia.Nawet nie chce próbować opisać co przeżyłam,mimo wszystko jestem tej osobie wdzięczna,bo i tak przez ostatnie dwa lata czułam się w "prawdzie " jak śmieć i zero.Co do Boga..to wiem jedno że jeśli istnieje to dysponuje miłością absolutną,nie wymaga dowodów miłości tak jak ja nie wymagam ich od moich dzieci,kocham je bezwarunkowo,tak sobie właśnie teraz wyobrażam Boga miłości,choć oczywiście moge sie mylić i zupełnie nie wiem jak sobie zbuduję z nim relacje i czy wogóle,po prostu dam sobie troche czasu,może samo przyjdzie..a może nie.Jestem teraz lepszym człowiekiem i widze dobro w ludziach.Oficjalnie jeszcze jako nie aktywna w organizacji ze względu na córkę,która w styczniu wychodzi za mąż i nie chce jej komplikować życia no bo jak zaprosi wykluczoną matkę to nie przyjdą przyjaciele zborowi.Sorry że tak przynudzam,pozdrawiam

A ja jak zwykle bardzo chętnie poslucham kazdej historii.

Hayo!

[kremówka]

do stycznia kawał czasu, moze się jeszcze wiele wydarzyć, ale to czego na początku się najbardziej boimy to odcięcie właśnie od rodziny i przyjaciół

Nie boję się odcięcia,dzieci są moimi przyjaciółmi i nic tego nie zmieni,tylko nie mogę znieść myśli że one cierpią,bo przecież dla nich to tak jakbym pocięła sobie żyły a one muszą patrzeć jak się wykrwawiam..

[A_Kloo]

trudny okres przed Tobą

[Noc_spokojna]

Cześć wszystkim.Cieszę się ze znalazłam Wasze forum,pomogło mi przetrwać najgorsze chwile w moim życiu.Ktoś postanowił mnie uratować i wybudzić ze snu,ale zrobił to drastycznie i z grubej rury,tak że straciłam grunt pod nogami i cel życia.Nawet nie chce próbować opisać co przeżyłam,mimo wszystko jestem tej osobie wdzięczna,bo i tak przez ostatnie dwa lata czułam się w "prawdzie " jak śmieć i zero.Co do Boga..to wiem jedno że jeśli istnieje to dysponuje miłością absolutną,nie wymaga dowodów miłości tak jak ja nie wymagam ich od moich dzieci,kocham je bezwarunkowo,tak sobie właśnie teraz wyobrażam Boga miłości,choć oczywiście moge sie mylić i zupełnie nie wiem jak sobie zbuduję z nim relacje i czy wogóle,po prostu dam sobie troche czasu,może samo przyjdzie..a może nie.Jestem teraz lepszym człowiekiem i widze dobro w ludziach.Oficjalnie jeszcze jako nie aktywna w organizacji ze względu na córkę,która w styczniu wychodzi za mąż i nie chce jej komplikować życia no bo jak zaprosi wykluczoną matkę to nie przyjdą przyjaciele zborowi.Sorry że tak przynudzam,pozdrawiam

Kremówka...jakbym Cię znała...

Trzymaj się

Pozdrawiam cieplutko

Dosia

[Kasztanowa]

Cześć wszystkim.Cieszę się ze znalazłam Wasze forum,pomogło mi przetrwać najgorsze chwile w moim życiu.Ktoś postanowił mnie uratować i wybudzić ze snu,ale zrobił to drastycznie i z grubej rury,tak że straciłam grunt pod nogami i cel życia.Nawet nie chce próbować opisać co przeżyłam,mimo wszystko jestem tej osobie wdzięczna,bo i tak przez ostatnie dwa lata czułam się w "prawdzie " jak śmieć i zero.Co do Boga..to wiem jedno że jeśli istnieje to dysponuje miłością absolutną,nie wymaga dowodów miłości tak jak ja nie wymagam ich od moich dzieci,kocham je bezwarunkowo,tak sobie właśnie teraz wyobrażam Boga miłości,choć oczywiście moge sie mylić i zupełnie nie wiem jak sobie zbuduję z nim relacje i czy wogóle,po prostu dam sobie troche czasu,może samo przyjdzie..a może nie.Jestem teraz lepszym człowiekiem i widze dobro w ludziach.Oficjalnie jeszcze jako nie aktywna w organizacji ze względu na córkę,która w styczniu wychodzi za mąż i nie chce jej komplikować życia no bo jak zaprosi wykluczoną matkę to nie przyjdą przyjaciele zborowi.Sorry że tak przynudzam,pozdrawiam

Witam Cie,Kremowka,powoli dojdziesz do siebie.Bardzo sie ciesze,ze mimo tych trudnych doswiadczen nie odcinasz sie od Boga,pelnego milosci do nas wszystkich.Organizacja jest perfidna sekta,ktora tak naprawde odsuwa ludzi od Boga,nie uczy prawdy o Nim,a przez to ludzie nie potrzebują Go,bo Organizacja zajęla Jemu nalezne miejsce.Witaj wsród nas

[malinowa7]

Nie boję się odcięcia,dzieci są moimi przyjaciółmi i nic tego nie zmieni,tylko nie mogę znieść myśli że one cierpią,bo przecież dla nich to tak jakbym pocięła sobie żyły a one muszą patrzeć jak się wykrwawiam..

Cześć kremówka! Napiszę Ci na pocieszenie, że moje relacje z rodzicami pozostały bardzo bliskie po moim odłączeniu się od organizacji. Życzę Ci tego samego, żeby Waszej miłości i przyjaźni nic nie zmieniło, nawet Twoje odejście. Na początku jest najgorzej pod każdym względem, potem zazwyczaj już tylko lepiej Pozdrawiam

[Asieńka]

Hej, co jakiś czas zaglądam tu, żeby poczytać, czy macie podobne odczucia do moich, czyli niesmak związany z byciem ŚJ. Już od długiego czasu dostawałam nerwicy w związku z chodzeniem na zebrania itp. Do służby nie chodziłam od... ok. 5 lat, ale pisałam sprawozdania (fałszywki) na odczepne, że niby jestem taka aktywna ;-) Z uczestnictwa we wszystkich spotkaniach zrezygnowałam w grudniu 2007 roku, gdy poznałam pewną osobą (wrzesień 2007), obecnie mego męża. Wiedziałam, że wg organizacji "odchodzę od Boga", ale wg mnie odchodziłam od organizacji. W listopadzie 2007 r. miałam nieprzyjemność spotkania "oko w oko" z demonami, gdyż człowiek, którego spotkałam interesował się czarną magią, biegał z pentagramem, i ja stanowiłam widocznie pewną przeszkodę w jego byciu złym, bardzo złym. Od samego początku poznania mieszkaliśmy razem, pokazywałam mu inny świat, ale nie wg organizacji ŚJ, ale lepszy wg mnie. Wrzeszczał na mnie, był po prostu bardzo zły (całe szczęście nie oberwało mi się niczym poza słowami). I pewnego wieczora listopadowego (2007) zaczął do mnie gadać syczącym głosem, różnymi językami, miał przekrwione oczy i mocno czerwoną twarz (domyślam się, że dużo krwi musiało napłynąć), miał diabelskie spojrzenie, którego się bałam, ale przez całą noc się modliłam do Boga, prosiłam, żeby mi pomógł. Osoba ta sprawiała wrażenie jakby przywiązanej do łóżka, na którym leżała, kilka razy na mnie pluł i mówił, że nazywa się "AZAZEL", gdy ów człowiek się ocknął powiedział, żebym szybko sprawdziła na internecie co znaczy to słowo, podbiegłam do komputera i w tym samym czasie po włączeniu monitor zaczął strzelać prądem i się spalił. Byłam wyzywana najgorszymi słowami, ale postanowiłam się nie poddać, jako osoba dość silna, znosiłam przez wiele miesięcy wyzwiska i różne wybryki, ale wiedziałam, że to wynika z zainteresowania się diabłem i opowiadania się po jego stronie (mówię o tym mężczyźnie, nie o sobie). W końcu mi się udało, męczenie przez demony zakończyło się jakiś rok temu, długo nie odpuszczały, ale już mamy spokój. Od 2 miesięcy jesteśmy szczęśliwym małżeństwem. Moja rodzina, będąca ŚJ nie przyszła na ślub ani przyjęcie, bo po 1) osoba, z którą się pobierałam nie była ŚJ, po 2) ja nie chodziłam na zebrania. Na szczęście nie wiedzieli o moich przygodach z demonami, bo pomyśleliby, że jestem nienormalna pomimo, że wiedzą, iż one istnieją. Chodzi mi przede wszystkim o jedną rzecz, po ataku demonów, gdy prosiłam o pomoc Boga, on mi pomógł, wg ŚJ, jak nie chodzę na zebrania, to Bóg mnie nie kocha i nie chce, a ja pomimo, że byłam słabym ŚJ-tem, to dostałam tę pomoc, i wtedy zrozumiałam, że to czy Bóg mnie kocha nie zależy, czy chodzę na zebrania, do służby itp. Po prostu muszę się do Niego zwracać a On zawsze pomoże. Mam spokój z ŚJ od grudnia 2007, nie chodzę na zebrania, zgromadzenia, odcięłam się, aczkolwiek nigdy oficjalnie nie powiedziałam, że się odłączam, wolę pozostać w zawieszeniu, bardziej mi się to kalkuluje. Dlaczego? Moja bratowa, która początkowo była katoliczką, a po poznaniu mego brata przeszła na świadka Jehowy po kilku latach się odłączyła i znów wróciła do katolicyzmu, i wtedy moja rodzina zaczęła traktować ją jak obcą. Na spotkania rodzinne zapraszali mego brata bez niej, inni z rodziny albo udawali, że jej nie widzą na ulicy, albo mówili do niej per PANI. Czy to jest normalne? Jakiś czas temu zapytałam moją mamę czy wg niej, to zapraszanie tylko mego brata bez żony nie jest rozbijaniem rodziny, to coś tam bąknęła i temat się skończył. Dlatego po prostu chcąc zachować kontakty z rodziną postanowiłam zostać w próżni, czyli się nie wykluczać.
W każdym razie nie chcę mieć już nic wspólnego z żadną religią, bo każda plącze i miesza, najważniejszy jest Bóg. A jaki spokój w końcu zapanował w mej duszy po odłączeniu się, już nie muszę udawać kogoś, kim nie jestem, jest pięknie!!! :-)

[ble]

Po ogłoszeniu mieliśmy rozmowę, której celem było ustalenie warunków dalszej naszej współpracy.

punkt 1. wspolpracy: gotowanie
2. sypialnia

No właśnie, a co z seksem? Czy żona równie chętnie będzie szła do łóżka z mężem który właśnie został wykluczony i czerpała z tego równie dużą przyjemność jak przed wykluczeniem? Zastanawiam się jaki wpływ na małżeństwo może mieć takie wykluczenie jednego z małżonków...

Dla mnie to jest chore z tym "stosunkiem do wykluczonych". Bo to jest tak, że żona może sobie pomyśleć: "mam kochającego męża, nic mi złego nie zrobił, jest super facetem, uczuciowym, namiętnym i jest nam cudownie, ale Organizacja tutaj nakazuje mi mieć odpowiedni stosunek do wykluczonych członków rodziny i muszę teraz przecież porozmawiać o tym z mężem bo jak tego nie zrobię to Bóg się pogniewa (...)". To jest po prostu chore mierzyć małżeństwo jakimiś zasadami, co w tym wypadku wolno małżonkom a czego nie wolno, jak rozmawiać, żeby zbytnio nie zacieśniać jakiś tam więzi duchowych z wykluczonym czy jak to inaczej nazwać... Czy szczera miłość musi być zawsze mącona przez jakieś drętwe zasady? Po co? Organizacja twierdzi, że łączy małżeństwa a tak naprawdę tworzy podziały między małżonkami. Żenada do kwadratu, ech, szkoda słów...

Użytkownik ble edytował ten post 2009-08-08, godz. 20:09