Witam i cieszę się z takiej odpowiedzi. Gdyby brać dosłownie Iz 44:24 dokładnie tak jak to sugerujecie oznaczałoby iż w momencie powstania nieba i ziemi nie było jeszcze nawet aniołów. Innymi słowy iż aniołowie powstali dopiero po ziemi , bo Jahwe twierdzi, że był dokładnie sam, pytając retorycznie: "kto był ze mną?" . Ale coś w takiej dosłownie literalnej interpretacji nie gra, bo Pismo mówi
Hi 38:4-7
4 Gdzie byłeś, gdy zakładałem ziemię? Powiedz, jeśli wiesz i rozumiesz. 5 Kto wyznaczył jej rozmiary? Czy wiesz? Albo kto rozciągnął nad nią sznur mierniczy? 6 Na czym są osadzone jej filary albo kto założył jej kamień węgielny? 7 Gdy gwiazdy poranne chórem radośnie się odezwały i okrzyk wydali wszyscy synowie Boży? Przyjrzyjmy się więc najpierw analogicznej wypowidzi Księgi Izajasza i oceńmy ją, a sytuacja okaże się o wiele jaśniejsza. A więc. Podobnie ta sama Księga Izajasza mówi iż poza Jahwe nie ma wybawiciela.
Iż 43:11
Ja, jedynie Ja, jestem Jahwe, a oprócz mnie nie ma wybawiciela. A mimo to Pismo powiada.
Rodz 48:16
Anioł, który wybawił mnie od wszelkiego złego, niech błogosławi tym chłopcom i niech trwa wśród nich imię moje i imię ojców moich, Abrahama i Izaaka, i niech się zaroi od nich ziemia! Neh 9:27
Toteż wydałeś ich w ręce ich wrogów, a ci ciemiężyli ich. W czasie ucisku zaś wołali do ciebie, a wtedy Ty wysłuchałeś ich z niebios i według obfitego swego miłosierdzia dałeś im wybawicieli, którzy wybawiali ich z ręki ich wrogów. Dz 7:35
Tego Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przełożonym i sędzią ? - tego posłał Bóg jako wodza i wybawiciela za pośrednictwem anioła, który mu się ukazał w krzaku. Tak więc według Waszych schematów myślowych, Księga Izajasza twierdziłaby, że tylko Jahwe jest wybawicielem, podczas kiedy z innych Pism wynika, że działa przez innych tworząc z nich wybawicieli, którzy z nim współpracują. Podobnie może On powiedzieć, że to On sam jest stwórcą, ale równie dobrze może działać przez kogoś.
Z kontekstu całej Księgi Izajasza wynika, że Jahwe występuje w niej przeciwko obcym bogom i dlatego na jej kartach przewija się wątek iż tylko Jahwe istnieje jako stwórca i wybawiciel w przeciwieństwie do obcych bogów. Stąd te wersety o których mówimy.
Tak więc Księga Izajasza na którą się powołujesz stawia Boga Jahwe w opozycji do innych wyimaginowanych bogów. Ale nie dostrzegając tego popełniasz błąd interpretacji Pisma polegający na wyrwaniu wersetu z kontekstu tematycznego i dopasowania go do swojej indywidualnej potrzeby w dyskusji.
Poza ty zauważ, iż Stary Testament nie odkrywa przed nami pełni objawienia, dodatkowe prawdy o stwarzaniu ujawnia Nowy Testament. Na przykład:
Hbr 1:1-3
1 Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,
2 a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.
3 Ten /Syn/, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach.Czyli według nowotestamentowego objawienia, danego nam dzięki Duchowi Świętemu, to Bóg który przemawiał do praojców w Starym Testamencie - czyli Jahwe - stworzył świat przez swojego Syna. Zauważ że to nie jedna z osób Boga Jahwe, jaką rzekomo ma być osoba Ojca, stworzyła świat przez Jezusa. Ale to Bóg który przemawiał do proroków - czyli cały Jahwe - uczynił świat przez swego Syna. Jahwe ma jednorodzonego Syna.
Tak więc Nikita, nadal stoi przed Tobą zadanie udowodnienia, że Bóg mówił sam do siebie podczas stwarzania.
Pozdrawiam.