70 replies to this topic

[ehomo]

J.Flawiusz (ur.37), w "Przeciw Apionowi" mówi tak:

"Relacja ta odpowiada prawdzie i pozostaje w zgodności z naszymi księgami. Napisano w nich bowiem, że Nabuchodonozor w osiemnastym roku swego panowania zniszczył nasz Przybytek, który przez pięćdziesiąt lat przestał istnieć" 1:21,154.

[Czesiek]

Misiek

Dlaczego uparłeś się zrobić ze mnie idiotę???

Cytujesz za przekładem śJ:

„posyłam do Nebukadreccara, króla Babilonu, mego sługi, i sprowadzę ich przeciwko tej ziemi i przeciwko jej mieszkańcom, i przeciwko wszystkim tym okolicznym narodom; i przeznaczę ich na zagładę, i uczynię z nich dziwowisko oraz coś, nad czym się gwiżdże, a także miejsca spustoszone po czas nie zmierzony. (...). I cala ta ziemia stanie się miejscem spustoszonym, dziwowiskiem, a narody te będą musiały służyć królowi Babilonu przez siedemdziesiąt lat"

a jednocześnie piszesz:

„Kpisz czy o drogę pytasz? Jak przeczytasz pierwsze 12 wersetów 25 rozdziału księgi Jeremiasza, to zauważysz że są one poświęcone narodowi izraelskiemu. Zawarte tam słowa zawierają obszerne uzasadnienie, dlaczego Izraelici znajdą się w niewoli babilońskiej, która miała trwać 70 lat.”

Jeżeli jest tam napisane: „i przeciwko wszystkim tym okolicznym narodom”, oraz „i przeciwko wszystkim tym okolicznym narodom” to nie pisz mi, że dotyczy to proroctwo izraelitów. Dla twojej informacji podam, że Izraelici nigdy nie byli w niewoli babilońskiej i w żaden sposób na nich nie mogło wypełnić się proroctwo Jeremiasza odnośnie 70 lat. Odpowiedź dlaczego nie mogło się na nich wypełnić to proroctwo pozostawię twojej inteligencji, jak pomyślisz, to może przestaniesz się ośmieszać.

Ponieważ w tej części proroctwa jest mowa też o okolicznych narodach, nie wmawiaj mi, że dotyczy tylko ono 70 lat niewoli babilońskiej.. Poza tym w tym proroctwie czytam tylko o tym, że narody będą służyć królowi babilońskiemu przez 70 lat, a nie o tym, że od zburzenia Jerozolimy i uprowadzenia do niewoli, aż do powroty z niewoli ma upłynąć 70 lat. Świadczy o tym też dalsza część proroctwa, którą ty tak chętnie omijasz: „A gdy się dopełni siedemdziesiąt lat rozliczę się za przewinienia z królem Babilonu..." Te słowa oznaczają, że król babiloński nie mógł być usunięty z tronu przed upływem 70 lat.

Misiek dalej piszesz:

„Perski pogromca Babilonu, Cyrus Wielki, nie przywrócił przecieź od razu w Jeruzalem władzy królewskiego domu Dawida”

Jeżeli przywrócenie władzy królewskiej domowi Dawida ma świadczyć o końcu niewoli babilońskiej, jak to sugerujesz, to skończyła się ona (niewola babilońska) dopiero po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, kiedy oświadczył On: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi.” (Mt 28:18 BT). W tym momencie została przywrócona władza królewska domowi Dawida, nie wcześniej. Nawet Cyrus Wielki tego nie zrobił. A tak na marginesie, to pytanie za 100 punktów: Jaką władzę w niebie otrzymał Pan Jezus w 1914 roku n.e., skoro wszelką władzę w niebie i na ziemi otrzymał po swoim zmartwychwstaniu? I mam nadzieję, że rozumiesz co oznacza słowo „wszelka”!

Dalej piszesz:

„Zdobył wprawdzie pogański Babilon w 539 r.p.n.e., ale nie zmienił od razu kursu polityki babilońskiej dynastii Nabuchodonozora. W związku z tym narody ujarzmione przez obalone mocarstwo w dalszym ciągu służyły "królowi babilońskiemu", dopóki nie skończyło się 70 lat. Dopiero w siedemdziesiątym roku wyludnienia Judy uwolnił Cyrus Wielki wygnańców żydowskich od bezpośredniego podporządkowania królowi Babilonu i pozwolił im wrócić do ojczyzny, by odbudowali swój zdewastowany kraj oraz stołeczne Jeruzalem wraz ze świątynią. Wyraźnie o tym mówi księga Ezdrasza 1:1 do 3:2.”

Ty chyba naprawdę ludzi masz za idiotów!!! Od kiedy kontynuowanie polityki jakiegoś króla oznacza, że on nadal panuje? Z chwilą zdobycia Babilonu w 539 r. p.n.e., kończy się panowanie imperium babilońskie, a zaczyna się panowanie medo-perskie. I nie zmieni tego twoja naciągana interpretacja. W roku 539 p.n.e. skończyło się 70 letnie panowanie króla babilońskiego nad narodami, a jedynie chora ambicja udowodnienia niebiblijnych poglądów CK temu zaprzecza. Za wszelką cenę, nie zważając na to, co naucza Biblia i co wynika z archeologii i historii CK posługując się kłamstwem, fałszem i nadinterpretacją stara się udowodnić swoje prawo do rządzenia „organizacją” śJ w imieniu Boga. A ty za nimi starasz się zrobić to samo.

Dalej piszesz:

„Przecież zakończenie II wojny światowej nie było równoznaczne z całkowitym zniszczeniem reżimu faszystowskiego i hitleryzmu.”

Ciekawe w której części Niemiec panował jeszcze reżim hitlerowski po zakończeniu II wojny światowej? Masz na to jakieś dowody? Czy znowu chcesz z czytelników zrobić idiotów?
Dla twojej informacji: Reżim hitlerowski skończył się z chwilą podpisania bezwarunkowej kapitulacji i nie zmieni tego fakt, że wielu Niemców pielęgnowało w swoich sercach i domach idee faszystowskie. A ty przestań się ośmieszać taką argumentacją.

[misiek]

JL pisze: Zatem Russel był fałszywym prorokiem. Czy rzeczywiście ma rację? Zapoznajcie się z poniższym tekstem:

Czy prawdą jest, że Świadkowie Jehowy wyznaczali daty Armagedonu?

To pytanie można by zadać inaczej: „Koniec świata – kiedy?” Chociaż ważna jest inna kwestia, mianowicie ta: Czy istotna jest i dlaczego odpowiedź na to pytanie? Według Biblii, ogromna większość obecnych mieszkańców ziemi nie przeżyje „końca świata” i stąd więc odpowiedź na wyżej postawione pytanie jest niezmiernie ważna, bo przecież dotyczy tej właśnie większości. Współcześni czytelnicy tej Księgi zwracają pilnie uwagę na to, co powiedział Jezus Chrystus na ten temat. Jedno z tych miejsc jest w Ewangelii według Mateusza 7:13,14: „Wchodźcie przez ciasną bramę; gdyż szeroka i przestronna jest droga prowadząca do zagłady i wielu jest tych, którzy nią wchodzą, natomiast ciasna jest brama i wąska droga prowadząca do życia i niewielu jest tych, którzy ją znajdują.” Już w tych słowach wyraźnie jest mowa o zagładzie i że wielu idzie tą drogą zmierzając do zagłady. Bóg więc unicestwi miliardy ludzi, których On sam uzna za bezbożnych. Każdy, słuchając i rozumiejąc te słowa, automatycznie pyta: A jak będzie ze mną? Oczywiście, również można całkowicie zlekceważyć treść tych ostrzeżeń i dalej żyć beztrosko, bez Boga, tkwiąc w „uczynkach ciała”.

Bóg jest miłością, Jego dzieła o tym świadczą, ma jednak upodobanie w prawych, potulnych, pokornych i prostolinijnych. Apostoł Piotr napisał, że On „nie pragnie, żeby ktokolwiek uległ zagładzie, lecz by wszyscy zdobyli się na skruchę.” Słowa zanotowane w Księdze Ezechiela 33:11; podają, że Bogu nie sprawia przyjemności wytracanie złych ludzi, bo czytamy tam: „Powiedz im: ‘Jako żyję – brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy – nie mam upodobania w śmierci niegodziwego, lecz w tym, by niegodziwy zawrócił ze swej drogi i pozostał przy życiu. Zawróćcie, zawróćcie ze swych złych dróg, bo po cóż mielibyście umrzeć, domu Izraela.’” Wiele jest też w Słowie Boga miejsc, gdzie stale Jehowa informuje, jakie jest Jego zamierzenie, co do ziemi i ludzi. I tak w Psalmie 37:29 czytamy: „Prawi posiądą ziemię i będą na niej przebywać na zawsze.” Kolejny raz zwracana jest uwaga czytelnika na fakt postanowienia Bożego, że tylko prawi będą zamieszkiwać ziemię na zawsze.

Jehowa jest Bogiem doskonałym pod każdym względem, a więc także pod względem sprawiedliwości, przestrzegania prawa. Sam stosuje się do niego bardzo rygorystycznie, chociaż jest Tym, który to Prawo dał. Jehowa to wspaniały i doskonały prawodawca, znosi też wszelkie konsekwencje jego przestrzegania, chociaż wymagało to i wymaga od Niego wielu cierpień (śmierć Syna na palu męki). Także w Liście 1 Jana 2:17 czytamy: „Ponadto świat przemija i tak jest z jego pragnieniami, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki.”

Można by zapytać: Jeśli tyle się mówi w Biblii o woli Boga, to co tak naprawdę jest Jego wolą? Jehowa także i to wyraźnie człowiekowi przekazał, a czytamy o tym w Księdze Micheasza 6:8: „On ci powiedział, ziemski człowieku, co jest dobre. I czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc ze swoim Bogiem.” Zwróćmy uwagę, czytamy tam, że Bóg wyraźnie powiedział jemu, „ziemskiemu człowiekowi”. Powiedział, „co jest dobre”, że „mają czynić zadość sprawiedliwości”, że ma „miłować życzliwość” oraz „mają być skromni”, ale co szczególnie ważne, aby będąc takimi „chodzili ze swoim Bogiem”. Czy ludzie rozumieją, co to znaczy „chodzić ze swoim Bogiem”? A czy tak naprawdę ktoś poza Świadkami Jehowy im to mówi? A przecież właśnie wizja „końca świata”, końca tego systemu, powinna zmuszać ludzi do szukania odpowiedzi na to pytanie, które powinno brzmieć: „Co powinienem robić, jak powinienem żyć, co powinno być w moim życiu najważniejsze, aby ujść tej zagładzie, aby móc żyć wiecznie tu na rajskiej ziemi?”

Gdyby każdy człowiek chodził ze swoim Bogiem, tym prawdziwym, jedynym, Stwórcą wszystkiego, to nie czyniłby niczego złego. Jednym słowem, chodzenie z Bogiem jest dla wiernych i gorliwych chwalców Boga ochroną. Oczywiście, do tego potrzebna jest duża wiedza o Bogu i Jego Synu Jezusie Chrystusie (Jana 17:3). Zwracają uwagę na to inne wersety, sprawdźmy to razem. Księga Powtórzonego Prawa 10:12: „A teraz, Izraelu, o co cię prosi Jehowa, twój Bóg, jeśli nie o to, żebyś się bał Jehowy, swego Boga, tak abyś chodził wszystkimi jego drogami i go miłował oraz służył Jehowie, swemu Bogu, całym swym sercem i całą swą duszą;” Czy nie jasno powiedziane? Albo inny ten z Księgi Przysłów 21:3: „Jehowa woli wprowadzanie w czyn prawości i sądu niż ofiarę.” Czy nie dostrzegasz w tych słowach prawdziwego oblicza Boga? A skąd się wziął u człowieka ów duch niezależności i krytykanctwa, chęć by korygować Boże postanowienia, prawa i zasady. Czy taka postawa może przynieść coś dobrego dla ludzi? Zobaczmy, jaka jest treść innego wersetu zapisanego w Księdze Izajasza 45:9: „Biada wdającemu się w spór z Tym, który go ukształtował, jak skorupa gliniana z innymi skorupami glinianymi ziemi! Czy glina ma powiedzieć do tego, który ją kształtuje: Co czynisz? A twoje dzieło: ‘On nie ma rąk?’” Jakie więc każdy z nas ludzi ma wyjście i co powinien zrobić? Czytamy o tym również w Biblii, w Księdze Ozeasza 12:6: „Ty zaś wróć do swego Boga, strzegąc lojalnej życzliwości i sprawiedliwości; stale pokładaj nadzieję w swym Bogu.”

Czy więc słuszne jest, że ludzie wdają się w spór z Bogiem? Jehowa dał ludziom to co najlepsze i my powinniśmy być tego pewni. Powinniśmy stale Mu ufać, stale poznawać Jego przymioty i zamiary. Uczynieni jesteśmy doskonale, ale tę doskonałość tymczasowo utraciliśmy. Stało się to za sprawą Szatana – Diabła, ale to ludzie wybrali drogę, którą ten niewierny anioł wskazał. Nie musiał ulegać jego namowom nasz praprzodek Adam, a fakt, iż było to dla niego możliwe, potwierdził sam Jezus Chrystus. Dzięki też śmierci swojego Syna na palu męki, Jehowa dał każdemu człowiekowi możliwość indywidualnego wyboru. Nikt już nie powie, że ginie, bo Adam i Ewa zgrzeszyli, i to z ich powodu nie mogę odziedziczyć życia wiecznego na rajskiej ziemi. Bóg wręcz w sposób bardzo jasny i dokładny stawia sprawę powołując na świadków rzeczy nieprzemijające. Czytamy o tym w Księdze Powtórzonego Prawa 30:15-20: „Oto ja dzisiaj kładę przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło. [Jeśli będziesz słuchał przykazań Jehowy, twego Boga], które ci dzisiaj nakazuję, byś miłował Jehowę, twego Boga, chodził jego drogami oraz zachowywał jego przykazania i ustawy oraz jego sądownicze rozstrzygnięcia, to na pewno pozostaniesz przy życiu i się rozmnożysz, a Jehowa, twój Bóg, będzie ci błogosławił w ziemi, do której idziesz, by wziąć ją w posiadanie. Lecz jeśli twe serce się odwróci i nie będziesz słuchał, i dasz się zwieść, i będziesz się kłaniał innym bogom, i im służył, to mówię wam dzisiaj, że nieuchronnie poginiecie. Nie przedłużycie swoich dni na ziemi, do której idziecie, przeprawiając się przez Jordan, by wziąć ją w posiadanie. Powołuję dzisiaj niebiosa i ziemię na świadków przeciwko wam, że położyłem przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo; wybierz więc życie, abyś mógł pozostać przy życiu, ty i twoje potomstwo – miłując Jehowę, swego Boga, słuchając jego głosu i lgnąc do niego, bo on jest twoim życiem i długością twoich dni, abyś mógł mieszkać na ziemi, co do której Jehowa przysiągł twoim praojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, że im ją da.” Co tobie te słowa mówią, drogi czytelniku? Czy je rozumiesz i czy przyjmujesz je do siebie? Każdy wiedząc o tych wszystkich ostrzeżeniach mógł i dalej może, dopóki żyje, wycofać się ze swego niegodziwego życia, może je zmienić na takie, jakie się Bogu podoba, i żyć. Ktoś mógłby jednak powiedzieć, że Bóg przecież nie informuje nas o tym wszystkim, co chce uczynić, jest On Bogiem bezwzględnym i bezlitosnym!

Takie opinie nie są prawdziwe, lecz - wręcz przeciwnie - świadczą o bardzo małej wiedzy o Bogu, zupełnej nieznajomości Biblii. A tu okazuje się, że w Księdze Amosa w 3:7 czytamy: „Bo wszechwładny Pan, Jehowa, nie uczyni nic, jeśli swej poufnej sprawy nie wyjawi swoim sługom prorokom.” Wszystkie więc sprawy dotyczące końca tego systemu zostały przez Boga wyjawione i przedstawione. Nie wszyscy jednak umieją słuchać albo wręcz ludzie nie znoszą zdrowej nauki płynącej ze Słowa Bożego odwracają się od niej. To właśnie jest jedna z cech charakteryzujących ludzi żyjących w czasie końca. Także i o tym czytamy w Biblii w 2 Tymoteusza 4:3,4: „Nastanie bowiem czas, gdy nie zniosą zdrowej nauki, lecz zgodnie z własnymi pragnieniami nagromadzą sobie nauczycieli, by im łechtali uszy; i odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku fałszywym opowieściom.” Tak więc znakiem, jednym z wielu, tego, że żyjemy u schyłku dni ostatnich, jest fakt, iż ludzie nie chcą słuchać co do nich mówią słudzy Boga – Świadkowie Jehowy. Ale to, że nie słuchają jest bez znaczenia dla głoszących dobrą nowinę, oni muszą to czynić stale, do czasu jak Jehowa powie dość. Wszyscy oni mówią tak jak apostoł Paweł w Liście 1 do Koryntian 9:16: „Jeśli więc oznajmiam dobrą nowinę, nie jest to dla mnie powodem do chlubienia się, gdyż nałożono na mnie konieczność. Doprawdy, biada mi, gdybym nie oznajmiał dobrej nowiny!” Inny sługa Jehowy, Jeremiasz, głosił przez 40 lat narodowi izraelskiemu, bez skutku, a ci, którym głosił naśmiewali, się z niego i go znieważali. W momentach słabości mówił, że nie będzie już tego robił, ale odczytajmy cały ten fragment Księgi Jeremiasza 20:9; „I rzekłem: ‘Nie będę o nim wspominał i już więcej nie będę mówił w jego imieniu’.” Wydawało mu się to takie proste powiedzieć sobie: „nie będę tego robił, nie będę mówił to, co Bóg mu nakazał”. A tu czytamy dalej, że nie mógł tego zatrzymać dla siebie. Czytamy bowiem dalej: „I stało się ono w mym sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach; i zmęczyłem się powstrzymywaniem go, i nie potrafiłem tego wytrzymać.” Co robił? Głosił dalej!

Inne spojrzenie na konieczność głoszenia wyczytać można z treści wersetów zapisanych w Księdze Ezechiela 3:10,11: „I rzekł do mnie: „Synu człowieczy, wszystkie me słowa, które będę mówił do ciebie, przyjmij do swego serca i słuchaj swoimi uszami. I idź, wejdź między wygnańców, między synów twego ludu, i mów do nich, i powiedz im: ‘Oto, co rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa’ – bez względu na to, czy słuchają, czy się wzbraniają”.” Teraz dalej uzupełnijmy je kolejnymi świadczącymi o wadze tej czynności, głoszeniu dobrej nowiny bądź głoszeniu wyroków Bożych. Czytamy je w Księdze Ezechiela 3:17-19: „Synu człowieczy, uczyniłem cię strażnikiem dla domu Izraela, a ty słuchaj mowy z moich ust i ostrzegaj ich ode mnie. Gdy mówię niegodziwemu: ‘Na pewno umrzesz’, a ty go nie ostrzegasz i nie przemówisz, by ostrzec niegodziwego przed jego niegodziwa drogą w celu zachowania go przy życiu, to on, będąc niegodziwym, umrze w swym przewinieniu, lecz jego krwi będę się domagał z twojej ręki. Jeśli jednak ty ostrzegłeś niegodziwego, a on się nie odwraca od swej niegodziwości i od swej niegodziwej drogi, to umrze z powodu swego przewinienia, ty zaś uratujesz swą duszę.” Ta wypowiedź Jehowy Boga chyba ci czytelniku wszystko wyjawia. To głoszenie musi do tego być czynione w sposób jak najlepszy, z całym oddaniem, bo tylko wówczas można to robić dobrze i skutecznie. Nie ma też możliwości, aby to czynić bez dokładnego poznania Boga. Czy jednak wiesz, co to tak naprawdę znaczy „poznać Boga”? Tak, to raczej temat na inną okazję. Aby już przejść do sedna odpowiedzi, po wyjaśnieniu dlaczego Świadkowie Jehowy muszą głosić, zwróćmy jeszcze uwagę na jeden werset z Księgi Jeremiasza 48:10a, a tu czytamy: „Przeklęty niech będzie ten, kto zlecenie Jehowy wykonuje niedbale;” Pewnie sam dostrzegłeś, że staram się dać pełną odpowiedź i najlepiej jak umiem, aby nikt nie zarzucił mi niedbałości!

Świadkowie Jehowy, a wcześniej Badacze Pisma Świętego, stale przejawiali gorliwość głoszenia tych rzeczy, o których sami byli mocno przekonani. Zawsze, chociaż czasem nie dochodzili do właściwych wniosków, bez wątpienia nie mylili się, wierząc, iż Bóg niezawodnie spełni swe obietnice. Na rok 1914 Badacze Pisma Świętego ustalili według właściwej chronologii biblijnej, że upłyną Czasy Pogan. Na dobrą sprawę jeszcze dokładnie nie wiedzieli, jakie to ma znaczenie. Russell podkreślał, że nie spodziewa się w roku 1914 „końca świata”, że ziemia będzie trwać wiecznie, ale miał przeminąć dzisiejszy porządek rzeczy, którego władcą jest Szatan. „Strażnica” z 15 października 1913 roku donosiła: „Według obliczeń chronologicznych, które poczyniliśmy w miarę naszych najlepszych możliwości, chodzi tu mniej więcej o ten czas – październik roku 1914 albo nieco później. Nie chcemy być dogmatyczni, ale oczekujemy określonych wydarzeń: 1) zakończenia Czasów Pogan, czyli rządów pogan na świecie, oraz 2) początku panowania Królestwa Mesjasza”. Badaczom Pisma Świętego wydawało się wówczas logiczne, że powołani przez Boga do sprawowania władzy z Chrystusem w niebiańskim Królestwie, którzy byli jeszcze na ziemi, zostaną wówczas wyniesieni do chwały. Jednak w roku 1914 nic takiego się nie wydarzyło. Jak więc na to zareagowali? W „Strażnicy” z 15 kwietnia 1916 roku oświadczono: „Jesteśmy przekonani, że daty te okazały się całkowicie prawdziwe. Wierzymy, iż Czasy Pogan dobiegły końca”. Ale szczerze przyznano: „Pan nie powiedział, że w roku 1914 zostaną wyniesieni do chwały wszyscy członkowie Kościoła. To był tylko nasz wniosek, najwyraźniej błędny”. W wydawnictwie Świadków Jehowy „Świadkowie Jehowy Głosiciele Królestwa Bożego” z roku 1995 znaleźć można taką opinię dotyczącą tego okresu: „Pod tym względem Badacze przypominali nieco apostołów Jezusa, którzy znali proroctwa dotyczące Królestwa Bożego i sądzili, że im wierzą. Niekiedy jednak mylili się w swych oczekiwaniach co do sposobu i czasu spełnienia się tych proroctw. A wtedy niektórzy byli rozczarowani”. Warto tu na poparcie zwrócić uwagę na treść kolejnych wersetów: Ewangelia według Łukasza 19:11; i Dzieje 1:6: „Kiedy oni tego słuchali, dodatkowo opowiedział przykład, gdyż byli blisko Jerozolimy, a oni mniemali, że królestwo Boże ma się ukazać natychmiast.” „Kiedy się zatem zgromadzili, zaczęli go pytać: ‘Panie, czy w tym czasie przywracasz królestwo Izraelowi.’” Dla wielu była to głęboka próba, zostało dokładnie zbadane ich serce.

Kolejnym znamiennym rokiem miał być rok 1925, zwrócono na niego uwagę w nowojorskim Hippodrome 21 marca 1920. Brat J. F. Rutherford w wykładzie „Miliony ludzi z obecnie żyjących nigdy nie umrą” wyjaśnił, na jakiej podstawie uważano go za znamienny. Pod wpływem tej argumentacji wiele osób spodziewało się, że być może przed upływem tego roku ostatek małej trzódki dostąpi nagrody niebiańskiej. Jak czytamy w wymienionej publikacji Świadków Jehowy z roku 1995: „Datę tę kojarzono również ze zmartwychwstaniem wiernych przedchrześcijańskich sług Bożych, mających występować na ziemi w charakterze przedstawicieli niebiańskiego Królestwa. Gdyby zaś rzeczywiście do tego doszło, oznaczałoby to dla ludzkości wkroczenie w erę, w której przestałaby panować śmierć, a więc miliony ówcześnie żyjących mogłyby mieć nadzieję na to, że nigdy nie umrą.” Czy nie jest to wspaniała perspektywa? Czy ty sam czytelniku nie śpieszyłbyś się z oznajmieniem jej napotkanym osobom? Czytamy więc dalej: „Chociaż oczekiwania te były błędne, gorliwie opowiadano o nich innym ludziom.”

Kolejne lata, ponowne przeanalizowanie całej chronologii biblijnej, całkowicie ujawniły wypaczenia szczególnie związane z niewłaściwym tłumaczeniem Dziejów Apostolskich 13:19,20 w Biblii króla Jakuba, a także i inne czynniki. Praktycznie o całe stulecie. Ta analiza doprowadziła potem ..., ale odczytajmy, co napisano w publikacji, którą się posiłkuję: „Doprowadziło to potem do poglądu – traktowanego czasem jako możliwość, a czasem jako coś pewniejszego – że skoro siódme tysiąclecie historii ludzkiej miało się rozpocząć w roku 1975, to właściwie od tego czasu mogłyby też zacząć się rozgrywać wydarzenia związane z nastaniem Tysiącletniego Panowania Chrystusa.” Owe niezrealizowane nadzieje z powodu roku 1914, 1925 czy też 1975 odbiły się przede wszystkim dużym echem w samej organizacji Świadków Jehowy. Część osób opuściła organizację. Zobaczmy, co na ten temat czytamy w książce „Świadkowi Jehowy Głosiciele Królestwa Bożego”: „Inni próbowali podkopać wiarę współwyznawców i musieli zostać wykluczeni. Przyczyną niewątpliwie mogło być rozczarowanie, ale niekiedy chodziło o coś więcej. Na przykład niektórzy wypowiadali się przeciwko konieczności uczestniczenia w służbie od domu do domu. Pewne jednostki nie poprzestały jednak na pójściu swoją drogą; zajadle przeciwstawiały się organizacji, do której przedtem należały, i zaczęły szerzyć swe poglądy za pomocą prasy i telewizji. Niemniej takich osób było stosunkowo niewiele.” Jak reagowali w takich sytuacjach ci którzy szczerze poszukiwali „Prawdy”? Pozostali niezachwiani w wierze, a wniosek główny to uświadomienie sobie faktu, że trzeba się jeszcze wiele nauczyć. Znamienna i charakterystyczna dla wiernych jest wypowiedź brata A. H. Macmillana dotycząca tych wydarzeń, gdy patrzył z perspektywy 66 lat swojej działalności w organizacji: „Byłem świadkiem, jak organizacja wiele razy przeżywała ciężkie chwile i jak wypróbowywano wiarę jej członków. Z pomocą ducha Bożego zwycięsko przechodziła próby i dalej się rozwijała.” Dalej mówiąc o stopniowym korygowaniu zrozumienia, dodał: „Podstawowe prawdy, które poznaliśmy z Biblii, nic się nie zmieniły. Pojąłem więc, że powinniśmy przyznawać się do błędów i w dalszym ciągu badać Słowo Boże, aby uzyskać jaśniejsze zrozumienie. Niezależnie od tego, jak dalece musielibyśmy od czasu do czasu rewidować swe poglądy, łaskawe zrządzenie co do okupu i Boska obietnica życie wiecznego nie ulegną zmianie.”

Warto zadać teraz pytanie: Gdzie są i dokąd poszli ci, co zwątpili? Czy nie często oni właśnie stali się tymi atakującymi swych braci? Zaczęli głosić odstępcze nauki, byli rozgoryczeni, a celem ich życia często stało się „bicie swych braci”. Te właśnie kwestie związane z korygowaniem błędów to najczęstszy zarzut wytaczany przeciwko Świadkom Jehowy. Stąd też, jak przypuszczam, z Pana strony padło to pytanie. Muszę tu Pana konsultanta Ośrodka Poradnictwa o Sektach i NRR zmartwić, bo nie ma tu nic, za co można by Świadków w jakiś sposób napiętnować, bądź znaleźć gdzieś złą wolę w celowym wprowadzaniu w błąd tych, którym głosimy dobrą nowinę o Chrystusie. Bardzo istotnym momentem w tych rozważaniach jest fakt, że Świadkowie Jehowy nigdy nie przypisywali sobie nieomylności, nie twierdzili, że wygłaszają te zapowiedzi „w imieniu Jahwe”, albo nigdy nie twierdzili, jakoby ich wydawnictwa były natchnione przez Boga, nie mówili: „To są słowa Jehowy”. Wręcz przeciwnie, stale podkreślali i podkreślają iż natchniona przez Boga jest tylko Biblia – Pismo Święte.

W niej też czytamy w Księdze Powtórzonego Prawa 18:20-22 następujące słowa: „Jednakże prorok ośmielający się mówić w moim imieniu słowo, którego mu nie nakazałem mówić, lub mówiący w imieniu innych bogów, ów prorok umrze. A jeśli powiesz w swym sercu: ‘Skąd będziemy wiedzieć, którego słowa nie mówił Jehowa?’, to gdy prorok mówi w imieniu Jehowy i słowo to się nie sprawdzi ani nie spełni, jest to słowo, którego nie mówił Jehowa. Prorok mówił je z zuchwalstwa. Nie wolno ci się go ulęknąć.” Ten werset ma istotne znaczenie szczególnie jeśli udowodnimy, że Świadkowie nigdy nie twierdzili, że to, co mówili, objawił im sam Jehowa, ani też, że prorokują w Jego imieniu. W myśl więc tego cytowanego wersetu nie można ich uważać za fałszywych proroków, takich przed którymi ostrzega przytoczony fragment Biblii. Bo jako ludzie są omylni i po prostu źle zrozumieli pewne sprawy. Jak już w treści tego artykułu zwracałem uwagę, było to efektem pilnego wyczekiwania drugiego przyjścia Jezusa. Potwierdzają to zamieszczane oświadczenia w „Strażnicy” na przestrzeni lat. I tak w angielskim wydaniu „Strażnicy”, oficjalnego pisma Świadków Jehowy, powiedziano: „Nie mamy daru prorokowania” (styczeń 1883, strona 425). „Nie chcemy też, żeby nasze publikacje były otaczane czcią albo uważane za nieomylne.” (15 grudnia 1896, strona 306). W „Strażnicy” powiedziano również, że fakt, iż niektórzy mają ducha Jehowy, „nie oznacza, jakoby ludzie usługujący obecnie w charakterze świadków Jehowy byli natchnieni. Nie znaczy to także, iż artykuły w „Strażnicy” są natchnione, nieomylne i bezbłędne” (15 maja 1947, strona 157). „Bracia przygotowujący te publikacje nie są nieomylni. Ich artykuły – w przeciwieństwie do pism apostoła Pawła i innych pisarzy Biblii – nie są natchnione (2 Tym. 3:16). I dlatego czasami, w miarę jak wzrastało zrozumienie, zachodziła potrzeba korygowania pewnych poglądów (Przyp. 4:18)” (15 lutego 1981, strona 19).

Świadkowie Jehowy, a wcześniej Badacze Pisma Świętego, już na samym początku swej działalności doszli do wniosku, iż chrześcijaństwo rażąco przeinaczyło nauki Pisma Świętego. Istotnym motorem stałych wysiłków w tym kierunku to wiara, że nadszedł czas na zrozumienie Biblii i że dostąpią go ci, którzy będą rzetelnie ją badać i, co niezmiernie ważne, będą stosować się do niej w życiu. Tak właśnie zawsze czynili Świadkowie Jehowy, począwszy od Abla, poprzez Henocha, Noego, Abrahama, Izaaka i Jakuba, Józefa, Sarę, Mojżesza. To właśnie oni, świadcząc o Jehowie, „przeszli przez Morze Czerwone jak po suchym lądzie”, także dzięki ich wierze „upadły mury Jerycha”, i „nierządnica Rachab nie zginęła”. Stale tu mowa jest o obłoku Świadków Jedynego Prawdziwego Boga Jehowy. Może więc na koniec, bo o wszystkim nie da się na raz powiedzieć, przytoczę treść wersetów zapisanych w Liście do Hebrajczyków 11:32-34: „I cóż jeszcze mam powiedzieć? Przecież czasu by mi zabrakło, gdybym zaczął opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie oraz o Samuelu i innych prorokach, którzy dzięki wierze pokonali w boju królestwa, prowadzili do prawości, dostąpili obietnic, zamknęli paszczę lwom, powstrzymali siłę ognia, uszli ostrza miecza, w słabości nabrali mocy, stali się dzielni na wojnie, rozgromili wojska cudzoziemców.” Mowa tu jest o „wielkim obłoku świadków”, którzy w historii człowieka na ziemi zawsze byli, i zawsze Jehowa Bóg ich wspierał, lecz po raz kolejny okazuje się, że „świat nie był ich godzien”, ale i dzisiaj nie jest inaczej!

Na inne pytania odpowiem w kolejności. Łączę wyrazy szacunku i zapraszam do korespondencji.

[Artur Schwacher]

Krótko: Boga kocham i zachowuje jego i staram się zachowywać jego przykazania bo ON mnie kocha a nie dlatego, ze zbliża się konie świata więć się boje zatracenia bo taka wiara jest nic nie warta. Kropka

[Czesiek]

Misiek

Piszesz:
„JL pisze: Zatem Russel był fałszywym prorokiem. Czy rzeczywiście ma rację? Zapoznajcie się z poniższym tekstem:”

Zapoznałem się z tym tekstem i oto moje wnioski:

1. Czy Towarzystwo Strażnica (dalej TS) w swoich publikacjach zapowiadało na konkretne daty konkretne wydarzenia? TAK!!! Świadczą o tym ich własne publikacje.

2. Czy TS zapowiadało te wydarzenia występując w imieniu Boga? TAK!!! I o tym też świadczą ich publikacje.

Wniosek: Zgodnie z nauczaniem Biblii są wszelkie podstawy, aby TS, a w szczególności Ciało Kierownicze świadków Jehowy, które ponosi odpowiedzialność za to, co znajduje się w ich publikacjach, nazwać fałszywymi prorokami.

3. Czy TS próbuje uniknąć odpowiedzialności za swoje postępowanie minimalizując swoje fałszywe proroctwa? TAK!!! I o tym świadczy przytoczony artykuł

4. Czy TS próbuje zdyskredytować tych, którzy na podstawie Biblii mówią o nich prawdę kim są? TAK!!! I o tym też świadczy przytoczony artykuł

5. Czy TS poprzez manipulację faktami stara oczernić tych, co opuścili ich organizację, a pozostałych poprzez manipulację zmusić do pozostania i wydajniejszej pracy na rzecz tej organizacji? TAK !!! I o tym też świadczy przytoczony artykuł.

Wniosek: Szanując Boga i Jego Słowo, Biblię, jestem zmuszony uznać ich za fałszywych proroków oraz zwodzicieli, bo nie dość, że w imieniu Boga zapowiadali rzeczy, które się nie spełniły, to nadal udają wiernych sług Boga i w Jego imieniu głoszą nauki, które są sprzeczne z Biblią

[misiek]

Czesiek gdybyś dokładnie i z zastanowieniem przeczytał ten tekst nie pisałbyś takich głupot.

[ewa]

Ludzie kochani przecież to ich historia. Czyżby Oni nie znali jej najlepiej? Kto na świecie lepiej od Polaków wie co było w roku 1410 a co w 1939

Kiedy bellastar napisał te słowa, od razu sobie pomyślałam, że na pewno znajdą się osoby, które nie mają pojęcia, co zdarzyło się w roku 1410, a o 1939 r. mają niewielkie pojęcie, za to "doskonale" wiedzą, co się wydarzyło w 607 r. p.n.e. w starożytnym Izraelu.

Oto dwie wypowiedzi:

Podobnie jak my nigdy nie wyprzemy się, iż w roku 1410 pokonaliśmy Krzyżaków, którzy z krzyżami na plecach próbowali krzewić religię chrześcijańską u Polaków

Polska przyjęła chrzest w roku 966, a więc, choć rzeczywiście Krzyżacy zasłynęli z krzewienia chrześcijaństwa niechrześcijańskimi metodami, to na pewno nie czynili tego pod Grunwaldem!!! W tej bitwie starli się m. in. z Polakami, którzy chrześcijanami już byli

Przecież zakończenie II wojny światowej nie było równoznaczne z całkowitym zniszczeniem reżimu faszystowskiego i hitleryzmu.

No, to już skomentował Czesiek ...

Pozdr

[ehomo]

Misiek nie martw się

[misiek]

Zgodzę się z tobą, ale

co się stanie jeżeli powiem komuś, że NIE WIERZĘ w to czy w to co pisze Strażnica?

co się stanie jeżeli powiem że Strażnica w którymś temacie jest omylna i błędna?

co się stanie jężeli powiem że CK przedstawiając dany temat jest w błędzie?

• co się stanie jeżeli powiem komuś, że NIE WIERZĘ w to czy w to co pisze Strażnica?
  
  Przecieź nikt Cię nie zmusza do tego, abyś w to wierzył, jeżeli nie chcesz. Co to jest wiara:
  
  Wiara to nacechowane pewnością oczekiwanie rzeczy spodziewanych, oczywisty przejaw rzeczy realnych, choć nie widzianych. (Hbr 11:1)
  
  
  
• co się stanie jeżeli powiem że Strażnica w którymś temacie jest omylna i błędna?
  
  A czy Ty jesteś nieomylny? Strażnica nigdy, w przeciwieństwie do papieża, nie rościła sobie nieomylności, o czym nawet bardzo dobrze wiedzą czytelnicy tego forum.
  
  
  
• co się stanie jężeli powiem że CK przedstawiając dany temat jest w błędzie?
  
  Nikt Ci przecieź nie zabrania tak mówić. Dajesz jednak tym dowód, iź tak naprawdę nie zależy ci na poszukiwaniu prawdy tylko na sianiu wątpliwości. A poza tym, musisz mieć jakieś dowody.

[ehomo]

Misiek

Rz 14:1 NS „Człowieka, który ma słabości w wierze, serdecznie przyjmujcie, ale nie po to, by rozstrzygać wewnętrzne wątpliwości."

[Czesiek]

Misiek
Piszesz

"Czesiek gdybyś dokładnie i z zastanowieniem przeczytał ten tekst nie pisałbyś takich głupot."

Dokładnie orzeczytałem, choć tekst jest mi znany już wcześniej. Jeżeli piszę głupoty, to udowodnij, wtedy na podstawie chociażby tego tekstu pokażę, że się mylisz i nawet przepisując go z publikacji nie przeanalizowałeś go.

Ale jak widzę, jesteś 100% świadkiem, jak brakuje argumentów do obrony nauczania CK, to atakujesz kościół katolicki. brawo!!! typowe dla zwodzicieli, którzy nie potrafią na podstawie Biblii udowodnić, że głoszą "prawdę"

[misiek]

ehomo, widzę, iź cytujesz sobie z biblii na swoją obronę co Ci się podoba. Spójrz jednak na te wersety:

A wzywam was, bracia, byście mieli na oku tych, co wywołują rozdźwięki oraz dają powody do zgorszenia wbrew nauce, którą poznaliście, i byście ich unikali. (Rz 16:17)

A usilnie zachęcam was, bracia, przez imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Żebyście wszyscy mówili zgodnie i żeby nie było wśród was rozdźwięków, ale Żebyście byli stosownie zjednoczeni, mając ten sam umysł i ten sam tok myśli. (1 Kor 1:10)

widzisz więc, iż nie możesz być motorem rozdźwięków, gdyż prowadzi to do wykluczenia.

A tak na marginesie: mógłbyś wyjaśnić Cześkowi, iż kłamstwem jest to co pisze:

Dla twojej informacji podam, że Izraelici nigdy nie byli w niewoli babilońskiej i w żaden sposób na nich nie mogło wypełnić się proroctwo Jeremiasza odnośnie 70 lat.

[Czesiek]

Misiek
dla twojej informacji, abyś się douczył
Izrael poszedł do niewoli Asyryjskiej, natomiast Juda do niewoli babilońskiej. Jak nie wierzysz poczytaj Biblię

[misiek]

Czesiek, to albo żeśmy sie nie zrozumieli albo strugasz wariata. Bo pisząc Żydzi nie odróżniam czy był to Izrael, czy Juda. I tak chodzi o ten sam naród.

[ehomo]

Misiek nieładnie

[misiek]

Nie znam Twojej historii, dlatego trudno zabierać mi głos w tej sprawie. Sądząc jednak z Twoich postów, to nadal zajmujesz się chronologią biblijną Towarzystwa Strażnica. Wynika z tego, iż nie daje Ci ona spokoju i wcale tak na 100% nie jesteś przekonany iż może ona być fałszywa. W przeciwnym razie nie robiłbyś takich podchodów. Mam nadzieję, iź moja odpowiedź na temat roku urodzenia Chrystusa pomoże Ci również rozwiać Twoje wątpliwości.

Wracając do Twoich pytań i sądząc po Twoich wypowiedziach, wnioskuję, iź miałeś wątpliwości dotyczące pewnych zagadnień doktrynalnych. Może zacząłeś sprawę za bardzo nagłaśniać nie zadowalając się odpowiedzią Towarzystwa Strażnica w tej kwestii i nie chciałeś czekać na pojawienie się odpowiedzi w Strażnicy w swoim czasie. Może przecież nie przyszedł jeszcze czas i na to zagadnienie. Gdybyś wątpliwości zachował dla siebie na pewno nie siałbyś zwątpienia wśród innych braci, jeszcze mniej zapewne obeznanych w temacie niż ty. A tak stałeś się zarodkiem krzewienia rozdźwięków w zborze, co oczywiście nie może mieć miejsca. Stąd też najlepszym i najmądrzejszym wyjściem było pozostawienie Cię z dala od zboru i pozwolenie ci na samodzielne przemyślenie spraw, abyś i innych nie pociągnął Twoim sposobem myślenia. Wykluczenie kogoś jest zawsze postępowaniem nacechowanym miłością braterską. Pomyśl dlaczego.

Przeczytaj dokładnie ostatnie roczniki i przeanalizuj je. Czy znasz inną organizację zjednoczoną tak wielką milością? Dlaczego nie piszesz o sprawach które bracia odrzucili, bo są niebiblijne: święta, imieniny, narkotyki, trójca itd. Skup swoją uwagę na tym co mamy i nie wybiegaj przed organizację. Moze to jeszcze nie czas by zrozumieć niektóre rzeczy.

[ehomo]

No nic, doceniam twoje szczere intencje, chociaż nie zawsze według mnie właściwie wyrażane, ale wszyscy popełniamy błędy.

Pozdrawiam.

[misiek]

Rok 607 p.n.e. jest błędny, gdybyś tak bez uprzedzeń to zbadał doszedłbyś do podobnych wniosków.

A czy rok 606 p.n.e. byłby właściwy?

[ehomo]

Może

[misiek]

ehomo, możesz więc przedstawić Twoją wersję chronologii biblijnej?