marta

hmm nie wiedziałam ze w 2008 znów się zmieniło światło na to pokolenie... a tu już 2010 i znów zmiana. jakie te owieczki są naiwne..tak wszystko łykają. dobrze ze juz nie ma mnie pośród nich ..

hmmm dokładnie MATRIX.

dzieki za dorade. musze to na spokojnie przemyslec. bez tego wykluczenia da sie zyc choc niekiedy mam już tych roześmianych gęb serdecznie dość...

dziękuję za odzew. caiusmasz tez dużo racji. czy oni mówią ze sama odeszłam czy po prostu ogłaszają " XX została wykluczona" i w tym momencie wyglada to jakbym cos narobiła i oni mnie za kare odsuwają.??

heloł nie wiem czy mnie pamiętacie ale wracam i odświeżam stary temat.

chyba jestem na najlepszej drodze do samo-wykluczenia się mam dosc wszystkich SJ i chce żeby przedemna hmm :"uciekali" i sie kryli i przy mnie się oni źle czuli a nie ja przy nich. tak jak wcześniej opisywałam nie zrobiłam tego z uwagi na mojego ojca. mieszka on bardzo blisko mnie i w zasadzie cały czas widzę pod swoimi oknami przechodzących i dogadujących SJ:" kiedy idziesz na zebranie" "tesknimy za toba" i inne bla bla :" krzesło na ciebie czeka na sali " haha

mam dosc . musze patzrec na siebie a nie na ojca i tym samym sobie psuc zycie głupim rozmawianiem z SJ.

moje pytanie: jak najlepiej z godnością sie samo wykluczyć? z starszymi nie chce się omawiać , nie będę ich do siebie zapraszam nie mam ochoty się przed nimi tłumaczyć a ni tym bardziej do nich chodzić.

coś mi się przypomina ze gdzieś była jakiś fajny list który można wysłać i mieć z głowy. ma ktoś takie coś?

marto, z tego co zrozumiałem, sercem i umysłem jesteś daleko poza WTS a tkwisz tam jedynie formalnie (i chyba nawet na pamiątkę nie chodzisz).

Mam pytania: czy wierzysz w inną religię, w szczególności chrześcijańską? Czy fakt 'nie uregulowania formalności' wpływa na Twoje wyobrażenia o szansie na własne zbawienie? Albo na własne samopoczucie (w sposób wpływający na stan zdrowia)? Czy masz wrażenie że nie możesz zacząć żyć normalnie i być wolnym człowiekiem dopóki oficjalnie nie opuścisz systemu WTS?

Bo jeśli na te pytania odpowiadasz NIE, doradzałbym utrzymanie stanu obecnego: rodzina to rodzina, sama pisałaś o mocnej więzi emocjonalnej z ojcem. Nie ma sensu psuć tego "tak sobie" jeśli nie przemawiają za tym naprawdę ważne racje, takie jak własne zbawienie czy własne zdrowie psychiczne. A gdyby nawet takie racje sie pojawiły, odpowiedź nie zawsze jest jednoznaczna, że trzeba wystąpić oficjalnie.

tak Sebastianie tkwie tam tylko formalnie. a o pamiatce ani nie pomysle .....

nie wierze w inna religie, nie ma to wpływu na moje zbawienie bo i tak w to nie wierze, na samopoczucie bynajmniej. oststnio czuje sie (od czasu jak tam nie chodze i nie spotykam sie z jeh. )jakbym była wolnym człowiekeim, jestem zadowolona szczesliwa i dobrze mi sie układa

a wiec hmm chyba masz racje. dobrze prawisz. odpuszcze sobie te swoje wykluczenie czy odejscie formalne. jak znow zaczne szezyc swe "odstepcze" poglady a tata to bedzie słyszał to moze samo sie to jakos potoczy ..... zobaczymy .. ale dziekuje za rady drogi SEBSTIANIE. masz duzo racji