A ja w pewnym sensie rozumiem Liberała. Poczuł się urażony sposobem załatwienia tego wszystkiego, zawiódł się na ludziach, na których pomoc liczył i których pewnie uważał za przyjaciół. Niby czas leczy rany, ale jednak... zdrada boli przez całe życie.

Napiszę krótko: Jesteś śmierdzącym tchórzem. Nie masz jaj, ale za to wszy.

Andrea, może jednak bez wyzwisk?

Chcę to zrobić anonimowo, ponieważ nie chcę aby ŚJ później mnie nagabywali. Przykro mi, ale jesteście tak postrzegani przez społeczeństwo, a Wasza reakcja jeszcze to potwierdza.

Chyba raczej nie zapoznałeś się ani z regulaminem forum, ani z wypowiedziami na nim. Raczej niewielu tu świadków, wiecej eksów i ludzi różnej maści, którzy nigdy w prawdzie nie byli.

Myślę, że przede wszystkim należy rozgraniczyć:
- psycholog jest magistrem, nie lekarzem; "leczy" terapią, rozmową; przy poważnych zaburzeniach to zazwyczaj terapia wspomagająca;
- psychiatra to lekarz po akademii medycznej, jak pediatra czy onkolog; rozmawia z pacjentem, ale leczy go lekami.
Przy poważnych zaburzeniach (depresja, schizofrenia, etc.) bez leków się nie obejdzie. I o ile powiedzmy rozmowę z psychologiem może (choć nie powinien) zastąpić przyjaciel, o tyle leki to tylko lekarz.

Już samo wysłuchanie problemów drugiej osoby może być dla niej początkiem wychodzenia z problemów jakie rodzą się w jej umyśle, nie mówiąc już o wyśmiewanej przez niektórych modlitwie, która może mieć zbawienny wpływ na niektóre osoby. Ot taka już jest ludzka psychika i jednemu może pomóc wyjść z ciężkiej depresji modlitwa a innym i tona psychotropów nie pomoże.

Obawiam się Cześku, że jesteś w błędzie. OK, wysłuchanie jest ważne, ale jak ktoś ma ciężką depresję, czy chociażby stany depresyjne, to owszem, psychoterapia, rozmowa są ważne, ale bez leków człowiek będzie się tylko zapadał :/

Znam psycholożki, które marnie radzą sobie w swoim osobistym życiu i same zdają sie potrzebować pomocy.

Ida, w tym zawodzie niestety bardzo prawdziwe jest powiedzenie, że szewc w dziurawych butach chodzi. Psychologowie, psychiatrzy, nawet najlepsi, często mają problemy w życiu prywatnym...

Cóż, ciekawe tezy ;-) Śniadanie w porze obiadu, lekarze to szarlatani, choroby z wibracji i urządzenie do uzdrawiania, etc... A transfuzje z nieboszczyków biją chyba wszystko.
Mnie się osobiście podoba pomysł z kąpielami słonecznymi. Mogłabym się do niego zastosować. Bardzo lubię słoneczko ;-)

Mnie się zawsze wydawało, że śJ dość sceptycznie podchodzą do medycyny niekonwencjonalnej (urządzenie do "naprawiania" wibracji). A ostatnio rozmawiałam ze starszym, który chwalił się, że ma całą kolekcję takich cudów, głównie bazujących na medycynie wschodu. Zdziwiłam się, myślałam, że śJ stronią od takich rzeczy.

Oj prawda...Ja muszę się uczyć rozumieć mojego Przyjaciela...Inna sprawa że On też nie wszystko co mówię rozumie...

Ponoć z przyjaciółmi to nawet bez słów się człowiek zrozumie ;-)

Poza tym, wspomniałem też o innych trudnych sytuacjach, gdzie wkraczają starsi zamiast specjalisty. I to jest złe.

Jasne, jest wiele sytuacji w życiu, w których powinniśmy iść do specjalisty. W końcu jak ktoś chce zbudować dom, to projekt też robi mu specjalista. Ludzie studiują latami, aby zostać psychologami czy psychiatrami, więc ta wiedza jednak nie przychodzi sama z siebie.

Oczywiście. Od 2000 roku wolno im przyjmować wszystkie frakcje krwi, łącznie z hemoglobiną:

Strażnica z 15 czerwca 2000, s.31
"Jeśli chodzi o poszczególne frakcje tych składników, każdy chrześcijanin musi sam z modlitwą wnikliwie to rozważyć i podjąć świadomą decyzję."

Czyli, jeśli dobrze rozumiem, w tej chwili śJ nie mogą przyjmować tylko krwi pełnej, a osocze i całą resztę mogę?

A mnie zawsze fascynowało (nawet u siebie samego), jak mozna tak się dać otumanić propagandzie o Armagedonach: że to prywatne spekulacje były, że ktoś coś na wyrost powiedział, że wynikło oddolne niezrozumienie słów niewolnika...
Przecież wystarczyło tylko zajrzeć do literatury z tamtego okresu (nawet w bibliteczce na SK) i przekonać się na własne oczy.
To niezwykłe, jakim zaufaniem cieszy się CK, że udało się im wmówić milionom ludzi, że nigdy nie twierdzili niczego, co się im przypisuje, skoro ich własna opublikowana literatura temu przeczy

Skąd właściwie CK wzięło 1915 i 1975?

Przede wszystkim, ktoś taki w ogóle nie powinien brać się za "pomaganie" chorej albo pokrzywdzonej osobie.
Poszedłbyś do "lekarza", który nigdy nie praktykował, a całą swoją wiedzę nabył z czytania czasopism dla pielęgniarek albo weterynarzy? A tak to niestety wygląda wśród starszych. Owszem, czasem ktoś ma wyjątkowe pedyspozycje, żeby coś komuś doradzić, pokrzepić, zachęcić. Ale to jednostki na milion. A już na pewno starszy nie powinien się brać za pomaganie ludziom w dramatach życiowych (tak jak w przypadku wspomnianej przeze mnie zgwałconej siostry). Od tego są specjaliści. I nic nie kosztują.

Liberał, każdy może wspierać osobę, która wsparcia potrzebuje. Ale zdecydowanie są sytaucje życiowe, kiedy człowiek potrzebuje pomocy specjalisty. Np. w depresji ważne jest wsparcie bliski, ale bez terapii, leków, mając nawet najbardziej oddanych przyjaciół, człowiek będzie się zapadał. Niestety, coś o tym wiem.

A ja jestem ciekawa kim są tacy honorowi dawcy krwi dla świadka Jehowy chorującego na hemofilię i przyjmującego zastrzyki z frakcjii krwi ?

Czy w ogóle możliwa jest taka sytuacja? ŚJ przyjmują frakcje krwi?

Z tego by wynikało, że najlepiej być ateistą i anarchistą zarazem.

(...)w kilku niemieckich landach, gdzie świadkowie Jehowy pragną uzyskać status stowarzyszenia prawa publicznego, taki sam jakim cieszą się w Niemczech Kościoły chrześcijańskie - dodaje Piotr Jendroszczyk.

Przecież śJ są apolityczni i neutralni? Jak więc mogą starać sie o przyznanie im jakiegoś statusu? Czy nie pchają się sami w strukturę, którą sami nie do końca uznają?

ŚJ powiadają, że masz we wszystkim wolny wybór. I faktycznie - masz. Tylko, że nikt już nie dodaje, że jedynym wyborem, jakiego możesz dokonać jest wybór pomiędzy swoimi przekonaniami a przyjaciółmi i rodziną, których automatycznie tracisz po wykluczeniu.
(...)
Hipokryzja goni hipokryzję.[/color]

Tak, podstawa PŚ - Bóg jest miłością i dał nam wolną wolę. Szkoda tylko, że są ludzie, którzy potrafią obrzydzić oba te dary otrzymane od Boga :/

Jeden post wyżej (przed Twoim) Vanad udzielił odpowiedzi.

Ja swój post wpisałam przez nieuwagę jako nowy wątek, a tutaj został on przeniesiony i teraz tak ciut dziwnie wygląda ;-)

Zastanawiam się skąd wzięło się to określenie? Mnie ono dość mierzi, jak je słyszę, ale jednak wielu ludzi tak właśnie określa śJ. Może ktoś z was wie skąd się to wzięło?

Spot odnośnie przemocy pt "Pomocny sąsiad". Wymowny.... http://www.milanos.p...cat=42&id=10485

W tym spocie to akurat nie Bóg upokarza kobietę. To przemoc (fizyczna, psychiczna...) ze strony najbliższej osoby, chyba najgorsze upokorzenie dla kobiety, dla człowieka... ;-(

to tyle, pozyjemy zobaczymy pracujemy razem spotykac sie musimy tak czy siak HI narazie ja ja ciagne za jezyk totroche smieszne - jechowi nie potrafia zaczac tematu na luzie? typu - fajne buty

Potrafią. Ale potrafią też wierzyć, że "oddychanie powietrzem świata tego grozi śmiercią", więc nie robiłabym sobie nic wielkiego z takiej prostej rozmowy. Podobnie jak spora część bywalców, odczułam to na sobie dość boleśnie. Ale każda sytuacja jest inna, mimo wszystko trzymam kciuki!

Swiadkowie nie obchodzą urodzin, i taki gest dawania komuś kwiatów na urodziny ona pewnie uważa za święto pogańskie, które obraża Boga. moja mama mnie tak uczyła, że nie wolno dnia matki, urodzin, imienin, osiemnastek, dzien dziecka tez fatalny...
jak z nią będziesz chciał być, na wiele takich rzeczy nie będzie sie zgadzać i krytykować będzie.

Ja myślę, że to nawet nie jest kwestia tego, czy on chce. Kwestia jest bardziej na ile ona, jeśli też oczywiście będzie chciała z nim być, będzie potrafiła być asertywna wobec nacisków współwyznawców... To chyba w takich związkach jest najtrudniejsze do przejścia.

Kobiety są źle traktowane przez innych ludzi, a zwłaszcza przez inne kobiety ...

Masz rację, Ewo. Często niestety zdarza się tak, że kobiety spotyka najwięcej nieprzyjemności i dykryminacji właśnie ze strony innych kobiet. Na szczęście są wśród nas też i takie, które potrafią być solidarne i lojalne :-)

To, co mi się podoba u ŚJ, to tradycyjny podział ról w zborze. Jeśli odeszłabym od Świadków i chciała związać z jakąś wspólnotą, to tylko taką, która jest konserwatywna pod tym względem.

Ja akurat jestem wychowana w rodzinie, gdzie rodzice byli w pełni partnerami i, po prawdzie, to mama decydowała w większości spraw. Dlatego model społeczności, gdzie kobieta jest poddana mężczyźnie jest dla mnie dość egzotyczny, chociaż oczywiście nie podważam jego słuszności.

Pierwszy raz żałuję, że nie mam telewizora :-)

wątek w sam raz na odpężenie po ciężkim dniu :-)

Pracuje z jedna SJ narazie czytam sobie o tym wyznaniu i stwierdzam, ze bedzie bardzo ciezko poniewaz jestem zainteresowany ta osoba pod wzgledem uczuciowym. Jednak wole odrazu sie z niej sie wyleczyc niz przchodzic meke.

Daj sobie spokój. "Pobierajcie się w Panu" i jak nie jesteś śJ to nawet jesli ona się zaangażuje w jakiś związek z Tobą, to szybko jej pomogą wymazać Ciebie z serca i głowy. To przykre, ale prawdziwe :/

Trzymaj się, pozdrawiam

Rewelacyjna sprawa bo tak sie składa że ta komórka to zawsze w kieszeni się znajdzie. A w wolonej chwili zamiast gierki to sobie poczytać a nawet szybkie studium osobiste można sobie zrobić a na dodatek zapisuje co się czytało.

Ja wierząca bardzo nie jestem, ale Biblię w telefonie mam. Nawet mi, po długim czasie "bożej" absencji, dobrze czasem móc coś przeczytać :-)