37 replies to this topic

[jajosworld]

Drodzy bracia

skoro twierdzicie (ja wcale nie mówię, że twierdzę inaczej...), że Imię Boże pochodzi od tetragramu JHWH i formy Jahwe i Jehowa są poprawne ...

więc Bóg nie będzie mieć pretensji o prawidłowe użycie Jego imienia...

Bóg natomiast będzie radosny jeśli...

usznujecie innych i będziecie używać takiej samej formy jak cały świat - czyli Jahwe...

[[db]]

usznujecie innych i będziecie używać takiej samej formy jak cały świat - czyli Jahwe...

Ale to nieprawda, że cały świat używa tej formy. Obejrzyj sobie np. odcinek South Parku pt. Damien.

[Terebint]

Karol Wojtyła w swoich wierszach, też używał formy Jehowa.

Jeremiasz

pzdr.

[Fly]

usznujecie innych i będziecie używać takiej samej formy jak cały świat - czyli Jahwe...

Pudlo! Formy "Jahwe" uzywaja glownie naukowcy. W wiekszosci jezykow znacznie bardzie popularna i uzywana jest nadal forma "Jehowa" i podobne (Jehovah, Jehova, Geova itp.)

[jajosworld]

dobra no myslalem ze sie przyczepie ;P ale sie nie udalo... choc ja sie spotkalem jedynie u swiadkow z imieniem Jehowa

[[db]]

Czepiać się to trza umieć :-P

[qwerty]

Ja mysle , że gdyby forma była najważniejsza , to Bóg zadbałby o to aby była ona prawidłowa! ( Przeciez wiedział już 1000 lat temu jakie będa ewentualne kłopoty z interpretacją JHWH w naszych czasach ) Więc spokojnie każda forma jest dobra, przeciez jest to tak niespotykane imię , że jakkolwiek niewypowiedziane i tak każdy wie że chodzi o imię Boże!

[Sebastian Andryszczak]

Karol Wojtyła użył formy "Jehowa" w swoim dramacie pt. Jeremiasz.
Ale w oficjalnym nauczaniu trzymał się "naukowej" formy "Jahwe".

[Tomasz O.]

Zauważcie że wszędzie w Biblii jest napisane - chwalcie Imie Boże, święć się Imie Boże, w Imię Boże i tp. Z tego wynika że musimy chwalić tylko Jego imie a nie samego Boga.Dlatego nie zawsze słowo "imię" oznacza imie np. Franek, Piotrek, Zosia i tp. lecz osobowość.
"Ojcze nasz, ... święć się Imię Twoje..." - tylko same imię czy sam Bóg?
Moim zdaniem to jest napisane w takim sensie - "Ojcze nasz, który jest w niebie, święć się (Ty) Boże (Panie), przyjdź królestwo Twoje..."

Skoro Jezus nie ukazał Jego imienia jak powinno się wymawiać prawidłowo tzn tak miało być i nie jest najważniejsze aby wychwalać imienia Bożego lecz samego Pana - Ojca naszego. Oprócz imienia Jahwe są inne imionia ale Jezus używał Pan albo Ojciec.Niema w NT imienia Jahwe, a tym bardziej Jehowa. Wymowa "Jahwe" pojawiła się w III wieku p.n.e. kiedy tłumaczyli z hebrajskiego na grecki ST(Septuaginta), a "Jehowa" w III wieku n.e. YHWH zostało przetłumaczone (w Septuagincie)z hebrajskiego na grecki jako Jahwe, a Jehowa zostało od dodania samogłosek od imienia Adonaj.

[homme_curieux]

dobra no myslalem ze sie przyczepie ;P ale sie nie udalo... choc ja sie spotkalem jedynie u swiadkow z imieniem Jehowa

To jest duza zaleta aby miec odwage przyznac sie do czegos gratuluje
odwagi

[haael]

Wymowa "Jahwe" pojawiła się w III wieku p.n.e. kiedy tłumaczyli z hebrajskiego na grecki ST(Septuaginta), a "Jehowa" w III wieku n.e. YHWH zostało przetłumaczone (w Septuagincie)z hebrajskiego na grecki jako Jahwe, a Jehowa zostało od dodania samogłosek od imienia Adonaj.

Wymowa "Jahwe" jest bardzo prawdopodobną oryginalną wymową hebrajską. Nie jest wo wymowa grecka, bo w greckim nie ma głoski "H".

[and]

Uważam że zwracanie się do kogoś starszego np: ojca, matki, przełożonych po imieniu to jest brak szacunku. W szczególności zaś do Boga, mówienie "Jehowo Boże" potwierdzamy ten brak szacunku. Żydzi właśnie z szacunku dla Boga nie wymawiali jego imienia.

PS. Do swojego ojca zawsze mówiłem tato, nie przyszło by mi na myśl zwrócić sie do ojca "Marian potrzebuję .... " to nie kolega!

[sally11]

Czy zastanawialiscie sie kiedys nad tym,że w chwili smierci Pan Jezus nie wzywał swojego Ojca jako Jahwe czy Jehowa ,tylko formy od Elohim,czyli Eli Lama Sabachtani?Obecni pod krzyzem sądzili,ze wolajac Eli Pan Jezus wzywa proroka Eliasza.Jesli Imie W formie Jehowa było tym Imieniem,które wg Swiadkow Pan Jezus mial objawic ludziom,to dlaczego w tak decydujacym momencie swojego życia użył Imie Boze w formie Eli?Kiedy zadałam to pytanie zainteresowanemu,ktory nie boi sie ze mna rozmawiać,był bardzo zaklopotany i miał zapytać o to swiadkow na zebraniu,ale chyba stchórzyl.

[Kloo]

Switne Bożenko

[ben-salem]

Ad jajosworld

[,, usznujecie innych i będziecie używać takiej samej formy jak cały świat - czyli Jahwe...”]

Jaki to ,,cały świat” ?
Czy to SJ wymyślili formę JEHOWA; tylko oni umieścili ją w swoim przekładzie Pisma Św. i piśmiennictwie religijnym? Poszperaj trochę, a będziesz wiedział: kto, kiedy i jak oraz w jakich publikacjach używał tego brzmienia.

Pomijam tu kwestię poprawności wymowy tetragramu: Jahwe czy Jehowa. To odrębna sprawa.

Rzecz w tym, że pisownia i wymowa Imienia JHWH jako Jehowa, jest wcześniejsza od XIX i XX wiecznego nurtu badackiego z C.T. Russelle’m. Powstała stulecia wcześniej, zanim pojawili się współcześni Świadkowie Jehowy ( SJ ).
Polemiści występujący przeciw doktrynie WTS i SJ, zazwyczaj zapominają o tym fakcie. Z punktu widzenia przeciwników SJ, jest raczej pożądane aby nie przypominać zbytnio okoliczności korzystnych dla tego ugrupowania religijnego.
Dla mnie, jest to zrozumiałe i oczywiste.

Mam też i takie spostrzeżenie: Do momentu kiedy z kierunku badackiego wyłonili się SJ, nie było aż takiego problemu z odczytywaniem Imienia: Jahwe czy Jehowa ? Natomiast wkrótce potem, jak ten ruch nabrał rozmachu, w kraju i na świecie określenie JEHOWA mogło kojarzyć się jednoznacznie z tym właśnie wyznaniem.

Śmiem przypuszczać, że w przypadku wyboru przez SJ formy JAHWE i nazwy Świadkowie Jahwe, to dla odcięcia się od nie lubianej grupy religijnej i tak pojmowanego jahwizmu szukano by uzasadnienia ,,naukowego” dla wymowy Jehowa.

Powiadasz że ,,cały świat” używa formy Jahwe? Myślę, że to i owo warto przypomnieć.

Pamiętasz jak w połowie lat osiemdziesiątych ukazała się interesująca książka K. Bukowskiego ,,Biblia a literatura polska” ?
Autor wskazuje tam na pozytywny wpływ Biblii na twórczość np. Mickiewicza, Słowackiego, Norwida. Przytacza obfite partie z ich utworów literackich, gdzie widzimy Imię Boże w postaci Jehowa.
Pisarze ci używali tej właśnie formy i to jakiś czas przed pojawieniem się Badaczy Pisma Św. i Świadków Jehowy.

Mniej więcej w tym samym okresie, znane na świecie Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne ( BiZTB filia w Warszawie ), wydało wielojęzyczny katalog z podaniem ilości języków na które przetłumaczono Biblię i jej części. Podano tam próbki przekładów na różne języki świata. I co tam widzimy ? A to, że w NT występuje wielokrotnie Imię Boże i to w formie Jehowa, Yehowa itp. Ogólnoświatowy zasięg tego wydania i popularyzowanie tej właśnie wersji imienia Bożego powinien mieć znaczenia dla uważnego studenta tego zagadnienia.

Zaglądając do piśmiennictwa Braci Polskich sprzed kilku wieków, także spotykamy Imię Boże w wersji Jehowa.

H.G. Wells w znanej na świecie książce A Short History of the World
posługuje się imieniem Jehowa. Wydanie krajowe trzecie, Ossolineum 1983, str. 100.

Profesor Tadeusz Zieliński w swoim dziele Religie Świata
Antycznego, z powodzeniem używa imienia Jehowa, Tom III
Hellenizm i Judaizm, wydanie z 1927r

W Apologetycznym Katechiźmie Katolickim w oprac. Ks. W. Gadowskiego czytamy: ,,Po hebrajsku samoistny brzmi : Jehowah, a w skrócie Jahweh (...) Żydzi zwali Boga E l o h i m ( najwyższy Majestat ), albo A d o n a j ( Pan wszech rzeczy ), albo S z a d d a j ( wszechmocny ), a przede wszystkim J e h o w a h ( samoistny )”.
Miejsce Piastowe, 1939. NIHIL OBSTAT i IMPRIMATUR 1932. str. 72,73.
Nie komentowano tam, która forma Imienia jest poprawniejsza.

Imieniem Bożym Jehowa posługuje się też autor Historii Kościoła
Ks. Dr J. Umiński, Opole 1959, Wydawnictwo Diecezjalne Św. Krzyża, str 89 i 473. Bez wdawania się w dyskusję o poprawności takiego odczytywania tetragramu.

Imię Jehowa używa H.W.F Saggs w dziele Wielkość i Upadek Babilonii, PIW 1973, str. 219, 302 i 303. Można powiedzieć, że występuje tam na przemian Jahwe i Jehowa. Ale warto zaznaczyć, że forma Jahwe zamieszczona jest w cytowanych fragmentach ST ( zależność tłumacza od BT ?), natomiast Jehowa w tekście książki. Autor także nie wdaje się w ocenę sposobu oddania Imienia Bożego.

Jehowa występuje też u kontrowersyjnego twórcy dwutomowego tytułu Zmierzch Cesarstwa Rzymskiego. E. Gibbon posługuje się takim brzmieniem Imienia bez żadnego komentarza. PIW 1975, tom II, str. 13,14.

Oto kilka znanych ,,na świecie” przekładów Biblii z Imieniem JEHOWA, na podstawie próbek dwóch tekstów ST:

Exodus 6:3 (King James Version)
3.And I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, by the name of God Almighty, but by my name JEHOVAH was I not known to them.

Exodus 6:3 (21st Century King James Version)
21st Century King James Version (KJ21)
3. And I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob by the name of God Almighty, but by My name JEHOVAH was I not known to them.

Exodus 6:3 (American Standard Version)
3. and I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, as God Almighty; but by my name Jehovah I was not known to them.

Exodus 6:3 (Young's Literal Translation)
3. and I appear unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, as God Almighty; as to My name Jehovah, I have not been known to them;

Exodus 6:3 (Darby Translation)
3. And I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, as the Almighty (…) God; but by my name Jehovah I was not made known to them.

Псалми 83:18 (1940 Bulgarian Bible)
18. За да познаят, че Ти, Чието име е Иеова, Един си Всевишен над цялата земя.

Psalm 83:18 (King James Version)
18. That men may know that thou, whose name alone is JEHOVAH, art the most high over all the earth.

Psalm 83:18 (21st Century King James Version)
18. that men may know that Thou, whose name alone is JEHOVAH, art the Most High over all the earth.

Psalm 83:18 (American Standard Version)
18. That they may know that thou alone, whose name is Jehovah, Art the Most High over all the earth

Psalm 83:18 (Young's Literal Translation)
18. And they know that Thou -- (Thy name [is] Jehovah -- by Thyself,) [Art] the Most High over all the earth!

Psalm 83:18 (Darby Translation)
18.That they may know that thou alone, whose name is Jehovah, art the Most High over all the earth.

Salmos 83:18 (Reina-Valera Antigua)
18.Y conozcan que tu nombre es JEHOVA; Tú solo Altísimo sobre toda la tierra.

Salmos 83:18 (Reina-Valera 1960)
18. Y conozcan que tu nombre es Jehová; Tú solo Altísimo sobre toda la tierra.

Salmos 83:18 (Reina-Valera 1995)
18. Y conozcan que tu nombre es Jehová; ¡tú solo el Altísimo sobre toda la tierra!

Thi-thieân 83:18 (1934 Vietnamese Bible)
18. Hầu cho chúng nó biết rằng chỉ một mình Chúa, danh là Đức Giê-hô-va, Là Đấng Chí cao trên khắp trái đất


Tak więc ,,na świecie” obok przekładów gdzie JHWH tłumaczy się na Pan lub Jahwe, mamy też i takie jak podałem wyżej. Chyba że u Ciebie ów ,,cały świat” który używa tylko wersji Jahwe, to świat przeciwników WTS i Świadków Jehowy, który pośród animatorów tego forum ma też swoich reprezentantów.


ben-salem

[Jacek]

dobra no myslalem ze sie przyczepie ;P ale sie nie udalo... choc ja sie spotkalem jedynie u swiadkow z imieniem Jehowa

Imię Boże w literaturze pozabiblijnej.

Zygmunt Krasiński
Nieboska Komedia:
„Jehowa pan Izraela, a nikt inny.”

Adam Mickiewicz
Hymn na dzień zwiastowania N.P. Maryi:
„Nad niebiosa Twoje skronie,
Gwiazdami Twój wieniec płonie
Jehowie na prawicy.”

Bolesław Prus
Faraon - Rozdział 3:
„ – O Jehowo!... Ojcze!... krzyknęła przerażona, bez ruchu zatrzymując się na ścieżce.”

Juliusz Słowacki
Beniowski - Pieśń 3:
"I niechaj będzie jakoby stoletnie... Lecz nie... O Boże! nie słuchaj, Jehowa".
Anhelli - Rozdział XIV:
„Zawołał Jehowa dwa odwieczne Cherubiny przed tron Swój, i rzekł: Idźcie na równinę Syberyi.”

Henryk Sieńkiewicz
Quo Vadis - Rozdział 44:
„W innych miejscach wzywano Serapisa, Baala lub Jehowę, którego wyznawcy, wyroiwszy się z zaułków w okolicach Subury i z Zatybrza, napełnili wrzaskiem i wołaniem pola leżące pod murami.”

Czesław Miłosz
nieznany poeta żydowski (XIII w.) - ( tł. Czesław Miłosz):
„Ty jesteś Jehowa, ja jestem wędrowiec.
Kto powinien mieć litość nad wędrowcem jeżeli nie Jehowa?”

Tadeusz Zieliński
Chrześcijaństwo antyczne - Rozdział 49”

Nie zapominajmy jednak o prawach i wymaganiach nauki, skoro chcemy być i chyba jesteśmy naukowcami. Że katolicyzm jest jedynym prawdziwym chrześcijaństwem, to jest nie tylko głosem mego serca, ale i moim stanowczym naukowym przekonaniem. Dałem temu, spodziewam się, niemało dowodów w tej książce. ...

Tymczasem rzeczywisty wygląd sprawy był następujący.
We wczesnym średniowieczu w IX wieku powstał wśród uczonych żydowskich ruch, którego celem była naprawa ksiąg świętych przez usunięcie tego spaczenia, któremu one uległy w ciągu stuleci. Była to tzw. masora. Można ją
porównać z tą naprawą ksiąg no i obrzędów świętych, którą przeprowadził w Rosji za cara Aleksego patriarcha Nikon i która wywołała taki sprzeciw wśród zwolenników tradycji i jako jego skutek, powstanie „raskolników".
Tylko że tu masera zwyciężyła po całej linii. Otóż te oryginały, na które się powoływali Luter i jego doradcy, były to oryginały masoreckie. Natomiast tradycja katolicka, o ile ona była grecka, była to tradycja Septuaginty, która
powstała w Egipcie Ptolemeteuszów o tysiąc z górą lat przed masorą. Dawała ona w greckiej transkrypcji imiona biblijne w ich dawniejszej, przedmasoreckiej, prawdziwie oryginalnej formie. Otrzymała ona sukurs ze strony
historyka Józefa, któremu świat zachodni zawdzięczał opis dziejów Izraela na podstawie Biblii, ale w języku greckim. A ten pisał za cesarza Wespazjana, o kilka stuleci po Septuagincie, ale o jeszcze większą liczbę stuleci przed masorą. O ile zaś ona była łacińską, jej źródłem była, z pominięciem tzw. Itali, Wulgata św. Hieronima, który pisał w IV stuleciu, a więc wciąż jeszcze o kilka stuleci przed masorą. To są fakty — i naturalnie, dodam, fakty arcyznane. Tak samo niezaprzeczalny jest wniosek, który z nich wyprowadzamy. Mianowicie, że tradycja katolicka przedstawia materiał biblijny w formie o wiele stuleci wcześniejszej, niż rzekome „oryginały" protestantów. Ci ostatni jednak mogli jeszcze nie dawać za wygraną. No tak, mogli odpowiedzieć, formy hebrajskie są późniejsze, bo masoreckie, ale pomimo tego mogą być poprawniejsze. Wszak celem masory była właśnie naprawa ksiąg świętych. Czy tak bronili swej sprawy, tego nie wiem. Ponieważ jednak unusquisque praesumitur bomcs, donec probetur contramnn, musimy przypuścić, że tak. „Mogą" — to nie wystarcza: a posse ad esse non valet consequentia. Powinniście udowodnić, że były. To znaczy że wasz Nebukadnezarjest rzeczywiście
poprawniejszy od naszego Nabuchodonozora. A tego udowodnić nie jesteście w stanie. Pomimo tego jednak spór, jawny lub głuchy, mógł się ciągnąć jeszcze długo — aż mu na koniec położył kres sąd Boży. Tym sądem Bożym
było w stuleciu XIX odcyfrowanie napisów klinowych, które nam podały niezaprzeczalnie oryginalne formy spornych imion. A więc jak się nazywał ten wielki król babiloński? Teraz to wiemy na pewno: Nabukudurriusur. Nie jest to forma identyczna z tą, którą podaje Septuaginta — Nabuchodonozor — ale o tyle się do niej przybliża, że ta ostatnia może być uważana za jej jaką taką hellenizację. Ale z Nebukadnezarem lutrowskim już nic wspólnego nie ma. ...

Piąty i ostatni przykład dotyczy nieraz już cytowanego wersetu [Exod. XX 4]:
Nie uczynisz sobie obrazu rytego ani ładnej podobizny itd.
Do traktowanego tu szeregu należy on o tyle, o ile i tu najnowsze wykopaliska Amerykanów w Dura nadeufrackiej były korzystne dla katolickiego stanowiska wobec niego. Odkryto tam bowiem synagogę żydowską, obficie ozdobioną malowidłami. Otóż wobec tego można było powiedzieć ze słusznością: jeżeli nawet Żydzi tam, gdzie mogli ujść czujnego oka swego sanhedrynu, bez wszelkich skrupułów przekraczali ten rzekomy rozkaz Jehowy, o ile bardziej mogło sobie na to pozwolić chrześcijaństwo, nawet gdyby ono, czemu jak najmocniej zaprzeczam, pochodziło z judaizmu. Ale owo podobieństwo było tylko zewnętrzne. Protestantyzm w tym wypadku nie miał potrzeby czekać na głos z grobów, żeby odmówić posłuszeństwa temu niedorzecznemu zakazowi, ponieważ sam
rozwój wewnątrz jego własnych granic z niepohamowaną siłą ku temu parł. ...


Przysłów 14:15
15 Niedoświadczony daje wiarę każdemu słowu, lecz roztropny rozważa swe kroki.

Temat Jacka szerzej odnoszący się do tej sprawy tutaj: link | Moderator

[stamaim]

No to jeszcze ja dorzucę jednen przykład pięknego połączenia obu form imienia: w piosence Jacka Kaczmarskiego "opowieść pewnego emigranta" na samym końcu znajdują się słowa:

Jak ja powiem Jehowie - Za mną, Jahwe, stań,
Z tą Polską związanym pępowiną hańb!
Jak ja powiem Jehowie - Za mną, Jahwe, stań,
Z tą Polską związanym pępowiną hańb!

[hubert684]

Karol Wojtyła użył formy "Jehowa" w swoim dramacie pt. Jeremiasz.
Ale w oficjalnym nauczaniu trzymał się "naukowej" formy "Jahwe".

a to jest ciekawa mysl.
ja uwazam ze skoro w naszym jezyku przyjela sie forma Jehowa to dlaczego jej nie uzywac??? w innych jezykach nawet nie ma innej formy..
Moje 20-letnie i nawet ponad doswiadczenie mowi ze najgorliwiej o imieniu dyskutuja ci co go wcale nie uzywaja i nie darza naleznym szacunkiem. spotkalem sie jednak i z takimi katolikami, ktorzy z imieniem bozym byli obeznani i uzywali (ale naprawde uzywali bo bylem swiadkiem modlitwy w ich domu i nie byla to formulka ale modlitwa zserca) w formie Jahwe. I wiecie co??? im wcale nie przeszkadzalo ze ja mowie Jehowa

[haael]

ja uwazam ze skoro w naszym jezyku przyjela sie forma Jehowa to dlaczego jej nie uzywac??? w innych jezykach nawet nie ma innej formy..

Po pierwsze - za oficjalne, podstawowe imię Boga większość chrześcijan przyjmuje imię "Chrystus".

Po drugie - forma "Jehowa" wcale nie jest najpopularniejsza w języku polskim. Najpopularniejsza jest forma... Jah, taka sama, jaką mają rastafarianie . Wiele katolickich modlitw zawiera słowa "hallelu-Jah" ("chwalmy Jehowę"). Na pewno osób używających imienia Jah jest więcej, niż używających imienia Jehowa.

[[db]]

a to jest ciekawa mysl.
ja uwazam ze skoro w naszym jezyku przyjela sie forma Jehowa to dlaczego jej nie uzywac??? w innych jezykach nawet nie ma innej formy..

To nieprawda. Np. w angielskim funkcjonuje zarówno Jehovah jak i Jahweh (jedna z piosenek na ostatniej płycie U2 ma nawet taki tytuł).

Użytkownik [db] edytował ten post 2007-01-19, godz. 17:20