58 replies to this topic

[jb]

Pytania kierowane do byłych świadków Jehowy:

Jaki jest Wasz obecny stosunek do chrztu przyjętego w Organizacji?

Czy dzisiaj, już po odrzuceniu nauczania oraz autorytetu Organizacji, uznajecie swój chrzest za ważny i obowiązujący?

Czy chrzest w Organizacji uważacie za błąd i żałujecie, że go przyjęliście?

Czy po odejściu od świadków Jehowy myśleliście o ponownym chrzcie?

Czy uważacie, że ponowny chrzest jest Wam niezbędny?


Zapraszam do podzielenia się spostrzeżeniami na ten temat.

[brat_jaracz]

Ciekawe pytania. Swój chrzest uważam za całkowicie nieważny. Była to decyzja (czy raczej uleganie presji) podjęta pochopnie, bez głębszej refleksji. Trudno zresztą o poważniejsze przemyślenia, jak się ma 14 lat... Dlatego uważam, że aktualna wartość tego chrztu w moim przypadku równa się zeru. Z drugiej strony nie wiem, czy mogę traktować ten akt jako błąd. Równie dobrze można by mieć pretensje do lunatyka, że chodził po dachu w czasie snu. Po prostu raczej nie miałem innego wyjścia.
Myślałem o ponownym chrzcie. Czasami myślę nadal... Raz bardziej, raz mniej. Ale jakoś nie jest to temat, który spędza mi sen z powiek. Nie uważam więc, że jest to akt, który ma obecnie kluczowe dla mnie znaczenie. Uważam się za chrześcijanina, i to mi wystarcza. Mniejsza o symbole. Tyle o sobie. Niech mówią inni .

[haael]

Mnie to też ciekawi.

Była to decyzja (czy raczej uleganie presji) podjęta pochopnie, bez głębszej refleksji. Trudno zresztą o poważniejsze przemyślenia, jak się ma 14 lat... Dlatego uważam, że aktualna wartość tego chrztu w moim przypadku równa się zeru.

Co było w tym wypadku kryterium ważności? Twoja świadomość? Czy uważasz, że Bóg miał coś wspólnego z Twoim chrztem (czy ten chrzest coś znaczy w oczach Boga)?

[Sebastian Andryszczak]

czy żałuję? Przyjęcie chrztu było decyzją prawie dojrzałą (ponad 17 lat) przemyślaną tyle że podjętą w oparciu o niepełne informacje (nie miałem świadomości, że organizacja formułowała fałszywe proroctwa itd.)

intencje tego kroku były szczere i szlachetne. Oddać się na czynienie woli Bożej. Wiele się w moim życiu zmieniło, ale nadal chcę pełnić wolę Bożą (tyle że jej zrozumienie zmieniło się o 180 stopni).

z katolickiego punktu widzenia, chrzest ŚJ można traktować albo jako nieważny albo jako grzech(?) niewierności(?) wobec Kościoła...

myślę jednak, że Stwórca ocenia sprawiedliwe nasze pobudki i wie, że chciałem dobrze...

ponowny chrzest jest mi niepotrzebny. Ważny jest mój niemowlęcy chrzest rzymsko-katolicki.

[P.K.Dick]

A czego byłeś wtedy świadomy w tym katolickim niemowlęctwie ?
Jakie wtedy były twoje pobudki, wiedza lub stan serca ?
Czy byłeś może super-hero-baby ?

[haael]

A czego byłeś wtedy świadomy w tym katolickim niemowlęctwie ?

Co ma wspólnego świadomość z ważnością chrztu?

[Sebastian Andryszczak]

powiązaniem jest "stosunek (ex)ŚJ" do tej kwestii i zadawane przez jb pytania.

inaczej mówiąc: ŚJ uważają, że jednym z warunków ważności chrztu jest świadomie wyznawana wiara. Pogląd ten opiera się na (nie)rozumieniu wersetu, że trzeba "uwierzyć i ochrzcić się" aby być zbawionym.

Wg doktryny katolickiej, werset podaje dwa warunki konieczme, a NIE ich kolejność. Czyli można np. być ochrzczonym w wieku niemowlęcym, a potem wzrastać w wierze przez całe dzieciństwo aż do wieku dorosłego i obydwa warunki zostaną spełnione.

I tutaj jest sedno problemu w jaki ŚJ oraz katolicy oceniają ważność "nieświadomego" chrztu.

[Czesiek]

Mam prośbę, aby na temat chrztu w KK nie wypowiadać się tu, bo jest na forum już taki temat. Ja chciałbym poznać przemyślenia ex-śJ na temat swojego chrztu w "organizacji".

[Sebastian Andryszczak]

Obecnie osoby przystępujące do chrztu odpowiedzią na pierwsze pytanie deklarują wiarę i przestrzeganie norm moralnych, a odpowiedzią na drugie pytanie deklarują lojalność wobec Organizacji.

Nie chodzi mi o analizowanie zmian tych pytań na przestrzeni lat (był osobny wątek na forum).

Chodzi mi o to, czy są wśród uczestników forum osoby które przyjmowały chrzest ŚJ, deklarując posłuszeństwo TYLKO Jehowie i Chrystusowi, teraz, po odejściu z organizacji, uważają że "pozostały wierne złożonej przysiędze", czego dowiodły (np.) stawiając wyżej autorytet Biblii nad autorytet niewolnika i odchodząc z organizacji...

[sk8terboy]

a ja chcę spożywać chleb i wino, ale chyba najpierw muszę się ochrzcić, w lato. Jak myślicie, czy ochrzczenie mnie przez innego chrześcijanina (np. zielonoświątkowca) w jeziorze byłoby stosowne?

[Ida]

chyba najpierw muszę się ochrzcić, w lato. Jak myślicie, czy ochrzczenie mnie przez innego chrześcijanina (np. zielonoświątkowca) w jeziorze byłoby stosowne?

Jak w jeziorze, to jak najbardziej lato jest najstosowniejszym okresem na dokonanie tego obrzędu. , zwłaszcza jak nie należysz do klubu morsów.

[Kasztanowa]

a ja chcę spożywać chleb i wino, ale chyba najpierw muszę się ochrzcić, w lato. Jak myślicie, czy ochrzczenie mnie przez innego chrześcijanina (np. zielonoświątkowca) w jeziorze byłoby stosowne?

A nie rozmawiales o tym z pastorem ze swojej spolecznosci?Jesli masz takie pragnienie,nikt nie moze ci odmowic chrztu.Ja z córka chrzcilysmy sie w rzece,mówie wam,to dopiero jest uczucie[rzeczka to byla,nie Jordan].A w jeziorze tez jest jak najbardziej w porzadku,przecież Pan Jezus i pierwsi chrzescijanie chrzcili sie w plenerze[tak mi sie wydaje,chociaz jesli chodzi o Korneliusza i jego dom,to sie zastanawiam,gdzie ich ochrzczono]

[Artur Schwacher]

A gdzie ochrzczono pierwsze 3000 chrześcijan? W Jerozolimie nie ma jeziora ani rzeki....

[Czesiek]

W sadzawce? A ich w Jerozolimie było kilka.

[sk8terboy]

nie należe do żadnej społeczności, zielonośw. to tylko mój przyjaciel.

[andreaZZ]

Ja pamiętam swój "chrzest" doskonale. A każdego roku 23 października starałem się spędzać ten dzień w "służbie dla Jehowy". Teraz już rozumiem, że to było tylko zwyczajne publiczne zanurkowanie, na znak oddania się sekcie. Jak moja wiara się wzmocni, to w przyszłości chciałbym dać się ochrzcić. W Gdańsku pewna protestancka społeczność chrzci w morzu i bardzo mi to miejsce odpowiada, jest naturalnie piękne i nadaje się na tak poważną i radosną uroczystość. Kojarzy mi się z pięknem stworzenia, wolnością i świeżością zapierającą dech w piersiach. Ale się rozmarzyłem

[ble]

Decyzja o chrzcie została przeze mnie podjęta częściowo pod presją pewnego starszego który mi kiedyś powiedział, że trzeba się ochrzcić ponieważ jest to warunkiem zbawienia. Zapytałem wtedy czy jeśli się nie ochrzczę to czy mnie trafi szlag (w Armagedonie). Odpowiedział: "Będzie wtedy większe prawdopodobieństwo". Wtedy stwierdziłem że lepiej będzie jednak się ochrzcić bo przecież i tak mi się podoba głoszenie i chodzenie na zebrania, a przy okazji może Bóg spojrzy na mnie łaskawszym okiem. Potem jednak okazało się, że prawdopodobieństwo tego że mnie trafi szlag jest mniejsze ale i tak dość wysokie ponieważ nawet będąc ochrzczonym ale mniej robiącym (tzn. mniej głoszącym i/lub nieregularnie chodzącym na zebrania) można popaść w niełaskę Bożą co skutkuje uśmierceniem w Armagedonie. W końcu sobie uświadomiłem że to jest jakaś jawna kpina bo co bym nie robił to zawsze może być albo źle albo za mało. Oficjalnie mówiło się, że na zbawienie nie można sobie zapracować, lecz słuchając punktów programu pewnego zgromadzenia stwierdziłem, że jednak w pewnym sensie można. Bo wedle doktryny ŚJ Bóg mierzy każdego człowieka przede wszystkim wedle tego ile głosi i czy regularnie chodzi na zebrania. Ocaleją jedynie ci ochrzczeni, którzy wedle Boga robią wszystko na co ich stać - w przeciwnym wypadku mogą być wydani na zagładę.

Swój chrzest i tak uważałem za nie ważny ponieważ na krótko przed nim dopuściłem się czynów które niegodne są ŚJ. Nie zgłosiłem tego do starszych, choć obawiałem się że "Jehowa ich w jakiś sposób poinformuje". Jakże wielkie było moje zdziwienie kiedy okazało się że dopuścili mnie do chrztu. Jednak wyrzuty sumienia miałem nawet w dniu przyjęcia symbolu. Jedyne co mi się podoba to to, że ten chrzest przyjąłem jako człowiek dorosły który przynajmniej w pewnym sensie wiedział co czyni.

W pewnym sensie popełniłem błąd przyjmując chrzest. Błąd dlatego, że nie wiedziałem czym tak naprawdę jest związanie się z Organizacją poprzez chrzest. Mało tego - nie wiedziałem jakie naprawdę skutki i szkody przynosi wykluczenie ze zboru ochrzczonego ŚJ.

Ponowny chrzest? Bez sensu. Jestem ochrzczony w Kościele Rzymskokatolickim i nie ma powodu aby ponownie przyjmować chrzest. Tak samo przy ponownym przyłączeniu się do Organizacji nie jest wymagany ponowny chrzest.

Człowiek który przyjmuje chrzest musi zdawać sobie sprawę co się z tym wiąże. Powinien się zastanowić nad tym 10 razy. A jeśli jest małżonkiem lub planuje w przyszłości wejść w związek małżeński to lepiej niech się najpierw 100 razy zastanowi zanim zostanie ochrzczonym ŚJ.

Użytkownik ble edytował ten post 2009-04-12, godz. 13:52

[melody]

Pamiętam dokładnie tamten dzień, chyba jak każdy wiele emocji z nim związanych. Byłam wtedy bardzo młodziutka - 13lat. Przez chrzest czułam jakbym dokonała czegoś wielkiego. Wierzyłam, że robię to dla Boga. I w sumie tak było.

Myślę że Bóg wie, iż jestem mu oddana świadomie, akurat w religii ŚJ to nastąpiło, no cóż...Nie żałuję niczego. Nie wiem czy 3 chrzest w jakiejkolwiek religii miałby sens skoro już 2 razy oddałam się Bogu. On widzi to, że jestem Mu oddana więc po co znów? Chyba, że na pokaz, dlatego by inni to zobaczyli.

[Ida]

Pamiętam dokładnie tamten dzień, chyba jak każdy wiele emocji z nim związanych. Byłam wtedy bardzo młodziutka - 13lat. Przez chrzest czułam jakbym dokonała czegoś wielkiego. Wierzyłam, że robię to dla Boga. I w sumie tak było.

Myślę że Bóg wie, iż jestem mu oddana świadomie, akurat w religii ŚJ to nastąpiło, no cóż...Nie żałuję niczego. Nie wiem czy 3 chrzest w jakiejkolwiek religii miałby sens skoro już 2 razy oddałam się Bogu. On widzi to, że jestem Mu oddana więc po co znów? Chyba, że na pokaz, dlatego by inni to zobaczyli.

Melody, jesteś mi bardzo bliska w podobnym odbieraniu chrztu, dokonanego u świadków. Byłam trochę starsza od Ciebie, gdy przyjmowałam chrzest, ale to co się wtedy stało miało i ma decydujący wpływ na moje życie. I nic tego nie zmieni. Narodziłam się wtedy na nowo i fakt, że Bóg poprowadził mnie tu , gdzie teraz jesem zdaje się poświadczać, że te moje narodziny były prawdziwe.

[jb]

Na postawione na wstępie pytania odpowiada także poniższe świadectwo jednego z byłych świadków Jehowy:

"Chrzest świadków Jehowy - jakie ma znaczenie?"