starowinka

Czyżby aż tak? Aczkolwiek, azali.

Ostatecznych dowodów (artefaków)raczej nie ma,ja tylko potwierdziłem moderatora Jana i prof.Magnani,że ten termin mógł byc stosowany do Imeratorów rzymskich.

No ale jak nie masz dowodów, to jak potwierdziłeś? Widzę przypuszczenia. I to rozumie. Ale bez dowodów nadal stoimy w miejscu. Jedyne co mamy w tym wątku to słowa Flawiusza z I wieku nazywające władzę Boga Izraela teokracją.

Tylko nie rozumiem jak to dowodzi sprawy. Znasz jakieś przykłady tworzenia przez Rzymian greckojęzycznych neologizmów, lub tytułów. Albo jakikolwiek cytat starożytny nazywający rządy cesarzy rzymskich teokracją? Gdzieś sprzed 313r (edykt mediolański). To byłby ostateczny dowód.

Dzieło to powstało w 93/94 roku i jest aplogią Żydów i słowa użyte przez Józefa : "sztyczny termin : teokratyczny",miał uwypuklic i uzmysłowic współczesnym,że jest to termin stworzony na potrzeby Rzymian,którzy mają swojego Pomazańca - Divi Filius.

Skąd taka myśl. Wyjaśnij mi konkretami. Bo Rzymianie tytułowali się po łacinie jak zresztą zauważyłeś. Teokracja jest natomiast zwrotem greckim. Ja widzę, że to raczej myśl Flawiusza.

Pierwszy raz terminu teokracja użył Józef Flawiusz: "Jedni powierzyli władzę polityczną monarchiom, drudzy – oligarchiom, inni wreszcie ludowi. Nasz prawodawca Mojżesz jednak nie skłaniał się do żadnej z tych form rządzenia, ale wprowadził ustrój, jeśli posłużyć się takim sztucznym terminem, teokratyczny, składając w ręce Boga najwyższe zwierzchnictwo i władzę" (Przeciw Apionowi,II,164 w przekładzie Radożyckiego).

Szerszy fragment z tego dzieła>>

Ci bowiem, którzy wierzą, że Bóg czuwa nad ich życiem, nie ważą się popełniać
jakiegokolwiek grzechu. Takim zaiste był ten nasz prawodawca, nie żaden cza-
rodziej czy oszust, jak go niesprawiedliwie nazywają oszczercy, lecz jak Minos,
którym Grecy się szczycą i inni prawodawcy, którzy po nim żyli131. Jedni bo-
wiem przypisują swoje prawa Zeusowi, drudzy odnoszą je do Apollina i jego
wyroczni delfickiej132 już to wierząc, że to jest prawda, już to żywiąc nadzieję,
że takim sposobem łatwiej im będzie ludzi do nich przekonać. Kto zaś ustano-
wił najlepsze prawa i doszedł do najwłaściwszego pojmowania wiary w Boga,
można się przekonać, porównując same prawa z prawami innych. O tym właśnie mam teraz mówić. Jak wiadomo, istnieje niezmierzona rozmaitość, jeśli chodzi o szczegóły w obyczajach i prawach ludzkich na świecie, ale można je
ogólnie ująć następująco: jedni powierzyli władzę polityczną monarchiom, drudzy — oligarchiom, inni wreszcie ludowi133. Nasz prawodawca jednak nie skłaniał się do żadnej z tych form rządzenia, ale wprowadził ustrój, jeśli posłużyć
się takim sztucznym terminem, teokratyczny134, składając w ręce Boga najwyższe zwierzchnictwo i władzę. I wszystkich przekonał, aby widzieli w Nim
sprawcę wszelkich dóbr, zarówno tych, które są wspólne całej ludzkości, jak
i tych, które Żydzi sami wymodlili w trudnych chwilach dziejowych; dalej, że
przed jego okiem nie skryje się ani żaden czyn, ani żadna tajemna myśl. Głosił,
że Bóg jest jeden, nie stworzony135, po wsze czasy niezmienny, przechodzący
swym pięknem wszelką formę136 śmiertelną, objawiający się nam przez swoją
potęgę, lecz niepoznawalny w swej istocie. Nie będę teraz mówił o tym, że najmędrsi wśród Greków przyswoili sobie takie pojęcie Boga na podstawie zasad,
których im dostarczył Mojżesz, ale oni dali znakomite świadectwo temu, że jest
ono piękne i odpowiada naturze i wielkości Boga
całość>> http://www.scribd.co...rzeciw-Apionowi

I tutaj wydaje się że stwierdzenie D. Magnani,ego "w Biblii nie ma słowa teokratyczny [...] pojęcie to występowało w świecie pogańskim na oznaczenie władzy rzymskiej". Nie jest dowodem przeciw słuszności użycia tego terminu przez Kościół. Termin mógł mieć wiele zastosowań, w wielu kręgach. Jedno z nich widać u Flawiusza w pierwszym wieku jako opis władzy Boga Izraela.