 |
/ Destrukcyjne sekty / Świadkowie Jehowy / Artykuł
38. BOŻE NARODZENIE
38.1. Negują wszystkie święta chrześcijańskie, więc i Boże Narodzenie. Mówią, że Chrystus nie nakazywał obchodzić dnia swych urodzin. Podają (nie cytując słów papieża): "Na trzy dni przed świętami Bożego Narodzenia w roku 1993 papież Jan Paweł II przyznał, że nie mają one uzasadnienia w Biblii" (Przebudźcie się! Nr 12, 1995 s.31). Uczą, że data 25 XII nie jest odpowiednim dniem bo Jezus urodził się ok.1 X (Strażnica Nr 24, 1990 s.4).
Odpowiedź. 1) ŚJ do 1928r. obchodzili Boże Narodzenie (w Biurze Głównym do 1926), a od tego roku zakazali tego ("Świadkowie Jehowy głosiciele..." s.199, 200-1). Strażnica Nr 10, 1995 s.19 wspomina: "Wkrótce potem dzięki kolejnej strudze światła Badacze Pisma Świętego przestali obchodzić Boże Narodzenie. Wcześniej świętowali je na całej ziemi, a w bruklińskim Biurze Głównym czynili to bardzo uroczyście (...) Z czasem zrozumiano, że skoro nie należy obchodzić święta upamiętniającego najważniejsze narodziny w całych dziejach ludzkich, to nie powinno się także świętować żadnych innych urodzin" (przypis). ŚJ wyd. do 1928r. "Niebiańską mannę, czyli rozmyślania duchowe na każdy dzień w roku" (obecnie pt. "Codzienne badanie Pism"), w której pod datą 25 XII nauczano: "Chociaż dzień 25 grudnia nie był właściwym dniem narodzenia naszego Zbawiciela, ale raczej 1 października i ponieważ nie mamy powiedziane by ten dzień obserwować, to nie stanowi dla nas wielkiej różnicy, kiedy ten dzień, który jest tak ważny obchodzimy. W tym dniu powszechnie święconym możemy przyłączyć się do wszystkich, których serca pałają miłością ku Bogu i ku Zbawicielowi. Zwyczaj dawania w tym czasie upominków zdaje się być właściwym. Bóg jest dawcą każdego dobrego i doskonałego daru. On jest tym, który ustawicznie udziela, a my ustawicznie od Niego przyjmujemy. Lecz największym darem, jaki otrzymaliśmy, jest Jego Syn, który stał się naszym Zbawicielem" por. "Świadkowie Jehowy głosiciele..." s.201. W "Nadszedł Czas" (s.63) uczono, że 25 XII nie jest taką złą datą, bo wtedy miało miejsce zwiastowanie Maryi i Pan "rozpoczął proces przemiany na ludzką naturę", a więc jakby zaczął się "rodzić". W "Harfie Bożej" (s.91) wyd. w latach 1921-9 (do 1930 wg Strażnicy Rok C [1979] Nr 5 s.5) uzupełniono: "narodzenie Jezusa nastąpiło w październiku, a dnia 25-go grudnia, na dziewięć miesięcy przedtem, miało miejsce zwiastowanie" [dziś "Upewniajcie się..." (s.60) mówi, że "Jezus został poczęty na początku stycznia"]. Jak więc inna była kiedyś postawa ŚJ wobec Bożego Narodzenia. ŚJ, którzy ciągle pytają na podst. jakich tekstów NT obchodzimy Boże Narodzenie należy zapytać, które wersety im służyły do uzasadnienia świętowania w przeszłości. Wg ŚJ to nie Jezus osobiście stał się człowiekiem lecz "Jehowa cudownie przeniósł siłę życiową i wzór osobowości swego pierworodnego niebiańskiego Syna do łona Marii" ("Prowadzenie rozmów..." s.166) por. J 1:14. Nie mówią jednak co się stało z osobą Jezusa w momencie tego zabiegu. Czy została zdematerializowana?
2) NT nie zakazuje obchodzenia Bożego Narodzenia. Zakaz taki wprowadzają ŚJ, pojawiający się przeszło 1800 lat po narodzeniu Pana i spisaniu NT. Kościołowi wolno było wprowadzić to święto, gdyż jest on "Ciałem Chrystusa" 1Kor 12:27. Tak jak Jezusowi wolno było ustanowić "Nową Paschę", tak Kościół, z którym On się utożsamia i który prowadzi (Mt 28:20), może decydować o szczególnym uświęceniu narodzin swego Pana. Chrystus powiedział do Piotra: "cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie" (Mt 16:19 por. 18:18), więc nie dziwi to, że najpierw w Rzymie zaczęto szczególnie uroczyście upamiętniać dzień narodzin Jezusa (patrz pkt 5). Ponieważ NT nie wprowadza ani zakazu, ani nakazu obchodzenia Bożego Narodzenia, widać że obchodzenie, czy nie obchodzenie tych świąt, jest wyrazem naszego stosunku do Chrystusa. Komu będzie bliski Jezus, temu będzie droga każda chwila Jego życia, więc i narodzenie. Rz 14:6 (BP) mówi: "Kto przestrzega wybranych dni, czyni to dla czci Pana". Patrz też "Poszukiwania w wierze" J.Salij OP, rozdz. 'Czy Kościołowi wolno było ustanowić święto Bożego Narodzenia?'.
3) Pierwszymi którzy uradowali się z Bożego Narodzenia byli pasterze i aniołowie (Łk 2:8-20). Później z okazji narodzenia złożyli hołd Chrystusowi Mędrcy ze Wschodu ofiarowując Mu dary (Mt 2:11) por. pkt. 38.2., 38.4. ŚJ, którzy uczą, że nie ma w NT nakazu uświetnienia narodzin Pana powinni potępić te osoby za ich czyn. Stanęli by wtedy w szeregu z arcykapłanami, uczonymi w Piśmie i Herodem (Mt 2:3n.), którzy narodzeniem Jezusa wzgardzili. J 10:22n. mówi o obchodzeniu za czasów Chrystusa "Uroczystości Poświęcenia Świątyni", która była rocznicą i w której Jezus brał udział. Zaś o sobie powiedział On: "Tu jest coś większego niż świątynia" Mt 12:6. Czy wobec tego, tym bardziej nie należy upamiętniać faktu z życia Syna Bożego? Strażnica Nr 20, 1998 s.30 o Żydach podaje: "Uroczyście obchodzili też rocznicę ponownego poświęcenia świątyni. Chociaż w Biblii nie kazano upamiętniać owego historycznego wydarzenia to jak wynika z Ewangelii według Jana 10:22, 23, Jezusa tego nie potępiał". Czy zatem Jezus by potępiał za upamiętnianie rocznicy urodzin "większego niż świątynia" (Mt 12:6)?
4) Gdy ŚJ pytają: "gdzie jest w NT nakaz obchodzenia Bożego Narodzenia?", zadajmy też pytanie. Poprośmy ich o wskazanie w NT nakazu organizowania i obchodzenia przez nich dorocznych "kongresów", które nazywają "ucztami duchowymi". Jeżeli takiego "nakazu" w NT nie ma, to skąd ten ich zwyczaj? Jeśli NT nie zakazuje uroczystego obchodzenia świąt Bożego Narodzenia czemu zakazują tego ŚJ? ŚJ atakując upamiętnianie narodzenia Jezusa wprowadzają zastępczo upamiętnianie swych rocznic i pewne "święta" np.:
wyd. pierwszego numeru Strażnicy np. 100-lecie w 1979r. (Strażnica Rok C [1979] Nr 13);
powstania Towarzystwa Strażnica np. 100-lecie w 1984r. (Przebudźcie się! Rok LXVI [1985] Nr 7; Strażnica Rok CVI [1985] Nr 8 s.16);
powstania ich Szkoły Gilead np. 50-lecie w 1993r. (Strażnica Nr 11, 1993 s.23). Przy tych okazjach w Brooklynie i oddziałach krajowych odbywają się uroczystości (np. Strażnica Rok CVI [1985] Nr 8 s.16-7).
"Uroczyste oddanie Centrum Szkoleniowego Towarzystwa Strażnica. Święto dla Jehowy" (Strażnica Nr 22, 1999 s.8);
Strażnica Rok XCIII [1972] Nr 21 s.24 (por. Nr 20, 1998 s.30) pozwala ŚJ obchodzić rocznice zawarcia ślubu, pomimo że Biblia nie mówi o tym. Czemu więc kwestionują obchodzenie rocznicy narodzenia Syna Bożego?
Dwa razy w roku organizuje się "Uroczystość rozdania dyplomów w Szkole Gilead" (Strażnica Nr 24, 1998 s.31) oraz czasem uroczyste otwarcie kolejnego Domu Betel w którymś z krajów (np. w Polsce - patrz broszura pt. "Uroczystość otwarcia nowego Biura Oddziału i Domu Betel" Polska, 28 listopada 1992). Gdy umrze kolejny prezes Strażnicy, ŚJ organizują "uroczystości pogrzebowe", podczas których łączą się z USA z ich biurami w innych krajach (Strażnica Nr 6, 1993 s.31).
Czy ŚJ znajdują w Biblii podstawy i nakaz do upamiętniania swych rocznic i organizowania tych uroczystości? Czy te wydarzenia są dla ŚJ ważniejsze niż rocznica narodzenia Syna Bożego? Może jej brak u nich, wywołał reakcję wśród przywódców ŚJ, którzy chcieli coś dać im za odrzucenie Bożego Narodzenia.
5) Chociaż najstarszym zachowanym dowodem dot. obchodzenia świąt Narodzenia Pańskiego jest Depositio Martyrum z 336r. to jednak "Encyklopedia Katolicka" (Tom 2, hasło ''Boże Narodzenie'') podaje: "Nie wiadomo ile lat przed 336r. obchodzono Boże Narodzenie". Ks.W.Granat w książce pt. "Chrystus Bóg-Człowiek" o początkach naszego święta pisze: "Nie ma żadnej wzmianki historycznej pewnej o samym ustanowieniu święta, natomiast tradycja, której ślady znajdujemy w Liber Pontificalis uważa, że istniało ono w Rzymie już w pierwszej połowie II wieku..." (s.310), "Święto Epifanii albo Objawienia istnieje na Wschodzie chrześcijańskim w II wieku i oznacza w ogóle objawienie się Słowa Wcielonego w ludzkim ciele" (s.311). Jedno jest pewne, Kościół już w I w. przyjął od Izraelitów zwyczaj czytania na nabożeństwach fragm. Biblii (Łk 4:17, Dz 13:15, 1Tes 5:27, Kol 4:16). Potwierdza to Justyn Męczennik (ur.100) który pisze: "W dniu zaś zwanym Dniem Słońca (niedziela), odbywa się zebranie w jednym miejscu (...) Tedy czyta się Pamiętniki apostolskie, albo Pisma prorockie..." ("Apologia" I:67,3). Wiadomo też, że tak Izraelici jak i chrześcijanie posiadali kalendarz czytań liturgicznych. Wyznawcy Chrystusa odczytywali przynajmniej jednego dnia w roku fragm. Ewangelii o narodzeniu Pana, a następnie komentowali je. Widać więc, że już wtedy chrześcijanie upamiętniali i rozważali narodzenie Pańskie. Później, pewnie po 313 r, kiedy mogli oficjalnie krzewić swą wiarę, zaczęli jawne, uroczyste obchodzenie Bożego Narodzenia. ŚJ też rozważają fragm. Biblii w danym dniu, lecz mówiące o narodzeniu Pana omijają (patrz ich "Codzienne badanie Pism"). Inaczej postępowali pierwsi chrześcijanie. Orygenes (ur.185) o nich pisał: "Jego narodziny, wychowanie, moc, męka i zmartwychwstanie nie tylko dokonały się ówcześnie, ale i teraz w nas się dokonują" ("Homilie o Ewangelii św.Łukasza" 7:7). Dla nas dziś i naszych poprzedników w wierze, podobnie jak dla pasterzy, narodzony Jezus jest ciągle znakiem: "A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie" Łk 2:12.
6) Kościół nie twierdzi stanowczo, że Jezus urodził się na pewno 25 XII, lecz że ten dzień wydał mu się najbardziej odpowiedni na to święto Syna Bożego. Chrystus, który jest Panem każdego dnia (J 13:3), odebrał przecież nie istniejącym bożkom należące się Jemu dni, więc i święto "narodzin niezwyciężonego słońca". On jak Ojciec (Ps 84:12) jest prawdziwym Słońcem (Ml 3:20, Łk 1:78, Ap 1:16, Dz 26:13, Mt 17:2) i Światłością świata (J 1:9, 8:12, Łk 2:32). O Chrystusie jako Słońcu pisał Meliton z Sardes (ok.160): "On Król niebios i Wódz stworzenia, Słońce wschodu (...) On jedyne Słońce, które wzeszło z nieba" (Fragm. VIII b 4). Zauważmy, prawdziwe Słońce ukazane jest wraz z Jego narodzeniem. Przyjęcie daty 25 XII na dzień narodzin Chrystusa ma też inne, symboliczne uzasadnienie. Dzień ten jest najkrótszym dniem w roku, więc tym, który ma najdłuższą noc. Od tego dnia, wraz z obchodzonymi narodzinami Jezusa, przybywa nam dnia i światła. Prorok Izajasz o narodzeniu Mesjasza pisał: "Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. (...) Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany..." Iz 9:1, 5. Nie wiem czemu ŚJ mówią, że czcimy pogańskie Słońce. Przecież ich broszura, kiedy to im wygodne, cytują naszą encyklopedię w której napisano, że chrześcijanie wprowadzili Boże Narodzenie "by obchodzonemu w tym dniu w Rzymie pogańskiemu świętu narodzin boga Słońca przeciwstawić narodzenie Boga-Człowieka, Jezusa Chrystusa, nazwanego 'Słońcem sprawiedliwości' (Mal. 3,20)" ("Świadkowie Jehowy a szkoła" s.18; "Świadkowie Jehowy a wykształcenie" s.17). Strażnica Nr 24, 1993 s.6 cytując inną encyklopedię podaje: "Tradycyjne obrzędy bożonarodzeniowe mają różną genezę i są rezultatem przypadkowej zbieżności między obchodami narodzin Chrystusa a zimowymi świętami pogańskimi ku czci słońca i boga rolnictwa", a Strażnica Nr 24, 1994 s.5 dopowiada: "25 grudnia - pierwszy dzień po Saturnaliach, kiedy to obchodzono urodziny Mitry, perskiego boga światła, oraz (...) czczono niepokonane słońce - Kościół obrał na datę Bożego Narodzenia, mającego upamiętnić przyjście na świat Chrystusa, by tamte święta usunąć w cień". Czy ŚJ przeczą swym publikacjom? Nie wiem też czemu, ŚJ cytują to, co nie popiera jej nauk. Por. przeciwstawne wypowiedzi do cytowanych ("Świadkowie Jehowy a wykształcenie" s.17).
7) Choć atakują datę 25 XII to sami wyznaczają swój zastępczy dzień. Strażnica Nr 24, 1990 s.4 podaje, że Chrystus urodził się "mniej więcej 1 października" (por. Strażnica Nr 24, 1993 s.6 - "mniej więcej na początku października"). Russell jednak uczył, "iż narodzenie miało miejsce dnia 1-go października" ("Nadszedł Czas" s.63). Ich wyliczenia potwierdzały im kiedyś wymiary piramidy Cheopsa ("Dokonana Tajemnica" s.68). Wadą tego obliczenia jest zaczynanie go od tyłu tzn. od śmierci Jezusa (1 IV 33r.); przyjęcie początku działalności Pana na okres gdy miał On 30 lat i trwanie jej 3,5 roku. Łk 3:23 mówi, że Chrystus gdy zaczynał nauczać "miał lat około trzydziestu", a NT nie precyzuje dokładnie czasu działalności Pana. Świadectwami przemawiającymi za dniem 25 XII są pisma pozabiblijne sięgające II w. mówiące o poczęciu Chrystusa 25 III, więc 9 miesięcy przed datą 25 XII ("Encyklopedia Katolicka" Tom 2, hasło 'Boże Narodzenie'). Pisał też o tej dacie (25 III) Hipolit (ur. przed 170) w In Danielem 4. Dziwi też, przy wyznaczaniu swej daty przez ŚJ wypowiedź: "Pismo Święte nie podaje daty narodzin doskonałego człowieka Jezusa..." ("Wiedza, która prowadzi..." s.126 por. Strażnica Nr 24, 1997 s.4 "Biblia nie podaje ani dnia, ani miesiąca, w którym Chrystus przyszedł na świat"). Zaś Strażnica Nr 10, 1995 s.19 podaje: "Biblia wskazuje, że Jezus przyszedł na świat około 1 października". Czy nie są te dwie wypowiedzi sprzeczne ze sobą? Dziwnym zbiegiem okoliczności jest to, że data narodzin Chrystusa wyznaczona przez ŚJ pokrywa się z ich datą niewidzialnego powrotu Jezusa w 1914r. (patrz rozdz. "Powrót Pana" pkt 8.1.9).
8) Chybiony jest zarzut ŚJ, że w grudniu jest zbyt zimno aby mogli w okolicach Betlejem przebywać pasterze. Ks.E.Dąbrowski profesor nauk biblijnych, który bywał w Palestynie pisał: "Pasterze palestyńscy (...) ubrani są w tunikę sięgającą przynajmniej kolan (...). Chroniąc się przed chłodem nocy używają kożucha lub płaszcza. Spędzanie nocy wraz z trzodą na pastwisku, i to podczas zimy, nie należy wprawdzie do zwyczaju przyjętego ogólnie. Nie można jednak tego uważać za rzecz niezwykłą - wielu z betleemitów po dzień dzisiejszy postępuje w ten sposób" ("Życie Maryi Matki Bożej" s.140-1), a kom. KUL do Łk s.104 podaje: "przebywanie nocą na wolnym powietrzu jest możliwe w okolicach Betlejem nawet podczas deszczowej pory roku. Na noc pasterze zapędzają wtedy stado do zagrody specjalnie na ten cel przygotowanej z ciernistych krzewów, sami zaś śpią w szałasie. Jeden z nich zawsze czuwa, aby bronić stada przed złodziejami lub dzikimi zwierzętami". Zima w okolicy Jerozolimy nie jest tak ostra, jak się wydaje ŚJ, bo podczas niej Jezus przechadzał się i wygłaszał mowy na wolnym powietrzu (J 10:22), a temperatura może w tych stronach wynosić ok.+12 o C ("Słownik Nowego Testamentu" Bp K.Romaniuk s.36). Por. pkt 38.3. Nie jest też prawdą, że data 25 XII została wymyślona w IVw., bo najstarszym znanym nam dziś świadkiem tego dnia (narodzenie Pana) jest ur. przed 170r. Hipolit. Pisał on: "Pierwsze przyjście Pana naszego wcielonego, w którym narodził się w Betlejem miało miejsce ósmego dnia przed kalendami styczniowymi" (tzn.25 XII) In Danielem 4,23,3. Później pojawia się znane ŚJ Depositio Martyrum z 336r. z tekstem: "ósmego dnia przed kalendami styczniowymi narodził się Chrystus w Betlejem" (tzn.25 XII). Datę 25 XII na święto narodzin niezwyciężonego słońca (identyfikowanego z Mitrą) wprowadził dopiero w 274r. po Chr. cezar Aurelian (z czym zgadza się "Prowadzenie rozmów..." s.363; por. Strażnica Nr 2, 1999 s.29), co jak widać nastąpiło wiele lat po informacji jaką przekazał o 25 XII i narodzeniu Jezusa Hipolit (ur. przed 170) ["Encyklopedia Katolicka" Tom 6 s.917].
9) Prawie co roku, przed Bożym Narodzeniem, ŚJ opisują wiele zwyczajów pogańskich związanych z rzymskimi Saturnaliami (17-23 XII). ŚJ przez to chcą odciągnąć nas od Chrystusa, a wskazać nam w zamian kult pogański. To samo proponował cezar Julian Apostata ( 363), którego zamierzenia upadły wraz z nim. Widać więc, że ŚJ, którzy zakazują modlić się do Chrystusa nie wnoszą nic nowego, tylko nawiązują do cezarskich postanowień. Czyżby ŚJ chcieli powrotu Saturnalii, że je tak wspominają? Dziwne, że ŚJ nie wyszukują pogańskich odpowiedników dla innych faktów z życia Chrystusa, upamiętnianych przez Kościół np. Rzeź Niewiniątek - Mt 2:16nn. (Uroczystość Młodzianków - 28 XII), Obrzezanie Pańskie i nadanie imienia Jezus - Łk 2:21 (upamiętniane w święto NMP Bożej Rodzicielki - 1 I), Ofiarowanie Pańskie - Łk 2:22nn. (2 II) itd. Czyżby brakło ŚJ pomysłów? Cisną się też na usta pytania: "czemu uwzięli się na święta Bożego Narodzenia?", "czy dlatego szydzą z nich, że sami je obchodzili?".
38.2. Uczą, że ponieważ nie jest znana dokładna data narodzenia Jezusa, to nie należy upamiętniać tego w dniu, który nie jest właściwym dniem narodzenia.
Odpowiedź. 1) Mędrcy ze Wschodu nie znali daty narodzenia Jezusa (Mt 2:1), a jednak nie przeszkadzało im to, aby pewnego dnia oddać pokłon narodzonemu Królowi (Mt 2:2). Podobnie dziś, chrześcijanie prowadzeni przez Ducha Św., który miał ich doprowadzić do całej prawdy (J 16:13), upamiętniają narodzenie Jezusa. Kościół upamiętnia wizytę Mędrców dnia 6 I, przez co widać, że nie łączy jej z dniem narodzenia Pana, jak chcą wmówić nam ma podst. szopek ŚJ ("Prowadzenie rozmów..." s.363).
2) Obojętnie jaki by nie obrali chrześcijanie dzień, dla upamiętnienia narodzin Chrystusa, to i tak by ŚJ znaleźli odpowiednik jakiegoś święta pogańskiego pod tą datą, w którejś z setek starożytnych religii. Myślę, że tym sposobem, można znaleźć pogański odpowiednik dla daty, pod którą ŚJ urządzają swoją Pamiątkę (Wieczerza Pańska), lub dla tej, którą uważają za dzień narodzin Jezusa (1 X). Co jeszcze ŚJ zarzucają obchodzeniu urodzin Chrystusa? Piszą: "Biblia wspomina tylko o dwóch wypadkach obchodzenia urodzin i oba dotyczyły ludzi, którzy nie wyznawali prawdziwej religii. Jednym był egipski faraon, a drugim ustanowiony przez Rzymian rządca Herod Antypas. Podczas obu tych uroczystości urodzinowych ktoś stracił życie (Rodzaju 40:18-22; Marka 6:21-28)." ("Świadkowie Jehowy a szkoła" s.17). ŚJ nie zauważyli, że podczas gdy my upamiętniamy narodzenie Chrystusa nikt nie traci życia. Dziwnie też umknęło ŚJ narodzenie Jezusa, które było pierwszymi Jego urodzinami, w którym brali udział pasterze i aniołowie (Łk 2:8, 13). Stracić życie miał Chrystus, ale z ręki tych, którzy te urodziny odrzucili! Strażnica Rok CIII [1982] Nr 8 s.23 przeciw upamiętnianiu narodzenia Chrystusa cytuje Koh 7:1 ("Lepszy (...) dzień śmierci niż dzień urodzenia"), ale przecież nikt nie neguje tego, że śmierć odkupieńcza Jezusa wraz z Jego zmartwychwstaniem jest dla nas najważniejszym faktem (patrz rozdz. "Wielkanoc" 39.2.). Zresztą już Izajasz w proroctwie zaakcentował narodzenie Pana: "Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany..." Iz 9:5.
38.3. Przygnieceni tym, że np. 25 XII 1969r. wypasano owce w okolicy Betlejem (potwierdzają to - patrz poniżej), w Strażnicy Nr 21, 1970 s.24 próbują bronić się mówiąc, że to było za dnia, a nie w nocy jak w NT. Uczą też, że Łk 2:8 mówi o wypasaniu nocą owiec, więc musiało to być ok.1 X, gdy jest cieplej. Aby zdyskredytować datę 25 XII wstawili w swym przekładzie NT w Łk 2:8 słowa "pod gołym niebem", choć w oryginale greckim ich nie ma. Z Łk 2:8 wynika tylko to, że pasterze czuwali nad stadem owiec, a nie że je wypasali w nocy. Było ono wtedy zapędzone do zagrody specjalnie przygotowanej z ciernistych krzewów. Wypasano je za dnia tak jak w 1969r. Ks.E.Dąbrowski o tym pisze: "Na noc pasterz wprowadza owce do specjalnego ogrodzenia, którego tylko pewna część nakryta jest dachem. (...) W razie niepogody owce są wprowadzane na miejsce osłonięte dachem" ("Życie Maryi Matki Bożej" s.140) por. pkt 38.1.8. Oto pytanie ŚJ i jedno zdanie z odpowiedzi z w/w Strażnicy: "W pewnym czasopiśmie zobaczyłem zdjęcie, na którym pokazano pasterzy ze stadami na polu pod Betlejem w czasie świąt 'Bożego Narodzenia'. Dotąd sądziłem, że około 25 grudnia, a więc w okresie przyjmowanym tradycyjnie za datę narodzin Chrystusa, jest tam już za zimno na to, by pasterze mogli przebywać na polach ze swymi trzodami. Jak ta sprawa właściwie się przedstawia? (...) W Stanach Zjednoczonych zdjęcie to ukazało się w całym szeregu czasopism". ŚJ na ogół nie znają w/w Strażnicy, a i ich władze jakby zapomniały o tym, że same potwierdziły wypasanie owiec w dniu 25 XII 1969r. Czy liczą one na to, że ŚJ nie będą zaglądać do starszych Strażnic? Por. podobna kwestia w Strażnicy Nr 17, 1960 s.15.
38.4. ŚJ od 1920r. (Strażnica Nr 12, 1957 s.12; "Harfa Boża" s.93) nauczają, że Mędrcy ze Wschodu (Mt 2:1-12) byli wysłani przez szatana, a gwiazda, która ich prowadziła też pochodziła od niego ("byli w istocie astrologami inspirowanymi przez demony" "Świadkowie Jehowy głosiciele..." s.199; por. "Prowadzenie rozmów..." s.363).
Odpowiedź. 1) Gdyby gwiazda pochodziła od szatana to by nie doprowadziła Mędrców do Dziecięcia: "A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię" Mt 2:9. Nieprawdą jest, jak uczą ŚJ, że gwiazda zaprowadziła Mędrców do Heroda ("Największy ze wszystkich..." rozdz.7). Tego tekst biblijny nie mówi. Uczy jedynie, że oni tam poszli, ale nie za gwiazdą (Mt 2:1-4) lecz raczej dlatego, bo spodziewali się, że król powinien urodzić się w pałacu. Za gwiazdą poszli później do Betlejem (Mt 2:8n.).
2) Gdyby Mędrcy byli wysłannikami szatana, by nie złożyli Jezusowi hołdu, a tym bardziej by nie ofiarowali darów, które składa się królom i kapłanom: "upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę" Mt 2:11 por. Iz 60:6, Ps 72:10n., 45:9.
3) Bóg, a nie szatan, nakazał Mędrcom we śnie (Mt 2:12), aby wracając ominęli Heroda, który działał z inspiracji szatana. ŚJ kiedy im to wygodne piszą o Mędrcach: "Ale potem Jehowa ostrzega ich we śnie, żeby nie wracali do Heroda" ("Mój zbiór opowieści..." rozdz. 86).
4) Mędrcy ujrzeli "jego [Jezusa] gwiazdę na Wschodzie" (Mt 2:2 por. Lb 24:17, Iz 40:26 > J 17:10), a nie szatana.
5) Russell w "Walce Armagieddonu" (s.233-4) pisał, że określenie "mędrcy ze wschodu" w NT "stosuje się (...) do bardzo specjalnej klasy - do garstki wierzących w Boga Izraela i w Jego proroków (...). Tym prawdziwie mądrym, a jednak pokornym, Bóg objawił swoje błogosławieństwo i posłannictwo pokoju i nadziei".
6) Tertulian (ur.155) nie dość, że pochwala czyn Mędrców i nie doszukuje się mocy szatańskiej w gwieździe, to jeszcze tłumaczy dlaczego często nazywamy Mędrców królami: "Bo istotnie Wschód uważał magów prawie za królów" ("Przeciw Żydom" 9) por. Ps 72:10n., Iz 60:6. Patrz też Justyn Męczennik (ur.100) "Dialog z Żydem Tryfonem" 78:1-10; Ireneusz (ur.130-40) "Wykład Nauki Apostolskiej" 58. Orygenes (ur.185) polemizując z poganinem pisał o mędrcach: "ujrzawszy znak Boży na niebie zapragnęli dowiedzieć się, co on oznaczał" ("Przeciw Celsusowi" 1:60). Ks.E.Dąbrowski profesor nauk biblijnych o magach pisał: "Magami nazywano kapłanów religii perskiej, którzy zwłaszcza w okresie Zaratustry (...) doszli do wielkiego znaczenia. Byli oni kapłanami i uczonymi, znawcami astronomii i biegu życia ludzkiego, a niekiedy sięgali nawet po najwyższą władzę w kraju" ("Życie Maryi Matki Bożej" s.160).
38.5. Co powiedzieć o różnych zwyczajach związanych ze świętami, które ŚJ atakują, wyszukując "podobne" zwyczaje pogańskie?
Odpowiedź. Kiedy im to potrzebne i wygodne, gdy ich niektóre zwyczaje pokrywają się ze zwyczajami pogańskimi (np. noszenie obrączek ślubnych, obdarowywanie kwiatami, składanie wieńców itd.) uczą: "Zwyczaj (lub symbol) mógł mieć związek z religią fałszywą przed wieloma wiekami albo ma w dalszym ciągu, ale gdzieś w odległym kraju. Zamiast więc prowadzić czasochłonne poszukiwania, zadaj sobie pytanie: Jak na tę sprawę zapatruje się większość ludzi w moich stronach?" (Strażnica Nr 20, 1991 s.31 por. Przebudźcie się! Nr 3, 1999 s.11-przypis i Nr 1, 2000 s.26-7). Zgodnie z tymi słowami, ŚJ powinni życzliwszym okiem spojrzeć na nasze święta, chyba że stosują inne mierniki dla siebie, a inne dla nas. Jeśli tak jest, to świadczy to o ich obłudzie. Strażnica Nr 24, 1993 s.6 cytując brytyjską encyklopedię podaje też: "Tradycyjne obrzędy bożonarodzeniowe mają różną genezę i są rezultatem przypadkowej zbieżności między obchodami narodzin Chrystusa a zimowymi świętami pogańskimi ku czci słońca i boga rolnictwa" por. przeciwstawną wypowiedź którą cytuje "Jak znaleźć prawdziwe szczęście" (s.172): "Zbieżności świąt chrześcijańskich (...) z pogańskimi są zbyt liczne i bliskie, by mogły być czystym przypadkiem". Widać więc, że ŚJ cytują zawsze takie dzieło, które im przydatne do ich koncepcji. Czy wobec ciągłego przedstawiania "argumentów" przeciw obchodzeniu świąt, wyszukiwaniu pogańskich "odpowiedników" dla naszych uroczystości i rozdawaniu komu się da publikacji ośmieszających je, szczere są słowa ŚJ: "Ale nie mamy nic przeciw temu, żeby inni obchodzili takie święta, ani nie próbujemy im w tym przeszkadzać" ("Świadkowie Jehowy a szkoła" s.21). Patrz też rozdz. "Wielkanoc" pkt 39.6. i rozdz. "Krzyż czy pal?" pkt 6.10.