113 replies to this topic

[LynnFargo]

Może to dla niektórych dziwne i nieetyczne, co robię,
(że chodzę z dziećmi do kościoła, w który nie wierzę).
Po długich, przemyśleniach doszłam do wniosku, że moje dzieci same wybiora
w przyszłości. Ja mam za zadanie przygotowac je do tego,
żeby odróżniały fakty od mitów.

Może to związane z moimi przeżyciami religijnymi z dzieciństwa.
O których nie napiszę dzisiaj,
Wolałabym, żeby moje dzieci nie wyrzucały mi, że nie chodzą na religię
jak inne dzieci, żeby żadne nie miało pretensji, że je nazywają bezbożnikiem, dziwakiem, itp
bo nie miało komunii.
Może tez które zakocha się w wierzącym katoliku i będzie chciało ślub kościelny,
co bez bierzmowania, chrztu jest niemozliwe.

Myślę też, że jest małe prawdopodobieństwo, że dzieci będą miały pretensje
o to, że zostały ochrzczone, że chodziły na religie.
Gdzies słyszałam, że Polska to katolicki kraj.
Uważam, że trzeba poznać choć trochę tę religię, niezaleznie od tego, czy
się wierzy, czy nie. W końcu dookoła większość katolików.
Dlaczego miałabym chcieć, żeby tego nie poznały?

A teraz niespodzianka!
Po odłączeniu byłam z dziećmi na zebraniu (w swoim dawnym zborze)
za namową mojego fanatycznego męża.
Fajnie się czułam, słysząc wersety z PNŚ, a znając ich brzmienie w innych przekładach,
znając kontekst tego wersetu, mając świadomość, że on tak naprawdę mówi o czymś
zupełnie innym, niz chciałby mówca.
To naprawdę fajne uczucie.
Niektóre siostry nawet ze mna rozmawiały przez chwilę. Niesamowite!


A teraz, wiedząc i wierząc, że Bog nie potrzebuje żadnej religi,
Dlaczego miałabym się bać? I czego? Czy mam tak słabą wiarę, że boje się poznawać
inne religie? Wręcz przeciwnie!
W mojej miejscowości jest zbór baptystyczny.
Może kiedyś pójdę i zobaczę, jak oni postrzegają Boga. Dlaczego nie?
Jesli ktos pomysli, że robię prostututkę z religii - niech tak myśli, wolno mu.
Ja natomiast myślę, że prostytutką jest ten, co pozwala alfonsowi rozporządzać
całą swoją osobą, ciałem, czasem, a co gorsza, uznać, że tak musi być.
pzdr.

[Terebint]

Ja natomiast myślę, że prostytutką jest ten, co pozwala alfonsowi rozporządzać
całą swoją osobą, ciałem, czasem, a co gorsza, uznać, że tak musi być.
pzdr.

Brawo, brawo! Bravissimo!

[LynnFargo]

[Nikita25]

Witaj LynnFargo!

Cieszę się, że chodzisz ze swoimi dziećmi do kościoła pomimo, iż sama go nie uznajesz. Dajesz im szansę wyboru i to jest fair play. Twoje dzieci nie muszą wierzyć w to w co Ty sama wierzysz. Przynajmniej nie zmuszasz ich do niczego.

Jeśli chodzi o robienie prostytutki z KK.....

Nie ma niczego złego w poszukiwaniu własnej prawdy, w poszukiwaniu Boga...
I to szukanie nie ma nic wspólnego z prostytucją...
Pozdrawiam serdecznie.

[haael]

LynnFargo, źle robisz, że uczysz dzieci robienia czegoś bez wewnętrznego przekonania. Albo wierzysz i chodzisz do kościoła albo nie wierzysz i nie chodzisz. A tak uczysz je postępować obłudnie, wbrew swojej wierze. To prawie tak złe, jak małżeństwo z rozsądku.

Nie bój się, jeżeli kiedyś będą chciały wstąpić do KK, to wstąpią. Zdaje się chcesz "zainfekować" dzieci katolicyzmem, żeby nie różniły się od innych. To bez sensu. Ograniczasz wiarę do zewnętrznych obrzędów. To właśnie za to kiedyś mogą mieć do Ciebie pretensje.

Ja na Twoim miejscu posyłałbym dzieci na religię, ale kościół i sakramenty bym sobie odpuścił. Nie odbieraj swoim dzieciom prawdziwego (z wiarą) przeżywania sakramentów. Kiedyś, być może, same z własnej woli przystąpią do komunii i będą to naprawdę przeżywać.

[mak]

A mnie się wydaje, że nie ma tutaj prostej recepty. Posyłając dziecko na lekcje religii determinuje się dalszy sposób postępowania. Dlaczego tak piszę? Miałam podobny problem jak LynnFargo może tylko z innego punkntu widzenia. Ja wychowana w KK, mąż w ŚJ (nie ochrzcił się). Posłałam syna lekcje religii. W drugiej klasie poszłam do siostry, która uczyła religii w jego szkole i powiedziałam, że syn nie jest ochrzczony i nie przystąpi do Komunii. Ale jednak pozostawiliśmy synowi możliwość, że jeżeli będzie chciał to może się ochrzcić i przystąpić do Komunii. Nie przeszło to jednak bezproblemowo, bo do końca nie mógł się zdecydować. Nie wiedział czy chce czy nie chce. Dopiero kilka dni przed Komunią powiedział, że chce i wtedy na szybko załatwialiśmy chrzest, żeby mógł przystąpić. Ale teraz, gdy np. babcia chce go wziąć do kościoła to w większości wypadków nie chce. Zastanawiam się więc nad sensem tego wszystkiego. Wydaje mię, że jego decyzja była spowodowana tym, że klasa idzie do komunii to on też, ale pozostawianie decyzji dziecku to jednak za wcześnie, bo dziecko idzie jednak za grupą. Myślę więc, że trzeba od początku powiedzieć nie chodzisz na lekcje religii w ogóle, lub chodzisz i wtedy przechodzisz wszystkie stopnie tzn. chrzest, komunia .... bo w innym wypadku robi się tylko dziecku zamęt w głowie. Jest jeszcze jedna możliwość którą zaproponowała mi siostra na samym początku - dziecko nie chodzi na religię tylko w drugiej klasie, kiedy są przygotowania do komunii.

[LynnFargo]

Dziękuję, Nikito za ciepłe słowa.

Mak, masz rację, że dziecko w drugiej klasie podst. jest jeszcze za małe
na samodzielna decyzję.

Haael napisał, że jesli będą kiedys chciały, to wstąpią do KK.
Tak, tylko dlaczego miałyby dowiadywać się, co to jest KK od kolegów,
Chcę być tą, która pokaże im to pierwsza, da mozliwość wyboru.
W końcu muszą coś poznać, żeby mogły wybierać.
Nie jestem w stanie przybliżyć im wszystkich religii, bo to niemożliwe
i niepotrzebne. (nawet na religię nie chodzę regularnie.

Nie uważam też, żeby właściwe było takie postawienie sprawy, jak proponuje haael.
Takie ultimatum: albo nie chodzą w ogóle, albo chodzą regularnie
i zachowuja wszystkie sakramenty może prowadzić do takiego fanatyzmu, jak u ŚJ.
Przecież właśnie oni tak uważają.

A jak Ty wierzysz, haael i mak?
Jak wierzyłeś kiedyś? Czy byłeś ŚJ? Jeśli tak, dlaczego wystąpiłeś z organizacjii?
Dlaczego wielu na tym forum występuje z organizacji?
Między innymi dlatego, że organizacja wymaga wyłącznego oddania
i nie pozwala na samodzielne
doświadczanie Boga.

Poza tym,najbardziej chciałabym, żeby miały blisko do Boga zawsze,
nie tylko w jakimś kościele. Żeby Bóg był obecny w ich życiu,
o to się będę starać i do tego dążyć.

Użytkownik LynnFargo edytował ten post 2007-03-06, godz. 11:50

[hubert684]

jestem SJ i samodzielnie doswiadczam Boga...... nigdy nikt mi tego nie zabranial. wprost przeciwnie nalega sie by nawiazac scisla osobista wiez z bogiem . wiec gdzie tu jest problem... albo sprostuj swoja wypowiedz albo ja odwolaj

[haael]

Takie ultimatum: albo nie chodzą w ogóle, albo chodzą regularnie
i zachowuja wszystkie sakramenty może prowadzić do takiego fanatyzmu, jak u ŚJ.

Przestrzeganie wszystkich sakramentów to właśnie normalność a nie fanatyzm. Za to podchodzenie do sakramentów bez wiary to obłuda. Na zasadzie: nie jestem katolikiem, ale z zewnątrz wyglądam jak katolik.

LynnFargo, odbierasz dzieciom przeżywanie wiary. Jeżeli teraz poślesz je do komunii nie tłumacząc jednocześnie, że jest to osobiste spotkanie z Bogiem, to później już nigdy nie uwierzą, że tak jest.

W takim wieku dziecko nie potrafi też samodzielnie decydować. Dlatego trzeba zadecydować za nie, a jedyną właściwą decyzją jaką znam, jest wychowanie dzieci w wierze ich rodziców (nie liczę rodzin dwuwuznaniowych). Jeżeli jesteś ateistką, to wychowaj dzieci na ateistów. Co innego możesz zrobić nie kłamiąc? Bądź ze swoimi dziećmi po prostu szczera. A jak dorosną, to same zadecydują.

Można to też powiedzieć w ten sposób: czym tak naprawdę jest komunia? Jeżeli wierzysz, że to osobiste spotkanie z Bogiem, to powiedz to dzieciom i niech do niej przystąpią. A jeżeli nie wierzysz, to ich tam nie wysyłaj, bo po co?

A tak w ogóle to zamiast liczyć na zewnętrzne instutucje powinnać sama szczerze powiedzieć dzieciom wszystko, co wiesz o Bogu (lub o Jego nieistnieniu). Tylko w ten sposób możesz postąpić w zgodzie ze sobą.

A jak Ty wierzysz, haael i mak?
Jak wierzyłeś kiedyś? Czy byłeś ŚJ? Jeśli tak, dlaczego wystąpiłeś z organizacjii?

Nigdy nie byłem Świadkiem i nigdy nie będę, tak mi dopomóż Bóg.

Między innymi dlatego, że organizacja wymaga wyłącznego oddania
i nie pozwala na samodzielne
doświadczanie Boga.

Kościół katolicki pozwala. Ale dokładne wypełnianie nakazów Kościoła nie jest niczym złym (o ile jest dobrowolne). Złe jest natomiast udawanie kogo innego, niż się jest naprawdę. Kim Twoje dzieci tak naprawdę są? Katolikami czy bezwyznaniowcami? Dodam, że nie da się być w połowie jednym i drugim.

Dlatego na Twoim miejscu odpuściłbym sobie zabawę w kościół, wychowałbym dzieci dokładnie tak, jak ja sam wierzę a kiedyś dzieci i tak dorosną i zadecydują same.

[mak]

A jak Ty wierzysz, haael i mak?
Jak wierzyłeś kiedyś? Czy byłeś ŚJ? Jeśli tak, dlaczego wystąpiłeś z organizacjii?

Ja nigdy nie byłam ŚJ i raczej nie będę.

Nie uważam żeby postawienie sprawy albo chodzisz albo nie było właściwe. Wtedy dziecko zdecydowanie odstaje od grupy. Mogę zrozumieć postawę "mam inną religię i nie chcę, żeby dziecko poznawało tę oficjalną". Natomiast w momencie gdy rodzice nie mają określonej opcji religijnej i chcą, żeby dziecko poznawało tą, o której uczy się w szkole to dlaczego nagle ma być to zabronione?

Przypomina mi się tutaj rozmowa z siostrą zakonną, która dowiedziawszy się, że syn nie jest ochrzczony powiedziała: to po co on chodzi na lekcje religii, będę musiała uważać na to co mówię na tych lekcjach. Taka postawa bulwersuje mnie do tej pory. Zawsze wydawało mi się, że religia jest po to, żeby przybliżyć naukę kościoła. Misjonarze np. jeżdżą do Afryki nauczać a tutaj taka opinia siostry. I jeżeli Ona musi uważać na to co mówi na lekcjach religii jeżeli uczestniczy w nich dziecko, które nie jest ochrzczone, to co to za religia?

Ale ja mimo wszystko oddzielam wypowiedzi tej siostry od nauki kościoła i chcę, żeby moje dzieci wiedziały "o co chodzi" w tej religii.

[brat_jaracz]

Moje dziecko też nie jest ochrzczone, ale pozwalam na uczestnictwo w lekcjach religii. Po co? Choćby ze względów kulturowych i asymilacyjnych. Do kościoła też nie chodzi. Po pierwsze to dla nas zbyt trudne (nigdy nie byliśmy katolikami), a po drugie decydują względy czysto... pragmatyczne. Po prostu nie ma z kim chodzić, bo my nie zamierzamy. Może coś się zmieni w tej materii, ale raczej nieprędko.

[haael]

Może coś się zmieni w tej materii, ale raczej nieprędko.

A może Ty - bracie_jaraczu - odpowiesz: po co?

[brat_jaracz]

A może Ty - bracie_jaraczu - odpowiesz: po co?

No właśnie dlatego, że nie wiem PO CO na razie nie odpowiem . Użyłem asekuracyjnego trybu przypuszczającego.

[haael]

No właśnie dlatego, że nie wiem PO CO na razie nie odpowiem. Użyłem asekuracyjnego trybu przypuszczającego.

Jedynym uzasadnieniem chodzenia na katolicką mszę jest fakt nawrócenia się na katolicyzm. To dziwne, że tyle mówi się o nonkonformizmie, ale chodzenie na mszę uzasadnia się właśnie tym, żeby nie być innym od reszty. I to za cenę własnej wiary! LynnFargo każe dzieciom chodzić na katolickie msze, chociaż ich dzieci katolikami już nie są. Wnioskuję to na podstawie tego, że odmówiły pocałowania krzyża. Zaraziła je swoją wiarą - zresztą to nic dziwnego, bo dzieci prawie zawsze przyjmują wiarę rodziców i nic złego - tak właśnie powinno być. Dlatego proponuję LynnFargo, żeby przyznała, że jej dzieci nie są katolikami i przestała posyłać je na msze.

A potem ludzie się dziwią, że większość katolików wypełnia puste obrzędy bez żadnej refleksji nad wiarą. To rodzice uczą takiej postawy!

[Anowi]

W takim wieku dziecko nie potrafi też samodzielnie decydować. Dlatego trzeba zadecydować za nie, a jedyną właściwą decyzją jaką znam, jest wychowanie dzieci w wierze ich rodziców Bądź ze swoimi dziećmi po prostu szczera. A jak dorosną, to same zadecydują.
A tak w ogóle to zamiast liczyć na zewnętrzne instytucje powinnaś sama szczerze powiedzieć dzieciom wszystko, co wiesz o Bogu (lub o Jego nieistnieniu). Tylko w ten sposób możesz postąpić w zgodzie ze sobą.
Dlatego na Twoim miejscu odpuściłbym sobie zabawę w kościół, wychowałbym dzieci dokładnie tak, jak ja sam wierzę a kiedyś dzieci i tak dorosną i zadecydują same.

- Mamo, chcę chodzić na religię - powiedziało moje dziecko stanowczym tonem.
- Dlaczego?- spytałam
- Bo każdy po komunii coś dostanie. Komputery, rowery..- zaczął wymieniać
- Ty też dostaniesz rower, ale o Bogu będziemy się uczyć z Biblii w domu.
I dzięki Bogu, analizując Biblię z dzieckiem bardzo dużo się od niego nauczyłam. Te pytania dlaczego?

[Nikita25]

To bardzo ciekawe co piszesz ale skoro dzieci LynnFargo chcą chodzić na religię czy też do kościoła to nie powinna im zabraniać nawet wbrew własnym przekonaniom.
Jeśli im zabroni zostaną ukształtowane na z góry daną religię.
Moim zdaniem jeśli dzieci same chcą - niech chodzą, a żeby mieć czyste sumienie przed sobą droga LynnFargo, ucz swoje dzieci o Bogu, w domu, z Biblii. Kiedyś same wybiorą...

[brat_jaracz]

[quote name='Anowi' date='2007-03-06 22:07' post='54743']
- Mamo, chcę chodzić na religię - powiedziało moje dziecko stanowczym tonem.
- Dlaczego?- spytałam
- Bo każdy po komunii coś dostanie. Komputery, rowery..- zaczął wymieniać
- Ty też dostaniesz rower, ale o Bogu będziemy się uczyć z Biblii w domu.

Możliwa jest też inna historia:
- Od dziś nie będziesz chodzić na religię - powiedziałem swojej córce stanowczym tonem, gdy jak co dnia szykowała się do szkoły.
- Ale dlaczego, tatusiu? - zapytała podłamana. - Mi się tam podoba. Uczymy się przecież piosenek o Panu Bogu, wierszyków, kolorujemy obrazki...
- Nie będziesz, i już! - powtórzyłem stanowczo. - Moi rodzice, dziadkowie i pradziadkowie nie chodzili, więc i ty nie będziesz! Jesteś za mała, aby to zrozumieć!
- Ale przecież inne dzieci chodzą... Jak ja się będę czuć, co mam powiedzieć? Że nie podobają mi się już piosenki o Panu Jezusie?
- Nic nie powiesz.
- Jak to nic?
- Normalnie. Nie wszyscy muszą chodzić na religię... Ja nie chodziłem...
- I było ci przyjemnie, tatusiu, z tego powodu...?
Zapadło kłopotliwe milczenie...

Niezły ze mnie Pilch, prawda

[Terebint]

hehehehe. Bracie Jaraczu dobre. Rozwijaj swój talent dalej.

[Nikita25]

Bracie Jaraczu; pytanie córki chyba nie było miłe??
Jak się wtedy poczułeś??

[brat_jaracz]

Bracie Jaraczu; pytanie córki chyba nie było miłe??
Jak się wtedy poczułeś??

Nie było takiej sytuacji, to czysta fikcja literacka . O wnioski chyba nietrudno.

hehehehe. Bracie Jaraczu dobre. Rozwijaj swój talent dalej.

He, dziękuję . Rozwijam tu i ówdzie...