Skocz do zawartości


and

Rejestracja: 2005-09-15
Poza forum Ostatnio: 2012-04-30, 20:37

Moje tematy

Zaginiona owca

2010-10-02, godz. 18:33

zamieszczę to w dziale humor, chodzi o werset " 5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona 6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła."
Dobry pasterz odnajduje zagubioną owcę i co z nią robi, nie dołącza jej do stada, bo ona i tak jeszcze raz ucieknie, a może jeszcze zmanierować inne. Sprasza przyjaciół i sąsiadów i się cieszą, a przy czym oni tak się cieszą ano z tej owcy którą pasterz odnalazł.

"Umrzeć z wykrwawienia w szpitalu? Przecież to nie średniowiecze."

2010-07-17, godz. 18:19

Umrzeć z wykrwawienia w szpitalu? Przecież to nie średniowiecze. A może źle ją zrozumiałem.


to nie średniowiecze, tylko organizacja zapomniała, że krwi nie można narazie niczum zastąpić. Płyny fizjologiczne nie zastąpią krwi.

Mity chrześcijańskie wg strażnicy.

2010-01-06, godz. 18:52

Otrzymałem wczoraj Strażnicę 1 listopada 2009 zatytułowaną "SZEŚC MITÓW GŁOSZONYCH W CHRZEŚCIJAŃSTWIE".
Cytat: Mit 1: Człowiek ma nieśmiertelną duszę
Pochodzenie: „Filozofowie wczesnego chrześcijaństwa przyswoili sobie greckie pojęcie nieśmiertelności d[uszy] i przypisywali jej właściwość stworzenia przez Boga, który wlewa ją w ciało w momencie poczęcia” (Britannica — edycja polska, tom 10, strona 68).
Co mówi Biblia? „Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ezechiela 18:4, Biblia gdańska).
O stworzeniu pierwszej duszy ludzkiej czytamy w Biblii: „Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą” (Rodzaju 2:7).
Hebrajskie słowo néfesz, tłumaczone na „dusza”, dosłownie znaczy „oddychający”. Kiedy Bóg stworzył pierwszego człowieka, Adama, nie dał mu nieśmiertelnej duszy, lecz siłę życiową, podtrzymywaną przez oddech. A zatem „dusza” w sensie biblijnym to cała żywa istota. Gdy dusza traci siłę życiową pochodzącą od Boga, wówczas umiera (Rodzaju 3:19; Ezechiela 18:20).
Nauka o nieśmiertelności duszy rodziła pytania: Dokąd idą dusze zmarłych? Jaki jest los dusz ludzi, którzy wyrządzali zło? Zaakceptowanie przez chrześcijaństwo mitu o duszy nieśmiertelnej utorowało drogę kolejnemu mitowi — o ogniu piekielnym.
Porównaj następujące wersety biblijne: Kaznodziei 3:19; Mateusza 10:28; Dzieje 3:23
FAKT:
W chwili śmierci człowiek przestaje istnieć

publikacja jest przeznaczona do rozpowszechnienia wśród nie świadków. Należało by sprawdzić czy jest tak jak głosi strażnica. Zgodnie więc z radą strażnicy
Cytat: ODRZUĆ MITY, OBSTAWAJ PRZY PRAWDZIE
Jakie wnioski możemy wyciągnąć z tej krótkiej analizy kilku nauk, do dziś głoszonych w wielu kościołach? Te „wydumane mity” nie mają nic wspólnego z prostymi i krzepiącymi prawdami zawartymi w Biblii (2 Piotra 1:16, Popowski).
Miej więc otwarty umysł i nie wahaj się sprawdzić, czy to, czego cię do tej pory uczono, znajduje potwierdzenie w Słowie Bożym — źródle prawdy (Jana 17:17). Odczujesz na sobie spełnienie się obietnicy: „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (Jana 8:32).

sprawdzamy:
(Rodzaju 2:7) człowiek stał się duszą żyjącą.
Po śmierci "prochem jesteś i do prochu wrócisz", a co z duszą.
Powołują się na Kaznodziei 3:19 gdzie Salomon ma jeszcze wątpliwości, lecz Kaznodziei 12:7 Wtedy proch wraca do ziemi, tak jak był, duch zaś wraca do prawdziwego Boga, który go dał.
Sprawdźmy jeszcze "Hebrajskie słowo néfesz, tłumaczone na „dusza”, dosłownie znaczy „oddychający”." Porównajmy z tym co pisze strażnica w tym samym numerze w artykule "CZY POWINIENEŚ SIĘ NAUCZYĆ języka hebrajskiego i greckiego?" gdzie napisali "Jedno słowo może mieć przecież wiele znaczeń" "Niektóre słowniki podają je nawet według częstości używania danego słowa. Ale dopiero kontekst, w jakim zostało ono użyte, pozwala je właściwie zrozumieć"
Widać, że słowo néfesz może mieć różne znaczenie w zależności od kontekstu.
Możemy również sprawdzić do wersetu Koh 12:7 tak jak podają odnośniki w PNŚ "Ps 146:4 Duch jego uchodzi, a on wraca do swej ziemi;
w tymże dniu giną jego myśli."
"Hi 34:14 Jeśli zwróci na kogoś swoje serce,
jeśli zabierze do siebie jego ducha i tchnienie, 15 to wszelkie ciało pospołu skona, a ziemski człowiek wróci do prochu."

Pytanie nie do świadków, jak rozumieć takie stwierdzenie zawarte w publikacji
FAKT:
W chwili śmierci człowiek przestaje istnieć
czy nie jest to nadużycie i jaki to fakt, niektórzy ludzie nie sprawdzając przyjmą to w dobrej wierze jako niepodważalny FAKT. Co sądzicie na tak zredagowane artykuły.

Do świadków czy sprawdzacie w Piśmie Świętym inne wersety czy tylko te które podaję strażnica.

Lb 31:28

2007-05-05, godz. 21:36

Czytając Harfę Rutherford'a znalazłem taki opis i sprawdziłem w różnych przekładach Biblii

58 Człowiek jest duszą. Nie posiada on duszy. Każde stworzenie
oddychające jest duszą. Bóg nazwał zwierzęta duszami żyjącemi na
długo przed stworzeniem człowieka. (1 Mojż. 1:20) Że wszystkie
oddychające stworzenia Jehowa nazywa duszami, udowadniają te
słowa:
"Odbierzesz też udział na Pana od mężów rycerskich, którzy byli
wyszli na wojnę, po jednemu (po jednej duszy — popr. tłum.) od
pięciu set, z ludzi, i z wołów, i z osłów, i z owiec." (4 Mojżeszowa
31:28)


BT Ks Liczb 31 (28) Winieneś jednak od wojowników, którzy wyruszyli na wyprawę, wziąć jako dar dla Pana jedną sztukę na pięćset - zarówno z ludzi, jak też z wołów, osłów i owiec.
BW Ks Liczb 31 (28) Od wojowników, którzy wyruszyli w bój, pobierzesz jako daninę dla Pana po jednym na pięćset, zarówno z ludzi, jak z bydła, jak z osłów, jak z owiec.
B W-P Ks Liczb 31 (28) Wojownicy owi będą jednak mieli obowiązek zapłacenia daniny dla Jahwe w następującej wielkości: za każde pięćset osób jedną sztukę z wołów, osłów i owiec.
BG Ks Liczb 31 (28) Odbierzesz też dział na Pana od mężów rycerskich, którzy byli wyszli na wojnę, po jednemu od pięciu set, z ludzi, i z wołów, i z osłów, i z owiec;
PNŚ Ks Liczb 31 (28) A jako podatek dla Jehowy pobierz od wojowników, którzy wyruszyli na wyprawę wojenną, jedną duszę z pięciuset, z ludzi i ze stada, i z osłów, i z trzody.
Vulgata (28) et separabis partem Domino ab his qui pugnaverunt et fuerunt in bello unam animam de quingentis tam ex hominibus quam ex bubus et asinis et ovibus

jaki przekład jest poprawny?

Jak zostaliście śJ

2006-04-25, godz. 20:50

Witam!
Mam pytanie do sJ będących w organizacji i byłych świadków (nie dotyczy to urodzonych w rodzinach śJ). Jak to się stało że zostaliście świadkami i jak przyjęli to wasi bliscy.

Nie jestem śJ mam dwóch synów, starszy kilka lat temu przyszedł do domu wyłożył na półkę broszury i literaturę i oznajmił jestem świadkiem Jehowy! Zaskoczenie i pytania jak to, kiedy i dlaczego, nie było dyskusji, bo tak i wersety z Biblii. Na pytania odpowiadał że nawet w Biblii napisane jest że ojciec stanie przeciw synowi i na odwrót i podobnie że się jego wyprę. Odpowiedziałem że zawsze był moim synem i nigdy nie przestanie nim być i ma zawsze miejsce w moim domu. Tak skończyła się nasza rozmowa. Syn jest dalej w prawdzie i nie przekonujemy się wzajemnie żyjemy w zgodzie, ożenił się, często go odwiedzam i jak trzeba pomagam jak mogę.